عبدالبهاء و تولد انسان
ً ﻨﺎﻧﮕﺮ ﯿ ﻘﺎ
ﯾﺗﺎر ﺦ ﻣﻌﺎﺻﺮ ا
ﺑ ﯿ ﺰ دﻗ ﯿ ﺮان ﻧ ﯾ
اﺳﺖ. ﺑﺪ ﻦﯾ ﺟﮭﺖ اﺳﺖ ﮐﮫ در
ﯿھﻤ ﻦ درس ﺗﺎر ﻲﺨﯾ
رود و ھﺮ ﺣﮑﻤﺮان ﻦ دﺧﺎﻟﺖ
ﺎﻧﺖ از ﻣ ﻲ ﺎن ﻣ ﯿ
ﯾد ،ﺎﺳﺖﯿ ﻦ و ﺳ ﯾ ت د وﺣﺪ
آن ﭼﮫ ﮐﮫ ﺿﺪ ﺧﺪا و ﺿﺪ د ، ﻦ اﺳﺖ ﯾ ﻲﻣ ﮔﺮدد. ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﯾ ﻦ دﺷﻤﻦ د ﯿ ﻦ ھﻤ ﯾ
زﻣﺎﻣﺪاران د ﻲﻨﯾ در اﻣﻮر ﺣﮑﻮﻣﺖ و ﺳ ﯿ ﺎﺳﺖ اﺳﺖ. ﺪه و ﻣﺬھﺐ و ﻧ ﯿ ﺰ ﺣﻘﻮق ﺑﺮاﺑﺮ ی ھﻤﮫ ھﺎ ﺻﺮﻓﻨﻈﺮ از اﻋﺘﻘﺎد ﻣﺬھﺒ ﻲ ، ﺑﺎور ﻣﺮد ﺑﻮدن، و ﻣﺆﻣﻦ ﯾ ﺎ ﻣﺸﺮک ﯾ ﺎ ﻣﺮﺗﺪ ﺑﻮدن آﻧﺎن ، ﻣﺸﺮوط ﺑﮫ آن اﺳﺖ ﮐﮫ ، زن ﺑﻮدن ﺎﯾ
ﯿﻋﻘ ي آزاد
اﻧﺴﺎن
ﻲﺎﺳﯿﺳ
و ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺰار ﯾﻲ ﮐﺎﻻ ، ﺟﺎﻣﻌﮫ ي
ﻲﺎﺳﯿﺳ يﺮﯿ ﻢ ﮔ ﯿﺗﺼﻤ
و ﻣﺘﻌﺼﺐ
در دﺳﺖ زﻣﺎﻣﺪاران ﭘﺮﺳﺖ ﺳﻨﺖ ﮐﮫ ﺑﺎور ﺑﮫ ﺧﺪا را ﺑﺎ و زداﯾﻲ اﻧﺴﺎن
ي اﻧﺤﺼﺎر
ﻲﻨﯾد
ﺮﻧﺪ، ﻧﺒﺎﺷﺪ. ﻣﺸﺎرﮐﺖ ی ھﻤﮫ
ﯿﮔ ﻲﻣ ﻲﮑﯾ يﺰﯿﺳﺘ اﻧﺴﺎن
ﯿﯿ ﻦ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺧﻮد و
ﻃﻮر ﻣﺴ در ﺗﻌ يﺎو
ﮫ ھﺎ ﺑ اﻧﺴﺎن
، ﺟﺎﻣﻌﮫ ﻣﺴﺘﻠﺰم آن اﺳﺖ ﮐﮫ ﺣﻘﻮق اﺟﺘﻤﺎﻋ و ﻲ اﻓﺮاد ﻣﻨﺤﺼﺮ و ﻣﺸﺮوط ﺑﮫ ھ ﯿ ﭻ ﻣﺬھﺐ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺗﺎ آن ﮐﮫ ﺗﺤﻘﻖ راﺳﺘ ﻦ ﯿ "ﺣﻘﻮق ﺷﮭﺮوﻧﺪ ي " در ﺟﺎﻣﻌﮫ ﻣﻤﮑﻦ ﺷﻮد. از آﻧﺠﺎ ﺳﺖ ﮐﮫ ﭼﻨﺎﻧﮑﮫ ،ﻢﯾﺪﯾد ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء در و ﺑﺎور ﺧﺎﺻ ﻲ ﺣﻘﻮق ﺳ ﻲﺎﺳﯿ
را از
ﻦ از ﺳ ﺎﺳﺖ ﯿ
ﯾد ﯾﻲ
ﮫ ﺟﺪا ﯿﺎﺳﯿﺳ ي رﺳﺎﻟﮫ
ﺑﻠﻮغ ﻋﺎﻟﻢ" ، ﻧﻤﻮد ﻲ ﻣﻌﺮﻓ
ﻟﻮازم ﻋﺼﺮ رﺷﺪ و " ﺑﻠﻮغ اﻧﺴﺎن ﯿﻧ ،
ﮐﮫ ﻇﮭﻮر اﻧﺴﺎن ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻋﺼﺮ ﻲﻌﻨﯾ ، اﻧﺴﺎن ﺎزﻣﻨﺪ ا اﺳﺖ. ﯾﻲ ﻦ ﺟﺪا ﯾ
ﭼﺮا
ي دﻓﺎع
ﻦ از ﺳ ﯿ ﺎﺳﺖ ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎ
ﯾد ﯾﻲ ﺟﺪا اﻣﺎ از ﻣﺎد ﻲ ﭘﺮﺳﺘ ه
و اﻧﺤﻄﺎط اﻧﺴﺎن ﺑﮫ ﻃﺒ ﯿ ﻌﺖ ھﻢ ﯿﻧ ﺴﺖ. ﺑﺎﻟﻌﮑﺲ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﻧ ﯿ ﺎزﻣﻨﺪ ﺗﻌﺒ يﺮﯿ ﻲ اﻧﺴﺎﻧ و روﺣﺎﻧ ﻲ از اﻧﺴﺎن اﺳﺖ ﺗﺎ رھﺎ از ﯾﻲ ي ﺻﮫﻋﺮ ﺗﻨﺎزع ﺑﻘﺎ و ﻣﻨﻄﻖ ﺑ ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯿ در ﺟﺎﻣﻌﮫ ﯾﭘﺬ اﻣﮑﺎن ﺮ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺪ ﯿﺗﺮﺗ ﻦﯾ ﺐ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﻧ ﺎزﻣﻨﺪ ﯿ آن اﺳﺖ ﮐﮫ ﻣﺪﻧ ي ﺖ ﯿ ّ ﻲﮑﯿ و ﺗﮑﻨ ﻣﺎد ﺑﺎ ﻣﺪﻧ ﺖ ﯿ ﻲ اﺧﻼﻗ و روﺣﺎﻧ ﻲ ﺗﻮأم و ھﻤﺎھﻨﮓ ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﺪﻧ ﺖ ﯿ ي ّ ﯾﺑﺎ ﻣﺎد ﺪ ﺑﺮاﺳﺎس ﺗﻌﺒ ﻲ اﻧﺴﺎﻧ يﺮﯿ و روﺣﺎﻧ از ﻲ اﻧﺴﺎن ﺑﻨﺎ ﺷﻮد. در ﯿﭼﻨ ﻦ زﻣﺎﻧ ﻲ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺣ ي ﯿﻄﮫ
Made with FlippingBook