Goriz Nakhasteh
ﮐﻪ از اﻗﻮام دور او ﺑﻮد، آﻣﺪﻧﺪ ﻋﺒﺎس .
ﹸﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﻧ ﯾﺤﺎﻧﯽ ر یو آﻗﺎ ﻋﺒﺎس
آن ﺷﺐ ﻪ ﻫﻢ ﺑ .ﯿﺪ ﺻﺒﺢ رﺳ
ﻫﻤﺮاﻫﺶ ﻗﺎﻣﺘﯽ ﺑﻠﻨﺪ ،
و ﺑﺎ وﺟﻮد ﺟﻮاﻧ ،ﯽ ﻗﺴﻤﺖ از ر ﯾﯽﻫﺎ ﹺ . ﺑﻮد ﯿﺪﺳﻔ ﯾﺸﺶ ، ﺻﻮرﺗﯽ ﺳﺮخ ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ آﺑﯽ رﻧﮓ زﯾﺮ ﻋﯿﻨﮏ ذره ﺑﯿﻨﯽ ﻗﻄﻮر داﺷﺖ، ﻪﺳﺎﻟ وﭘﻨﺞ ﺷﺼﺖ
ر ﯾﺶ ﭘﺮﭘﺸﺘﯽ داﺷﺖ
ﻣﺮد
و ﺷﺎﯾﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ
اﺗﺎق ﭘﺬ
و ﻫﻮﺷ در . ﮐﺮدﯽﻣ او ﯿﺎری
وﻟﯽ ﺷﺎداب و ﺳﺮﺣﺎل . ﻧﮕﺎه و ﺣﺮﮐﺎﺗﺶ ﺣﮑﺎ از ز ﯾﺖ ﮔﺮد ﻫﻢ ﻧﺸﺴﺘ .ﯿﻢ ﭘﺲ از ﻣﺨﺘﺼﺮ اﺣﻮاﻟﭙﺮﺳ
ﯾﺮاﯾﯽ
ﯾﺮﮐﯽ
و ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺣﮑﺎ ﮐﺮد ﯾﺖ
و ﺗﻌﺎرﻓﺎت ﻣﻌﻤﻮل ﯾﻊﺳﺮ ﯿﻠﯽﺧ ،
ﯽ
و ﺧﺒﺮ ﺳﻼﻣﺘ آن ﯽ ﯿﺪه رﺳﻫﺎ
ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﻮﻓﻖ ﺑ ﻪ ﺧﺮوج از ا ، اﻧﺪهﺷﺪ ﯾﺮان
از ﻓﺎﻣ
ﻗﺒﻞ ﺟﻤﻌ
ﯿﻞ
ﯽ
ی ﮐﻪ ﭼﻨﺪ
ﮔﺮوه ﻗﺎﺑﻞ اﻋﺘﻤﺎدﻧﺪ و اﮔﺮ در ﻗﺼﺪ ﺧﺮوج ﻣﺼﻤﻢ ﺑﺎﺷ ﺗﺎ ﯿﻢ، ﭼﻬﺎر
ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮد ا
اﺳﺖ ﯾﺤﺎﻧﯽ ر یآﻗﺎ .
ﯾﻦ
ﻫﺮ ﭼﻨﺪ آﻗﺎ ﯾﺤﺎﻧﯽ ر ی ﹰ ﻣﺴﻠﻤ در ﺎ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻪ ﯿﻦﭼﻨ ﯽوﻟ ، ﺑﻮد
. زدﯽﻣ ﺣﺮف را
ﯾﻦ ﭼﻪ آﺳﺎن ا
. ﯿﻢ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨ
روز د ﯿﻢﻧ ﺗﻮاﯽﻣ ﯾﮕﺮ
ﺳﻔﺮ را ﻓﺮاﻫﻢ ﯽﻣ آوردﻧﺪ از ﮐﺎرﻣﺰد و ﻣﻨﻔﻌﺘ ﺗﻈﺎﻫﺮ ﯽﻣ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻗﺼﺪ ﮐﻤﮏ دارد . ﯾﮑﯽ ﯾﺖﺣﮑﺎ
ﯽ
یﯿﻠﻪ وﺳ ﮐﻪ ﯽ ﮐﺴﺎﻧ ﯽ ﻣﻌﺮﻓ
از ﻫﻤﺴﻔﺮان را ﮐﻪ از ﺛﺮوﺗﺶ در ﺧﺎرج
و ﺧﻮد ﻧ ﯾﻦ ﺑﻪ ا ﯿﺰ
ﯿﺪ رﺳﯽﻣ ﻧﻈﺮ
ﮐﻪ ﻗﺴﻤﺘ
ﺎ و در ﻧﻬ ﯾﺖ ﻣﮑ ﻨ ﯿﻢ داﻧﺴﺘ ﯽﻣو ﺖ ﺑﻮد
ﹰ ﻪﺳﺎﻟ ﭘﻨﺞ و ﻫﻔﺘﺎد ﺣﺪودا
ﯽ
یﻣﺮد
دو ﺑﺮادر
ﻣﺤﻔﻮظ اﺳﺖ ، ﺑﻪ زﺑﺎن آورد و ﮔﻔﺖ : » از ﺧﺎﻧﻪ و زﻧﺪﮔ ﹶ ﯽﻧﻤ دل ﯿﺶ ﮐﻪ ﯽﺣﺎﻟ در .ﻨﺪﮐ
از ا
ﯾﺮان
ﹼ ﹰﻤ و ﻣﺴﻠ ﺎ ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ ا ،ﯾﺎم ﻋﻼوه ﺑﺮ از ا ﮐﺜﺮ ﺑﻬﺎﺋﯿ ﺎن ﺑﺎ اﺳﻢ آن ﻫﺎ آﺷﻨﺎ ﺑﻮدﻧﺪ .
ﺟﻮر و ﺳﺘﻢ دﺷﻤﻨﺎن از دﺳﺖ داده
ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﺧﻮد را ﻣ ﺑﻪ ﯿﺶه ﭘ ﺎ دﺳﺖ دادن ﺣﺘ
ﹺ اﻣﻮال ﯾﺮﺳﺎ ﺑﺮادران ، ﺟﺎن ﺧﻮدش ﻫﻢ در ﺧﻄﺮ اﺳﺖ، ﻣﻌﺬﻟﮏ در رﻓﺘﻦ ﺗﺮد رد دا ﯾﺪ
ﯽﻤ
آن ﺑﺮادران را ﻣﯽ
ی ﻫﻤﻪ «.
ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺧﻮاﻫﺪ ﯽﻣ ﺎن ﻨ ﻫﻤﭽ و
ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ.
، ﺷﺠﺎﻋﺖ
ﺳﺎﻟﮕﯽ و دﯾﮕﺮی در ﮐﻤﺘﺮ از ﺷﺼﺖ ﺳﺎﻟ
ﯾﮏ و ﭘﻨﺠﺎه
دو ﺑﺮادر در ﯾﮑﯽ ،
ﮕﯽ، ﺖ در ﻧﻬﺎﯾ
ﮐﻪ در اﺳﺎرت و ﺗﺤﻤﻞ ﺟﺎن ﺑﺎﺧﺘﻨﺪ .
اﻋﺘﻘﺎد ﺧﻮد ﻓﺪا ﮐﺮدﻧﺪ . ﺷﻨ ﮐﻪ ﯿﺪﯾﻢ ﺗﺎ زﻣﺎﻧ
را در راه ﻣﻘﺼﻮد و ا ن و ﺎﯾﻤ
ﯿﺮﯾﻦ ﺟﺎن ﺷ
ﯽ
ﺑﻮدﻧﺪ ﯿﺎتﺣ ﯿﺪ در ﻗ
ﯾﺖ در ﻧﻬﺎ
، ﭼﻪ ﺑﻼﻫﺎ و زﺟﺮ ﯾﯽﻫﺎ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﺴﺎ یا ﻧﺪ و ﺣﺎل ﻓﺮزﻧﺪان و ﻫﻤﺴﺮان و اﻗﻮام ﻧﺰد آن ﯾﮏ ﻫﺎ از وﺣﺸﺖ اداﻣﻪ
ﺟﻮر و ﺳﺘﻢ دﺷﻤﻨﺎن ﭘﺮﮐ ﺴﺖﯾﺑﺎ ﯿﻦ
ی
ﺧﺎﻃﺮات ﻋﺰ و ﯾﺰ ﯾﺎدﮔﺎرﻫﺎی ﻣﺤﺒﻮب ﮔﺬاﯽﻣ و ﺟﺮﺋﺖ ﯽﺣﺘ رﻓﺘﻨﺪ. ﯽ ﺷﺘﻨﺪ و ﻣ ﻣﺰار ﻋﺰﯾﺰاﻧﺸﺎن ﺣﺎ ﺿ ﺮ ﺷﻮﻧﺪ و اﺷﮏ داع ﺑﺮ و
را ﺑﺎ
وﻃﻦ ﻧﺎزﻧ
یﻫﻤﻪ
ﯿﻦ
ﺧﺎ ک ﭘﺎ ک آن ﻣﺪﻓﻦ ﻧﺜﺎر ﻫﺎ
آن را ﻧﺪاﺷﺘﻪ
ﮐﻪ ﺑﺮ
یﯾﺎرا
ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ از ﻟﺤﻈﻪ ﯾﺪاری و د ﻧﺸﺪ ﯿﺴﺮ ﻣ . از ﻗﺮار ﻣﻌﻠﻮم، آن ﯽﺑ ﮔﻨﺎﻫﺎن ﻣﻈﻠﻮم را ﻫﻤﺮاه ﺳﺎ ﯾﺮ ﯾﺎراﻧﺸﺎن ﺑﺎ ﻟﺒﺎس در ﮔﻮرﺳﺘﺎﻧ ﮐﻪ ﯽ دوﻟﺖ آﻧﺠﺎ را ﻟﻌﻨﺖ آﺑﺎد » « ﻧﺎﻣﯿﺪه اﺳﺖ ، ﺑﻪ ﺧﺎ . اﻧﺪه ک ﺳﭙﺮد زﻣﯿﻦ آن ﮔﻮرﺳﺘﺎن ﮔﻮﻫﺮﻫﺎی ﺗﺎﺑﻨﺎ ﮐﯽ را در ﺧﻮد ﺣﻔﻆ ﮐﺮده اﺳﺖ. در ﯾﺎنﭘﺎ ﯾﻦا دوران یﻫﻤﻪ ﺟﻬﺎن ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧ ﺎ ن زﻣﺎن و اﻓﺘﺨﺎرﻫﺎ ،ﯾﺦ ﺗﺎر ی ﻣﺠﺮوح و ﺧﻮﻧ ﯽوﻟ ﯿﻦ ﻣو ﯽ راﺿ ﻐﺮور ﺑﺮا ﻫﺎنﺎزﻣ یﻫﻤﻪ ی در آﻧﺠﺎ ﺧﻔﺘ آﻧﺠﺎ ؛ اﻧﺪﻪ ز ﯾﺎرﺗﮕﺎه ﺧﻮ ا ﻫﺪ ﺷﺪ وﻟ ﯽ اﻣﺮوز ﺑﭽﻪ یﻫﺎ و ﻫﺎ آن ﻫﻤﺴﺮان داﻏﺪار و ﺳﺘﻤﺪ ﯾﺪه و ﻫﻤﻪ ﭼ ﯿﺰ از دﺳﺖ داده ،ﻫﺎ آن ی ﭘﺪران ﭘ ﯿﺮ و ﻧﺎﺗﻮان و ﻣﺎدران و رﻧﺠﻮر ﻧﺎﻻن در ﺣﺴﺮت ﺣﻀﻮر ﺑﺮ ﺑﺴﺘﺮ اﺑﺪ ﯾﺰﺗﺮﯾﻦ ﻋﺰ ی ﯾﺸﺎن ﻫﺎ ﻧﺎﻻن و در ﻓﻐﺎن ﺑﻮدﻧﺪ و از ﺗﺮس ﺟﺎن ﻧﺎﭼﺎر از ﺗﺮک اﻖ. ﺋﻋﻼی ﻫﻤﻪ ﭘﺎ ک ﻫﻢ ﮐﺜﺮا ﺑﺎﺧﺘﻪ ﺑﻪ ﺳﻮی آﯾﻨﺪه ای ﻧﺎ ﻣﻌﻠﻮم و ﮐﺸﻮری دﯾﮕﺮ . ﻧﺪﺪﺷﯽﻣ ﻏﺮﺑﺖ ﻫﺴﭙﺎر ر ﺣﺎﻻ آﻗﺎی رﯾﺤﺎﻧﯽ راه آن ﻫﺎ را ﭘﯿﺶ ﭘﺎی ﻣﻦ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﯾﺑﺎ ﻣﻦ و ﺴﺖ ﺑﺎ ی اﺳﺎرت د آن از ﯾﮕﺮ یاﺛﺮ ﻫﺎ ﻧﺒﻮد ی و ﺧﺒﺮ
٦٦
Made with FlippingBook Annual report