Goriz Nakhasteh

ﻫﺮ ﭼﻨﺪ از آﮔﺎه ﺑﻮد . ﯾﻢ

در ﮐﺸﻮر ﯾﮕﺮ، د ی

آرام و ﮐﻢ دردﺳﺮ

ﺑﻪ زﻧﺪﮔ

ﻣﻮﻗﺖ ﻣ ﯿﻢ داﺷﺘ ﯿﺪ و اﻣ ﯾﺎﺑﯿﻢ ﯽ ﻣﺸﮑﻼت ﻧﺎﺷ

ی

ﯽ

ﯽ ﭘﻨﺎﻫ

ﻣﺘﻔﺎوت ﻧ

ﺑﺎ ﻓﺮﻫﻨﮕ

و ﺣﻀﻮر در ﮐﺸﻮر ﯾﺐﻏﺮ ی

از ﺗﻨﮕﻨﺎﻫﺎ

ﯿﺰ

ﯽ

ﯽﻣﺎﻟ ی

ﯽ

ﻓﺮاﻫﻢ آﻣﺪ. ﺳﺎﻋﺎﺗﯽ ﻗﺒﻞ ازﺳﻔﺮ، از

ﻣﻮﺟﺒﺎت

. ﯿﺪ رﺳ ﯾﮑﺎ

ﻧﮑﺸ ﯽﻃﻮﻟ اﻣﺮ ﯾﺰای ﮐﻪ و ﯿﺪ

ﺖﺑﻠﯿ ﺧﺮﯾﺪ

ﻋﺰ ﯾﺰان ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻤﺎن ﻓﺮﯾﺪون و ﺷﻤﯽ ﺑﺎ ﺟﻤﻼﺗﯽ – اﻟﺒﺘﻪ ﻧﻪ در ﺧﻮر آن ﻫﺎ و ﺑﺎ دﻟ ﯾﻢ ﮐﺮد . ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺖ و ﻣﻬﺮ ﻣﺪاﻣﺸﺎن ﻣﺎ را ﺗﺎ ﻓﺮودﮔﺎه ﮐﺮدﻧﺪ. در آﺧﺮ آن ﯾﻖدﻗﺎ ﯾﻦ ﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘ و وداع ﮔﻔﺘ . ﯿﻢ ﭘﺲ از ورود ﺑﻪ ﻓﺮودﮔﺎه ﻧ ﯿﻮﯾﻮرک (J.F.K) و ﮔﺬراﻧﺪن ﺗﺸﺮ ﯾﻔﺎت، ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺧﺮوج، ﻣﺄﻣﻮر ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ در ﻓﺮودﮔﺎه، ﺑﺎ داﻧﺴﺘﻦ ﻧﻮع و ﯾﺮاﻧﯽ و ا ﯾﺰا ﺑﻮدن ﻣﺎ، ﺿﻤﻦ ﺧﻮﺷﺎﻣﺪ ﮔﻮ :ﯿﺪ ﭘﺮﺳ ﯾﯽ - ﭼﮕﻮﻧﻪ از ا ﯾﺪ ﺧﺎرج ﺷﺪ و ﺑﻪ ا رﺳ ﯾﻨﺠﺎ ﯿﺪﯾﺪ؟ - . It is a long story ٢١ ﻟﺒﺨﻨﺪی ﻣﻬﺮآﻣﯿﺰ ﺑﻪ ﭼﻬﺮه آورد و ﻣﺎ را اﺟﺎزه ی ﺧﺮوج از ﻓﺮودﮔﺎه داد. ﺣﮑﺎﯾﺖ را ﺑﺮای او ﻧﮕﻔﺘﻢ وﻟﯽ ﺑﺮای ﺧﻮد و ﺷﻤﺎ ﻣﻔﺼﻞ ﻧﻮﺷﺘﻢ. ﺑﺎ ﺳﭙﺎس از ﻫﻤﻪ ی ﯾﺎران و ﻫﻤﺮاﻫﺎن از اﺑﺘﺪا ﺗﺎ آ ﺳﺮﺷﺎر ازﺳﭙﺎس ﺗﺸﮑﺮ ﻫﺎ را در آﻏﻮش ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻢ:

ﯽ

ﯽ ﻫﻤﺮاﻫ

ﯾﺮان

ﻣﺮﯾﮑﺎ.

آﻣﺮﯾﮑﺎ ﻗﺼﻪ ای دﯾﮕﺮ، و اﯾﻦ ﺑﺎر آﻏﺎز

از ﭘﺎﯾﺎن!

ی

۲۱ ﯾﻦا ﻗﺼﻪ ﺳﺮ دراز . دارد

۲٥٥