RensenDriessen Book 2018

Omdat er op dek een concentratie is van enkele goed doordachte werkplekken kan daar alles worden gekoppeld- en overzichtelijk bediend.

hebben in Zwijndrecht een eerste gesprek met Wim Driessen. Na het bouwen van mts Regentes voelt het over en weer meteen als vanouds. In aanvang gaat het vooral over staalprijzen en levertijden. De keus wat voor schip er moest worden gebouwd was geen onderwerp van gesprek: ze willen een volledige kopie van het mts Regentes. Dat komt heel goed uit want Wim Driessen vertelt dat hij bij de werf over een optie beschikt voor een levering van dit type schip. Die voorsprong kan de familie meteen in haar zak steken. Tijdens enkele vervolg gesprekken hebben Hoefnagel en Driessen zich gebogen over de reeds bestaande bouwtekening van het zusterschip. ‘Natuurlijk hebben we vooraf zorgvuldig nagedacht of er ten opzichte van het vorige schip nog veranderingen of verbeteringen aan het nieuwe moesten worden doorgevoerd’ horen we van Hoefnagel. ‘Maar we bleven er bij dat de formule van de Regentes ongewijzigd moest worden toegepast op de nieuwbouw. Tijdens de vier jaar dat we met dat schip varen hebben we geen situaties kunnen ontdekken die een constructieve aanpassing voor het nieuwe mts Barones zou rechtvaardigen. De uitzondering is dat de fundatie voor een bunkergiek en spiralen niet in de bouw zullen worden opgenomen omdat het schip op een andere wijze wordt ingezet. Wel wordt bij de bouw van het met een Scheldehuid uitgevoerde mts Barones ook de eerder bij het zusterschip toegepaste constructie van het lading gedeelte opnieuw uitgevoerd met gebruik van het zelfde hoogwaardige staal. Dat heeft de eigenschap van een veel hogere sterkte maar er is beduidend minder van nodig. De toepassing van deze beproefde bouwwijze die Hoefnagel in samenspraak met Rensen Driessen Shipbuilding en Rommerts Ship Design liet uitvoeren betekent ook voor het mts Barones een besparing van maar liefst 150 ton staal. Hoefnagel vervolgt: ‘verder moet je voor het kostenplaatje vooral praktijkgericht denken en geen dingen bouwen die niet nodig zijn’. Pas dan kom je tot een goed overzichtelijk schip zonder poespas.

Aangeland bij het onderwerp van ons gesprek vertelt Hoefnagel dat het mts Barones al weer het zesde nieuwbouwschip is dat de familie in de vaart heeft gebracht. Twee droge lading schepen en vier tankers. Vijftien jaar terug gaf de familie opdracht voor hun eerste nieuwbouw tankschip dat voor hen tevens een succesvolle overgang inluidde van droge lading naar de tankvaart. Paulus had voor die overstap ruime ervaring opgebouwd, zowel op zee als in de binnenvaart. Twee jaar later volgde het eerste mts Iduna van 110,00 meter en in 2010 de tweede Iduna van 135,00 meter. Ondernemen is vooruitzien. In 2012 werd nagedacht over een opvolgende nieuwbouw van 135,00 meter. Vanuit de markt wordt de familie direct een bestaand casco aangeboden. In gesprek met Rensen- Driessen Shipbuilding blijkt dat die een veel budget vriendelijker voorstel kunnen doen. Bovendien kan de familie ook nog eens geheel naar eigen inzicht en specificaties laten bouwen. Het schip werd in 2014 opgeleverd onder de naam Regentes met een maatvoering van 135,00 x 17,55 x 5,01 meter. Binnen het geheel van haar afmetingen, uitvoering, afwerking en technische toepassingen kreeg de bouw van dit schip veel aanzien en navolging binnen de branche. ‘Na enkele jaren onder wisselende omstandigheden varen met het mts Regentes kennen we het schip en alle tools aan boord door en door’ zegt Hoefnagel. ‘Zowel bij het manoevreuren en laden en lossen.’ De optelsom van deze formule betekent voor de familie een bevestiging van de profijtelijkheid van het schip binnen de onderneming en haar plaats in de markt. Het kan dan ook bijna niet anders dat medio 2016 bij de familie aan tafel het onderwerp nieuwbouw als vanzelf weer eens op tafel belandt. Eerst werd er als verkenning wat vrijblijvend gesproken en stilaan werd het een omlijnd definitief plan. Een afspraak met Wim Driessen was snel gemaakt. Wim en Paulus kennen elkaar overigens al vanaf hun tijd op het internaat in Nijmegen. Ellen Bosman en Paulus Hoefnagel

Nadat al het voorgaande voor een ieder duidelijk in de bouwtekeningen en contracten was terug te vinden werden daar tegenover Rensen Driessen Shipbuilding de benodigde handtekeningen onder gezet. Daarmee werd de aanvankelijke optie omgezet in een definitieve bouwopdracht voor een snelle levering van het casco dat opnieuw gebouwd zal worden op de Roemeense werf van Severnav Shipyard. De familie komt daar al sinds 2003 en is er ook nu tijdens de bouw drie maal op bezoek geweest en ontmoetten er opnieuw veel bekenden. Het casco werd vandaar buitenom naar Hoek van Holland versleept waar het gezond en wel voor afbouw werd afgeleverd. Als wij Hoefnagel vragen hoe de familie de periode van bouw en afbouw zou willen samenvatten vallen meteen de woorden snel en voorspoedig. Openhartig voegt hij daar aan toe dat hij blij is om op deze wijze met Wim Driessen ook het zakelijk contact zo goed te onderhouden. Het grootste voordeel van het mts Barones vindt Hoefnagel dat het schip is gebouwd met ’slechts’ 12 tanks en goed is voor 9.000 ton. Vergelijk dat eens met een willekeurig 135,00 meter schip van zo’n 6.000 ton; die hebben doorgaans 18 tot 24 tanks te bedienen. Het mts Barones blijft per saldo een groot schip maar met zijn 12 tanks is het tot in de puntjes een gemakkelijk en overzichtelijk schip geworden waarin alles in de juiste proporties is uitgevoerd. ‘En dat maakt voor de bedrijfsvoering het verschil tussen een ‘gewoon’ tankschip en deze Barones’ stelt Hoefnagel. Zus Tilly Hoefnagel en zwager Marijn van de Geer zullen er op gaan varen.

Tekst: Hans Heiligers

53