Goriz Nakhasteh

ﺧﻮد را ﺑﻪ زﺑﺎن

ﯿﻢ ﭼﻪ ﮔﻔﺘ و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺳﭙﺎس و ﺳﺘﺎ

ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﺪارم در ﺟﻮاب ﻣﺤﺒﺖ ﯾﺶﻫﺎ

ﯾﺶ

و ﺧﺎﻧﻢ ﺻﺎﺣﺐ ﯿﺪ ﺧﺎﻧﻪ رﺳ . ﺳﻮار ﺑﺮ دو

از آن ﻣﺎدر ﻋﺰ ﯿﺮﯾﻦ و ﺷ ﯾﺰ

ﻟﺤﻈﻪ

آورد ﺑﺎز . ﯾﻢ

ی ﯽ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈ

ﻓﺮودﮔﺎه ﺷﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻪ ﻓﺮودﮔﺎه رﺳ ﯿﺪﯾﻢ . ﯿﺖﺑﻠ ﻫﺎﯾﻤﺎن را ﺗﺴﻠﯿﻢ ﮐﺮدﯾﻢ و ﺑﻪ ﺗﻮﺻﯿﻪ اﯾﺸﺎن ی ﻫﺮ ﮐﺪام در ﺟﺎﯾﯽ ﺟﺪا از ﻫﻢ ﻧ ﺸﺴﺘﯿﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻓﺎرﺳﯽ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺣﺮف ﻧﺰﻧﯿﻢ و ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻧﺸﻮﯾﻢ. در ﯾﮏ آن، ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪم ﻫﻔﺖ ﻧﻔﺮ از دوﺳﺘﺎن ﺑﻬﺎﺋﯽ ﺑﻪ ﻣﺸﺎﯾﻌﺖ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻓﺮودﮔﺎه آﻣﺪه اﻧﺪ. ﺷﺮط ادب ، ﺣﻀﻮر در ﻧﺰد آن وﻟﯽ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﺑﺎ آن ﻋﺰﯾﺰان ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻃﻮل ﻧﮑﺸﯿﺪ و دوﺑﺎره ﻫﺮ ﮐﺪام در ﺳﺎﻟﻦ اﻧﺘﻈﺎر در ﺟﺎﯾﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ. ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺣﻤﻞ ﺳﺎ ک ﺑﻪ ...ی ﻫﺎ را آﻗﺎ داﺷﺖ ﻋﻬﺪه . ﻧﻮﺑﺖ ﺑﻪ ﺑﺎزرﺳﯽ ﺑﺪﻧﯽ و ﺣﻀﻮر در اﺗﺎق ﺗﺮاﻧﺰﯾﺖ رﺳﯿﺪ. وﻗﺘﯽ در اﺗﺎﻗﮏ ﺑﺎزرﺳﯽ ﺑﻮدم و ﻣﺄﻣﻮر ﻣﺸﻐﻮل ﺷﺪ، اول ﺑﺎ دﺳﺖ از ﺷﺎﻧﻪ ﺷﺮوع ﮐﺮد و ﻟﺤﻈﻪ ای ﺑﻌﺪ از اداﻣﻪ ی ﺑﺎزرﺳﯽ ﺑﺪﻧﯽ دﺳﺖ ﮐﺸﯿﺪ و اﺟﺎزه ﭘﺸﺖ ﺳﺮم را ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم و د و ﭘﺲ از ﻧ

ﯿﻢ

ﯾﻢ

ﯽراﻫ ﯿﻦ، ﻣﺎﺷ

ﻫﺎ ﺑﻮد

ی ﻋﺒﻮر داد. ﯾﺪم ﻫﻤﺮاﻫﻤﺎن اﯾﺴﺘﺎده و ﺧﻨﺪه ﺑﺮ ﻟﺐ ﭼﺸﻤﮑﯽ زد و ﺑﻌﺪ اﻧﮕﺸﺘﺎن را ﺑﺮ ﻟﺐ ﺑﺮد و ﺑﻪ ﻋﻼﻣﺖ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈ یا ﺑﻮﺳﻪ ﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎد. ﻣﻌﻠﻮم ﺷﺪ ﺑﻪ ﺑﺎزرس ﮔﻔﺘﻪ ز ﯾﺎد ﻣﺰاﺣﻢ ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ در ﻫﺮ ﺻﻮرت، ﭼ ﯿﺰی ﻫﻤﺮاه ﻧﺪاﺷﺘ و ﯿﻢ یﺧﻄﺮ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﺒﻮد. ﯿﺘﯽﮔ ﻓﺮاﻣﺮز و ﯾﯽ و ﺧﺪا ﻫﻢ ﺑﺎ ﻫﻤﺎن ﺳﻬﻮﻟﺖ ﺑﻪ اﺗﺎق ﺗﺮاﻧﺰ ﯾﺖ آﻣﺪﻧﺪ. در ﭘﺸﺖ ﺷ ﯿﺸﻪ، دوﺳﺘﺎن دﯾﺪﯾﻢ ﯽرا ﻣ ﯾﻊ ﻣﺸﺎ ﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻟﺒ ﭘﺮ از ﺧﻨﺪه و ﭼﺸﻤﺎﻧ ﯽ ﭘﺮ از ﺷﻮق ﻣﺎ را ﻧﮕﺎه ﻣ ﮐﺮدﻧﺪ ﯽ و آرام دﺳﺖ ﺗﮑﺎن دادﻧﺪ ﯽﻣ . ﭘﺲ از رﺑﻊ ﺳﺎﻋﺘ ﯿﺮ ﻧﺼ یآﻗﺎ ﯾﺪمد ﯽ و دوﺳﺘﺶ ﺑﺎ ﻫﻤﺎن ﻟﺒﺎس ﭘﺎ ﮐﺴﺘﺎﻧ ﯽ ﺑﻪ ﺳﺎﻟﻦ وارد ﺷﺪﻧﺪ. ﺧﻮد را از د آن ﯾﺪ ﻫﺎ ﭘﻨﻬﺎن ﮐﺮد ﯾﻢ ﺗﺎ آن ﮐﻪ در ﺑﺎز ﺷﺪ و راه ﺑﻪ ﻓﺮودﮔﺎه ﭘ ﯾﻢ ﮐﺮد ﯿﺪا ﮐﻪ ﺳﻮار ﯾﻢﺷﻮ ﯿﻤﺎ ﻫﻮاﭘ . ﺳﺎ ک راه ﯿﺎن ﻫﺎ را ﻣ ﻗﺮار داده ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ ﻫﺮ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﭼﻤﺪان و ﺳﺎ ﮐﺶ را ﺟﺪا ﮐﻨﺪ و ﺳﻮار ﺷﻮد. در ﻓﺮﺻﺘ ﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﭼﻨ ﯿﺮ ﻧﺼ یآﻗﺎ ﯾﻢ ﮐﺮد ﯿﻦ و دوﺳﺘﺶ ﻫﻢ رﺳ ﯿﺪﻧﺪ و ﻣﺎ را د ﯾﺪﻧﺪ و ﺣﮑﺎ ﯾﺖ ﺣﺎل ﭘﺮﺳ ﯿﺪﻧﺪ ﯽ. ﻣ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ اﺧﺬ و ﯾﺰا ﺑﻠﯿﺖ ﺷﺪه و ﺗﻬﯿﻪ ﮐﺮده اﯾﻢ و ﻋﺎزم ﮐﺮاﭼﯽ ﻦ ﮐﻨﺎن ﭼﯿﺰی ﮔﻔﺘﯿﻢ  ﻦ ﻣ  ﻫﺴﺘﯿﻢ. ﻣ و زود ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻫﻮاﭘ ﯿﻤﺎ ﯾﻢ رﺳﺎﻧﺪ . در آﺧﺮ ﯾﻦ ﭘﻠﻪ، ﺑﺎر د ﺑﺎ ﺧ ﯾﮕﺮ ﯿﺎل ﯾﻦا ﮐﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧ ﯽ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﺎﺳﺖ، دﺳﺖ ﺗﮑﺎن داد ﯾﻢ و از ﻫﻤﻪ ﯾﺘﻪ ﮐﻮ ﯾﺰان ﻋﺰ ی ﯾﻢ ﮐﺮد ﯽ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈ . از ﺑﺨﺖ ﺧﻮب، ﻫﻮا ﻣﺴﺎﻋﺪ ﺑﻮد و اﻣﮑﺎن ﭘﺮواز داﺷﺘ ﯿﻢ . ﻟﺤﻈﺎﺗ ﯽ ﺑﻌﺪ در آﺳﻤﺎن ﺑﻮد ﯾﻢ و ﺑﻪ ﺳﻮ ﯽ ﮐﺮاﭼ ی در ﭘﺮواز. ﺑﻪ ﻣﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ در ﮐﺮاﭼ ﯾﮑﯽ ﯽ از دوﺳﺘﺎن در اﻧﺘﻈﺎر ﻣﺎﺳﺖ ﺗﺎ ﺳﻮار ﻣﺎﺷ ﯿﻦ ﮐﻨﺪ و ﺑﻪ ﯾﺎ ﻫﺘﻞ ﯿﺮة ﺣﻈ ﯾﺎ ﺧﺎﻧﻪ و اﻟﻘﺪس ﺑﺒﺮد، وﻟ ﯽ ا ﮔﺮ از او اﺛﺮ ی ﻧﺒﻮد، در ﻣﺤﻮﻃﻪ ی ﻓﺮودﮔﺎه ز ﯾﺎد در اﻧﺘﻈﺎر ﻧﻤﺎﻧ ﯿﻢ، ﭼﻮن اﻣﮑﺎن دارد ﭘﻠ یﺑﺮا ﯿﺲ ﯾﯽ ﺷﻨﺎﺳﺎ ﻣﺴﺎﻓﺮان ﺑ ا ﻣﺠﻮز ﯽ ﯾﺮاﻧﯽ ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و . ﯾﺪآ ﯿﺶﭘ ی دردﺳﺮ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﺮده از ﭘﺲ اﻃﻤﯿﻨﺎن ﻋﺪم از ﺣﻀﻮر آﺷﻨﺎ، و دوﺳﺖ اوﻟﯿﻦ در ﻓﺮﺻﺖ ﺳﻮار ﺗﺎ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ و ﺷﻮﯾﻢ آدرﺳﯽ ﮐﻪ ﺑﺮوﯾﻢ داﺷﺘﯿﻢ ﮐﻮﺗﺎه ﺳﻔﺮ ﻃﻮل در. ﺑﯿﺸﺘﺮ و ﻓﮑﺮ ﺧﯿﺎﻟﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻟﺤﻈﺎت و ﻓﺮود از ﺧﺮوج ﻓﺮودﮔﺎه و اﺣﺘﻤﺎل ﺑﺮوز اﺷﮑﺎﻟﯽ ﭼﻮن . ﺑﻮد زﻣﯿﻦ ﺑﺮ ﻫﻮاﭘﯿﻤﺎ ﻧﺸﺴﺖ ﭘﯿﺎده و

۲۱۳

Made with FlippingBook Annual report