عبدالبهاء و تولد انسان

اﺗﺤﺎد ﺷﺮق و ﻏﺮب و ﺗﻮﻟﺪ اﻧﺴﺎن: ﺑﺎز ﺳﺎزی دﯾﻦ ، ھﻮﯾﺖ و ﻓﺮھﻨﮓ در ﺳﻔﺮ ﺗﺎرﯾﺦ ﺳﺎز ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺑﮫ ﻏﺮب ﻧﺎدر ﺳﻌﯿﺪی

ﻣﻘﺪﻣﮫ: ﯾﻦ ﯾا

اﺳﺖ از ﺳﻔﺮ ﻲﺨﯾﺗﺎر ي

ﺎدداﺷﺖ ﺗﺤﻠ ﻲﻠﯿ ﯾ و ﺗﺎر ﺨﺴﺎز ﮐﮫ ﺗﻮﺳﻂ ﻲﺮاﻧﯾ ﮏ ا ﯾ

و در ﻓﺎﺻ ی ﻠﮫ از ﺷﺮق ﺑ ﮫ ﻏﺮب

1 يﻼدﯿﻣ

۱۹۱ 3 – ۱۹۱

يھﺎ ﺳﺎل

ﺻﻮرت ﭘﺬ ﯾ ﺮﻓﺖ. ا ﯾ ﻦ ﺳﻔﺮ ﺑﺎ ھ ی ﺳﻔﺮھﺎ ﺗﻔﺎوت ً داﺷﺖ. ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺳﻔﺮ از ﺷﺮق ﺑﮫ ﻏﺮب ﺑﮫ ﺧﺎﻃﺮ

ﻤﮫ

ﯿﺗﺤﺼ ﻞ داﻧﺶ و ﺻﻨﻌﺖ ﯾ ﺎ ﮔﺮدش و ﺗﻔﺮج، ﯾﺎ در ﻣﺎن و ﺑﮭﺒﻮد، ﯾ ﺎ ﻓﺮار از اﺳﺘﺒﺪاد و ﻓﻘﺮ، ﺎ ﯾ ﭘﻨﺎھﻨﺪﮔ ﻲ و ﺟﺴﺘﺠﻮ ي ﺷﻐﻞ و آزاد ﯾ ، و ي ﺎ ﺗﺠﺎرت و ﻣﺒﺎد ي اﻗﺘﺼﺎد ی ﻟﮫ ﺻﻮرت ﻣ ﯾﭘﺬ ﻲ ﺮد. اﻣﺎ ﺳﻔﺮ ي ﮐ ﮫ ﺑﺎ ھﻤﮫ ی ﺳﻔﺮھﺎ ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻮد ، ھﺪف و ﻏﺎ ﻲﺘﯾ ﯾد ﮕﺮ داﺷﺖ. ا ﯾ ﻦ ﺳﻔﺮ ﺑﺮا ﯿ ﺗﻌﻠ ي ﻢ و ﺗﺮﺑ ﯿ ﺖ ﻏﺮب و ﻧﺠﺎت اروﭘﺎ و آﻣﺮ ﯾ ﮑﺎ و ارﻣﻐ ﺎن آوردن ﻓﺮھﻨﮓ ﯿ ﻋﻘﻼﻧ ﺖ و ﺧﺮدورز ي ﺑﮫ ﻣﻐﺮب زﻣ ﯿ ﻦ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ. ﯾ در ا ﻦ ﺳﻔﺮ ﺑﺮا ﯿاوﻟ ي ﻦ ﺑﺎر و ﻲﺮاﻧﯾ ﮏ ا ﯾ ﮏ ﺷﺮﻗ ﯾ ﻧﮫ ﻲ، ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﯾ ﮏ ﻣﺼﺮف ﮐﻨﻨﺪه ي ِ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﺣﺎﻣﻞ ﻓﺮھﻨﮓ آزاد ي و ﺻﻠﺢ واﺗﺤﺎد ﺑﮫ آن ﺳﺎﻣﺎن ﺳﻔﺮ ﻣ ﻲ ﮐﻨﺪ و ﺑﺎ ﯾا ﻦ ﺳﻔﺮ ﺑﮫ ﯾ ﮏ ﺑﺎره ﺗﻤﺎﻣ ﻲ ﻣﻨﻄﻖ ﺳﺮﮐﻮﺑﮕﺮ اروﭘﺎ ﻣﺪار و ﻏﺮب ﻣﺪار را در ھﻢ ﻣ ﻲ ﺷﮑﻨﺪ. ا ﻦ ﯾ ﻣﺸﮭﻮر ﺑﮫ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ، ﻓﺮزﻧﺪ ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ ﺑﻨ ﯿ ﺎﻧﮕﺰار آ ﻦ ﯾﯿ ِ ﺑﻠﮑﮫ ،ﻏﺮب ﻓﺮھﻨﮓ ﺳﻨﺖ ﺷﮑﻦ ﻋﺒﺎس ﻧﻮر ي

ﻣﺒﮭﻮت

ﻲﺮاﻧﯾا

اﺳﺖ. ﻲ ﺑﮭﺎﺋ

ھﺪف ﻣﻦ از ﻧﻮﺷﺘﻦ ا ﯾ ﻦ ﻣﻘﺎﻟﮫ ﺗﺮو ﻦ ﯾﯿ ﺞ آ ﯾ

ﺧﻮاھﻢ ا ﺎن ﯿﺮاﻧﯾ

ﺑﻠﮑﮫ ﻣ ﻲ

،ﺴﺖﯿﻧ ﻲ ﺑﮭﺎﺋ

ﮐﮫ ﺻﺮﻓﻨﻈﺮ از ﺧﻼق و ﺗﺎر ﯾ ﺨﺴﺎز و

ﯾاﻧﺪ ﺸﻤﻨﺪ را ﺑﺎ ﭼﮭﺮه ﻲ ﺮاﻧﯾا يا

ﯾﭘﺎ ﮕﺎه ﻣﺬھﺒ ي ﺸﻤﻨﺪ ﯾ ﺶ اﻧﺪ ﯿ

آﺷﻨﺎ ﻧﻤﺎ ﻢ ﯾ

اﻓﺘﺨﺎر ھﺮ ا ،اﺳﺖ ﻲﺮاﻧﯾ

ي ﮫﯾﻣﺎ

يا ﭼﮭﺮه ً ﮐﮫ ﺻﺮﻓﺎ ﺑﮫ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻌﺼﺐ و ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻣﺬھﺒ ﻲ و ﺗﻮﺳﻂ ھﺰاران دروغ و اﺗﮭ ﺎم و ﺗﮭﺪ ﺪ از ﯾ ي ﻋﺮﺻﮫ ﺧﻮدآﮔﺎھ ﯿ ﺮاﻧ ﯾا ﻲ ﻓﺮھﻨﮕ ﻲ ﺎن ﺑﮫ ﻋﺮﺻﮫ ي ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎھ ﯿﺗﺒﻌ ﻲ ﻓﺮھﻨﮕ ﻲ ﺪ ﺷﺪه اﺳﺖ ، درﺳﺖ ھﻤﺎن ﮔﻮﻧﮫ ﮐﮫ ﺧﻮد ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء در 9 ﮫ ﺑ ﻲ ﺳﺎﻟﮕ ھﻤﺮاه ﭘﺪرش از ﺧﺎک ﻣﻘﺪس ا ﯾ ﺮان ﺗﺒﻌ ﯿ ﺪ ﮔﺸﺖ.

ﺎن از ﺗﺰو ﯾ ﺮ ﺗﻌﺼﺐ ﻣﺬھﺒ ﻲ ﻣﺮﺗﺠﻌﺎن ﻣﺬھﺒ را ﻲ وﻗﺖ آن رﺳ ﯿ ﺪه اﺳﺖ ﮐﮫ ﺶ ﻧﮕﺎه اﻧﺪاز ﯾ ﻢ و از

اﮐﻨﻮن ﮐﮫ ا ﯿ ﺮاﻧ ﯾ

ﮫ ﺑ ﺳﺘﻮه آﻣﺪه اﻧﺪ و دروغ يھﺎ

ﺑﺎور ﻧﻤ ، ﮐﻨﻨﺪ ﻲ

ﻲ ﺳﺎدﮔ ﮫ ﺑ

ﯿاوﻟ ﻦ ﺑﺎر و ﺑﺎ ﻧﻈﺮ ي ﭘﮋوھﺸﮕﺮاﻧﮫ ﺑﮫ اﻧﺪ ﺸﮫ و ﯾ

ﯾ ﻧﻮاﻧﺪ ﻲ ﺮاﻧ ﯾ ﻦ ا ﯾ ﺎم ا ﯿﭘ

ﺪ و ﺗﺰو ﯾ ﺮ ﺑﮫ ﻓﻀﺎ ﻖ و ﯿﺗﺤﻘ ي

ﯿﺗﻘﻠ ي ﺗﻨﮕﻨﺎ

ﯿ اﻧﺴﺎﻧ ﺖ ﻗﺪم ﮔﺬار ﻢ. ﯾ ﺑﺎ ﻧﮕﺎھ ﻲ

ﺑﮫ ﭘ ﯿ ﺎم ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء و

ﺼﺮ

ﺶ در ﺷﺮق و ﻏﺮب در ﻣ ﻲﻌﻨﯾ ،

ﯾھﺎ ﻲ ﺳﺨﻨﺮاﻧ

وآﻧﮕﺎه در اروﭘﺎ و آﻣﺮ ﻢ ﮐﮫ ﯿﺎﺑﯾ ﻲ در ﻣ ،ﮑﺎﯾ ﯾا ﻦ ﺳﻔﺮ در واﻗﻊ ﺣﺮﮐﺘ ﻲ ﺑﻮد ﮐﮫ از ﻃﺮ ﯾ ِ آن ﻖ ﺷﺮق و ﻏﺮب ﺑ ﮫ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﯾ ﻮﻧﺪ ﯿﭘ ﺎﻓﺖ و ﺑﺎ ا ﻦ ﯾ اﺗﺤﺎد ﺷﺮق و ﻏﺮب ﯿاوﻟ يﺑﺮا ، ﻦ ﺑﺎر آدﻣ ﺗﻮﻟﺪ ﻲ ﯾ ﺎﻓﺖ. ﻇﮭﻮر و ﺗﻮﻟﺪ اﻧﺴﺎن ﺑ ﮫ ﻋﻨﻮان ﻓﺮزﻧﺪ اﺗﺤﺎد ﺷﺮق و ﻏﺮب ، ﺟﻮھﺮ ﭘ ﯿ ﺎم ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺑﮫ ﻣﺮدم ﺟﮭﺎن اﺳﺖ. در واﻗﻊ ا ﯾ ﻦ ﺳﻔﺮ ﺳﻠﻮک و ﺎ ﯾ ﻣﻌﺮاﺟ ﻲ ﺑﻮد ﮐﮫ از ﻣﮑﺎن ﺑﮫ ﻻﻣﮑﺎن ، از ﻣﺤﺪود ﺑﮫ ﻧﺎﻣﺤﺪود، از ﭘﺪ ﯾ ﺪار ﺑﮫ ﺣﻘ ﯿ ﻘﺖ و از ﺗﻨﮕﻨﺎ ي ﺧﺎک ﺑﮫ ﻓﻀﺎ ي ﺑﺎز ﺷﮭﺮﺳﺘﺎن ﺟﺎن ﻋﺮوج ﻣ ﮐﺮد. ﻲ ﭘﺪر ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء، ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ در ﻧ ، ي ﯿﻤﮫ ﻗﺮن ﻧﻮزدھﻢ اﻋﻼن ﮐﺮد ﮐﮫ : يا» اھﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﮕﺎﻧﮕ ﯾ ی ده ﺳﺮاﭘﺮ ! ﻲ ﺑﻠﻨﺪ ،ﺷﺪ ﺑﮫ ﭼﺸﻢ ﺑ ﯿ ﮕﺎﻧﮕﺎن ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺪ. ﯿﻨﯿ را ﻣﺒ ھﻤﮫ ﺑﺎر ﯾ ﮏ دار ﯾ ﺪ و ﺑﺮگ ﯾﮏ ﺷﺎﺧﺴﺎر. « ﺳﻔﺮ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء دﻋﻮﺗ ﻲ ﺑﻮد از ﯿآدﻣ ی ھﻤﮫ ﺎن ﮐﮫ ﺑﺎ اﺗﺤﺎد ﺷﺮق و ﻏﺮب در ﺳﺮاﭘﺮ وارد ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯾ ي ده ﺷﻮﻧﺪ و از ﺗﻨﮕﻨﺎ ﯾ و ھﻮ ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯿﺑ ي ﺖ ﻏﺮﺑﺖ و ﻲ ﭘﺮﺳﺘ ﺳﻨﺖ رھﺎ ﺷﻮﻧﺪ. اﻣﺎ ﺧﻮد ا ﯾ ﻦ ﺳﻔﺮ ﺳﻤﺒﻞ و ﻧﺸﺎﻧﮫ ز ﺎ ا ﯾﮔﻮ يا ﯿﭘ ﺎم و ﺟﮭﺎن ﻲﻨﯿﺑ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء اﺳﺖ. ﮐﺪام ا ﻲ ﺮاﻧﯾ را ﺳﺮاغ دار ﯾ ﻢ ﮐﮫ در ﺴﺘﻢ ﯿ ﻗﺮن ﺑ اواﯾﻞ ﺑﮫ ﻏﺮب ﺳﻔﺮ ﻧﻤﺎ ﯾ ﺪ ﺗﺎ ﭘ ﯿ ﺎم ﺻﻠﺢ و ﺿﺮورت ﺻﻠﺢ را ﺑﮫ ﺟﮭﺎن ﻏﺮب ﮔﻮﺷﺰد ﻧﻤﺎ ﯾ ﺪ؟ ﮐﺪام ا ﻲ ﺮاﻧﯾ را ﺳﺮاغ دار ﯾﻢ ﮐﮫ در اواﯾ ﻞ ﻗﺮن ﺑ ﺴﺘﻢ ﯿ

دﯾﮕﺮی

دﯾﮕﺮی

ن و ﺧﺮدورز ّ ﺑﮫ ﻏﺮب ﺑﺮود ﺗﺎ ﺿﺮورت ﺗﻤﺪ و ي ﺗﮑﺎﻣﻞ

آﻧﺎن ﮔﻮﺷﺰد ﮐﻨﺪ؟ ﮐﺪام ا را ﻲﺮاﻧﯾ ﺳﺮاغ دار ﯾ ﻢ ﮐﮫ در اوا ﯾ ﻞ ﻗﺮن ﺑ ﯿ ﺴﺘﻢ ﺑﮫ ﻏﺮب ﺑﺮود ﺗﺎ آﻧﺎن را ﺑﮫ ﺑﺎزﺳﺎز ھﺎ و ارزش ی ھﻤﮫ ي ﺟﮭﺎن يﮑﺮدﯾرو ﺷﻤﻮل و زﻣﺎﻧﻤﻨﺪ دﻋﻮت ﻧﻤﺎ ﯾ ﺪ؟ ﻧﻔﺲ ﯾا ﻦ ﺳﻔﺮ ﻃﺮد ﻓﺮھﻨﮓ اﺳﺘﻌﻤﺎر و اﺳﺘﺜﻤﺎر اﺳﺖ و ي ﺪﺋﻮﻟﻮژ ﯾا اﺳﺘﻌﻤﺎر را در ھﻢ ﻣ ﺷﮑﻨﺪ. ﻲ ﺑﮫ ﺧﻼف ﻗﺮ ون وﺳﻄ ﻲ ً ﮐﮫ ﻣﺸﺮق ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﮫ ی ﻤﮫ ﺳﺮﭼﺸ ﻋﻨﻮان ﻧﻮر و ﺣﮑﻤﺖ و ﻣﺪﻧ ﺮ ﯾ ﺖ ﺗﺼﻮ ﯿ ،ﺷﺪ ﻲﻣ در دوران ﻣﻌﺎﺻﺮ ﻣﺸﺮق ، ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻣﺮﮐﺰ ﺟﮭﺎﻟﺖ و ﺧﺮاﻓﺎت و ﺳﻨﺖ و ﻲﺸﯾاﻧﺪ ﮏﯾ و ﺗﺎر ﻲ ﭘﺮﺳﺘ ﻋﻘﺐ اﻓﺘﺎدﮔ ﯾﺗﺼﻮ ﻲ ﺮ ﮔﺸﺖ و ﺑﺮ ﻋﮑﺲ ﻣﻐﺮب ﺑﮫ ي ﻤﮫ ﺳﺮﭼﺸ ﻋﻨﻮان ﻧﻮر و داﻧﺎ ﯾﻲ و ﺗﻤﺪن ﻗﻠﻤﺪاد ﯿ ﺷﺪ! ﭘ ﺸﺮﻓﺖ ﺳﺮ ﮏﯿ ﻊ ﺗﮑﻨ ﯾ و اﻗﺘﺼﺎد و ﻗﺪرت ﻲ ﻧﻈﺎﻣ ﻏﺮب ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﮐﮫ ا ﯾ ﻦ ﺟﮭﺎن ﻲ ﻨﯿﺑ اروﭘﺎ ﻣﺪار ﮐﮫ ﻏﺮب را ﻣﺮﮐﺰ آزاد ي و ﺧﺮد و ﺷﺮق را ﻣﺮﮐﺰ ﺟﺎھﻠ ﯿ ﺖ و ﺧﺮاﻓﺎت ﺗﻌﺮ ﻧﮫ ، ﻧﻤﻮد ﻲ ﻒ ﻣ ﯾ ﺗﻨﮭﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﻏﺮﺑ ،ﺎنﯿ ﺑﻠﮑﮫ ﺗﻮﺳﻂ ﺧﻮد ﺷﺮﻗ ﺰ ﯿ ﺎن ﻧ ﯿ ﺧﻮدآﮔﺎه ﯾ ﺎ ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎه ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل ﻗﺮار ﮔ ﺮد و ﯿ ﯿ در ﻧﺘ ﺠﮫ راﺑ ﻄﮫ ي ﺷﺮق و ﻏﺮب ﺑﮫ ﺷﮑ ﻞ راﺑﻄﮫ ي ﺮا و ﯾﭘﺬ ﻓﺎﻋﻞ، ﻣﺎده و ﺻﻮرت، ﺗﻮﺣﺶ و ﺗﻤﺪن و ﯾﺗﺼﻮ ﯾﻲﺎﯾ و ﭘﻮ ﯾﻲ ﺴﺘﺎﯾا ﺮ ﮔﺮدد. ﺑﺪ ﯾ ﻦ ﺟﮭﺖ اﺳﺖ ﯾ ﻦ اﻧﺪ ﯾ ﮐﮫ ا ﺸﮫ و ﺟﮭﺎن ﻨﯿﺑ ﻲ اروﭘﺎ ﻣﺪار ﺑﮫ ي اﺑﺰار ﻋﻨﻮان ﮐﺎرا ﺑﺮا ﯿﺗﻮﺟ ي ﮫ ﺗﺴﻠﻂ و ﭼ ﻲﺮﮔﯿ ﻏﺮب ﺑﺮ ﺷﺮق ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣ ﻲ ﮔﺮﻓﺖ. در اوج ا ﯾﻦ اروﭘﺎ ي ﻣﺪار ﺑﻮد ﮐﮫ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎ ﻲ ﺮاﻧﯾا ي

را ﺑﮫ

ﺑﮫ ﻏﺮب ﺳﻔﺮ ﻣ ﻲ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﻧﻮر و داﻧﺶ و ﺧﺮد و ﺗﻤﺪن و آزاد ي را ﺑﮫ ﻏﺮب اراﺋﮫ ﻧﻤﺎ ﯾ ﺪ و ﻓﺮھﻨﮓ ﺻﻠﺢ و ﺧﺮدورز ي و آزاد ي و ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ را ﺑﮫ

ﻣﺮدم ﻣﻐﺮب ﺎﻣﻮزد. ﯿﻦ ﺑﯿزﻣ

ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء را ﻧﻤ ﻲ ﺗﻮان از

اﻣ ﻲﻨﯿﺑ ﺎ ﺟﮭﺎن

ﻣﺘﺪاول ﺑﺪرﺳﺘ درک ﻲ ِ ي ﻏﺮب ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎ ي

ﯾﻃﺮ ﻖ ﻣﻘﻮﻻت و ﺟﮭﺎن يھﺎ ﻲﻨﯿﺑ ﻧﻔ ً ﻧﻤﻮد. ﻣﻌﻤﻮﻻ ﻲ اروﭘﺎ

ﻣﺪار

ﻇﺎھﺮ ﻣ ﻲ ﮔﺮدد. اﻣ ﺎ ﯿﭘ ﺎم ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﻧﮫ ﻏﺮب ﻣﺪار ﺑﻮد و ﻧﮫ

ي ﻣﺪار ﺎ ﺷﺮق ﯾو يﺰﯿﺳﺘ ﻏﺮب

ﺰ ﺑﻮد و ﻧﮫ ﺷﺮق ﺰ. ﯿﺳﺘ

ﻣﺪار. او ﻧﮫ ﻏﺮب ﯿﺳﺘ

ﺷﺮق

ﺑﺮ ﻋﮑﺲ ﻋﺼﺎ ﯿﭘ ی ره ﺎم او آن ﺑﻮد ﮐﮫ ھﻢ ﺷﺮق و ھﻢ ﻏﺮب ﺑﺎ ﯾ ﺪ ﻓﺮھﻨﮓ و اﻧﺴﺎﻧ ﯿ ﺖ را در اﺗﺤﺎد ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺎﺑﯾﺑﺎز ﻲ ﮐﻨﻨﺪ. اﻣ ﺎ از ﻦ ﯾ ﻖ ا ﯾﻃﺮ اﺗﺤﺎد، ﻓﺮھﻨﮕ ﯾﻧﻮ ﻲ ﻦ و ﺟﮭﺎن ﺷﻤﻮل ﻣﺘﻮﻟﺪ ﻲﻣ ﮔﺮدد، ﻓﺮھﻨﮕ ﻲ ﮐﮫ در آن "اﻧﺴﺎن" ﺑﺎ ﻻ ﺧﺮه در ﻓﺮھﻨﮓ ﺑﮫ ﻇﮭﻮر ﻣ ﯿﭘ ﻲ ﻮﻧﺪد. ا ﯾ ﻦ اﻣﺮ ﻦ در ﺟﮭﺎن رخ ﻣ ﺪ ﯾﮔﺸﺎ ﻲ و اﻧﻘﻼﺑ ﻲ ھﻤﮫ ﺟﺎﻧﺒﮫ در ارزش ھﺎ و ﺑﺎورھﺎ ﺻﻮرت ﮔ ﻲﻣ ﯿﺮد. ﺑﮫ ﮔﻔﺘﮫ ي ﺗﻮرات و ﻗﺮآن زﻣ ﯿ ﻦ دﮔﺮﮔﻮن ﻲﻣ ﺷﻮد، ﮐﻮه ھﺎ ﺑﮫ وﺟﺪ و رﻗﺺ در ﻣ ﯾآ ﻲ ﻨﺪ و ﻧﻮر ﯿزﻣ ی ھﻤﮫ ﺧﺪا ﻦ را در ﺑﺮ ﻣ ﺮد.ﯿﮔ ﻲ ﯾ در ا ﻦ ﻣﻘﺎﻟﮫ ﺑﮫ اﺑﻌﺎد ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﭘ ﺎم ﯿ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء در ﺳﻔﺮش ﺑﮫ ﺷﺮق و ﻏﺮب ﮐﺎر ي ﯾ ﻧﺪار ﻢ. ﺑﺮا ﯾ ﺎم ز ﯿ ﻦ ﭘ ﯾ درک ا ي ﺒﺎ در ﺗﻤﺎﻣ ﺖ و ﯿ ﺪﮔﯿﭽﯿﭘ ِ ﯾﺑﺎ ،آن ﻲ ﺪ ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﻣﺴﺘﻘ ﯿ ﺑﮫ ﺧﻄﺎﺑﺎت ً ﻤﺎ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء در اروﭘﺎ و آﻣﺮ ﮑﺎﯾ )ﮐﮫ ﻧﻤﻮﻧﮫ ای از آن در ﺑﺨﺶ دوم اﯾﻦ ﮐﺘﺎب آﻣﺪه اﺳﺖ( ﻣﺮاﺟﻌﮫ ﮐﻨﺪ. در ﺗﺤﻠ ﯾا ﻲ ﻞ ﮐﻠ ﯿ ﻦ ﺳﺨﻨﺮاﻧ ﻲ ھﺎ ﺑﮫ دو وﺣﺪت ﭘ ﯿ ﺎم ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء آﺷﮑﺎر ﺑﺸﻮد. در ﻗﺴﻤﺖ او ل ﺑﮫ ﻧﻘﺪ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء از دو ﯾﭘﺪ ِ ﮫ ﺑ ﺪار ﻇﺎھﺮ ﻣﺘﻌﺎرض ﻲﮑﯾ ، ﻣﺎده ﭘﺮﺳﺘ و ﻲ ھﻤﺎن اﺻﻞ ﺗﻮﻟﺪ اﻧﺴﺎن اﺳﺖ ، ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳ ﻗﺮار ﻲ ﻲﻣ دھﻢ. آﻧﮕﺎه در ﻗﺴﻤﺖ دوم رو ﯾ ﮑﺮد ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء را در ﺳﺎ ی ﯾﮫ ۱ 6 ﻲﻤﯿﺗﻌﻠ از آن ﺳﺨﻦ ً ﮐﮫ ﻣﮑﺮرا ي ﯿﻄﮫﺣ ﯿﻧ ﺎزﻣﻨﺪ ﺑﺎزﺳﺎز ارزش ی ھﻤﮫ ي ھﺎﺳﺖ. ﺑﺪ ﺐ ﯿ ﻦ ﺗﺮﺗ ﯾ ﯾ ﺑﺎ ا ﻦ ﺳﻔﺮ ﻓﺮھﻨﮕ ﯾﻧﻮ ﻲ ﻣﻄﻠﺐ اﺷﺎره ﻣ ﻲ ﮐﻨﻢ ﺗﺎ در ورا ﯾا ي ﻦ ﺳﺨﻨﺮاﻧ يھﺎ ﻲ ژرف و ز ،ﺒﺎﯾ ِ ﻲ ﻲ ﻣﺬھﺒ ﺗﻮﺟﮫ ﻣ ﯿﮐﻨ ﻲ ﻢ و وﺣﺪت ا ﯾ ﻦ دو ﻧﻘﺪ را ﮐﮫ

اﻣﺎ

ﭘﺮﺳﺘ و ﺳﻨﺖ ﯾﻲ ﻦ ﺧﻮ ﯾد يﮕﺮﯾ و د ي ﻣﺪار ﻌﺖﯿﻃﺒ

ﻣﻮرد ﮐﻨﮑﺎش ﻗﺮار ﺧﻮاھﻢ داد.

،ﺪﯾﮔﻮ ﻲﻣ

ﻧﻘﺪ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء از اﻧﺪﯾﺸﮫ ھﺎی راﯾﺞ

1 -

د و ﺗﺪﯾﻦ ّ ي ﺗﺠﺪ

درﺑﺎره

ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء در ﻣﺼﺮ و اروﭘﺎ و آﻣﺮ ﮑﺎ ﯾ ع ﺧﻄﺎﺑﺎت ّ ﻦ ﻣﺠﺎﻣﻊ و ﺗﻨﻮ ﺧﻮد ، از اﺻﻞ وﺣ ﺪت و اﺗﺤﺎدﺳﺖ. ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء در ﻣ ﯿ ﺎن دو را در ﻣﺠﺎﻣﻊ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ادا

يﺎرﯿﺑﺴ يھﺎ ﻲ ﺳﺨﻨﺮاﻧ

ع ا ّ ﻧﻤﻮد. ﺗﻨﻮ ﯾ ﻣﺜﺎل در دو روز ﭘ ﻲﺎﭘﯿ ﻓﻘﺮا و ﺑ ﻲ ﺧﺎﻧﻤﺎﻧﺎن ﯿ در ﻣ ﻲﻌﻨﯾ ﺑﮫ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻌﻠﻖ ﺑﮫ ﭘﺎ ﻃﺒﻘﺎت يھﺎ ﻦ رده ﯾﺗﺮ ﻦﯾﯿ اﺟﺘﻤﺎﻋ ﻲﺣﺘ ﻲ، ﮔﺮوه ﺑﮫ ا ﯾ ﺮاد ﺧﻄﺎﺑﮫ ﭘﺮداﺧﺖ. ﻲﮑﯾ ﺧﺎﻧﮫ و ﮐﺎﺷﺎﻧﮫ يا در ﺑﺎﻻﺗﺮ ﻦ ﻣﺮﮐ ﯾ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ و د يﮕﺮﯾ

ﻲﺘﯾﺣﮑﺎ

در ﻣﺮﮐﺰ

ﺎن اﻓﺮاد ﮐﮫ ي

از ﺧﻮد

ﺰ ﻓﺮھﻨﮕ و ﻲ

ﺑﺎﻻﺗﺮ ً ﮐﮫ ﻃﺒﻌﺎ ﯾ ﻦ ﺳﻄﻮح ﻃﺒﻘﺎت اﺟﺘﻤﺎﻋ را ﻲ

ﻲﻋﻠﻤ

ﭘﻨﺎھﮕﺎه

ﻮن ﺑﺎور ي

داد. اوﻟ ﯿﺴﯿﻣ ﻲ

ﻲ ﻞ ﻣ ﯿﺗﺸﮑ

ﻲﺑ ﺧﺎﻧﻤﺎﻧﺎن و ﻓﻘﺮا و دوﻣ ﻲ داﻧﺸﮕﺎه ﮐﻠﻤﺒ ﺎ در ﯿ ﯾﻮﯿﻧ ﻮرک ﺑﻮد. ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء در ۱۸ و ۱۹ ﻞ ﯾآور ۱۹۱۲ ﯾ در ا ﻦ دو ﺟﺎ ﺑﮫ ا ﯾ ﺮاد ﺧﻄﺎﺑﮫ ﭘﺮداﺧﺖ. ﯿﭘ ﺎم او ﺑﮫ ھﻤﮕﺎن ﺗﻌﻠﻖ داﺷﺖ، ﭘ ﮫ از ﮐ ﻲﺎﻣﯿ ﺷﺮاﻓﺖ اﻧﺴﺎن و ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ و ﻋﺪاﻟﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋ ﻲ ﻧﻤﻮد. ﻲ دﻓﺎع ﻣ ﻲوﻗﺘ ﺑﮫ ﺳﺨﻨﺮاﻧ ﻲ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء در ﻣ ﻮن ﯿﺴﯿ ﯿ در ﻣ ي ﺑﺎور ﺎن درﻣﺎﻧﺪﮔﺎن و ﺑ ﻲ ﺧﺎﻧﻤﺎﻧﺎن ﻧﮕﺎه

و اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻟﻄ ﯿ ﻒ و ﻋﺸﻖ

ﺑﯿﻨﻲ ﺟﮭﺎن ،ﻢﯿﮐﻨ ﻲﻣ

ﻢ. از ﺟﻤﻠﮫ ﺧﻄﺎب ﺑﮫ

ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺑﮫ اﻧﺴﺎن را در ﻣ ﯿﺎﺑﯾ ﻲ

ﻦ ﺳﺨﻨﺮاﻧ ﻲ

ﯾ در ا ي ﮐﮫ و ﻲ ﻣﻄﺎﻟﺒ

ﻦ ﺑﻮد ﮐﮫ ﺑ ﻲ ﺧﺎﻧﻤﺎن

ﻲﺑ ﺧﺎﻧﻤﺎﻧﺎن ﺑ ﯿ ﺎن ﻧﻤﻮد ﯾا ،

ارزش ﺑﻮدن ﻧ ﯿ ﺴﺖ. او ﺑ ﺎن ﯿ

ﺑﻮدن ﻧﺸﺎﻧﮫ ﻲﺑ ي

ﻦ اﻧﺴﺎن ،

ﻲﻣ ﮐﻨﺪ ﮐﮫ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﯾ ﻦ و ارزﺷﻤﻨﺪ ﯾﺗﺮ

ﺧﺎﻧﻤﺎن ﺑﻮد. ﻻزم ﺑﮫ ﭼﮕﻮﻧﮫ ﻧﻮر اﻣ ﺪ و ﯿ

ﻲ ﺰ ﺑ ﯿﻧ ،ﺢﯿﻣﺴ ﻲﺴﯿﻋ ﻲﻌﻨﯾ

ﺗﺬﮐﺮ ﻧ ﯿ ﺴﺖ ﮐﮫ ﺑﺎ ﭼﻨ ﻲ ﻦ ﺑﺤﺜ ﯿ

در دل

اﺣﺴﺎس اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻨﻔﺲ و ارزش اﻧﺴﺎﻧ ﻲ

ﻦ و ﻣﻘﮭﻮرﺗﺮ ﯾ ﻦ ﮔﺮوه اﺟﺘﻤﺎﻋ ﻲ، زﻧﺪه و ﮔﺮدد و ﺷﺮاﻓﺖ و اھﻤ ﯿﺖ اﻧﺴﺎن ﺑﮫ ﺮا ﺑﮫ د ﺪن ﯾ دوﺳﺘﺎن ﺧﻮد آﻣﺪه ام... ﺷﻤﺎ ھﺮﭼﻨﺪ

ﯾﺗﺮ ﻣﻈﻠﻮم

ﻲﻣ ﻲ ﻣﺘﺠﻠ

ﻋﻨﻮان اﻧﺴﺎن ﻣﻮرد ﺗﺄ ﯿﮐ ﺪ ﻗﺮار ﻣ ﺮد: ﯿﮔ ﻲ » اﻣﺸﺐ ﻣﻦ ﺑﺴ ﯿ ﺎر ﻣﺴﺮورم ﯾز ،

ﺷﻤﺎﺳﺖ.

ﻋﺰت ﻣﻠﮑﻮت ﺑﺮا ي

ﻲوﻟ ،ﺪﯿﻠﯿذﻟ

ﺣﻀﺮت ﻣﺴ ﯿ ﺢ از ﻓﻘﺮا ﺑﻮد ، ﻧﮫ از اﻏﻨ ﺎ. ﯿ ﯿﮔ از ﺎه ﮔﺬران ﻣ ﻲ ﻧﻤﻮد، ﺳﺮو ﺳﺎﻣﺎن ﻧﺪاﺷﺖ، در ﺻﺤﺮا و ﺑ ﯿ ﺎﺑﺎن ﺑﻮد... ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ در ﺑﻐﺪاد ﺟﻤ ﯿ ﻊ را ﮔﺬاﺷﺖ و رﻓﺖ ﯿﻣ ﺎن ﻓﻘﺮا. دو ﺳﺎل ﺑﺎ ﻓﻘﺮا ﺑﻮد. ﺑﺎ آﻧﮭﺎ ﺑﺴﺮ ﻣ ﻲ ﺑﺮد و ﺑﮫ ا ﯾ ﻦ اﻓﺘﺨﺎر ﻣ ﮐﺮد ﻲ و ﻟﻘﺐ ﺧﻮ ﯾ ﺶ را درو ﯾ ﺶ ﻓﺮﻣﻮد، ﺮ. ﯿﻓﻘ ﻲﻌﻨﯾ ﯿﺟﻤ ﻊ ﻣﺎ را وﺻ ﯿ ﺖ ﻓﺮﻣﻮد ﮐﮫ ﺧﺎدم ﻓﻘﺮا ﻦ ﻓﻘﺮا ﺷﻮ ﯾ ﻢ ﺗﺎ در ﻣﻠﮑﻮت ھﺎﺳﺖ و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان را ﻣﻨﺰل و ﻣﺄو ي ، اﻣﺎ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن را ﺟﺎ ي ﺳﺮ ﻧﮭﺎدن ﻧ ﯿ ﺴﺖ. و ﻓﺮﻣﻮد ﻓﺮش ﻣﻦ زﻣ ﻦ ﯿ اﺳﺖ، ﺳﺮاج ﻣﻦ روﺷﻨ ﻲ ﻣﺎه و ﺳﺘﺎره يھﺎ آﺳﻤﺎن اﺳﺖ و ﭘﻮﺷﺎﮐﻢ آﺳﻤﺎن. ﮐ ﯿ ﺴﺖ از ﻣﻦ ﻲﻏﻨ ﺗﺮ؟... ﺣﺎل ﺷﻤﺎ ﺗﺄﺳ ﯿ ﺑﮫ ﻣﺴ ﻲ ﺢ ﻧﻤﻮده «ﯾﺪ.ا 1 اﻣﺎ در وراي ﺻﺪھﺎ ﻣﺒﺎﺣﺚ و ﻣﻄﺎﻟﺐ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧ ﻲ ﮐﮫ در ﺧﻄﺎﺑﮫ يھﺎ ﻣﺘﻨﻮع در ﻲاﻟﮭ ﻣﻘﺮب ﮔﺮد ﯾ ﻢ... ﺷﺒ ﯿﻣﺴ ﻲ ﻣﺎﻧﺪ. ﺟﺎ ﯾﻲ ﻧﺪاﺷﺖ. ﮔﻔﺖ يا : ﺢ در ﺑ ﺎﺑﺎن ﯿ ﭘﺪر آﺳﻤﺎﻧ ﻲ ﯿﻃ يﺑﺮا ﻮر ﺻﺤﺮا آﺷ ﺎﻧﮫﯿ

ﯿ ھﻤﻨﺸ ﻢ،ﯿﺑﺎﺷ

ﺻﻠﺢ، ﮐﻠ ﯿ ﺴﺎھﺎ، ﮐﻨ ھﺎ، ﺴﮫﯿ

ھﺎ، ﮔﺮوه يھﺎ

داﻧﺸﮕﺎه

ﺑﺸﺮدوﺳﺘﺎﻧﮫ ﺗﻮﺳﻂ

و ﺳﺎزﻣﺎن يھﺎ

ﻣﺠﺎﻣﻊ ﻋﻠﻤ ﻲ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ا ﺑﮫ را ،ﺷﻮد ﻲ ﺮاد ﻣ ﯾ

ﺗﻮان ﻲﻣ ﻲﺣﺘ

دو اﺻﻞ را در آن ی ھﻤﮫ ﻲ ﺳﺨﻨﺮاﻧ ھﺎ ﻣﺸﺎھﺪه ﮐﺮد. ا ﯾ ﻦ دو اﺻﻞ ﺑﮫ ﺷﮑﻞ يھﺎ

يﺎدﯿ ﺖ ﺑﻨ ﯿاھﻤ

ﻣﺘﻔﺎوت ﺟﻠﻮه ﺷﻮﻧﺪ ﻲ ﮔﺮ ﻣ

ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن در ﺳﺨﻨﺮاﻧ يھﺎ ﻲ و در واﻗﻊ ﻣ ﻲ ﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﮐﮫ ﻲ ﺳﺨﻨﺮاﻧ ی ھﻤﮫ

ھﺎ ﺑﮫ

ﻦ دو اﺻﻞ ﺑﺮ ﻣ ﻲ ﮔﺮدﻧﺪ. اﺻﻞ اول ﻧﻘﺪ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء از ﻓﺮھﻨﮓ ﺗﻨﺎزع ً ﻦ اﺻﻞ اﺳﺎﺳﺎ ﺑﮫ ﻧﻘﺪ از ﻣﺎﺗﺮ ﺎﻟﯾ ﯿﺰم و ﺗﺠﺪ د ﻣﻌﻄﻮف ﻣ ﮔﺮدد. ﻲ اﺻﻞ دوم، ﻧﻘﺪ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء از ﻓﺮھﻨﮓ ﺗﻌﺼﺐ د ، ﻲﻨﯾ ﺑﻘﺎ ، ﻓﺮھﻨﮓ ﻣﺎده ﭘﺮﺳﺘ ﻲ رﺗﺒﮫ ﻃﺒ ﯿ ﻌﺖ اﺳﺖ. در آﻧﺠﺎ ﺳﺖ ﮐﮫ ا ﯾ و اﻧﺤﻄﺎط اﻧﺴﺎن ﺑﮫ

ﯾ ﺑﮫ ا ﻲﺷﮑﻠ

ﻦ ﻣﺮﺳﻮم و ﻣﺘﺪاول اﺳﺖ.

ﯾ و ﺗﺪ ﻲ ﻓﺮھﻨﮕ ﻲ ﭘﺮﺳﺘ ﺳﻨﺖ

1

ی ﻋﺮﻓﺎن، دﻓﺘﺮ 7 ، ص 28.

ﺧﻄﺎﺑﺎت: ﺳﻔﯿﻨﮫ در

ﮐﮫ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺧﺎﻃﺮﻧﺸﺎن ﻣ ، ﺳﺎزد ﻲ

آن ﭼﮫ

ﻦ اﺳ ﯾا ً ﺖ ﮐﮫ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺪه ﯿ ﻦ ﻧﺎﻣ ﯾ ﮐﮫ ﺗﺪ آن ﭼﮫ

در اﮐﺜﺮ ﻣﻮاﻗﻊ ﺿﺪ د ﯾ ﻦ و ﺿﺪ ﺧﺪاﺳﺖ و

،ﺷﻮد ﻲﻣ

ﻣﺮاﺗﺐ ﺑﮭﺘﺮ از د ﻦ ﯾ

ﮫ ﺑ ﻲﻨﯾد ﻲﺑ ﻲﻄﯾ ﻦ ﺷﺮا ﯿ در ﭼﻨ

ﻦ اﺳﺖ. آﺷﮑﺎر اﺳﺖ ﮐﮫ در ﻇﺎھﺮ ﻦ ﯾا ،

ﯾ و ﺗﺪ ﯾﻲﺧﻮ

در ﺗﻌﺎرﺿﻨﺪ. اﻧﺘﻘﺎد

دو اﺻﻞ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ

ّ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء از ﺗﻨﺎزع ﺑﻘﺎ و ﻣﺎد ه ﭘﺮﺳﺘ ﻣﻌﻄﻮف ﻲ ﯾ ﺑﮫ ا ﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ اﺛﺒﺎت ﻧﻤﺎ ﯾ ﺪ ﮐﮫ ﻣﺪﻧ ي ﺖ ﯿ ﯾﺑﺎ ﺪ ﺑﺎ ﻣﺪﻧ ﯿ ﺖ روﺣﺎﻧ ﻲ ھﻤﺮاه ﺑﺎﺷﺪ ﻟﺰوم ﻲﻌﻨﯾ ، ﺗﻮﺟﮫ ﺑﮫ اﺻﻮل و ارزش ﻦ و ﯾ ، ﺗﺪ ﻲ روﺣﺎﻧ يھﺎ ﻋﺮﻓﺎن را ﺧﺎﻃﺮﻧﺸﺎن ﻣ ﻲ ﺳﺎزد. اﻣﺎ در ﻧﻘﺪ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء از ﺗﺪ ﯾ ﻦ ﻣﺮﺳﻮم ، ﻟﺰوم اﺻﻞ زﻣﺎﻧﻤﻨﺪ ي و ﺗ ﮑﺎﻣﻞ و ﺗﺠﺪد ﻣﻮرد ﺗﺄ ﯿﮐ ﺪ ﻗﺮار ﻣ ﯿﮔ ﻲ ﺮد. ﺑﺎ اﺗﮑﺎء ﺑﮫ ﻣﻘﻮﻻت و ﺟﮭﺎن ، ﻣﺘﺪاول يھﺎ ﻲﻨﯿﺑ ﻲﻧﻤ ﺗﻮان ﭘ ﯿ ﺎم ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء را ﺑﺪرﺳﺘ ﻲ درک ﻧﻤﻮد. ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﻣﻼک ھﺎ و ﻣﻔﺎھ ﯿ ِ ﻢ ﻣﺘﺪاول ﻓﮑﺮ ي ، دو اﺻﻠ ﻲ ﮐﮫ ﻣﻮرد ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﻗﺮار ﻣ ﯿﮔ ﻲ ﺮﻧﺪ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ در ﺗﻌﺎرﺿﻨﺪ. ﻦﯾ ﻘﺖ ا ﯿﺣﻘ اﻣﺎ اﺳﺖ ﮐﮫ ّ ﯿ ﺳﺎل ﭘ ﺶ ﺗﺎزﮔ ﻲ و ﻣﺪﺧﻠ ﯿ ﺖ و ﺿﺮورت ﻓﻮر ي ﯾﺷﺎ ﺪ ﮐﮫ ﺑﺎ ﻗﺎﻃﻌ ﯿ ﺖ ﺑﺘﻮان ﮔﻔﺖ ﮐﮫ اھﻤ ﺖ و ﯿ ﯿ ﺖ ﭘ ﯿ ﻣﺪﺧﻠ ﺟﮭﺎن ھﻢ اﮐﻨﻮن ﺑ ﮫ ﻣﺮاﺗﺐ ﺑ ﯿ ﺶ از ﺻﺪ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﮫ ﻣﺸﺎھﺪه دارد و ﺎم ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء را ﻣ ﻲ ﺗﻮان در ﺳﺎﺧﺘﺎر و اﻗﺘﺼﺎد ي و ﻓﺮھﻨﮕ ﻲ ﮐﻨﻮﻧ ﻲ ﯿﭘ ﺎم ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﭘ ﻲﺎﻣﯿ ﺑﻮد ﻧﻮ ﯾ ﻦ و ﺗﺎر ﺨﺴﺎز، ﯾ ﮐﮫ ھﻢ اﮐﻨﻮن ﻧ ﯿﺰ ﺑﮫ ھﻤﺎن اﻧﺪازه ﺻﺪ ی دو اﺻﻠ ﻲ ﮐﮫ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺑﺮ آن ﮫ ﯿﺗﮑ ﻧﮫ ﺗﻨﮭﺎ در ﺗﻌﺎرض ﺑﺎ ﺑﻠﮑﮫ ﻻزم و ﻣﻠﺰوم ﯾﮑﺪﯾ ﻣﺘﻔﺎوت اﺻﻠ ﻲ واﺣﺪﻧﺪ. درک وﺣﺪت ا ﻦ دو ﯾ ﺪ ﻓﮭﻢ ﭘ ﯿ ﺎم ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء اﺳﺖ. ﭘ ﺶ از ﯿ ﮕﺮﻧﺪ و دو

ﻣﺎد

ﺗﺄﮐﯿﺪ

ﻲﺎﻣﯿﭘ

ﻲﺎﺳﯿﺳ

ﮐﺮد.

،ﺪﯾﻧﻤﺎ ﻲﻣ ، ﺴﺘﻨﺪ ﯿﻧ

ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ

ي ﺒﮫﺟﻨ ﯿﮐﻠ ،اﺻﻞ

ﺪ ﺑﮫ ا ﯾ ﻦ ﻧﮑﺘﮫ ﻦ دو اﺻﻞ ،

ﻦ دو اﺻﻞ ﯾﺑﺎ ، ﻢ ﮐﮫ ﯾ ﺑﺮ ا ﺗﺄﮐﯿﺪ

ﺑﺤﺚ در ﺑﺎ ﯾا ي ره

ﯾﯿ ﻧﻤﺎ ﺗﻮﺟﮫ ﺰ ﯿﻧ

ﺪ از ﺗﺠﺪد و ﻧﻘﺪ از ﺗﺪ ﯿ در ﻋ ،ﻦﯾ ﺑﺮ اﺻﻞ اﺗﺤﺎد ﺷﺮق و ﻏﺮب اﺳﺖ. ﻧﻘﺪ از ﻦ ﺣﺎل

ﻧﻘ ﻲﻌﻨﯾ

ﺗﺄﮐﯿﺪ

ﻧﻘﺪ از ﻏﺮب اﺳﺖ ﭼﺮا ﮐﮫ ﻓﺮھﻨﮓ ﻏﺮب ً ﺗﺠﺪد اﺳﺎﺳﺎ ﯿﺑ ﺸﺘﺮ ﺑﺎ ا ﯾ ﻲﻨﯿﺑ ﻦ ﺟﮭﺎن ﺗﺠﺪد و ﻣﺎﺗﺮ ﺰم ﯿﺎﻟﯾ ﻲﻣ ﻲ ﻣﻌﺮﻓ ﮔﺮدد، در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﮫ ﻧﻘﺪ از ﺗﺪ ﻦ ﯾ ﻧﻘﺪ از ﺷﺮق اﺳﺖ ز ً اﺳﺎﺳﺎ ﯾ ﺮا ﮐﮫ ﻋﺎﻣﻞ ﭼ ي ﯿﺮه ﯾ در ا ﻲ ﻓﺮھﻨﮕ ﻦ ﻣﻨﻄﻘﮫ ﺳﻨﺖ و ﻲ ﻓﺮھﻨﮕ ﻲ ﭘﺮﺳﺘ ي ﻣﺤﻮر ﻦﯾد ﺑﻮده اﺳﺖ. در ﻋ ﯿ ﻦ ﺣﺎل ﺑﮫ ﻋﺒﺎرﺗ ﻲ ﻲﻣ ﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﮐﮫ از ﻧﻈ ﺳﻤﺒﻞ ﻲ ﺷﻤﺎﻟ يﮑﺎﯾ آﻣﺮ يﺮ اﺻﻞ ﺗﺠﺪد و ﻣﺎده ﯾ ، و ا ﻲ ﭘﺮﺳﺘ ﺮان ﺳﻤﺒﻠ از ﻲ ﯾﺗﺪ ﻦ و ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﺬھﺒ اﺳﺖ ﻲ ﯾ . ﺑﺪ ﻦ ﺟﮭﺖ اﺳﺖ ﮐﮫ ﻧﻘﺪ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ھﻢ از ﺗﺠﺪد و ھﻢ از ﺗﺪ ﻦ در ﯾ واﻗﻊ ﻧﻘﺪ ي اﺳﺖ ھﻢ ﺑﺮ ﻲ ﺑﺮﺧ ِ ﺟﺎﻣﻌﮫ ﺟﻮاﻧﺐ ﻲ ﺷﻤﺎﻟ يﮑﺎﯾآﻣﺮ و ھﻢ ﺑﺮ ﺑﺮﺧ ﻲ ِ از ﺟﻮاﻧﺐ ﺟﺎﻣﻌﮫ ﯾا ﺮان، در ﻋ ﯿ ﻦ ﺣﺎل ﮐﮫ ا ﯾ ﻦ ﺑﺤﺚ ﺑ ﻦ ﯾ ﺎن ا ﯿ ﯿ واﻗﻌ ﺖ اﺳﺖ ﮐﮫ ا ﯾ ﻦ دو ﺳﺮزﻣ ﯿ ﻦ دارا و ي ﻗﻮا ﻲ ﺎ ﻣ ﯿ در دﻧ يا ﮋهﯾو يھﺎ ﺖﯿﺧﻼﻗ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﮫ ﺑﺎﻟﻘﻮه ﺑﮫ ھﺮ دو ي آﻧﮭﺎ رﺳﺎﻟﺘ ﯾﺗﺎر ﻲ ﺨﺴﺎز و ﺧﻄ ي ﺮ ﺑﺮا ﯿ ﯾا ﺠﺎد ﺻﻠﺢ و اﺗﺤﺎد ﺑﺮا ﺟ ﻨﺪه ﯾآ ي ﮭﺎن ﻋﻄﺎ ﻣ ﻲ ﮐﻨﺪ. ا ﯾ ﻦ دو ﺳﺮزﻣ ﯿ ﻦ ھﺮدو دارا يھﺎ ﻲﮋﮔﯾو ي ﯿﺑﺴ ﺎر ﺧﻼق و ﺷﮑﻮھﻤﻨﺪ ي ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﮫ ﺑﺎ ﺪ ﺑﺎ ﯾ ﯾﻲ رھﺎ و آزاد ي از ﺟﻨﺒﮫ ﯾو يھﺎ ﺮاﻧﮕﺮ ﺧﻮد، ﻌﮫﯿﻃﻠ دار ﺻﻠﺢ و اﺗﺤﺎد ﺟﮭﺎﻧ ﻲﻌﻨﯾ ﻲ، اﺗﺤﺎد ﺷﺮق

و ﻏﺮب ﺑﺸﻮﻧﺪ. ﻻ زم ﺑﮫ ﺗﺬﮐﺮ ﻧ ﯿ ﺴﺖ ﮐﮫ ﺗﺎ ﭼﮫ ﺣﺪ ﯾا ﻦ واﻗﻌ ﯿ ﺖ ﮐﮫ در ﺻﺪ ﺳﺎل ﻗﺒﻞ ﺑﮫ ھ ﯿ ﭽﻮﺟﮫ ﻗﺎﺑ ﻞ اﺣﺴﺎس ﻧﺒﻮد ھﻢ اﮐﻨﻮن ﺑﮫ واﻗﻌ ﻲﺘﯿ ﻣﺤﺴﻮس و ﻣﻠﻤﻮس ﺗﺒﺪ ﯾ ﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﭘ ﯿ ﺎم ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﭘ ﻲﺎﻣﯿ اﺳﺖ ﺑﺮا ي ﻧﺠﺎت ﺷﺮق و ﻧﺠﺎت ﻏﺮب و ا ﯾ ﻦ ﻧﺠﺎت در ﯾﻧﮭﺎ ﺖ ﺧﻮد را ﺑﮫ ﺷﮑﻞ اﺗﺤﺎد ﺷﺮق و ﻏﺮب در ﻲ ﻓﺮھﻨﮕ ﻣﻌﻄﻮف ﺑﮫ وﺣﺪت در ﮐﺜﺮت ﻧﻤﺎ ﺎن ﯾ از آﻧﺠﺎ ﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﺎ ﯾ ﺪ ﻣﺘﻮﺟﮫ ﺷﺪ ﮐﮫ ﺳﻔﺮ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺑ ﮫ ﻏﺮب و ﺧﻄﺎﺑﺎت و ي در آن ﺳﺮزﻣ ﻦ ﯿ دﻧﺒﺎﻟﮫ و ﺗﮑﺮار ھﻤﺎن ﭘ ﻲﺎﻣﯿ اﺳﺖ ﮐﮫ و ﺶ از ﯿﺑ ي ۲٥ ﺳﺎل ﻗﺒﻞ آن را ﺧﻄﺎب ﺑﮫ ا ﯿﺮاﻧﯾ ﺎن ﻣﻄﺮح ﻧﻤﻮد. ﻣ ﻲ ﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﮐﮫ دو ﻧﻮﺷ ی ﺪهﻋﻤ ي ﺘﮫ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺧﻄﺎب ﺑﮫ ا ي ﻟﮫ رﺳﺎ ﻲﮑﯾ ﺎن ﯿﺮاﻧﯾ

ﺪ.ﯾﻧﻤﺎ ﻲﻣ

در ﺳﺎل ﻧﮕﺎﺷﺘﮫ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء

ﮫ ﮐﮫ اوﻟ ﻲ

ي رﺳﺎﻟﮫ ﯿﺎﺳﯿﺳ ي

ﮕﺮﯾ ﮫ و د ﯿﻣﺪﻧ

۱۸۹۳ يﻼدﯿﻣ

۱۸۷٥ ﺳﺎل در ﻲ و دوﻣ يﻼدﯿﻣ

در واﻗﻊ ﻧﻮﻋ ﻲ ﻣﺴﺎﻓﺮت روﺣﺎﻧ ﻲ

،ﺷﺪ

ﺑﮫ ﺧﺎﻃﺮ اﺳﺘﺒﺪاد

ﯾ ﺑﮫ ا ﺮان را ﺗﺸﮑ دھﺪ. ﻲ ﻞ ﻣ ﯿ

ﺣﺎﮐﻢ در ا ﯾ ﺮان ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء در ﯿﺗﺒﻌ ﺪ از وﻃﻦ ﺧﻮد اﻣﮑﺎن ﺳﻔﺮ ﺑﮫ ا ﯾ ﺮان را ﻧﺪاﺷﺖ. ﺑﺎ ﻧﮕﺎﺷﺘﻦ ا ﯾ ﻦ دو اﺛﺮ )و ﺑﺴ يﺎرﯿ آﺛﺎر د ﯾ ﮕﺮ( اﮔﺮﭼﮫ ﻧﮫ ﭘ ﯿ ﮑﺮ ﻋﺒﺪ اﻟﺒﮭﺎء روح اﻣﺎ ﺎﻣﺶ ﺧﻄﺎب ﺑﮫ ا ﯾ ﺮان ﻋﺰ ﯾ ﺰ، وﻃﻨ ﻲ ﮐﮫ ﺑﺎ

ﻲﺎﺳﯿ و ﺳ ﻲﻨﯾد

اﻣﺎ

ﯿ ﺑﺎ ﭘ يو

دل و ﺟﺎن ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺑﻮد، ﺳﻔﺮ ﻧﻤﻮد. ﺑﺤﺚ رﺳﺎﻟﮫ ي ﻣﺪﻧﯿﮫ، ﺑﺤﺚ در ﺑﺎ ﺗﺠﺪد ي ﻄﮫ راﺑ ي ره ﯾ و ﺗﺪ ﻦ اﺳﺖ. ا ﯾ ﻦ ﻣﻄﻠﺒ ﻲ

اﺳﺖ ﮐﮫ در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ

ﺮان ﺳﺆال اﺻﻠ ﻲ و ﻣﺮﮐﺰ ﻓﺮھﻨﮓ ي و روﺷﻨﻔﮑﺮ ي ﻣﺎ ﺑﻮده اﺳﺖ. در ا ﯾ ﻦ ﻣﻮرد ﺑﻮد ﮐﮫ ﺗﺪ ﯾ ﻦ را ﻋﺎﻣﻞ ﻋﻘﺐ ﺮان داﻧﺴﺘﮫ و ﺗﻨﮭﺎ راه ﻧﺠﺎت را

ﯾ ﺪ ا ﯾ ﺦ ﺟﺪ ﯾﺗﺎر

ﻲﺎﺳﯿﺳ

ﺳﮫ ﻧﻈﺮ ً ﻣﻌﻤﻮﻻ ﯾ ﮫ در ﮐﺸﻤﮑﺶ ﺑﺎ ﮑﺪﯾ ﯾﮕﺮ ﺑﻮده اﻧﺪ: ﻧﻈﺮﯾﮫ اول يا ﮫﯾ ﻧﻈﺮ

ﯾا ﻲ اﻓﺘﺎدﮔ

از ﻓﺮھﻨﮓ ﻏﺮب

ﺗﺠﺪد ﻏﺮﺑ يرو دﻧﺒﺎﻟﮫ ﻲﻌﻨﯾ ﻲ

ﻧﻤﻮد. ﻲﻣ ﻲ ﻣﻌﺮﻓ ﭘﺮﺳﺘ ﺳﻨﺖ ي ﯾﮫ ﻧﻈﺮ ي دوم ﻧﻈﺮﯾﮫ

ﺑﻮد ﮐﮫ

ﺎن ﻣﺬھﺒ ﻲ

ﺮان را ﺗ ﺠﺎوز از ﺷﻌﺎﺋﺮ و

ﻋﻠﺖ ﻋﻘﺐ اﻓﺘﺎدﮔ ﯾا ﻲ ﯿ ﻗﻮاﻧ ﻦ اﺳﻼﻣ ﻲ ﻣﻌﺮﻓ ﻲ

ﻧﻤﻮده، ﺗﺠﺪد را ﭘﻠ ﺪ و ﯿ ﺿﺪ ﺧﺪا داﻧﺴﺘﮫ و راه ﻧﺠﺎت ا ﯾ ﺮان را ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺷﺮع و اﻗﺘﺪار آﺧﻮﻧﺪھﺎ و ﻃﺮد ھﺮ ﮐﮫ آن ﭼﮫ ﻧﺠﺲ و ﮐﺎﻓﺮ و ﻏ ﻲ ﺮ اﺳﻼﻣ ﯿ اﺳﺖ ﻗﻠﻤﺪاد ﻣ ﮐﺮد. ﻲ در اﯾﻦ ﻣﯿﺎن ﻧﻈﺮﯾﮫ ي ﺳﻮﻣﻲ ھﻢ ﻣﻄﺮح ﺑﻮد و آن ﯿﺗﺄﮐ ﺪ ﺑﺮ اﻧﻄﺒﺎق اﺳﻼم و ﺗﺪ ﻦ ﺑﺎ ﯾ ﺗﺠﺪد ﺑﻮده و ﯿ در ﻧﺘ ﺠﮫ در ﻋ ﯿ ﻦ دﻓﺎع از ﺳﻨﺖ ي ﯿﻘﮫ ﻋﺘ يھﺎ ﻲ ﻣﺬھﺒ از ﻗﺒﻮل ﺑﺮﺧ ﻲ اﺻﻮل ﺗﺠﺪد ﺑﮫ ﺧﺼﻮص ﮏ ﯿﺗﮑﻨ و ﺻﻨﻌﺖ ﻏﺮﺑ ﻲ ﺰ ﺑﺎﮐ ﯿﻧ ﻲ ﻧﺪاﺷﺖ. اﻣﺎ رﺳﺎ ﯿ ﻣﺪﻧ ي ﻟﮫ ﮫ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺑﺤﺚ ﻧﻮ ﻲﻨﯾ را در ﻣﻮرد ا ﯾ ﻦ ﺳﮫ ﻧﻈﺮ ﯾ ﮫ ﻣﻄﺮح ﻣ ﻲ ﮐﻨﺪ. ا ﻦ ﯾ رﺳﺎﻟﮫ ھﻢ ﺗﺪ ي ﯾﮫ ﻧﻈﺮ يﺰﯿ ﻦ ﺳﺘ ﯾ ﺗﺠﺪد ﭘﺮﺳﺘﺎن را

ﻦ ﭘﺮﺳﺘﺎن ﺳﻨﺖ

ﻨﺪ و ھﻢ ﺗﺠﺪد ﯾﺗﺪ يﺰﯿﺳﺘ

ﮐ ﻲﻣ ﻲﻧﻔ

ﮐﮫ در رﺳﺎ ﮫ ﯿﻣﺪﻧ ي ﻟﮫ

ﻣﺤﻮر را. يا ﮫﯾﻧﻈﺮ اﻣﺎ

ﺑ ً ﺻﺮﻓﺎ ﯿ ﺎﻧﮕﺮ اﺻﻞ اﻧﻄﺒﺎق ﺳﻨﺖ و

ﻣﻄﺮح ﻣ ،ﺷﻮد ﻲ

ﺗﺠﺪد ﻧ ﯿ ﺴﺖ. ﺑﺎﻟﻌﮑﺲ از ﻧﻘﻄﮫ ﻧﻈﺮ رﺳﺎ ﮫ ﯿﻣﺪﻧ ي ﻟﮫ ﯾﻧﻈﺮ ﮫ ﺳﻮم ﻧ يا ﮫﯾ ﺰ ﻧﻈﺮ ﯿ

ﻧﺎرﺳﺎ و ﻧﺎھﺸ ﯿ ﺎر اﺳﺖ. را ﻣﻄﺮح ﻣ ﮐﻨﺪ، ﻲ ﺎن را ﺑﮫ ﺑﺎزﺳﺎز ي ھﻤﮫ ﺟﺎﻧﺒﮫ دﻋﻮت ﻧﻤﻮده ﺷﻮﻧﺪ. درﺳﺖ اﺳﺖ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن و اﻟﺘﻘﺎﻃ ﻲ ﺳﻨﺖ

يا ﺗﺎزه ي ﯾﮫ

ﮫ ﻧﻈﺮ ﯿﻣﺪﻧ ي ﻟﮫ رﺳﺎ ﯾ ﮐﮫ ا يا ﮫﯾﺮﻧﻈ

ﺮان و ا ﯿﺮاﻧﯾ

ھﺎ و اﻧﻘﻼﺑ ﻲ

ارزش ی ھﻤﮫ

ﺪ. از ﻧﻘﻄﮫ ﻧﻈﺮ رﺳﺎ ھﻢ ،ﮫﯿﻣﺪﻧ ي ﻟﮫ

ﯾﻧﻤﺎ ﻲ و ﻣ

ﺪ ﺑﺎزﺳﺎز ي

ﺗﺠﺪد و ھﻢ ﺗﺪ ﯾ ﻦ ﺑﺎ ﯾ

ﻲ ﮐﮫ ﻣ ﺗﻮان ﺑﮫ ﺻﻮرت يھﺎ

را ﺑﺎ ﺗﺠﺪد ﺗﺎ ﺣﺪي داد، ﻲآﺷﺘ ھﺎ ت ﻦ ﺻﻮر ﯾا اﻣﺎ ﻲ، ھﻤﮕ ھﻢ ﺑﺎ ﺗﺠﺪد راﺳﺘ ﯿ ﻦ و ھﻢ ﺑﺎ ﺗﺪ ﻦ ﯾ ﯿ راﺳﺘ ﻦ ﺗﻌﺎرض دارﻧﺪ. ﺑﮫ ﻋﺒﺎرت د آن ﭼﮫ ﮕﺮ ﯾ ﮐﮫ ﻣﻌﻤﻮﻻ در ﺳﮫ ﻗﺮن ﮔﺬﺷﺘﮫ ﺗﺠﺪد ﻧﺎﻣ ﯿ ﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ در ﺑﺴ يﺎرﯿ ﻣﻮاﻗﻊ ﭼ ﻧ يﺰﯿ ﯿﺴﺖ ﺟﺰ اﻧﺤﻄﺎط اﻧﺴﺎن ﺑﮫ رﺗﺒﮫ ي ﮐﺎﻻ و ﻃﺒﻌ ﯿ ﺖ، ﺗﻌﺼﺐ و ﻧﮋادﭘﺮﺳﺘ ﻲ ، ﺗﮑﺮار و اﺛﺒﺎت ﺳﻨﺖ ﻲ ﭘﺮﺳﺘ ، و ﻣﻨﻄﻖ . ﺑﮫ ا ﺐ ﯿ ﻦ ﺗﺮﺗ ﯾ ﯿﭘ ﺸﺮﻓﺖ ﺗﮑﻨ ﯿ ﮏ، ﺻﻨﻌﺖ و داﻧﺶ ﻣ ﻲ ﺗﻮاﻧﺪ در ﺧﺪﻣﺖ ، اﺳﺘﻌﻤﺎر، اﺳﺘﺜﻤﺎر، ﻧﻔﺮت، ﺷﻘﺎوت و

ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯿ ﺧﻮد ﺑ زا و ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯿﺑ

ي ﺮاﻧﮕﺮ ﯾو

ﺪ. از ا ﯾ ﻦ ﺟﮭﺖ اﺳﺖ از ھﻤﺎن ﻣﺮﺳﻮم ﺗﺪ ﯾ ﻦ ﺣﺎﮐﻢ ﻞ ﻃﻮاﺋﻒ اروپ ﺑﺎ ّ ﮐ

ﺟﻨﮓ و ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮ ﯾﺎﯿ در ﺑ ي ا ﯾﻦ ﻧﻮع ﺗﺠﺪد در واﻗﻊ آﯾ يا ﻨﮫ

ﻓﺮھﻨﮓ

ﮐﮫ در ﺷﮑﻞ يھﺎ

ﭘﺮﺳﺘﻲ ﺳﻨﺖ اﺻﻞ

. ﺑﮫ ﮔﻔﺘﮫ ي ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء:

ﺑﻮده و ﻣ ﺑﺎﺷﺪ ﻲ

» در اﯾﻦ ﺑﺤﺮ ھﺎﺋﻞ ،

ﺗﻤﺪن و ﺻﯿﺘﮭﺎ ھﺎﻟﮏ و ﻣﺴﺘﻐﺮق و از

اﯾﻦ

ﺎن ﺳﺎﻗﻂ ﺗﻤﺪن اﺧﻼق

اﯾﻦ ﺟﮭﺖ ﮐﻞ ﺷ ﺗﻤﺪﻧﯿﮫ ي ﻗﻀﺎﯾﺎ اﻟﻨﺘﯿﺠﮫ اﺳﺖ ... ﺗﻤﺪن ﺑﻲ ﺻﻮري ﺣﻜﻢ اﺿﻐﺎث اﺣﻼم داﺷﺘﮫ ي ﻇﺎھﺮ يﺻﻔﺎ و ﻲﺑ ﮐﻤﺎل ﺑﺎﻃﻦ ﮐﺴﺮاب ﺑﻘﯿﻌ ﮫ

ﻤﺎن ّ اﻟﻈ

ﯾﺤﺴﺒﮫ

ﻣﺎء اﻧﮕﺎﺷﺘﮫ ﮔﺮ ... دد در اروپ ﻲ اھﺎﻟ درﺟﺎت ﻋﺎﻟﯿﮫ ﺗﻤﺪن اﺧﻼق ﺗﺮﻗ ﻲ ﭼﻨﺎﻧﭽﮫ ،اﻧﺪ ﻧﻨﻤﻮده از اﻓﮑﺎر و اﻃﻮار ﺖ ّ ﻋﻤﻮﻣﯿﮫ ﻣﻠ اروپ واﺿﺢ و آﺷﮑﺎر اﺳﺖ ، ً ﻣﺜﻼ

اﻟﯿﻮم اﻋﻈﻢ آﻣﺎل دول و ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ اﺳﺖ «. 2

ﻣﻼﺣﻈﮫ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ ﮐﮫ

ﻣﻠﻞ اروپ ﺗ اﺿﻤﺤﻼل ﻠﺐ و ﻐ اﻣﺎ ﺑﮫ ھﻤ آن ﭼﮫ ﺐ ﯿ ﻦ ﺗﺮﺗ ﯿ ﯾاد ﺎن و رؤﺳﺎ ﻲﺬھﺒﻣ ي

را ﮐﮫ اﺻﺤﺎب

ً ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻦ ﯾﺗﺪ ﺴﺖ ﺟﺰ ﻓﺮھﻨﮓ ﺿﺪ ﺗﺪ ﯾ ﻦ و ﺿﺪ

ﯿﻧ يﺰﯿ اﻧﺪ ﭼ ﺪهﯿﻧﺎﻣ

ﺧﺪا. ﺗﺪ ﻦ ﯾ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻓﺮھﻨﮓ ﭘﺮﺳﺖ ﺳﻨﺖ ﯿﺗﻮﺟ ﮫ و ﺗﺸﻮ ﯾ ﻖ ﻓﺮھﻨﮓ ﺑ ﯿ ، ﺗﺒﻌ ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯿ ﺾ، ﻧﻔﺮت و ﻇﻠﻢ و اﺳﺘﺜﻤﺎر ﺑﻮده اﺳﺖ. زﻣﺎﻧ ﻲ ﮐﮫ اﻋﺘﻘﺎد ﺑﮫ ﺧﺪا ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎ ﺗﻮﺟ ي ﯿﮫ ﻧﻔﺮت و ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮ ي ﻧﺴﺒﺖ ﺑﮫ ﯿﺑ ﮕﺎﻧﮕﺎن و ﺳﻠﺐ ﺣﻘﻮق ﮔﺮوه يھﺎ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﺎﻓﺮ و ﻣﺮﺗﺪ و ﻧﺠﺲ و زن و آزاداﻧﺪ ﺶ و ﯾ ﯾ دﮔﺮاﻧﺪ ﺶ ﻣﻮرد ﺗﻌﺮ ﯾ ﻒ ﻗﺮار ﻣ ،ﺮدﯿﮔ ﻲ در واﻗﻊ ﯾﺗﺪ ﻦ دﺷﻤﻦ اﺻﻠ ﯾد ﻲ ﻦ و ﺧﺪاﺳﺖ. از آﻧﺠﺎ ﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﮫ ﺑ ً ﮫ ﺻﺮﻓﺎ ﯿ ﺎن ﻟﺰوم ھﻤﺎھﻨﮕ ﻲ ً اﺳﺎﺳﺎ

ﯿﻣﺪﻧ ي ﻟﮫ رﺳﺎ

ﺑﻠﮑﮫ ھﺮ دو ﻦ ﻓﺮھﻨﮕ ﻲ

ﯾﺗﺪ ﻦ و ﺗﺠﺪد اﮐﺘﻔﺎء ﻧﻤ ،ﮐﻨﺪ ﻲ ﻣﻔﮭﻮم را ﺑﺎزﺳﺎز ﯿﭼﻨ ﻦﯾ . ا ﮐﻨﺪ ﻲﻣ ي

، ﻲ ﭘﺮﺳﺘ ، ﺳﻨﺖ

ھﺮﮔﻮﻧﮫ ﭘ ي ﺸﺪاور ﯿ

ﯿﻧ ﺎزﻣﻨﺪ ﻧﻔ ﻲ

ﻣﻈﺎھﺮ ﻓﺮھﻨﮓ و ﻣﻨﻄﻖ ﻲ اﺳﺖ. رﺳﺎﻟﮫ ﮫ ﯿﻣﺪﻧ ی

ﻧﮋادﭘﺮﺳﺘ ی ھﻤﮫ و ﻲ

ﮕﺎﻧﮕ ﯿ ﺧﻮد ﺑ از و ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯿﺑ

ﺎن ﺑﮫ ا ﻦ ﯾ

اﺳﺖ از ا ﯾ ﺮان و ا ﯿﺮاﻧﯾ

ﻲ دﻋﻮﺗ

ھﺎ. ارزش ی ھﻤﮫ ي ﺑﺎزﺳﺎز

ﮫ، ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء در

ﺑﮫ ﻣﻮازات رﺳﺎ ﯿﻣﺪﻧ ی ﻟﮫ

ﺑﮫ ﺟﻨ ﻦ ﯾ از ا ﺨﺼﻮﺻﻲ ﺑ ي ﺒﮫ

ی ﺳﯿﺎﺳﯿﮫ ﺶ ﯾﺧﻮ ي

رﺳﺎﻟﮫ

ﻦ ﻣﺮﺳﻮم ، ﺗﻮﺟﮫ ﻣ ﻲ ﮐﻨﺪ و ﺑﺮ

ﯾ و ﺗﺪ ﭘﺮﺳﺘﻲ ﺳﻨﺖ

ﺎﻧﺖ و ﺳ ﯿ ﺎﺳﺖ ﺗﺄﮐ ﺪ و ﯾﻧﻤﺎ ﻲ ﺪ ﻣ ﯿ

ﺿﺮورت ﺗﻔﮑ ﯾ ﮏ د ﯿ دﺧﺎﻟﺖ رؤﺳﺎ ﻲ ﻣﺬھﺒ ي ي آزاد

و ﺗﮑﺎﻣﻞ و ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ را ﻧ ﯿ ﺎزﻣﻨﺪ ﻋﺪم در اﻣﻮر ﺣﮑﻮﻣﺖ و ﺣﮑﻤﺮاﻧ ﻲ ﻲﻣ ﺷﻤﺎرد. از ﻧﻈﺮ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺳﺮان ﻣﺬھﺒ ﻲ ﯾ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﻦ دﺷﻤﻦ ﺧﻮد ﻣﺬھ ﺐ ھﻢ ﻣ ﻲ ﺑﺎﺷﺪ. درﮔ يﺮﯿ ﻣﺬھﺐ در ﺣﮑﻮﻣﺖ آن ﭼﮫ را ﮐﮫ ﻋﺼﺎ ﻲذاﺗ ي ره ﻣﺬھﺐ راﺳﺘ ﯿ ﻦ اﺳﺖ ﻲﻌﻨﯾ ، ِ داوﻃﻠﺒﺎﻧﮫ ﺑﻮدن اﻋﺘﻘﺎد ﻣﺬھﺒ ﯿ و ﺗﺄﮐ ﻲ ﺪ ﺑﺮ ﮔﺮا و ﻲ اﺧﻼﻗ ﻲﺸﯾ ﻲ ﻋﻤﻮﻣ و اﺣﺘﺮاز از آﻟﻮدﮔ ﻲ و ﻓﺴﺎد دﻧ ھﻤﮫ ي،ﻮﯿ رﺳﺎﻟﮫ ی ﻣﺪﻧﯿﮫ، ص 70 . 2

را ﺑﮫ ﯾ ﮑﺒﺎره از ﻣ ﻲ ﺎن ﻣ ﯿ ﺑﺮد و ﺑﺪ ﺐ در ﯿ ﻦ ﺗﺮﺗ ﯾ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺪت ، ھﺮﮔﻮﻧﮫ اﺣﺘﺮام ﺑﮫ ﻣﺬھ ﺐ و ﺗﺪ ﻦ را ﯾ در ﺟﺎﻣﻌﮫ ﻟﮑﮫ دار ﻣ ﻲ ﮐﻨﺪ. ﺑﺪ ﯾ ﻦ ﺗﺮﺗ ﺐ ﯿ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ھﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ ﺟﻨﺒﺶ ﺗﻨﺒﺎﮐﻮ ﺑﮫ

ﯿﺮاﻧﯾا ﺎن ھﺸﺪار ﻣ ﻲ دھﺪ ﮐﮫ راه ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ اﺳﺘﺒﺪاد و ﻓﺴﺎد ﺳ ﻲﮑﯾ ﻲ،ﺎﺳﯿ ﮐﺮدن آﺧﻮﻧﺪھﺎ و ﺣﮑﻤﺮاﻧﺎن ﻧ ﯿ ﺴﺖ. ﭼﻨ ﯿ ﻦ ﻧﻈﺎﻣ ﻲ ﻧﮫ ﺗﻨﮭﺎ اﺳﺘﺒﺪاد و ﻓﺴﺎد را دوﭼﻨﺪان ﻣ ،ﺪﯾﻧﻤﺎ ﻲ ﺑﻠﮑﮫ ﻣﺬھﺐ و ﺣﺮﻣﺖ د ﯾ ﻦ را ھﻢ از ر ﯾ ﺸﮫ ﻗﻠﻊ و ﻗﻤﻊ ﻣ ﺪ. ﯾﻧﻤﺎ ﻲ ﺑﮫ ﮔﻔﺘﮫ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء: » و ﺣﺎل آن ﮐﮫ وﻇﯿ ﻋﻠﻤﺎ ي ﻔﮫ و ﻓﺮﯾﻀﮫ ي ء ﻓﻘﮭﺎ ﻣﻮاﻇﺒﺖ اﻣﻮر روﺣﺎﻧﯿﮫ و ﺗﺮوﯾﺞ ﮫ رﺣﻤﺎﻧﯿ نﺆوﺷ اﺳﺖ و ھﺮ وﻗﺖ ﻋﻠﻤﺎ دﯾﻦ ي و ﻣﺒﯿﻦ ارﮐﺎن ﺷﺮع ﻣﺘﯿﻦ در ﻋﺎﻟﻢ ﺳﯿﺎﺳ ﻲ ﻲ و راﺋ ﺟﺴﺘﻨﺪ ﻲ ﻣﺪﺧﻠ زدﻧﺪ و ﺗﺪﺑﯿﺮ ي ﺪﯾ ﻣﻮﺣ ﺷﻤﻞ ﯿﺖ ﺗﺸﺘ ، ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﻦ ﺷﺪ و ﺗﻔﺮﯾﻖ ﺟﻤﻊ ﻣﺆﻣﻨﯿﻦ ،ﮔﺸﺖ ﻧﺎﺋﺮه ﻓﺴﺎد ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺖ و ﻧﯿﺮان ﻲ ﺟﮭﺎﻧ ﻋﻨﺎد را ﺑﺴﻮﺧﺖ ﻣﻤﻠﮑﺖ ، ﺗﺎراج و ﺗﺎﻻن و رﻋﯿ ﺷﺪ ﺖ اﺳﯿﺮ و دﺳﺘﮕﯿﺮ ﻋﻮاﻧﺎن «. 3 ﯾ ﺑﺤﺚ ا اﻣﺎ ﻦ ﻣﻘﺎﻟﮫ ﺑ ﯿ ﺸﺘﺮ ﻣﻌﻄﻮف ﺑﮫ ﺳﻔﺮ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺑﮫ ﻏﺮب و ﺳﺨﻨﺮاﻧ يو يھﺎ ﻲ در اروﭘﺎ ﯾ و آﻣﺮ ﮑﺎ و ﭘ ﯿ ﺎم آﻓﺮ ﯾ ﻨﻨﺪه و زﻣﺎﻧﻤﻨﺪ و ﯾا ﻲﻼﺑ اﻧﻘ ﻦ ﺧﻄﺎﺑﺎت ﻣ ﻲ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺪ ﯾ ﻦ ﺟﮭﺖ در اﯾﻦ ﻧﻮﺷﺘﮫ ﺑﮫ ﺟﺰﺋ ﯿ ﺎت ﻣﻄﺎﻟﺐ رﺳﺎ ﮫ و ﯿﻣﺪﻧ ی ﻟﮫ ﯾ ﭘﺮداز ﻲ ﮫ ﻧﻤ ﯿﺎﺳﯿﺳ ی ﻟﮫ رﺳﺎ ﻢ. وﻟ ﭼﻨﺎﻧﮑﮫ ﻲ ﯿﭘ ،ﺪﯾ ﻢ د ﯿ ﺧﻮاھ ﺎم ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺑﮫ ﻏﺮﺑ ﺰ ﯿ ﺎن ﻧ ﯿ در واﻗﻊ ﺷﮑﻞ د يﮕﺮﯾ از ھﻤﺎن ﭘ ﻲﺎﻣﯿ اﺳﺖ ﮐﮫ او ھ ده ﺎ ﺳﺎل ﻗﺒﻞ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ا ﯾ ﺮان و ا ﺎن ﯿﺮاﻧﯾ آن راﻣﻄﺮح ﻧ ﻤﻮد. ﮐﮫ ھﺴ آن ﭼﮫ ﯾا ﻲاﺻﻠ ي ﺘﮫ ﻦ ﺧﻄﺎﺑﺎت اﺳﺖ ، دﻋﻮت ﻣﺮدم دﻧ ﯿ ﺎ ﺑﮫ اﺗﺤﺎد ﺷﺮق و ﻏﺮب اﺳﺖ. اﻣﺎ ﯾا ﻦ اﺗﺤﺎد ﻧ ﯿ ﺎزﻣﻨﺪ ﻓﺮھﻨﮕ ﯾﻧﻮ ﻲ ﻦ در ﺷﺮق و ﻏﺮب رﺳﺎﻟﮫ ی ﺳﯿﺎﺳﯿﮫ ، ﺻﺺ 21 – 20 . 3

اﺳﺖ، ﻓﺮھﻨﮕ ﻲ ﮐﮫ در ھﻤﮫ ﭼ ﯿ ﺰ ﺑﮫ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻘﺖ ﯿﺣﻘ ي ﻲﻣ ﭘﺮدازد و ی ھﻤﮫ ﻣﻔﺮوﺿﺎت و ﺳﻨﺖ ھﺎ و ارزش يھﺎ ﺧﻮد را ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳ ﻲ و ﺗﺄﻣﻞ و ﺑﺎزﺳﺎز ر ﻗﺮا ي ﻲﻣ دھﺪ. در ا ﯾ ﻦ ﺑﺎزﺳﺎز ي اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﺮا ﻦ ﯿاوﻟ ي ﻦ ﺟﮭﺎن ﭘﺪ ﮔﺮدد. ﻲ ﺪار ﻣ ﯾ اﺗﺤﺎد ﺷﺮق و ﻏﺮب ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻮﻟﺪ و ﻇﮭﻮر اﻧﺴﺎن اﺳﺖ ﯾ و ا ﻦ اﻣﺮ ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎ ﯾﻲ رھﺎ ي و آزاد ي اﻧﺴﺎن از ﻌﺖ، ﺗﻨﺎزع ﺑﻘﺎ، ﻣﻨﻄﻖ ﺑ و ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯿ و ھﻢ از ﺗﺪﯾﻦ ﻣﺮﺳﻮم در ﺷﺮق و ﻏﺮب، ﻧﻘﺪ از اﻧﺤﻄﺎط اﻧﺴﺎن ﺑﮫ ﺣﯿﻄﮫ ي ﻃﺒﯿﻌﺖ، ﯾﻌﻨﻲ ﻓﺮھﻨﮓ ﺗﻨﺎزع ﺑﻘﺎ و ﻧﻔﺮت و ﺑﯿﮕﺎﻧﮕﻲ اﺳﺖ. ﺑﺎﻟﻌﮑﺲ ﻇﮭﻮر اﻧﺴﺎن ﺑﮫ ﻋﻨﻮان اﻧﺴﺎن ﺑ ﺎﻧﮕﺮ ﯿ اﺻﻞ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ، اﺻﻞ وﺣﺪت ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧ ﻲ ، اﺻﻞ اﺗﺤﺎد ﺷﺮق و ﻏﺮب و ﻧﻔ ﯿﻃﺒ ﻲ ﻌﺖ ﮔﺮا ﯾﻲ و ﻣﺎده ﻧﻔﺮت و ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮ اﺳﺖ. ي ﺗﺠ ﺪد ﻏﺮﺑﻲ ﻧﻘﺪ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ھﻢ از ھﺮ دو ﻧﻘﺪ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء اﺛﺒﺎت اﺻﻠ ﻲ آن دﻋﻮت ﺷﺮق و ﻏﺮب ﺑﮫ ﻓﺮھﻨﮕ اﺳﺖ ﻲ اﻧﺴﺎﻧ ﻲ ﮐﮫ اﻧﻮاع ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن اﻧﺴﺎن را ﯾﻲ زدا ﭼﮫ ﺷﺮﻗ ﻲ و ﭼﮫ ﻏﺮﺑ ﻲ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣ ﻲ ﮔﺬارد و ﺑﮫ ﻓﻀﺎ ي و وﺣﺪت ﻗﺪم ﻣ ﮔﺬارد. ﻲ ﺳﺮ ﺗﺎ ﺳﺮ ﺳﺨﻨﺮاﻧﻲ ھﺎي ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء در اروﭘﺎ و آﻣﺮﯾﮑﺎ ﻣﻌﻄﻮف ﺑﮫ ﻧﺠﺎت اﻧﺴﺎن و ﻣﻔﮭﻮم اﻧﺴﺎن ﺧﺎص ﻓﺮھﻨﮓ ﻣﺎده ﭘﺮﺳﺖ و ﻃﺒ ﻌﺖ ﯿ از اﻧﺴﺎن اﺳﺖ. ﭘﺲ واﺣﺪ اﺳﺖ و

ﺑﺎر ﺣﻘ ﯾ در ا ﻲﻨﯾ ﻘﺖ ﻧﻮ ﯿ

ﯿﻃﺒ ي ﯿﻄﮫﺣ

ﻲ روﺣﺎﻧ ﻲﻔﯾﺮﺗﻌ ﻲﻌﻨﯾ ﻲ ﭘﺮﺳﺘ

ﻲ ﻓﺮھﻨﮕ ﻲﻌﻨﯾ

ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯾ

ﻲﮋﮔﯾو اﺳﺖ.

ﻦ ﺑﻮد ﮐﮫ آدﻣ را ﻲ

ﻣﺪار ﻧﻮﻇﮭﻮر اروﭘﺎ ﯾا ﯾﻲ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻣﻮﺟﻮد ً ﺻﺮﻓﺎ ي ي

ّ ﻲ ﻣﻌﺮﻓ ﻲﻌﯿ و ﻃﺒ ﻣﺎد ﻧﻤﻮد. ﺗﻘﻠ ﯿ ﻞ و اﻧﺤﻄﺎط اﻧﺴﺎن ﺑﮫ رﺗ ﻌﺖ، ﯿﻃﺒ ي ﺒﮫ ﺑﮫ رﺗ ي ﺒﮫ ﮐﺎﻻ، ﺑﮫ رﺗ ﯿﺣ ي ﺒﮫ ﻮان ﻋﺼﺎ ﻓﻠﺴﻔﮫ ي ره ﯾ و ﻧﻈﺮ ﺎت دارو ﯿﻨﯾ ﺰم اﺟﺘﻤﺎﻋ ﻲ ﺑﻮد ﮐﮫ ﺑﺎ ﺗﻘﻠ ﻞ ﯿ اﻧﺴﺎن ﺑﮫ رﺗ ﻲآدﻣ ،ﻌﺖﯿﻃﺒ ي ﺒﮫ را ﻣﺸﻤﻮل دو اﺻﻞ ﺗﻨﺎزع ﺑﻘﺎ و ﺑﻘﺎ ي اﺻﻠﺢ ﻧﻤﻮد. آن ﭼﮫ ﮐﮫ در ﻗﺎﻣﻮس ﻧﻈﺮ ي ﯾﮫ ﺟﺎﻣﻌﮫ ﺷﻨﺎﺳ ﯿﻨﯾ دارو ﻲ ﺰم اﺟﺘﻤﺎﻋ ﻲ ﻲ ﺪه ﻣ ﯿﻧﺎﻣ ز ّ ﺷﻮد و ﺗﺎ ﺣﺪ يﺎدﯾ ﻣﺪاﻓﻊ ﻧﻈﺎم رﻗﺎﺑﺖ ﻋﻨﺎن ﮔﺴ ﯿ ﺨﺘﮫ در ﺑﺎزار ﺳﺮﻣﺎ ﻣﺤﺾ يردا ﮫﯾ ﯾ ﺗﻨﮭﺎ ، ﺑﺎﺷﺪ ﻲﻣ ِ ﮏ ﻧﻮع ﻣﺤﺪود ا ﯾ ﻦ اﻧﺤﻄﺎط اﻧﺴﺎن

ﻌﺖ اﺳﺖ. در واﻗﻊ ﺑﺴ از يﺎرﯿ

ﺑﮫ رﺗ ﯿﻃﺒ ي ﺒﮫ

ﮫ دارو ﯿﻨﯾ ﺰم اﺟﺘﻤﺎﻋ ﺳﺨﻦ ﻲ رﻗﺎﺑﺖ در ﺑﺎزار ﻧ ،ﺴﺖﯿ

ﯿ ﮐﮫ ﻋﻠ ﻲ ﺸﻤﻨﺪاﻧ ﯾاﻧﺪ

ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺗﻨﺎزع

ﻨﺪ ﺧﻮد ﻣﺪاﻓﻊ و ﺣﺎﻣ ﻲ آن ﻣ ﻲ

ﯾﮔﻮ ﻲﻣ

ﺑ ً ﺑﻘﺎ ﺻﺮﻓﺎ ي ﻣﻌﻨﺎ ﮫ ﺑﻠﮑﮫ ﺗﻌﺮ ﻲﻔﯾ

اﺳﺖ از اﻧﺴﺎن و ھﻮ ﯾ ﺖ او ﮐﮫ ﺑﺎ

در ﺗﻌﺎرض

اﺻﻞ وﺣﺪت ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧ ﻲ و ﺻﻠﺢ ﻋﻤﻮﻣ ﻲ

ﻣﺜﺎل ﻣﺪاﻓﻌﺎن ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮ

اﺳﺖ. ﺑﮫ ﻋﻨﻮان وﻃﻦ دوﺳﺘ – ﻲ ﺧﻄﺮ و ﺗﮭﺪ ً ﺻﺮﻓﺎ يﺑﺮا يﺪﯾ ﺰم اﻓﺮاﻃ ﻲﻌﻨﯾ ﻲ

وﻃﻦ ﭘﺮﺳﺘ و ﻧﮫ –ﻲ

ﯿ ﻮﻧﺎﻟ ﯿﻧﺎﺳ

ﮕﺮ را

ﮐﮫ ﻣﻤﺎﻟﮏ و دوﻟﺖ ﯾد يھﺎ

ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺧﻮد د ﺪه و ﯾ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﮫ ﻧﻔﻊ ﺧﻮد و

ھﺪﻓﺸﺎن ﺗﻌﻘ ﯾﻲھﺎ ﺎﺳﺖﯿ ﺐ ﺳ ﯿ ﺑﮫ ﺿﺮر د دوﻟﺖ ﮕﺮﯾ

ھﺎ و ﮐﺸﻮرھﺎ ﻣﻨﺠﺮ ﻣ ﺷﻮد، ﻲ ﺑﺪون آن ﮐﮫ ﺧﻮد ﺑﺪاﻧﻨﺪ ، ﻣﺴﺤﻮر و ﺷ ي ﺘﮫﻔﯿ ﯿﻨﯾ دارو ﺰم اﺟﺘﻤﺎﻋ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻲﻣ ﻲ ﻧﮋاد ي ﯾﺸﮫ اﻧﺪ ِ يھﺎ ﺖﯿﻗﻮﻣ يﺘﺮﮭ و ﮐ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺑﺎور دارد و ﻧﺠﺎت ﺧﻮد را در ﺗﻄﮭ ﺮ و ﯿ ﺳﺮﮐﻮب و ﻗﻠﻊ و ﻗﻤﻊ د ﯾ ﮕﺮان ﻣ اﮔﺮ ﻲﺣﺘ ،ﻨﺪﯿﺑ ﻲ ﺑﮫ ﺳﺮﻣﺎ يدار ﮫﯾ ھﻢ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﻧﺒﺎﺷﺪ ، ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﺮد ﻣ ﻲ ﮔﺬارد و ﺑﮫ ﺑﺮﺗﺮ يﮕﺮﯾ ﺑﺮ د ﻲﮑﯾ ي ﺑﺎور دارد و ﺣﻘﻮق ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺮا ﯾ ﺸﺎن ﻗﺎﺋﻞ اﺳﺖ ھﻮادار دارو ﯿﻨﯾ ﺰم اﺟﺘﻤﺎﻋ ﻲ اﺳﺖ. آن ﮐﮫ ﻃﺮﻓﺪاران اد ﯾ ﺎن و ﻣﺬاھﺐ د ﯾ ﮕﺮ را ﭘﻠ ﯿ ﺪ و ﻧﺠﺲ ﻲﻣ داﻧﺪ و آﻧﺎن و وﺟﻮد آﻧﺎن را "ﻓﺴﺎد در ﻲ ﻦ" ﻣ ﯿزﻣ ﺧﻮاﻧﺪ و ﻧﻔﺮت و ﺑ ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯿ و اﺟﺘﻨﺎب و ﺗﺒﻌ ﯿﺾ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﮫ آﻧﺎن ﻗﺎﺋﻞ ﻣ ﻲ ﺷﻮد ﺑﺪون ﭘﺮﺳﺖ و راﺳ ﯿ ﺰم ﮐﮫ ﺑﮫ رﻗﺎﺑﺖ و دﺷﻤﻨ ﻲ ﻧﮋادھﺎ و ﺑﺮﺗﺮ ي ﻃﺮﻓﺪار ﯿﻨﯾ دارو ﺰم اﺟﺘﻤﺎﻋ ﻲ اﺳﺖ. آن ﮐﮫ زن را در

آن ﮐﮫ

ﺑﺪاﻧﺪ ﻣﺪاﻓﻊ دارو ﯾ ﻨﺰم اﺟﺘﻤﺎﻋ اﺳﺖ. ﻲ ﻨﯿﺑ ﻲﻣ ﯿﻢ ﮐﮫ ھﻢ ﺗﺪﯾ ﻲ ﻦ ﺳﻨﺘ ﻣﺮﺳﻮم ﻏﺮﺑ ﻲ ھﺮ دو ﺑﮫ ﺷﮑﻞ يھﺎ

و ھﻢ ﺗﺠﺪد اﻧﺤﻄﺎط اﻧﺴﺎن

ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن از ا ﻦ ﯾ

و ﻓﺮھﻨﮕ ﻲﻌﻨﯾ ﻲ

ﻲ روﺣﺎﻧ يﻤﺎرﯿﺑ

ﺑﮫ رﺗ ﯿﻃﺒ ي ﺒﮫ ﻌﺖ و ﮐﺎﻻ رﻧﺞ ﺑﺮده و ﻣ ﺑﺮﻧﺪ. ﻲ ﯾﺗﺎر ﺦ ﺗﺠﺪد ﻏﺮب از اﺑﺘﺪا ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻋﻼن اﺻﻞ ﻣﻘﺪس ﺑﺮاﺑﺮ ي ﺣﻘﻮق آدﻣ ﯿﺎن، ﻣﺘﺄ ﺳﻔﺎﻧﮫ ﺗﺎر ﺦ ﯾ

و اﺳﺘﻌﻤﺎر و ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮ و ي

ﻧﮋادﭘﺮﺳﺘ ﻲ ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژ ﮔﺮا ﻧ ﻲ ﻧﻈﺎﻣ ي

ﺎﺳﺖ ﺷﻘﺎوت و

ﺰم اﻓﺮاﻃ ﯿ و ﺳ ﻲ

ﯿ ﻮﻧﺎﻟ ﯿﻧﺎﺳ

ﯿﺰ ﺑﻮده اﺳﺖ. ا ﻣﺎ ﺗﺎر ﺦ ﯾ

)ﺑﮫ ﻋﻼوه ﺷﮑﻞ ﻏﺮﺑ ﺰ ﯿ آن( ﻧ ﻲ

ﻲﺷﺮﻗ ﻲﺳﻨﺘ ﻦ ﯾﺗﺪ

و دﮔﺮاﻧﺪ ﺶ ﯾ ﻣﺬھﺐ و وﺟﺪان و

ﺮ و ﺗﻨﺠ ﺳﺘﯿﺰي زن ﺲ، ﯿ

ﯿ ﺦ ﺗﮑﻔ ﯾﺗﺎر

ﺰ ﺧﺼﻮﻣﺖ ﺑﺎ آزاد ي

ﯿ و ﻧ يﺰﯿﺳﺘ

ﺑﻮده و ﻣ ﺑﺎﺷﺪ. ﻲ

ﺗﻨﻮع ﻓﺮھﻨﮕ ﻲﺪﺗﯿ و ﻋﻘ ﻲ

ﻲﻧﻔ

آن ﭼﮫ ﮐﮫ در ا ﯾ ﻦ دو ﻓﺮھﻨﮓ ﻣﺸﺘﺮک اﺳﺖ ، ﻮان و ﮐﺎﻻ ﺟﺎن ﻲﺑ ي اﺳﺖ. ﺑﮫ ﻋﺒﺎرت ﯾد ﮕﺮ در ا ﯾ ﻦ دو ﻓﺮھﻨﮓ ھﻨﻮز ﻣﻔﮭﻮم "اﻧﺴﺎن" ﺑﮫ ﻇﮭﻮر ﻧﭙ ﯿ ﻮﺳﺘﮫ اﺳﺖ. ﻓﺮھﻨﮕ ﻲ ﮐﮫ ﺑﮫ آدﻣ ﻲ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان اﻧﺴﺎن و ﺑﺮاﺳﺎس ﻦ اﻧﺴﺎن رﻓﺘﺎر و ﻣﻌﺎﻣﻠﮫ ﻧﻤﺎ ﺪ ﯾ ﻲﻣ ﺑﺨﺸﺪ، ﺷﺮاﻓﺖ و ﺣﻘﻮق اﻧﻔﮑﺎک ﻧﺎﭘﺬ ی ھﻤﮫ ﺮ ﯾ ﯿآدﻣ ﺎن را ﭼﮫ ﺷﺮﻗ و ﭼ ﻲ ﻲ ﮫ ﻏﺮﺑ ﻣﺆﮐﺪ ﻣ ﺳﺎزد، ﻲ ﯾاﻧﺪ ي آزاد ﺸﮫ و ﻋﻘ ﯿ ﺪه و ﻣﺬھﺐ را ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﻦ ﯾ ﻧﻮع ﻓﻀ ﯿ ﻠﺖ و ﺧﺪاﭘﺮﺳﺘ ﻲﻣ ﻲ ﺷﻤﺎرد و ﻧﺎﺳ ﺰم ﯿ ﻮﻧﺎﻟ ﯿ ﻲ اﻓﺮاﻃ و ﻧﮋاد ﻲ ﭘﺮﺳﺘ و اﺳﺘﻌﻤﺎر و ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮ ي را ﺑﮫ اﻧﺪ ﺟﮭﺎن يا ﺸﮫﯾ ﺷﻤﻮل، وﺣﺪت ﻋﺎﻟﻢ ﻲ اﻧﺴﺎﻧ ، ﺻﻠﺢ ﻋﻤﻮﻣ ﻲ و ﻋﺸﻖ و ﻣﺤﺒﺖ ﺑﮫ ﻮع ﻧ ی ھﻤﮫ اﻧﺴﺎن ﻣﺒﺪ ﻲ ل ﻣ ﺳﺎزد. ﭘ ﯿ ﺎم ﻋﺒﺪ اﻟﺒﮭﺎء ﺑ ﺶ از ﯿ ﯿﭼ ھﺮ ﺰ ﺿﺮورت اﺳﺘﺨﻼص و آزاد ي اﻧﺴﺎن از ﻮغ ﯾ ﻌﺖ ﻣﺪار ي ﺑﻮد. ﺑﺪ ﯾ ﻦ ﺟﮭﺖ اﺳﺖ اﻧﺤﻄﺎط اﻧﺴﺎن ﺑﮫ رﺗ ﯿﺣ ي ﺒﮫ ﻲ ﻓﺮھﻨﮕ اﺳﺖ ﮐﮫ آدﻣ ﻲ را از ﺣ ﯿﻃﺒ ي ﯿﻄﮫ ﻌﺖ رھﺎ ﯾﻲ

ﯿ راﺳﺘ يھﺎ ﻲﮋﮔﯾو

ﯿ و ﻃﺒ ﻲ ﭘﺮﺳﺘ ﻣﺎده

ﺶ ﺑﺎرھﺎ از ﺿﺮورت

ﮐﮫ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء در ﺳﺨﻨﺮاﻧ ﯾھﺎ ﻲ

ﮐﮫ اﻧﺴﺎن از ﻃﺒ ﯿ ﻌﺖ ﺗﻮﻟﺪ دوﺑﺎره ،ﺎﺑﺪﯾ

ﻦﯾا

ﺪ. ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﺑﮫ دو ﺑ ﯿ ﺎن از

ﯾﻧﻤﺎ ﻲ ﺪ ﻣ ﯿﺗﺄﮐ

ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺗﻮﺟﮫ ﻣ ﻢ: ﯿﮐﻨ ﻲ 1 - ي ﺟﻤﻠﮫ از»

ﺗﻌﺎﻟﯿﻢ ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ ، ﺣﺮﯾﺖ اﻧﺴﺎﻧﺴﺖ ﮐﮫ ﺑﻘﻮه ﻣﻌﻨﻮﯾﮫ ي از ي اﺳﯿﺮ ﻋﺎﻟﻢ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﺧﻼص و ﻧﺠﺎت ، ﯾﺎﺑﺪ زﯾﺮا ﺗﺎ اﻧﺴﺎن اﺳﯿﺮ ﻃﺒﯿﻌﺖ ،اﺳﺖ ﺣﯿﻮان درﻧﺪه اﺳﺖ زﯾﺮا ، ﺑﻘﺎ ي ﻣﻨﺎزﻋﮫ از ﺧﺼﺎﺋﺺ ﻋﺎﻟﻢ ﻃﺒﯿﻌﺖ اﺳﺖ و اﯾﻦ ﻣﺴﺄﻟﮫ ﺳﺮ ﺑﻘﺎ ي ﻣﻨﺎزﻋﮫ ي

و ﻧﮑﺒﺖ

ﺟﻤﯿﻊ ﺑﻼﯾﺎ اﺳ ﺖ

ي ﭼﺸﻤﮫ

«ي. ﮐﺒﺮ 4 2 - » ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧ ﺑﻨﻔﺜﺎت ﻣﺤﺘﺎج ﻲ روح اﻟﻘﺪس اﺳﺖ . ﺑﺪون اﯾﻦ روح ﻋﺎﻟﻢ ، ﻣﺮده ﻲ اﻧﺴﺎﻧ اﺳﺖ و ﺑﺪون اﯾﻦ ﻧﻮر ، ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧ ﻲ ﻇﻠﻤﺖ اﻧﺪر ﻇﻠﻤﺖ اﺳﺖ ، زﯾﺮا ﻋﺎﻟﻢ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﻋﺎﻟﻢ ﺣﯿﻮاﻧﯿﺴﺖ . ﺗﺎ اﻧﺴﺎن وﻻدت ﺛﺎﻧﻮﯾﮫ از ﻋﺎﻟﻢ ﻲﯾﻌﻨ ، ﻧﻨﻤﺎﯾﺪ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﻣﻨﺴﻠﺦ از ﻋﺎﻟﻢ

ﻃﺒﯿﻌﺖ ﻧﮕﺮدد ﺣﯿﻮان ، . اﺳﺖ ﻣﺤﺾ ﺗﻌﺎﻟﯿﻢ اﻟﮭ ﻲ اﯾﻦ ﺣﯿﻮ اﻧﺴﺎن ن را ا

« ﻧﻤﺎﯾﺪ. ﻣﻲ 5 ﺗﻮﻟﺪ اﻧﺴﺎن از ﻃﺒ

و ﺗﻮﻟﺪش ﺑﮫ روح و

ﯿﻌﺖ

ھﻤﺎن ﺗﻮﻟﺪ راﺳﺘ ﯿ ﻦ اﻧﺴﺎن اﺳﺖ، اﻧﺴﺎن ﺑﮫ

،ﺧﺮد

ﺧﺮدورز، ﺣﻘ ﻲﻘﺘﯿ

ﻋﻨﻮان ﺣﻘ ﻲﻘﺘﯿ ، ﺣﻘ ﻲ روﺣﺎﻧ ﻲﻘﺘﯿ

ﮐﮫ ﻧﺸﺎﻧﮫ و ﻣﺜﺎل ﺧﺪاﺳﺖ.

ﯾز ﺒﺎ و ﻣﻘﺪس، ﺣﻘ ﻲﻘﺘﯿ

ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء در ﺳﺨﻨﺮاﻧ ﺶ ﯾھﺎ ﻲ در اروﭘﺎ و آﻣ ﯾﺮ ﮑﺎ ﭼﻨﺪ ﯾ ﻦ ﺑﺎر ﺑﮫ ﺑﺮرﺳ و ﻲ ﻦ ﻣﻔﮭﻮم واﻻ و ژرف ﺗﻮرات ﻣ ﻲ ﭘﺮدازد ﮐﮫ ﺑﺮ ﻃﺒﻖ آن ﺧﺪا اﻧﺴﺎن را ﺑﮫ ﺻﻮرت و ﻣﺜﺎل ﺧﻮد ﻣ ﯾآﻓﺮ ﻲ ﻨﺪ. ا ﻦ ﯾ ي ﺑﺎزﺳﺎز ﺑﺎ اﻧﺪ ي ﯾﺸﮫ ﺗﻮﻟﺪ اﻧﺴﺎن ﺳﻨﺨ ﺖ ﯿ ﯾ ﻲﻣ ﺎﺑﺪ. در ﻧﻘﺪ ﻧﮋادﭘﺮﺳﺘ ﻲ ، ﻣﺮدﺳﺎﻻر ، ي ﯿ ﻮﻧﺎﻟ ﯿﻧﺎﺳ ﺰم اﻓﺮاﻃ ﯾ و د ﻲ ﮕﺮ ﻣﻈﺎھﺮ ﻓﺮھﻨﮓ ﻲ، ﮕﺎﻧﮕ ﯿﺑ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺑﺮ ا ﯾ ﻦ ﻧﮑﺘﮫ ﺗﺄﮐ ﮐﻨﺪ ﻲ ﺪ ﻣ ﯿ ﻲ ﮐﮫ آدﻣ ﺻﻮرت و ﻣﺜﺎل ﺧﺪاﺳﺖ. ﯿھﻤ اﻣﺎ ﻦ ﻣﻔﮭﻮم اﺳﺖ ﮐﮫ ھﻮ ﯾ ﺖ راﺳﺘ ﻦ ﯿ اﻧﺴﺎن را آﺷﮑﺎر ﻣ ﯾ ﺪ. آ ﯾﻧﻤﺎ ﻲ ﺎ آدم ﺑﻮدن و اﻧﺴﺎن ﺑﻮدن ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎ ﻲ ﭘﺮﺳﺘ ﻧﮋاد ﻲﻧﻔ ي اﺳﺖ و ﯾ ﺎ دﻓﺎع از ﻧﮋاد ﻲ ﭘﺮﺳﺘ ؟ ﭘﺎﺳﺦ ا ﯾ ﻦ ﺳﺆال آﺳﺎن اﺳﺖ. آدﻣ ﻲ ﺻﻮرت و ﻣﺜﺎل ﺧﺪاﺳﺖ. ا ﻣﺎ ﺧﺪا ﻧﮫ ﭘﻮﺳﺖ دارد و ﻧﮫ رﻧﮓ ﭘﻮﺳﺖ. ﺑﺪ ﺪ ﯿ ﺐ ﺳﻔ ﯿ ﻦ ﺗﺮﺗ ﯾ ﺑﻮدن، زرد ﺑﻮدن، ﺳ ﯿ ﺎه ﺑﻮدن، ﺳﺮخ ﺑﻮدن و ھﺮ ﻣﮑﺎﺗﯿﺐ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء، ج. 3 ، ص 107 . 4 ﻣ ﺄﺧﺬ ﻓﻮق . ج: 3 ، ص ۱۰۹. 5 ﯿﺗﻌﺒ ﺮ ﻣﺠﺪد ﯾا ي ﺑﺎزﺳﺎز ﻲﻌﻨﯾ ،

ﻧﻮع رﻧﮓ د ﯾﺗﺮ ﮐﻮﭼﮏ يﮕﺮﯾ ﺑﮫ ﻣﻔﮭﻮم اﻧﺴﺎن و اﻧﺴﺎﻧ ﯿ ﺖ ﻧﺪارد. اﻧﺴﺎن را ﻧﻤ ﻲ ﺗﻮان و ﯾﻧﺒﺎ ﺪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﭘﻮﺳﺖ و رﻧﮓ ﭘﻮﺳﺘﺶ ﺗﻌﺮ ﯾ ﻒ ﮐﺮد. ﺾ در ﻣ ﯿ ﺎن آدﻣ ﯿ ﺎن ﺑﺮ اﺳﺎس ﺣﻤﻠﮫ ﺑﮫ ﺧﺪا و ﺣﻤﻠﮫ ﺑﮫ اﻧﺴﺎن اﺳﺖ و اﻟ ﺒﺘ ﮫ ﻣﻔﮭﻮم اﻧﺴﺎن را ﮐﺎﻣﻼ ﮏ ﻓﺮد ﻧﮋاد ﭘﺮﺳﺖ اﻧﺴﺎن را ﺑﮫ ﻌﺖ و رﻧﮓ و ﭘﻮﺳﺖ ﻣﻨﺤﻂ ﻣ ﻲ ﺳﺎزد و در ﻦ ارﺗﺒﺎﻃ ﻲ رﻧﮓ ﭘﻮﺳﺖ ا ﯾ ﺸﺎن ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎ ي ﯿﻃﺒ ي رﺗﺒﮫ

ﯿ ﺐ ﺗﺒﻌ ﯿ ﻦ ﺗﺮﺗ ﯾ و ﺑﺪ

ﯾ ﺪ. ﯾﻧﻤﺎ ﻲﻣ ﻲﻧﻔ

ھﺎ و ھﻢ اﻧﺴﺎﻧ ﯿ ِ ﺖ

اﻧﺴﺎن ﮕﺮ

ﯿﻧﺘ ﺠﮫ ھﻢ اﻧﺴﺎﻧ ﯾ ﺖ د ﯿ ﺧﻮدش را ﻧﻔ ﻲﻣ ﻲ

ِ

ﮐﻨﺪ. او ﺑﺎ ﺧﻮد، اﻧﺴﺎن و ﺧﺪا ﻮه ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء از ﺗﻌﺮ ﯾ ﻒ روﺣﺎﻧ ﻲ و ﻋﻘﺐ اﻓﺘﺎدﮔ ﻲ اﻧﻮاع د ﮕﺮ ﯾ

ورزد. ﻲﻣ ﻲ دﺷﻤﻨ

ﯿ ﻦ ﺷ ﯿ ﺑﮫ ھﻤ

ﻲ ﻧﺎدرﺳﺘ ، اﻧﺴﺎن

ﺮد. ﻧﻈﺎم

را ﻧﺘ ﯿﮔ ﻲ ﺠﮫ ﻣ ﯿ

ﻓﺮھﻨﮓ ﺑ ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯿ

و ﭼﮫ ﺑﮫ ﺮ ﯿ ﺷﮑﻞ ﻏ

ﻣﺮدﺳﺎﻻر ﻲﻨﯾ ﺷﮑﻞ د ﭼﮫ ﺑﮫ -ي

ﺧﺪاﺳﺖ.

در ھﺮ ﺣﺎل ﻧﻔ ﻲ اﻧﺴﺎن و ﻧﻔ ﻲ

- آن ﻲﻨﯾد

ﺑﺎور ﺑﮫ ﻣﺮدﺳﺎﻻر ﻲﻌﻨﯾ ي ﺑﺎور ﺑﮫ اﯾﻦ ﮐﮫ ﺧﺪا ي يﺪارﯾﭘﺪ ّ ﻣﺎد و ﺟﺴﻤﺎﻧ ﻲ اﺳﺖ ﮐﮫ ﻣﺬﮐﺮ اﺳﺖ و

ﻣﺆﻧﺚ ﻧ ﯿ ﺴﺖ. درک اﯾﻦ ﮐﮫ ﺧﺪا ﻧﮫ ﻣﺮد اﺳﺖ و ﻧﮫ ﺑﮫ ا ً زن ﺿﺮورﺗﺎ ﯾ ﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﻣ ﻲ اﻧﺠﺎﻣﺪ ﮐﮫ اﻧﺴﺎﻧ ﯿ ِ ﺖ اﻧﺴﺎن ﺑﮫ ﻣﺮداﻧﮕ ﯾ ﻲ ﺎ زﻧﺎﻧﮕ ﭻ ﯿ ھﺎ ھ آدم ﻲ ﻲ ارﺗﺒﺎﻃ ﻧﺪارد. ﺣﻘﻮق زن و ﻣﺮد ﺑﺎ ﯾ ﺪ ﻣﺴﺎو ي ، ﺑﺎﺷﺪ ﭼﮫ اﮔﺮ ﭼﻨ ﯿ ﻦ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻲﮑﯾ ، از آﻧﺎن را ﻓﺮھﻨﮓ و ﻧﻈﺎم اﺳﺘﻌﻤﺎر ﻧ ﯿ ﺰ دﺷﻤﻨ ﺑﺎ ﻲ اﻧﺴﺎن و ﺧﺪاﺳﺖ. ﺗﻌﺮ ﯾ ﻒ اﻧﺤﺼﺎرآﻣ ﯿ ﺰ ﺧﺮد و ﯿ اﻧﺴﺎﻧ ﺖ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان آدم ﻏﺮﺑ و ﻲ ﺎ ﺷﺮﻗ ﯾو ﻲ ﯿﺗﻮﺟ ﮫ ھﺠﻮم و ﺗﺴﺨ ﯿ ﺮ و ﮐﺸﺘﺎر و اﺳﺘﺜﻤﺎر و ﺗﺴﻠﻂ ﺑﺮ د يﮕﺮﯾ ﺗﻨﮭﺎ ﺑﺪ ﻲ ﻦ ﻣﻌﻨ ﯾ اﺳﺖ ﮐﮫ دﺳﺘﮫ يا از اﻧﺴﺎن ھﺎ ﻓﺎﻗﺪ اﻧﺴﺎﻧ ﯿ ﺖ و ﺷﺮاﻓﺖ و ﺣﻘﻮق ﻲﻣ ﻲ اﻧﺴﺎﻧ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ا ،ﺴﺖﯿﻧ يﺰﯿ ﻦ ﭼ ﯾ ﻣﮕﺮ اﻧﺤﻄﺎط آﻧﺎن ﺑﮫ ﺣ ﯿﻃﺒ ي ﯿﻄﮫ ﻌﺖ، ﺑﮫ ﻋﺮ ﯿاﺷ ي ﺻﮫ ﺎء و ﺑﮫ ﻮان در ﭼﺎرﭼﻮب اﺻﻞ ﺗﻨﺎزع ﺑﻘﺎ. آﺷﮑﺎر ﻃﺒ ً ﺪار ﺻﺮﻓﺎ ﻲﻌﯿ ﻣﻮرد رﻓﺘﺎر ﻗﺮار داده ﻢ. ﯾا

ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ ﻧﮫ اﻧﺴﺎن ﻲ ﮏ ﺷﺌ ﯾ ﻮان، ﯿ ﮏ ﺣ ﯾ ﺑﻠﮑﮫ ،

ﯾ ﮏ ﭘﺪ ﯾ ﺟﺎن، ﻲﺑ

ﯿﺣ ي ﺒﮫرﺗ

اﺳﺖ ﮐﮫ در ﻓﺮھﻨﮓ اﺳﺘﻌﻤﺎر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑ ﮫ ﺷﮑﻞ ﻏ ﻲﺮﺑ

ﺎ ژاﭘﻨ ، ﻲ ﺑﮫ ﺷﮑﻞ

ﺑﮫ ﺷﮑﻞ ﯾ ﯾﻲﮑﺎﯾآﻣﺮ ﺎﻋﺮب، ﺑﮫ ﺷﮑﻞ ، يا ﺎ ﮐﺮه ﯾ ﻲﻨﯿﭼ ﺎ اروﭘﺎ ﯾﻲ ﺮد. ﺧﺪا ھﻢ ﺑﮫ ﺣ

، ﻲ ﺎ ﺷﺮﻗ ﯾ ﯾ ﻲﺮاﻧﯾا ﯾ ﯾﻲﻘﺎﯾآﻓﺮ

ﺑﮫ ﺷﮑﻞ

ﻣﻮرد ﺗﻌﺮ ﯾ ﻒ ﻗﺮار ي ﺟﺴﻢ ﺗﻨﺰ ﻲ ل ﻣ ﮐﻨﺪ و

ﯿﮔ ﻲﻣ

ﯿﻄﮫ

ﯾا ﻦ ﺟﺴﻢ ﺑﺎ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﺨﺼﻮﺻ ﻲ ﻲﺧﺎﮐ ي از ﮐﺮه ھﻤﺎﻧﻨﺪ ﻲﻣ ﮔﺮدد. اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺻﻮرت و ﻣﺜﺎل ﺧﺪا ھﻢ ﺻﺮ ﺑﺮاﺳﺎس ا ً ﻓﺎ ﻲ ﺟﺴﻤﺎﻧ ﻲﮋﮔﯾ ﻦ و ﯾ و ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺧﺎک ﻣﻮرد ﺗﻌﺮ ﯾ ﻒ ﻗﺮار ﻣ ﯿﮔ ﻲ ﺮد و ﭼﻨ ﻲﻔﯾ ﻦ ﺗﻌﺮ ﯿ ﯿﺗﻮﺟ ﮫ ﻗﺴﺎوت و ﺗﺒﻌ ﯿ ﺾ و ﺟﻨﮓ و اﺳﺘﻌﻤﺎر ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء در ﺳﺨﻨﺮاﻧ ﯿ ﺶ در ﺷ ﮑﺎﮔﻮ ﯿ » در ﺗﻮرات اﺳﺖ ﮐﮫ ﺧﺪا ﮔﻔﺖ ﺑﮕﺬار ﮐﮫ اﻧﺴﺎن را ﺑﮫ ﺻﻮرت و ﻣﺜﺎل ﺧﻮد ﻢ ﮐﮫ ﭼﮕﻮﻧﮫ اﻧﺴﺎن ﺻﻮرت و ﻣﺜﺎل ﺧﺪاﺳﺖ و ﺑﮫ ﭼﮫ ﻣﻼک و ﻢ ﮐﮫ ﻣ ﯿ ﺰان را رﻧﮓ ﻧﮋاد و ﭘﻮﺳﺖ ﻗﺮار دھ ﯿ ﻢ و ﺑﮕﻮ ﯾﯿ ﻢ ﮐﮫ اﻓﺮاد ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﮫ ﯾ ﮏ ﻧﮋاد و رﻧﮓ ﭘﻮﺳﺖ ﻣﺜﻼ ﺳﻔ ﺪ، ﯿ ﯿﺳ ﺎه، ﻗﮭﻮه ا ي ، زرد و ﯾ ﺎ ﺳﺮخ ﺻﻮرت ﻲﻘﯿﺣﻘ ﺧﺎﻟﻖ ﺧﻮ ﻲ ﺶ ﻣ ﯾ ﺑﺎﺷﻨﺪ؟ ﭘﺲ ﺑﺎ ﺪ ﯾ ﻢ ﮐﮫ رﻧﮓ ﭘﻮﺳﺖ ﻣ ﯿ ﺰان ﻓﻀﻞ و ﯾز ﺮا ﮐﮫ رﻧﮓ ﭘﻮﺳﺖ اﻣﺮ ي اﺳﺖ ﻋﺮﺿ در ﻲ ﻋﺮﺻﮫ ﻃﺒ ﯿ ﻌﺖ. اﻣﺎ ا ﯾ ﻦ روح و ﻋﻘﻞ اﻧﺴﺎن اﺳﺖ ﮐﮫ ﺟﻮھﺮ وﺟﻮد اﻧﺴﺎﻧ اﺳﺖ ﻲ و ﻣﻈﮭﺮ ﮐﻤﺎﻻت اﻟﮭ ﻲ ، ﻣﻮھﺒﺖ رﺣﻤﺎﻧ ﻲ اﺳﺖ و ﺣ ﺎت ﯿ «ي. اﺑﺪ )ﺗﺮﺟﻤﮫ( (Promulgation of Universal Peace, pp. 69-70) اﻟﺒﺘﮫ ا ﯾ ﻦ واﻗﻌ ﯿ ﺖ ﮐﮫ آدﻣ ﻲ ﺻﻮرت و ﻣﺜﺎل ﯿﺑ ، ﺧﺪاﺳﺖ ﺶ از ﺳﮫ ھﺰار ﺳﺎل اﺳﺖ ﮐﮫ ﺗﻮﺳﻂ ﯾﮭﻮدﯾ ﺎن، ﻣﺴ ﯿﺤﯿ ﺎن و ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﻣﻮرد ﺗﺄﮐ ﺪ ﯿ ﯿﻨﯾﺎﻓﺮﯿﺑ ﻢ... ﺣﺎل ﺑﺎ ﯿﻨﯿ ﺪ ﺑﺒ ﯾ ﺎن اﻧﺴﺎن ھﺎ اﻣﺘ ﻗﺎﺋﻞ ﺎزﯿ ﻣﮕﺮ ﮐﻤﺎﻻت ﺎﻓﺘﮫ اﺳﺖ... ﻲاﻟﮭ ﮐﮫ در اﻧﺴﺎن ﺗﺠﻠ ﯾ ﻲ ﯾﺮﯿ ﺠﮫ ﺑﮕ ﯿﻧﺘ ﯿ ﺎز ﻧ ﯿاﻣﺘ ﺴﺖ و رﻧﮓ ﭘﻮﺳﺖ اھﻤ ﻲﺘﯿ ﻧﺪارد.

ﮔﺮدد. ﻲﻣ

ﻦ ﮔﻔﺖ: ﯿﭼﻨ

ﯿ ﺪ ﻣ ﯾﺑﺎ ﻲﺰاﻧﯿﻣ

،ﺴﺖﯿﻧ يﺰﯿ ﺰان ﭼ ﯿ ﻦ ﻣ ﯾ ﻢ . ا ﯾﺷﻮ

ﯿ ﺗﻮاﻧ ﻲ ﺎ ﻣ ﯾآ

آﺷﮑﺎرﺳﺖ ﮐﮫ اﺻﺤﺎب ﻦ ﯾا

ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﮫ اﺳﺖ.

اﻣﺎ

ﯾاد ﺎن در ﭘﺮﺳﺘﻲ ﺳﻨﺖ ﻣﺮﺳﻮم ﺧﻮ ﯾ ﺶ ھﺮﮔﺰ ﺑﮫ درک ﯿ ﻦ ﺑ ﯾا ي ﻣﻌﻨﺎ ﺎن ژرف و ز يﺒﺎﯾ ﺧﺪا ﻧﺎﺋﻞ ﻧﺸﺪﻧﺪ ﭼﺮا ﮐﮫ ا ﯾ ﺸﺎن از ﻧﺠﺎﺳﺖ د ﯾ ﮕﺮ ﮔﺮوه ھﺎ، از ي ﮐﮭﺘﺮ و ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮ ي ﺣﻘﻮق زﻧﺎن، از ﻃﺒ ﺑﻮدن ﻲﻌﯿ يدار ﺑﺮده و از ﺗﺴﺨ ﯿ ﺮ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﮐﻔﺮ دﻓﺎع ﮐﺮده و ﻲﺣﺘ ھﻨﻮز ھﻢ ﻣ ﻲ ﮐﻨﻨﺪ. ﯿﻨﯿﺑ ﻲﻣ اﻣﺎ ﻢ ﮐﮫ ﻋﺒﺪا ﻟﺒﮭﺎء در ﭘ ﯿ ﺎم ﺗﺎر ﯾ ﺨﺴﺎز ﺧﻮ ﯾ ﺶ در زﻣﺎﻧ ﻲ ﮐﮫ زﻧﺎن آﻣﺮ ي ﺣﻖ رأ ﯾﻲﮑﺎﯾ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ و ﺳ ﺎھﺎن ﯿ ﯾﻲﮑﺎﯾآﻣﺮ از ﺣﻘﻮق اوﻟ ﻲ ﮫ ﻣﺪﻧ ﯿ ﻣﺤﺮوم ﺑﻮدﻧﺪ و درﺳﺖ در زﻣﺎﻧ ﻲ ﮐﮫ ﻏﺮب در اﻟﺘﮭﺎب ﺳﺎد ﻲﺴﺘﯾ ﻧﮋادﭘﺮﺳﺘﺎﻧﮫ و ﻧﺎﺳ ﺟﻨﮓ ي ﺶ ﺑﺮا ﯾﺧﻮ ﻲﺴﺘﯿ ﻮﻧﺎﻟ ﯿ ﻲ ﺟﮭﺎﻧ اول آﻣﺎده ﻣ ،ﺷﺪ ﻲ از ﺿﺮورت ﺗﻌﺮ ﺪ ﯾ ﻒ ﺟﺪ ﯾ اﻧﺴﺎن، وﺣﺪت ﻋ ﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧ ﻲ ، ﺻﻠﺢ ﻋﻤﻮﻣ ﻲ ، ﺗﺮک ی ھﻤﮫ ﺗﻌﺼﺒﺎت، ﺑﺮاﺑﺮ ي زن و ﻣﺮد و د ﯾ ﮕﺮ اﺻﻮل ﻲ اﻧﺴﺎﻧ و روﺣﺎﻧ ﻲ ﺳﺨﻦ ﻣ ﯾﮔﻮ ﻲ ﺪ. او ﺑﺎور ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن و ﻣﺴ ﯿﺤﯿ ﺎن و ﯾﮭﻮدﯾ ﺎن را ﻣﻮرد ي ﺑﺎزﺳﺎز ﻗﺮار ﻣ ﻲ دھﺪ و از ﻃﺮ ﯾ ﻖ آن دﻋﻮت ﻣ ﮐﻨﺪ ﻲ ﮐﮫ ﻓﺮھﻨﮓ ﺑﺸﺮ ي ﺑﮫ دﻧﺒﺎل "اﻧﺴﺎن" ﺑﮕﺮدد و ﺑﺎ ﺗﻮﻟﺪ از ﺣ ﯿﻃﺒ ي ﯿﻄﮫ ﻌﺖ و اﺳﺘ ﺨﻼص و رھﺎ ﯾﻲ اﻧﺴﺎن از ﻋﺮﺻﮫ ی ﻣﻨﺤﻂ ﺗﻨﺎزع ﺑﻘﺎ، ﺑﮫ ﺗﻮﻟﺪ اﻧﺴﺎﻧ ﻲ ﯿ راﺳﺘ ﻦ در ا ﯾ ﻦ ﺟﮭﺎن ﻲﻌﻨﯾ اﻧﺴﺎن ﺑﮫ ﻋﻨﻮان اﻧﺴﺎن ﻣﻨﺠﺮ ﮔﺮدد. ﯿﭘ ﺎم ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﭘ ﯿ ﺎم ﺑﺎزﻧﮕﺮ ي ﺳﺎز ﺎز و ﺑ ي ﯿ ﻣﻔﺎھ ی ھﻤﮫ ﻢ و ﻣﻘﻮﻻت ﺳﻨﺘ ﻲ اﺳﺖ. ﻇﮭﻮر و ﺗﻮﻟﺪ

اﻧﺴﺎن ﮐﮫ ﺣﺎﺻﻞ اﺗﺤﺎد ﺷﺮق و ﻏﺮب اﺳﺖ ﺎزﻣﻨﺪ ﯿﻧ ، آن اﺳﺖ ﮐﮫ ھﻢ اﻧ ﺴﺎن و ھﻢ ﺧﺪا و د ﻲﻔﯾ ﻦ ﺗﻌﺮ ﯾ ﺗﺎزه ﺑ ﯿ ﺎﺑﻨﺪ. در ا ﯾ ﻦ ﺑﺎزﺳﺎز ي و اﻧﻘﻼب ﻋﺮﻓﺎﻧ ﻲ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ، وﺣﺪت ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧ ﻲ ، ﺻﻠﺢ ﻲ ﻋﻤﻮﻣ ، و اﺗﺤﺎد ﺷﺮق و ﻏﺮب ﻣﻌﻨﺎ ﻣ ﯾ ﻲ ﺎﺑﻨﺪ. در ﯾ ﻒ ﻧﻮ ﯾﺗﻌﺮ ﻦ از اﻧﺴﺎن، آدﻣ ﻲ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﺣﻘ

ﯿﻘﺘﻲ

و ﻧﮫ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺧﺼﺎل و و ﻲﻌﯿﻃﺒ يھﺎ ﻲﮋﮔﯾ

ﻲ روﺣﺎﻧ

ﮐﮫ ﺑﺎ

ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻣﻮﺟﻮد ي

و ﺟﺴﻤﺎﻧ ﺑﻠﮑﮫ ،ﺧﻮد ﻲ ﺧﺮد و روح و ھﺸ يﺎرﯿ ﻗﺮار ﻣ ﺮد. ﯿﮔ ﻲ آن ﭼﮫ اﻣﺎ

ﻣﻮرد ﺗﻌﺮ ﻒ ﯾ ﮐﮫ ﺧﺮد و روح و

ﻣﺸﺨﺺ ﻣ ، ﮔﺮدد ﻲ

اﻧﺴﺎن را ﺗﻌﺮ ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯾ ﻣﻨﻄﻖ ، ﮐﻨﺪ ﻲ ﻒ ﻣ ﯾ ﻲﻌﻨﯾ اﺳﺖ.

يﺎرﯿھﺸ

روح و ھﺸ ﺪار ﯾ ﭻ ﭘﺪ ﯿ ﺑﺎ ھ يﺎرﯿ

ّ ﺷﻮد. ﺑﺮﻋﮑﺲ، ﮐﻠ ﯿ ﺖ و ﻋﻤﻮﻣ ﺖ ﯿ

ھﻤﺎﻧﻨﺪ ﻧﻤ ﻲ

ي ﻣﺤﺪود

و ﺷﻤﻮل و اﺗﺤﺎد اﺳﺖ ﮐﮫ و ﺸﮫ و ﯾاﻧﺪ يھﺎ ﻲﮔﮋﯾ روح را ﺑﺮﻣ ﻲ ﺷﻤﺎرد. آدﻣ ﻲ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان اﻧﺪ ﺸﮫ و ﯾ روح از ﺣ ﮐﺜﺮت ي ﯿﻄﮫ

ھﺎ و ﺗﻀﺎدھﺎ ﻓﺮاﺗﺮ ﻣ ﻲ رود و ﺰ را در ﻣ ﯾ ﻲ ﺎﺑﺪ. ﻋﻤﻮﻣ ﺖ و ﯿ

وﺣﺪت اﺻﻠ ﯿ ھﻤﮫ ﭼ ي ﮫﯿ

، آزاد و ﻧﮫ ي

و ﻧﮫ ﺑ ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯿ

ﻧﮫ ﺧﺼﻮﺻ ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯾ ﺖ، ﯿ

اﻧﺴﺎن ﺑﮫ ﻋﻨﻮان روح و اﻧﺪ ﺸﮫ ﯾ اﺳﺖ. روح و اﻧﺪ ﯾ ﺸﮫ ﺑﮫ ﻣﻌﻨ يﺎ ﺮد و ﺑﮫ وﺣﺪت اﻧﺴﺎن ﻣﻌﻄﻮف ﻣ ﻲ ﺷﻮد. روح و اﻧﺪ ﯾ ﺸﮫ ﺑﮫ ﮏ ﻣﮑﺎن، ﯾ ﮏ ﺟﻨﺲ ﯾو ﮏ ﻧﮋاد، ﯾ ﮏ رﻧﮓ و ﯾ ﮏ ﺷﮑﻞ، ﯾ ﮏ ﻧﻘﺶ ﺑﮫ ﺧﺼﻮص ﯾ، ﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋ ﮏ ﻧﺴﺒﺖ ﺧﺎص ﺧﻮ ﺖ، و ﯿ ﮏ ﻣﻠ ﯾ، ي ﺸﺎوﻧﺪ ﯾ ﯾﺎ ﯾ ﮏ ﻗﺴﻤﺖ از ﺧﺎک زﻣ ﯿ ﻦ ﻧ ﯿ ﺴﺖ. روح و اﻧﺪ ﺸﮫ ﯾ ﺑﮫ ھﮫ ﭼ ﯿ ﺰ ﺗﻌﻠﻖ ﻣ ﯿﮔ ﻲ ﺮد و از ھﺮ ﭼ ﻲ ﺰ ﺧﺎﺻ ﯿ ﻓﺮاﺗﺮ ﻣ ﻲ رود. اﺳﺘﻌﻼء از ﻣﺤﺪود و ﺣﺮﮐﺖ ﺑﮫ ﻃﺮف ﻧﺎﻣﺤﺪود و اﺳﺘﻌﻼء از ﮐﺜﺮت و ﺣﺮﮐﺖ در ﺟﮭﺖ وﺣﺪت در ﮐﺜﺮت ﺧﺼﻮﺻ ﻲ ﺖ ذاﺗ ﯿ روح و اﻧﺪ ﯾ ﺸﮫ اﺳﺖ. در آﻧﺠﺎ ﺳﺖ ﮐﮫ در ا ﯾ ﻒ ﻧﻮ ﯾ ﻦ ﺗﻌﺮ ﯾ ﻦ، آدﻣ ﻲ ً ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻣﻮ ﻲ روﺣﺎﻧ ي ﻣﻮﺟﻮد رد ﺗﻌﺒ ﺮ ﯿ زن ﺑﻮدن ﯾ ﺎ ﻣﺮد ﺑﻮدن ﻧ ،ﺴﺖﯿ ﺑﻠﮑﮫ ھﺮ دو را در ﺑﺮ ﻣ ﯿﮔ ﻲ ﮏ ﻓﻀﺎ ﯾﺎ ﯾ

ﻲﮋﮔﯾو ،ﺪﯿﺗﻘ

ﯾ ﺖ در ﯾ ﻣﺤﺪود ي ﻣﻌﻨﺎ

اﺳﺎﺳﺎ

ﺮ روﺣﺎﻧ از ﻲ

ﻗﺮار ﻣ ﯿﮔ ﻲ ﺮد. ﺗﺄﮐ ﯿ ﺪ ﺑﺮ ا ﯿ ﻦ ﺗﻌﺒ ﯾ اﻧﺴﺎن و ﻧﻔ ﻲ اﻧﺤﻄﺎط اﻧﺴﺎن ﺑﮫ رﺗ ﻌﺖ و ﯿﻃﺒ ي ﺒﮫ ﺗﻨﺎزع ﺑﻘﺎ ﺷﺎﻟﻮ يھﺎ ﻲ ﺳﺨﻨﺮاﻧ ي ده

ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء در ﻖ اﺳﺖ ﮐﮫ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﻓﺮھﻨﮓ ﺗﻌﺼﺐ و ﮐ ي ﯿﻨﮫ ﺰم ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮ و

ﻏﺮب اﺳﺖ. از ھﻤ ﯾ ﻦ ﻃﺮ ﯿ

ﻓﺮھﻨﮓ ﺑ ﻲﻌﻨﯾ ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯿ

ﻲ ﻣﺬھﺒ ، ﻓﺮھﻨﮓ ﻧﺎﺳ ﯿ ﻮﻧﺎﻟ ﯿ ﻓﺮھﻨﮓ اﺳﺘﻌﻤﺎر و ﺳﻠﻄﮫ ﯾﻲﺟﻮ ﻗﺮار داده و ﺑﺎ ا ي ﻦ ﻧﻘﺪ ﯿ ﻦ ﭼﻨ ﯾ ﺑﮫ ﺣﺮﮐﺖ در ﺟﮭﺖ ﺗﺠﺪد ﯿ راﺳﺘ ي

، ﻓﺮھﻨﮓ ﻧﮋادﭘﺮﺳﺘ ﻲ ، ﻓﺮھﻨﮓ ﻣﺮدﺳﺎﻻر و ي

ﻲﺴﺘﯾﺳﺎد

را ﻣﻮرد اﻧﺘﻘﺎد ﺗﺠﺪد ﻏﺮﺑ را ﻲ

ﻦ و اﻧﺴﺎﻧ دﻋﻮت ﻲ

ﺪ. ﯾﻧﻤﺎ ﻲﻣ

ﯿﺗﻌﺒ ﺮ روﺣﺎﻧ ﻲ از اﻧﺴﺎن در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ آﺛﺎر ﺑﺎب و ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ ﻣﻮرد ﺗﺄﮐ ﯿ ﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﮫ اﺳﺖ. د ر

ﺪ ﻓﺮھﻨﮓ و

ﺎﻣﺒﺮان ا ﯾﺑﺎ ﻲ ﺮاﻧﯾ

ﯿ ﻦ ﭘ ﯾا ي ﯾﺸﮫ اﻧﺪ ﯿ در دﻧ يﺪﯾﺟﺪ يﺎرﯿھﺸ

ﺎ ﻇﺎھﺮ ﺑﺸﻮد. ھﺪف از ا ﻦ ﯾ ﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ آدﻣ ﯿ ﺎن ﺑﮫ ﺣﻘ ﻘﺖ ﯿ

ﻓﺮھﻨﮓ ﻧﻮ ﯾ ﻦ ا ﯾ ﯾد ﺪﮔﺎه ا ﯿ ﻦ ﭘ ﯾ ﯿاﺷ ﺎء ﻧﮕﺎه ﻧﻤﺎ ﻨﺪ. ﯾ ﯿ ﻘﺖ اﺷ ﯿﺣﻘ اﻣﺎ ﺎﻣﺒﺮان ا ﯿﻧ يﺰﯿﭼ ﻲﺮاﻧﯾ

ﺎء در ﺴﺖ ﺟﺰ

ﻣﻮﺟﻮدات. ﭘﺲ

اﺳﻤﺎء و ﺻﻔﺎت ﺧﺪا ﺑﺮ ی ھﻤﮫ

ﻲﺗﺠﻠ

ﺷﻮﻧﺪ ﮐﮫ ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺷ ي ﯿﺸﮫ اﺳﻤﺎء و ﺻﻔﺎت اﻟﮭ اﺳﺖ ﻲ از آﻓﺘﺎب اﻟﮭ ﻲ

ﻲﻣ يا ﻨﮫ ﯾﯿ ء آ ﺎﯿاﺷ ی ھﻤﮫ

در آﻧﺎن دھﺪ. در

ﺧﺎص ﺧﻮد يﺮﯾ ﺗﺼﻮ ،

ﮔﺮﺳﺖ. ا ﻲ ﻦ ﺗﺠﻠ ﯾ

ﺟﻠﻮه

ﺎء را ﺗﺸﮑ ﻲ ﻞ ﻣ ﯿ

ﯿاﺷ ی ھﻤﮫ ﻘﺖ ﯿ ﮐﮫ ﺣﻘ ﯿﺣﻘ ،ﺠﮫﯿﻧﺘ

ِ ﻲﮑﯾﺰ ﯿ ھﻤﮫ ﭼ ﻘﺖ ﻘﺖ رو ﯿﺣﻘ ﻲﻣ ﻲ ﻣﻌﺮﻓ ﻲﺣﺎﻧ

اﺳﺖ. ھﻤﮫ ﭼ ﺒﺎ ﯾ ﺰ ز ﯿ

اﻧﺴﺎن ﻧ ﯿ ﺰ ﺑﺮ اﺳﺎس ا ﻦ ﯾ ﮔﺮدد. ﺑﻨﺎﺑﺮا ﻦ در ﯾ

و ﻣﻘﺪس ﻣ ﻲ ﮔﺮدد. ﺣ ي ﯿﻄﮫ

ﻓﺮھﻨﮓ ﺑﮭﺎﺋ ﻲ، ھﺮ اﻧﺴﺎﻧ ﻲ در درون ﺧﻮد ی ھﻤﮫ ﯾد ﮕﺮ اﻧﺴﺎن ھﺎ را ﺑﺎز ﻣ ﯾ ﻲ ﺎﺑﺪ و ﺑﮫ ھﻤﺎن ﮔﻮﻧﮫ ﯾ در د ﮕﺮان ﻧ ﯾ ﺰ ﺧﻮ ﯿ ﺸﺘﻦ را در ﻣ ﯾ ﻲ ﺎﺑﺪ. ﮐﺸﻒ د در ﺧﻮ يﮕﺮﯾد و ﺧﻮد در د ﻲ ﻣﻨﻄﻘ ي ﯿﺠﮫ ﻧﺘ يﮕﺮﯾ ﯿﺗﻌﺒ ﺮ روﺣﺎﻧ ﻲ از اﻧﺴﺎن اﺳﺖ. ا ﯾ ﻦ ﻓﺮھﻨﮓ ﻲ ﻓﺮھﻨﮕ اﺳﺖ ﻣﺒﺘﻨ ﺑﺮ ﻲ اﺻﻞ وﺣﺪت در ﮐﺜﺮت. ﻲ وﺣﺪﺗ اﺳﺖ ﮐﮫ ﮐﺜﺮت ھﺎ را ﻧﻔ ،ﮐﻨﺪ ﻲﻧﻤ ﻲ ﺑﻠﮑﮫ ﺑﮫ ﻲآﺷﺘ و ﺗﻌﺎون و اﺣﺘﺮام ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﮐﺜﺮت ھﺎ ﻣﻨﺠﺮ ﻲﻣ ﮔﺮدد. ﺗﻌﺮ ﻲﻔﯾ اﺳﺖ ﺟﺪ ﯾ ﺪ از ھﻮ ﯾ ﺖ ﮐﮫ "ﺧﻮد" ﻧﮫ در ﺗﻀﺎد و ﻧﻔ يﮕﺮﯾ"د ﻲ " ﺑﻠﮑﮫ ﺑﺎﻟﻌﮑﺲ در ارﺗﺒﺎط ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ و ﺗﻌﺎون و ھﻤﺒﺴﺘﮕ ﻲ و واﺑﺴﺘﮕ ﻲ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﺑﺎ آن د ﯾ ﮕﺮ ﻣﻮرد ﺗﻌﺮ ﯾ ﻒ ﻗﺮار ﻣ ﺮد. ﯿﮔ ﻲ ﯿﺗﻌﺒ ﺮ روﺣﺎﻧ ﻲ اﻧﺴﺎن دﻋﻮﺗ ،اﺳﺖ ﻲ ﺑﮫ ﺗﻮﻟﺪ اﻧﺴﺎن، ﻋﺸﻖ ﺑﮫ ی ھﻤﮫ ﻧﻮع ﺑﺸﺮ، ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ، ﻧﻔ ﻲ ﺟﻨﮓ و اﺳﺘﻌﻤﺎر، و اﺛﺒﺎت وﺣﺪت ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧ .ﻲ اﻧﺴﺎن زداﯾﻲ در ﺗﺎرﯾﺦ ﺑﺸﺮ و ﺑﺎزﺳﺎزي اﻧﺴﺎن در آﺛﺎر ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﯾﺗﺎر ﺦ ﻧﻮع ﺑﺸﺮ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﮫ ﺗﺎر ﯾ ﺦ اﻧﻮاع و اﻗﺴﺎم "اﻧﺴﺎن ﯾ" ﯾﻲ زدا ﺎ اﻧﺤﻄﺎط و ﺗﻘﻠ ﯿ ﻞ اﻧﺴﺎن ﺑﮫ ﺣ ﯿﻃﺒ ي ﯿﻄﮫ ﻌﺖ ﺑﻮده اﺳﺖ. ﺷﮑﻞ ا ﻦ ﯾ

ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺗﻔﺎوت داﺷﺘﮫ آﻧﮭﺎ ﺗﻘﻠ ﯿ ﻞ اﻧﺴﺎن ﺑﮫ ﺣﺪ ﮏ ﯾ

در ﻓﺮھﻨﮓ يھﺎ

ﯾﻲ زدا اﻧﺴﺎن

ی ھﻤﮫ در اﻣﺎ ،اﺳﺖ

ﯿﺷ ﺊ ﻣﺸﺘﺮک ﺑﻮده اﺳﺖ. ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﻧﻈﺎم ،

ﮏ ﻧﻮع

ﮕﺮ ﻧﻘﺎط دﻧ ﯾﺎ ﯿ

ھﺎ در ھﻨﺪ و ﺑﺮﺧ ﯾد ﻲ

ﮐﺎﺳﺖ

اﺳﺖ. زداﯾﻲ اﻧﺴﺎن ي ﯾﮋهو ﯾ ﺑﮫ ا ﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﮫ ﻲآدﻣ ، ارزش آدﻣ ﻲ ، ﺣﻘﻮق او، ﺷﻐﻞ و ﻓﺮﺻﺖ ھﺎ و ﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋ ﻣﻮﻗﻒ و ي او ھﺎ ﺖﯿ ﻓﻌﺎﻟ او ھﻤﮕ ﺑﺮ ﻲ اﺳﺎس و ﻲﻌﯿﻃﺒ يھﺎ ﻲﮋﮔﯾ و ﺟﺴﻤﺎﻧ ﻦ ﯾا ﻲﻌﻨﯾ ،او ﻲ ﺗﺼﺎدف ﮐﮫ و ي در ﮐﺠﺎ و در ﭼﮫ ﺧﺎﻧﻮاده ﻣﺘﻮﻟﺪ يا ﯾ ﺎﻓﺘﮫ اﺳﺖ ﻲ ﻦ ﻣ ﯿﯿ ﺗﻌ ، ﺷﻮد. در آﻧﺠﺎ اﻧﺴﺎن از ھﺮ ﻧﻮع اﻧﺴﺎﻧ ﻲﺘﯿ زدوده ﺷﺪه اﺳﺖ ﺑﮫ ً و ﺻﺮﻓﺎ ﮏ ﯾ ﻲﺑ ﻲﮋﮔﯾو ﻣﻌﻨﺎ و ﺗﺼﺎدﻓ ﺎﻓﺘﮫ ﯾ ﮐﺎھﺶ ﻲﻌﯿﻃﺒ ﻲ اﺳﺖ. ﻧﻈﺎم ﻣﺮدﺳﺎﻻر ي ﻧﻮع د ﻦ ﯾ از ا يﮕﺮﯾ زداﯾﻲ اﻧﺴﺎن اﺳﺖ ﮐﮫ در آن ﺣﻘﻮق و ارزش و ﯾ يھﺎ ﻓﺮﺻﺖ ﮏ اﻧﺴﺎن ﻧﮫ ﺑﺮ اﺳﺎس ھﺸ يﺎرﯿ و ﺧﺮد ،او ﺑﻠﮑﮫ ﺑﺮ اﺳﺎس و و ﻲ ﺟﺴﻤﺎﻧ يھﺎ ﻲﮋﮔﯾ ﻲ ﻦ ﻣ ﯿﯿﺗﻌ ي ﮏ و ﯾ ﻮﻟﻮژ ﯿﺑ ﮔﺮدد. ﻧ ﻲﻤﯿ از ﺟﻤﻌ ﺖ ﯿ ﺑﺎ ﯿدﻧ ﮫ ﻋﻨﻮان ﺑﺮده و ﻣﻠﮏ و دارا ﻲﻤﯿﻧ ﯾﻲ ﯾد ﮕﺮ ﺗﻌﺮ ﻲ ﻒ ﻣ ﯾ ﮔﺮدﻧﺪ و آﻧﮕﺎه ﺑﺎ ﺗﻮﺳﻞ ﺑﮫ آﭘﺎرﺗﮭﺎ ﺪ ﺟﻨﺴ ﯾ ﻲﻤﯿﻧ ﻲ، از اﻧﺴﺎن ھﺎ در زﻧﺪان ﺟﮭﻞ و ﺗﻮھﻢ ﻓﺮھﻨﮕ ﯿاﺳ زدا اﻧﺴﺎن ﻲ ﺮ و ﺗﺤﻘ ﺮ ﯿ ﻲﻣ ﮔﺮدﻧﺪ. يﮕﺮﯾ ﻧﻮع د ﻲ ﭘﺮﺳﺘ ﻧﮋاد از ﺗﻘﻠ ﯿ ﻞ ﺣﻘﻮق و ارزش اﻧﺴﺎن ھﺎ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻋﻮاﻣﻞ ﺑ ﯾ ﻮﻟﻮژ ﯿ ﮏ و رﻧﮓ ﭘﻮﺳﺖ آﻧﮭﺎﺳ ﺖ. ﻓﺮھﻨﮓ ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮ و اﻓﺮاﻃ ﻲ ﯿ ﺴﺖ ﻧ ﯿ ﻮﻧﺎﻟ ﯿﻧﺎﺳ ﺰ ﺷﮑﻞ د ﯿ از ھﻤ يﮕﺮﯾ ﻦ ﻣﻨﻄﻖ زداﯾﻲ اﻧﺴﺎن اﺳﺖ. ﺑﺎ ﺗﻘﻠ ﯿﻞ ﺣﻘﻮق و ارزش اﻧﺴﺎن ﺑﮫ ﻣﺤﻞ ﺗﻮﻟ ﺪ و ﺗﻌﺮ ﮕﺮان ﯾ ﻒ د ﯾ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﮕﺎﻧﮫ ﯿﺑ و دﺷﻤﻦ، ﻧﻈﺎم ﻧﺎﺳ ﻲﺴﺘﯿ ﻮﻧﺎﻟ ﯿ ﺑﮫ ﻓﺮد اﺟﺎزه ﻲﻣ دھﺪ ﮐﮫ ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮ ي ﺣﻘﻮق آدﻣ ﯿ ﺎن را اﻣﺮ ي ﻲ و ﻋﻘﻼﻧ ﻲﻌﯿﻃﺒ ﺗﺼﻮر ﻧﻤﺎ . ﺪﯾ ﯿﻓ ﻠﺴﻮف ﺑﺰرگ آﻟﻤﺎﻧ ﻲ ھﮕﻞ در ﻋ ﯿ ﻦ ﺣﺎل ﮐﮫ ﺑﺎ اﻧﺪ ﯾﺧﻮ ﻲﮑﯿ ﺎﻟﮑﺘ ﯾد ي ﯾﺸﮫ ﺶ از اﻧﺤﻄﺎط اﻧﺴﺎن ّ ﺑﮫ ﺣﺪ ﯿ و ﺣ ﯾﮏ ﺷﺊ ﻮان اﻧﺘﻘﺎد ﻧﻤﻮد ﺑﺪون اﻣﺎ ،

ﺑﺎ ﺗﻘﻠ ﯿ ﻞ اﻧﺴﺎن ھﺎ ﺑﮫ واﺣﺪ دوﻟﺖ ، ﺑﮫ ﺳﺘﺎ ﯾ ﺶ ﺟﻨﮓ ﭘﺮداﺧﺖ و ﺟﻨﮓ را ﻋﺎﻣﻠ ﻲ ﺧﻮد را ﺑﮫ ﺧﺎﻃﺮ ﮔﺮوه ﻓﺪا ﻣ ﻲ ﺳﺎزد. ﺑﺪ ﻦ ﯾ ﭼﺮا ﮐﮫ آدﻣ در ﻲ

، ﺑﺪاﻧﺪ آن ﮐﮫ

ﻲوﻃﻨ –

ﻲ اﻧﺴﺎﻧ و اﺧﻼﻗ ، ﻧﻤﻮد ﻲ ﻣﻌﺮﻓ ﻲ

،ﺟﻨﮓ

و ﮐﺸﺘﺎر ﺖ اﻧﺴﺎن ﻦ ﺑﻮد

ﮏ ھﮕﻞ، ﺟﻨﮓ اﻓﺮوز ي ﮐﮫ ھﮕﻞ ﻣﺘﻮﺟﮫ ﻧﺒﻮد ﯾا ، ﻦ ﻧﺸﺎﻧﮫ ﯿ اﻧﺴﺎﻧ ي

ﯿﺗﺮﺗ ﺐ در د ﯿ ﺎﻟﮑﺘ ﯾ

دﺳﺘﮫ ﺟﻤﻌ ﯾﺗﺮ ﻲ ﻋﺎﻟ ﻲ

ﻲﻣ ﮔﺮدد. آن ﭼﮫ

ﯾ ﮐﮫ ا ﻦ ﻣﻔﮭﻮم ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮ و ﺑ -ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯿ از ﺑﺰرﮔﺘﺮ يھﺎ ﻦ ﺷﮑﻞ ﯾ اﺻﻞ اﻧ ﺤﻄﺎط اﻧﺴﺎن ﺑﮫ ﻃﺒ ﯿ ﻌﺖ و ﻣﺤﺪود ﺖ و ﯾ ﯿ ﺧﺼﻮﺻ ﺖ اﺳﺖ. و ﺧﻮﻧﺨﻮار ي ، ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء در ﺳﻔﺮش ﺑﮫ ﻏﺮب ﺻﻼ ي ﺻﻠﺢ را در اروﭘﺎ و اﻣﺮ ﯾ ﮑﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﻤﻮد. و ي در اﻧﺘﻘﺎد از ﺣﻤﻠﮫ ي اﺳﺘﻌﻤﺎرﮔﺮا ﺎﻧﮫ ﯾ ﺎن ﮐﺮد: » ﺑﺎﻋﺚ ھﺮ ﺣﺮب و ﻗﺘﺎل ﺻﺮف اوھﺎم اﺳﺖ ، ِ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ا ﯾ ﻦ ﻧﻮع اﻧﺪ ﯾ ﺸﮫ ﻣﻌﻄﻮف ﺑﮫ ﺎ ﺑﮫ اﻋﺮاب ﺗﺮ ﻲﭙﻮﻟﯾ ﮐﮫ در ھﻤﺎن زﻣﺎن ﯾﺟﺮ ﺎن داﺷﺖ ﯿﻦ ﺑﯿﭼﻨ ،

ﻣﺤﻮر

ﻲﮑﯾ ﺧﻮد ﻲﺰﻣﯿ ﻮﻧﺎﻟ ﯿﻧﺎﺳ

يﺰﯾ ﺧﻮﻧﺮ

ﯿﺘﺎﻟﯾا

ً ﻧﺪارد ﻲ اﺳﺎﺳ ا ﺒﺑ ،ﺪﯾﯿ ﻧﻤﺎ ،ﺷﻮد ﻲ ﭼﮫ ﻣ ﻲ اﯾﻄﺎﻟ

در ﻃﺮاﺑﻠﺲ

.

ﻣﻼﺣﻈﮫ

اﺑﺪ

ﯿﻨﯿﺪ ﮐﮫ از ھﺠﻮم ﻏﯿﺮ ﻣﺸﺮوع ﭼﮫ ﻗﺪر ﺑﯿﭽﺎر ه ھﺎ در

ھﺰاران ﻧﻔﻮس از ﺷﻮﻧﺪ و ﭼﮫ ﻗﺪر

ﺧﻮن ﺧﻮﯾﺶ ﻣﻲ يروز ، ﻏﻠﻄﻨﺪ دو ﻃﺮف ﺗﻠﻒ ﻣ ،ﺷﻮد ﻲ و ﭼﮫ ﻗﺪر ﭘﺪران ﺑ ﻲ ﭘﺴﺮ ﻣ ﻲ

ﭼﮫ ﻗﺪر اﻃﻔﺎل ﭘﺪر ﻲﺑ

در ﻣﺮگ ﻓﺮزﻧﺪان ﻧﺎﻟﮫ و ﻓﻐﺎن

ﻣﺎدران ﮐﮫ

ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ ؟

آﺧﺮ ﭼﮫ ﺛﻤﺮ ﺣﺎﺻﻞ ي

. ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ ﻲﻣ

ﻧﮫ ﺛﻤﺮ ي و ﻧﮫ ﻧﺘﯿﺠﮫ .يا اﻧﺼﺎف ﻧﯿﺴﺖ ﮐﮫ اﻧﺴﺎن آﻧﻘﺪر ﻏﺎﻓﻞ ﺑﺎﺷﺪ . ﻣﻼﺣﻈﮫ در اﺣﯿﻮ ﻧﺎت ﻣﺒﺎرﮐﮫ ﻧﻤﺎ ﮐﮫ ﺪﯾﯿ ھﯿﭻ ﺣﺮب ﻧﺪارﻧﺪ و ﺟﺪاﻟ . ﻧﺪارﻧﺪ ﻲ ھﺰاران ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ھﻢ ﻣﻲ ﺑﺎ ﭼﺮﻧﺪ و ھﺰ اران ﺟﻮق ﮐﺒﻮﺗﺮان ﻣﻲ ً ﭘﺮﻧﺪ و اﺑﺪا ﻧﺰاع ﻧﮑﻨﻨﺪ ... ﺑﺰرﮔﺎن ﺑﺸﺮ در ﻗﺼﻮر ﻋﺎﻟﯿﮫ در ﻧﮭﺎﯾﺖ راﺣﺖ آرﻣﯿﺪه ﻲوﻟ ، اﻧﺪ ﺑﯿﭽﺎرﮔﺎن ﮫ ﺑ را انﺪﻣﯿ ﺣﺮب ﺑﺮاﻧﻨﺪ و ھﺮ روز آﻟﺖ ﺟﺪﯾﺪ ي

اﯾﺠﺎد ﮐﻨﻨﺪ .

ﮐﮫ ھﺎدم ﺑﻨﯿﺎن ،اﺳﺖ ﺑﺸﺮ

ﺣﺎل ﺑﯿﭽﺎرﮔﺎن رﺣﻢ ﻧﻨﻤﺎﯾﻨﺪ و ﻣﺎدران ﻧﮑﻨﻨﺪ ﮐﮫ اﻃﻔﺎل ر ا در

ً ﮫ ﺑ اﺑﺪا ﻢ ّ ﮫ ﺑ ﺗﺮﺣ

ھﺎ ﮐﮫ

ﻧﮭﺎﯾﺖ ﻣﺤﺒ ﺖ ﭘﺮورش داده ﺷﺐ ﭼﮫ .اﻧﺪ ﻣﺤﺾ آﺳﺎﯾﺶ ﻓﺮزﻧﺪان آرام ﻧﺪاﺷﺘﮫ ﭼﮫ ،اﻧﺪ ھﺎ ﮐﮫ در ﺗ ﺮﺑﯿﺘﺸﺎن ﻣﻨﺘﮭﺎ ﺖ ي اﻧﺪ ﺗﺎ آﻧﮭﺎ را ﺑﮫ ﺑﻠﻮغ

ّ ﻣﺸﻘ

روز

دﯾﺪه

آﯾﺎ ﺳﺰوار اﺳﺖ ﻣﺎدران و ھﺰاران ﺟﻮاﻧﺎن اوﻻد

.اﻧﺪ رﺳﺎﻧﯿﺪه

ﭘﺪران در ﯾﮏ روز

ﺧﻮﯾﺶ را در ﻣﯿﺪان ﺣﺮب ﭘﺎره ؟ ﺑﯿﻨﻨﺪ ﭘﺎره اﯾﻦ ﭼﮫ وﺣﺸﺖ اﺳﺖ و اﯾﻦ ﭼﮫ ﻋﻔﻠﺖ و ﺟﮭﺎﻟﺖ ﭼﮫ ﺑﻐﺾ و ﻋﺪاوت . ﺣﯿﻮاﻧﺎت در ﻧﺪه اﻧﺴﺎن ﺑ در اﻧﺼﺎف ﻲ ﯾﮏ روز ﺻﺪ ھﺰار ﻧﻔﺮ را آ ﻏ ﺸﺘﮫ ﺧﺎک و ﺧﻮن و ﻓﺨﺮ ﮐﻨﺪ ﮐﮫ ﻣﻦ ﺑﮭﺎدر ي ﮐﺮدم و ھﺰار ﻧﻔﺲ ھﻼک ﮐﺮدم و ﻣﻤﻠﮑﺘ ﺑﺎد ﮫ ﺑ را ﻲ ﻓﻨﺎ دادم . ﻣﻼﺣﻈﮫ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﮫ ﺟﮭﺎﻟﺖ و ﻏﻔﻠﺖ اﻧﺴﺎن ﺑ اﺳﺖ ای درﺟﮫ ﮫ ﮐﮫ اﮔﺮ ﺷﺨﺺ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ را ﺑﮑﺸﺪ ، او را ﻗﺎﺗﻞ ﮔﻮﯾﻨﺪ و ﻗﺼﺎص ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ ﯾﺎ ﺑﮑﺸﻨﺪ ﯾﺎ ﺣﺒﺲ اﺑﺪ ، ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ ي را روز ي ھﻼک ﮐﻨﺪ ، او را ﺟﻨﺮال اول ﮔﻮﯾﻨﺪ و او ل ﻣﺤﺾ ﻗﻮت ﺿﺮور و ، درﻧﺪ ﻣﻲ ي ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﻣﻲ اﻣﺎ ،درد ﮔﺮگ روز ﯾﮏ ي ﮐﮫ روز ﺻﺪ ي اﮔﺮ اﻧﺴﺎﻧ ﻲ ﺻﺪ ھﺰار ﻧﻔﺮ

اﯾﻦ و

ﻧﻤﺎﯾﺪ

ﭼﻨﯿﻦ ﺷﺠﺎﻋﺘ ﻧﻤﻮدم اﺑﺮاز ﻲ

اﻣﺎ

اﮔﺮ ﺷﺨﺼ ﻲ از ﻣﺎل دﯾﮕﺮ ي

. ﻧﺎﻣﻨﺪ دھﺮ ﺷﺠﺎع

ﻇﺎﻟﻢ ﮔﻮﯾﻨﺪ ، ﭼﮫ ﻗﺪر ﺟﮭﺎﻟﺖ ﺰم در ﻣﺘﻦ ﻗﺮن را ﺑﮫ ا ﯾ ﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﺟﺎن رﻓﺘﺎر ﻧﻤﻮد و ﮫ اﺳﺘﻌﻤﺎر و اﺳﺘﺜﻤﺎر

ﯾﮏ ﷼ ﺑﺪزدد اورا ﺧﺎﺋﻦ و ﺟﮭﺎﻧﮕﯿﺮ ﻧﺎم ﻧﮭﻨﺪ اﯾﻦ . اﺳﺖ ﭼﮫ ﻗﺪر ﻏﻔﻠﺖ اﺳﺖ «. 6 ﺑﮫ ﻋﻼوه ﻣﻔﮭﻮم ﻧﺎﺳ ﯿ ﻮﻧﺎﻟ ﯿ

اﮔﺮ ﻣﻤﻠﮑﺘ ﻲ را ﻏﺎرت ﮐﻨﺪ ، او را

اﻣﺎ

۱ 9 ﯿﺗﻮﺟ ي ﻣﻌﻨﺎ ﮫ ﺑ يﻼدﯿﻣ

ﻏﺮب ﺑﻮد ، ﭼﺮا ﮐﮫ وﻃﻦ ﻲ ﭘﺮﺳﺘ

ﻲﻣ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﮫ ﻣ ﻲ ﺗﻮان ﺑﺎ ﻣﺮدم ﮐﺸﻮرھﺎ ﮕﺮ ﯾد ي ھﻤﺎﻧﻨﺪ ﯿ ﮏ ﺣ ﯾ ﻮان و ﻲﺑ ﺊ ﮏ ﺷ ﯾ

6

66 - 64 .

۲ ﺺ، ﺻ

ﺧﻄﺎﺑﺎت ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء .ج ،

ﺑﺮا ً ﺻﺮﻓﺎ ي ﻣﺮدم ﻏﺮب ﺣﻘﻮق اﻧﺴﺎﻧ ﻲ ﯾد ﮕﺮان را ﻓﺎﻗﺪ اﻧﺴﺎﻧ ﯿ ﺖ و ﺣﻘﻮق ﺗﻠﻘ ﻧﻤﻮد. ﻲﻣ ﻲ از آﻧﺠﺎ ﺳﺖ ﮐﮫ اھﻤ ﻲﺨﯾ ﺖ ﺗﺎر ﯿ وﺳﻂ ﻗﺮن ﻧﻮزدھﻢ از ﺳﺮان ﺳ ﯿدﻧ ﻲﺎﺳﯿ ﻣﺘﻮﺟﮫ ﺷﺪ. ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ در ﻟﻮح ﻣﻘﺼﻮد ﭼﻨ ﻦ ﯿ ﻗﺎﺋﻞ ﺑﻮد و دﻋﻮت ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ در ﺎ ﺑﮫ ﺻﻠﺢ و ﺗﻮان ﺗﺎ ﺣﺪ ي

ﻓﺮھﻨﮓ ﻲ را ﻣ ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯾ

ﺴﺪ:ﯾﻧﻮ ﻲﻣ

» اﻣﺮوز اﻧﺴﺎن ﮐﺴ ﻲ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺟﻤﯿﻊ ﺧﺪﻣﺖ ﮫ ﺑ ﻲ ﻣﻦ ﻋﻠ

اﻻرض ﻗﯿﺎم ﻧﻤﺎﯾﺪ . ﺣﻀﺮت ﻣﻮﺟﻮد اﻟﻮﻃﻦ ّ اﻟﻔﺨﺮ ﻟﻤﻦ ﯾﺤﺐ ...

ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ ﻣﻲ

ﻟﯿﺲ

اﻟﺤﻘﯿﻘﮫ ﻋﺎﻟﻢ

اﻟﻌﺎﻟﻢ ّ ﯾﺤﺐ ﻲﻓ ...

ﺑﻞ ﻟﻤﻦ

ﯾﮏ وﻃﻦ ﻣﺤﺴﻮب اﺳﺖ و ﻣﻦ اﻻرض ﻲﻋﻠ اھﻞ آن «. 7 ﯿ ﻦ ﺑ ﯾ در ا ﯿﺗﺎﮐ ﺪ ﻗﺮار ﻣ ﻲ دھﺪ، اﺻﻮﻟ ﻲ ﮐﮫ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾ

ﺎن، ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ ﺳﮫ اﺻﻞ را ﻣﻮرد

ﮕﺮ ﺗﻮﻟﺪ

ﻨﺪ. او در اﺑﺘﺪا اﻧﺴﺎن

اﻧﺴﺎن را ﻣ ﯾﻧﻤﺎ ﻲ ﺴﺮ ﻣ ﯿ

ﺪ ﮐﮫ اﻣﺮوز

را ﻣﻮرد ﺗﻌﺮ ﯾ ﻒ ﻗﺮار ﻣ ﻲ دھﺪ و ﻣ ﯾﮔﻮ ﻲ

اﻧﺴﺎ ﻲ ن ﮐﺴ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﮫ ﺧﺪﻣﺖ ی ھﻤﮫ ﻧﻮع ﺑﺸﺮ ﻗ ﺎم ﯿ ﮐﻨﺪ. در دﻧﺒﺎ ی ﻟﮫ آن ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ ﺑ ﻲ ﺎن ﻣ ﯿ ﮐﻨﺪ ﮐﮫ اﻓﺘﺨﺎر و ﺷﺮف ﺑﮫ ﯿ ﻦ ﻧ ﯾا ﺴﺖ ﮐﮫ ﮐﺴ ﻲ وﻃﻦ ً ﺻﺮﻓﺎ ﺧﻮد را دوﺳﺖ داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ ، ﺑﻠﮑﮫ اﻓﺘﺨﺎر و ﺷﺮاﻓﺖ راﺳﺘ ﯿ ﻦ در آن ا ﺳﺖ ﮐﮫ آدﻣ ﻧﻮع ﻲ ﺗﻤﺎﻣ ﻲ اﻧﺴﺎن را دوﺳﺖ ﺑﺪارد. ﺑ ﻲ ﺎن ﻧﻔ ﯿ ﻦ ﺑ ﯾ ﺪ ا ﯾ ﺗﺮد ﻲ ﻣﻄﻠﻖ ﻓﺮ ھﻨﮓ اﺳﺘﻌﻤﺎر ﻏﺮب ﻗﺮن ﻧﻮزدھﻢ اﺳﺖ. در ﻓﺮھﻨﮓ ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ، ﻓﺮھﻨﮕ ﻲ ﮐﮫ اﻧﺴﺎن ﻣﻌﻄﻮف ﺑﮫ ﺧﺪﻣﺖ ﻲ ﺑﺸﺮ ﻣ ی ھﻤﮫ ﺑﺎﺷﺪ، ﻏﺎ ﯾ ﺖ ﺷﺮف و اﻓﺘﺨﺎر در ﻣﺤﺒﺖ ی ھﻤﮫ ﺑﮫ ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧ ﯾ ھﻢ ﺑﺎ ﻲﻌﻨﯾ ،اﺳﺖ ﻲ ﺪ وﻃﻦ ﺧﻮد را دوﺳﺖ داﺷﺖ و ھﻢ ﺑﺎ ﯾ ﺪ د ﯾ ﮕﺮان را ﻧ ﺰ ﯿ ھﻤﺎﻧﻨﺪ ھﻤﻮﻃﻨﺎن ﺧﻮد دارا ي ﺣﻘﻮق ﺑﺮاﺑﺮ اﻧﺴﺎﻧ ﻲ داﻧ ﺴﺖ. در ﻧﺘ ﯿ ﺠﮫ در ﭼﻨ ﯿ ﻦ ﻓﺮھﻨﮕ ﻲ ﺗﻔﺎھﻢ و ﺗﻌﺎون ﺑ ﯾﮕﺰﯾﺟﺎ ﻲ اﻟﻤﻠﻠ ﻦﯿ ﻦ اﺳﺘﻌﻤﺎر و اﺳﺘﺜﻤﺎر و ﺟﻨﮓ و ﻗﺘﻞ ﻋﺎم ﻣﻈﻠﻮﻣﺎن ﻣ ﻲ ﺷﻮد. در اﻧﺘﮭﺎ ي ھﻤﺎن ﺑ ﯿ ﺎن، ﺑﮭﺎ ءاﻟﻠﮫ ﻣﻔﮭﻮﻣ ﯾﺟﺪ ﻲ ﺪ از ﺣﻘﻮق ﮫ ﺑ ي ﺷﮭﺮوﻧﺪ ﻲ دﺳﺖ ﻣ دھﺪ و ﻣ ﯾﮔﻮ ﻲ ﺪ ﮐﮫ ﻋﺎﻟﻢ ﮏ ﯾ ﻣﺠﻤﻮﻋﮫ اﻟﻮاح ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎء ص ،اﻟﻠﮫ ۱۰۱. 7

ﺷﮭﺮوﻧﺪ

ِ ،ﻦﯿزﻣ ﻣﺮدم

وﻃﻦ ﻣﺤﺴﻮب اﺳﺖ و ی ھﻤﮫ

ھﻤﮫ ﻧﻮع ﺑﺸﺮ اﺳﺖ،

ي ﮐﮫ ﺧﺎﻧﮫ ي

ا ، ﮐﺮه ﻦﯿزﻣ ي ﮐﺮه

ﻲﻣ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ ﺑ ﻲﻣ ﻲﻨﯿﺑ ﺶﯿﭘ ﻲ ﺧﻮﺑ ﮫ

ﻧﻤﻮد ﮐﮫ در

ﺾ و ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮ ي

ﻣﺪرن ﻣﮭﻤﺘﺮ ﯾ ﻦ ﻣﺒﻨﺎ ﯿﺗﺒﻌ ي

يﺎﯿدﻧ

در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺟﮭﺎن ﻣﺴﺌ ﺷﮭﺮوﻧﺪ ی ﻠﮫ ي و ﺗﺼﺎدف ﻣﺤﻞ ﺗﻮﻟﺪ ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ. ھﻢ اﮐﻨﻮن ﻣﮭﻤﺘﺮ ﯾ ﻦ ﻋﺎﻣﻠ ﮐﮫ ﻲ ﻲﻣ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣ ﯿ ﺰان و درﺟﮫ ﯿآدﻣ ﻲ دﺳﺘﺮﺳ ي ﺎن ﺑﮫ يھﺎ ﺻﺖﻓﺮ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن را ﭘ ﺶ از ﯿﺑ ،ﺪﯾﻧﻤﺎ ﻲﻨﯿ ﺶ ﺑ ﯿ ﯾ ﮕﺮ ﭘﺪ ﯾ ﺰ د ﯿ ھﺮ ﭼ ﺪار ﺷﮭﺮوﻧﺪ ي اﺳﺖ. از ا ﻦ ﯾ روﺳﺖ ﮐﮫ ﮐﻮدﮐ ﻲ ﮐﮫ ﺑﺮ اﺳﺎس ﯾ ﮏ ﺗﺼﺎدف ﺑ ﻲ ﻣﻌﻨ ﻲ ﯾ در ﮏ ﮐﺸﻮر ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﻣ ، ﮔﺮدد ﻲ از ھﻤﺎن ي دارا ، ﺗﻮﻟﺪ ي ﻟﺤﻈﮫ ﺣﻘﻮق و اﻣﺘ ﻣﺨﺼﻮص ﻲ ﺎزاﺗ ﯿ ﻲﻣ ﮔﺮدد ﮐﮫ اﻣﮑﺎﻧﺎت آ ﯾ ﻨﺪه او را از ﻗﺒﻞ ﺗﻌ ﻦ ﯿﯿ ﮐﻨﺪ ﻲﻣ . ﺑﺮ ﻋﮑﺲ، ﮐﻮدﮐ ﯾد ﻲ ﮕﺮ ﮐﮫ در ﻧﻘﻄﮫ يا ﯾد ﮕﺮ از ھﻤ ﯿ ﻦ ﮐﺮه ﺧﺎﮐ ﻲوﻟ ﻲ، در ﮐﺸﻮر ﺮ ﯿﻓﻘ ي ﺗﻮﻟﺪ ﻣ ،ﺎﺑﺪﯾ ﻲ ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﺗﻌﺮ ﯾ ﻒ از ﺣﻘﻮق و ﯿاﻣﺘ ﺎزات ﮐﻮدک د ﯾ ﮕﺮ ﻣﺤﺮوم ﻣ ،ﺷﻮد ﻲ ﭼﺮا ﮐﮫ ﻧﻈﺎم ﺷﮭﺮوﻧﺪ ﺎن و ﯿآدﻣ ﻲ ﮐﻨﻮﻧ ﻲﺴﺘﯿ ﻮﻧﺎﻟ ﯿﻧﺎﺳ ي ﺣﻘﻮق و ارزش و اﻣﮑﺎﻧﺎﺗﺸﺎن را ﺑﮫ ا ﯾ ﻦ ﺗﺼﺎدف ﻲﻌﻨﯾ ﻲﻣﻌﻨ ﻲﺑ ﻣﮑﺎن ﺗﻮﻟ ﻲ ﻞ ﻣ ﯿ ﺪ ﺗﻘﻠ دھﺪ و ا ﻦ ﯾ ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮ ي ، ﻣﻤﻨﻮﻋ ﯿ ﺖ و ﺗﺒﻌ ﯿ ﺾ را ﭘﺪ ﻲﻌﯿﻃﺒ يﺪارﯾ و ﻋﺎدﻻﻧﮫ و ﻋﻘﻼﻧ ﻦ ﯾ ﺪ ا ﯾ ﺪ. ﺷﺎ ﯾ ﻧﻤﺎ ﻲﻣ ﻲﺗﻠﻘ ﻲ ﯾ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﻦ دروغ دﻧ يﺎﯿ ﻣﺪرن اﺳﺖ، دروﻏ ﻲ ﮐﮫ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻓﺮھﻨﮓ ﻧﺎﺳ ﻲ اﻓﺮاﻃ ﻲﺴﺘﯿ ﻮﻧﺎﻟ ﯿ ﻗﺒﻮل ﻋﺎم ﯾ ﺎﻓﺘﮫ اﺳﺖ. ﺑﺮ ﺧﻼف ﻓﺮھﻨﮓ ﺗﺠﺪد ﻣﺮﺳﻮم ﮐﮫ در ﭼﺎرﭼﻮب ﯿاﺳ ﻲ اﻓﺮاﻃ ﻲﺰﻣﯿ ﻮﻧﺎﻟ ﯿﻧﺎﺳ ﺮ و دﺳﺘﮕ ﯿ ﺮ ﺑﻮد و در ﯾا ﺠﮫﯿﻧﺘ ﻦ ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮ ي ﺣﻘﻮق ﻣ ﯿ ﺎن ﻣﺮدﻣﺎن را ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﺤﻞ ﺗﻮﻟﺪ آﻧﺎن ﺗﻮﺟ ﯿ ﮫ اﺧﻼﻗ ﻲﻣ ﻲ ﻧﻤﻮد و آن ، ﭘﻨﺪاﺷﺖ ﻲﻣ ﻲﻌﯿ را ﻃﺒ ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ ﺑﺮ ا ﯾ ﻦ ﻧﮑﺘﮫ ﺗﺄﮐ ﺪ ﯿ ﻧﻤﻮد ﮐﮫ ھﺮ اﻧﺴﺎﻧ ﻲ ﮐﮫ ﺑﺮ ﮐ ﯿزﻣ ي ﺮه ﻦ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﻲﻣ ﮔﺮدد ﻧﺴﺒﺖ ﺑﮫ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒ ،ﻦﯿزﻣ ي ﻲ ﮐﺮه ﻌﯿ ي ﻣﺴﺎو ﻲﺣﻘ ي دارا اﺳﺖ. ﺑﺪ ﯾ ﻦ ﺗﺮﺗ ﺐ ﯿ ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮ ﺧﻮد ي ﺪ ﺟﺎ ﯾﺑﺎ ﻲ اﻟﻤﻠﻠ ﻦﯿﺑ ﻲ اﻓﺮاﻃ يھﺎ ي

را ﺑﮫ وﺣﺪت ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧ ﻲﻌﻨﯾ ﻲ ﮐﺜﺮت ﺑﺒﺨﺸﺪ و ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﻣﺴﺌﻠﮫ يا ﮐﺸﻮرھﺎ ﻧﺒﻮده ، ﺑﻠﮑﮫ ﺑﺎ ﺪ ﺑﮫ ﯾ ﻧﻮع ﺑﺸﺮ ﺗﻌﻠﻖ ﭘﺬ ﯾ ﺮد. در ا ﯾ ﻦ ﻓﺮھﻨﮓ اﺳﺖ ﮐﮫ اﻧﺴﺎن ﺑﮫ اﻧﺴﺎن و ﻧﮫ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻣﺤ ﻞ ﺗﻮﻟﺪ ﯾ ﺎ رﻧﮓ اﺻﻞ وﺣﺪت در در داﺧﻞ ً ﺻﺮﻓﺎ ی ھﻤﮫ

ﻋﻨﻮان

ﻣﻮرد ﻣﻌﺎﻣﻠﮫ و ﺑﺮرﺳ ﻗﺮار ﻲ

ي ﺖ و ﯿ ﺎ ﺟﻨﺴ ﯾ ﭘﻮﺳﺖ

ﺮد.ﯿﮔ ﻲﻣ

آﺷﮑﺎر اﺳﺖ ﮐﮫ ﭘ ﯿ ﺎم ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء، ھﻤﺎﻧﻨﺪ

ھﻤﮫ ﺟﺎﻧﺒﮫ در ﺸﮫ و ﻓﺮھﻨﮓ ﺑﺸﺮ ﻦ از اﻧﺴﺎن، اﺻﺤﺎب ً ﮐﮫ ﻣﻌﻤﻮﻻ

ﯿﭘ ﺎم ﭘﺪرش، دﻋﻮﺗ ﻲ ﺑﮫ اﻧﻘﻼﺑ ﻲ

ﻣﻮرد ﯾاﻧﺪ يﺎﯾزوا ی ھﻤﮫ ﻲﻣ ﺑﺎﺷﺪ.

ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺗﻌﺮ ﯾ ﻒ ﻧﻮ ﯾ

اﻣﺎ

از ﺧﺪا، د ﻦ ﯾ و ﺗﺪ ﻦ ﯾ

ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺗﻌﺮ يﺪﯾ ﻒ ﺟﺪ ﯾ ھﻢ ﺑﺪﺳﺖ ﻣ دھﺪ. ﻲ

آن ﭼﮫ

ﯾاد ﺎن، آن را د ﯾ ﻦ و ﺧﺪاﭘﺮﺳﺘ در ، ﻧﺎﻣﻨﺪ ﻲﻣ ﻲ واﻗﻊ ﺑﮫ ﺗﻌﺮ ﯾ ﻒ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء در ﺑﺴ يﺎرﯿ

از ﻣﻮاﻗﻊ

ﺑﺎﺷﺪ. در ﺗﻌﺮ ﺪ ﯾ ﻒ ﺟﺪ ﯾ

ﺿﺪ ﺧﺪا و ﺗﺪ ﻲ ﺰ ﻣ ﯿ ﻦ ﺳﺘ ﯾ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء آن ﭼﮫ ﮐﮫ ﺧﺼﻮﺻ ﻲ ﺮ اﻟﮭ ﯿﻏ ،اﺳﺖ ﻲ اﺳﺎس ﯿﻓ آن ﮐﮫ

اﺳﺖ و

ﮐﮫ ﻋﻤﻮﻣ ﻲاﻟﮭ ،اﺳﺖ ﻲ

اﺳﺖ. ﺧﺪا ﺑﺮ

آن ﭼﮫ

ﻀﺶ ﻋﺎم و ﺟﮭﺎن ﺷﻤﻮل اﺳﺖ ﻣﻮرد ،

ﯾﺗﻌﺮ ﻒ ﻗﺮار ﻣ ﯿﮔ ﻲ ﺮد. ﺑﺎران اﻟﮭ ﻲ ﺑﺮ ھﻤﮫ ﻲﻣ ﺑﺎرد و آﻓﺘﺎب ﺧﺪا ﺑﺮ ھﻤﮫ ﻣ ﻲ ﺗﺎﺑﺪ. ﺧﺪاوﻧﺪ ﯾ در ا ﻦ ﺑﺎرش و ﺗﺎﺑﺶ ﻣ ﯿ ﺎن ﻣﺆﻣﻦ و ﻏ ﯿ ﺮ ﻣﺆﻣﻦ ﺎ ﯾ ﯿﺳ ﺎه و ﺳﻔ ﯿ ﺎ ﻓﻘ ﯾ ﺪ و ﯿ ﺮ و ﻏﻨ ﯾو ﻲ ﺎ ﻓﺮاﻧﺴﻮ و ي ﯿﺗﻔﮑ ﻲ آﻟﻤﺎﻧ ﮏ ﻗﺎﺋﻞ ﻧﻤ آن ﭼﮫ ﺷﻮد. ﻲ ﮐﮫ اﻟﮭ ﻲ ﻲ ﻋﻤﻮﻣ ،اﺳﺖ اﺳﺖ. ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﻣ ﺪ:ﯾﮔﻮ ﻲ » در ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧ ﻲ دو ﻗﻀﯿﮫ اﺳﺖ و ﻲ ﻋﻤﻮﻣ : ﻲ. ﺧﺼﻮﺻ ھﺮ اﻣﺮ ﻧﮭﺎﯾﺖ ﻲﺑ ﺪشﯾﻓﻮا ﻲ ﻋﻤﻮﻣ ي اﺳﺖ و ھﺮ اﻣﺮ ﯾﻓﻮا ﻲ ﺧﺼﻮﺻ ي ﺪش ﻣﺤﺪود . ً

ﻣﺜﻼ

ﻣﻼﺣﻈﮫ ﻣﻲ ﻲﮐﻨ ﮐﮫ ﻣﺸﺮوﻋ ﭼﻘﺪر ﻲ ﻋﻤﻮﻣ ﻲ ﯾﻓﻮا ﺪ دارد ، ﻟﮑﻦ ھﺮ ﻣﺸﺮوﻋ ﻲ ﺧﺼﻮﺻ ﻲ ﯾﻓﻮا ﺪش ﻣﺤﺪود اﺳﺖ . اﺣﮑﺎم ﻋﻤﻮﻣ ﺪشﯾﻓﻮا ﻲ و ﺑﺴﯿﺎر ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻋﻤﻮﻣ ﻲ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻔﯿﺪ ﻣﺨﺘﺼﺮ . ھﺮ اﻣﺮ ﻋﻤﻮﻣ ﯾﻓﻮا ﻲ ﺪ ﻋﻈﯿﻢ دارد ﭘﺲ . ﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻣﻲ ،ﻢﯾﯿ ﺑﮕﻮ ھﺮ اﻣﺮ ﻋﻤﻮﻣ ﻲاﻟﮭ ﻲ اﺳﺖ و ھﺮ اﻣﺮ ﺧﺼﻮﺻ ﻣﻼﺣﻈﮫ .يﺑﺸﺮ ﻲ

ﺪ ﮐﮫ آﻓﺘﺎب اﯾﻦ ، ﺗﺎﺑﺪ ﻣﻲ ھﻤﮫ ﺑﺮ

ﯾﯿ ﻧﻤﺎ ﻣﻲ

اﻣﺎ اﯾﻦ ﻧﻮر

اﺷﺮاق ﻋﻤﻮﻣ ،اﺳﺖ ﻲ و اﻟﮭ ﻲ

ﺳﺮاج ﺧﺼﻮﺻ ﻲ اﺳﺖ و ﺑﺸﺮ وﺟﻮد ﻋﺎﻟﻢ ﭘﺲ در ي اﻋﻈﻢ اﻣﻮر ا ﻣﺮ ﻋﻤﻮﻣ .« اﺳﺖ ﻲ

8

ھﻢ ﭼﻨﯿﻦ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﻣ ﺪ:ﯾﮔﻮ ﻲ ھﺮ » اﻣﺮ ﻋﻤﻮﻣ ﻲاﻟﮭ ﻲ ھﺮ اﻣﺮ ﺧﺼﻮﺻ يﺑﺸﺮ ﻲ

اﺳﺖ و ﻏﯿﺮ ﻣﺤﺪود و

ﻲ ﺧﺼﻮﺻ

و ﻣﺤﺪود اﻣﻮر .

را ﻓﺪا ي اﻣﺮ ﻋﻤﻮﻣ .ﻢﯾﯿﻤﺎﻧ ﻲ ﻣﻦ اﯾﻦ ﺳﻔﺮ را ﺑﺮا ي اﻟﻔﺖ ﺷﺮق و ﻏﺮب ﻣﻲ . ﻧﻤﺎﯾﻢ اﻣﯿﺪوارم ﺷﻤﺎ ھﻢ ﻣﺪد ﻧﻤﺎ ھﺰار ﺷﺶ . ﺪﯾﯿ ﺳﺎل اﺳﺖ اوﻗﺎت را ﺑ ﮫ ﺟﻨﮓ و ﺟﺪ ال ﮔﺬراﻧﺪﯾﻢ ، ﻧﺘﺎﯾﺞ . دﯾﺪﯾﻢ آن را ﺣﺎل ﭼﻨﺪ وﻗﺖ در ﻣﺤﺒﺖ و اﻟﻔﺖ ھﻤ ، ﺖ ﺻﺮف ﻧﻤﺎ ،ﻢﯾﯿ دﯾﺪﯾﻢ اﮔﺮ ﺿﺮر دارد ﺑﺮ ﮔﺮدﯾﻢ «. 9 در اﻧﺪ ي ﺸﮫﯾ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﻣﻔﮭﻮم ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻋﺸﻖ و ﻣﺤﺒﺖ و وﺣﺪت ﺗﻌﺮ ﻲ ﻒ ﻣ ﯾ ﮔﺮدد. اوﺳﺖ اﻧﺴﺎن ی ھﻤﮫ ﮐﮫ ھﺎ را ﺧﻠﻖ ﮐﺮده، ی ھﻤﮫ ﻣﺨﻠﻮﻗﺎﺗﺶ را دوﺳﺖ ﻣ دارد، ﻲ ﺑﮫ ھﻤﮫ ﻋﻨﺎ ﻲ ﺖ ﻣ ﯾ ﮐﻨﺪ و ﺑﮫ ﻲ ﺾ ﻣ ﯿ ھﻤﮫ ﻓ ﺑﺨﺸﺪ. در اﻧﺪ ي ﯾﺸﮫ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺗﻨﮭﺎ ﻞ ﯿدﻟ اﯾﻦ ﮐﮫ ﯿ ﺧﺪا ﭘ ﺎﻣﺒﺮ ﻣ ﻲ ﻓﺮﺳﺘﺪ و د ﻦ ﯾ ﯾﺗﺮو ، آورد ﻲﻣ ﺞ اﺻﻞ وﺣﺪت و ﻣﺤﺒﺖ و اﺗﺤﺎد و ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯾ و ﺑﺮاﺑﺮ ي ھﻤﮕﺎن اﺳﺖ. ﺑﺪ ﺐ ﯿ ﻦ ﺗﺮﺗ ﯾ ،ﺴﺖﯿﻧ يﺰﯿ ﻦ ﭼ ﯾد ي ره ﻋﺼﺎ ﺟﺰ ﻣﻨﻄﻖ ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯾ و ﻋﺸﻖ و ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ. از آﻧﺠﺎ ﺳﺖ ﮐﮫ ﻣﺮدﺳﺎﻻري ، ﺣﮑﻢ ﺑﮫ ﻧﺠﺎﺳﺖ ﻏ ﯿ ﺮ ﻣﺆﻣﻦ، ﺗﮑﻔ ﯾ ﺮ د ﯿ ﮕﺮ ﻣﺬاھﺐ، ﺗﺒﻌ ﺾ ﯿ ﯿﻣ ﻲ ﺣﻘﻮﻗ ﺎن ﮔﺮوه يھﺎ ﻣﺨﺘﻠﻒ، ﺑﺮده ﺪ ﯿ ، ﺗﻘﻠ يدار ﯾ ﮏ اﻧﺴﺎن از اﻧﺴﺎﻧ ﯾد ﻲ ﮕﺮ، و اﺟﺘﻨﺎب و دور ي

ﯾﮔﺰ ﺪن از د ﯾ ﮕﺮ اﻧﺴﺎن ھﺎ ھﻤﮕ ﻲ ﺿﺪ ﺧﺪا و ﺿﺪ د ﻦ ﯾ و ﺿﺪ ﺗﺪ ﯾ ﻦ راﺳﺘ ﯿ ﻦ اﺳﺖ. ﺧﺪاوﻧﺪ، وﺣﺪت و ﻋﺸﻖ اﺳﺖ و د ﯾ ﻦ او ﻧ ﯿ ﺰ ﭘ ﯿ ﺎم اﺗﺤﺎد و ارﺗﺒﺎط و

ﮐﮫ ﻣﺘﻌﺼﺒﺎن و ﻣﺮﺗﺠﻌﺎن

آن ﭼﮫ اﺳﺖ. ي ﺑﺮاﺑﺮ

در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ دﻧ ﯿ ﺎ ﺑﻨﺎم د ﯾ ﻦ و ﺗﺪ ﺞ ﯾ ﻦ ﺗﺮو ﯾ

ﻲ ﻣﺬھﺒ

8 9

3 ، ص ۹۳.

ﺧﻄﺎﺑﺎت ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء . ج ،

۲ ، ﺺ ﺻ 8 - 7 .

ﻣﺄﺧﺬ ﻓﻮق، .ج

و ﺧﺪاﺳﺘ ﺴﺖ. ﯿ ﭻ ﻧ ﯿھ يﺰﯿ

يﺰﯿﺳﺘ ﻦﯾ ﺟﺰ د ، دھﻨﺪ ﻲﻣ

ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﮫ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﻣ ﺪ:ﯾﮔﻮ ﻲ

» ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ اﻋﻼن ﻓﺮﻣﻮد ﮐﮫ دﯾﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺳﺒﺐ اﻟﻔﺖ و ﻣﺤﺒ ،ﺪﺷ ﺖ ﺑﺎ اﮔﺮ دﯾﻦ ﺳﺒﺐ ﻋﺪاوت ﺷﻮد ، ﻧﺘﯿﺠﮫ ﻧﺪارد ﺑﮭﺘﺮ ﻲدﯾﻨ ﻲ ﺑ ، ،اﺳﺖ زﯾﺮا ﺳﺒﺐ ﻋﺪاوت و ﺑﻐﻀﺎء ﺑﺸﺮ ﺑﯿﻦ اﺳﺖ و ھﺮ ﭼﮫ ﺳﺒﺐ ﻋﺪاوت اﺳﺖ ﻣﺒﻐﻮض ، ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ و آن ﭼﮫ ﺳﺐ اﻟﻔﺖ و ﻣﺤﺒ ﺖ ،اﺳﺖ ﻣﻘﺒﻮل و ﻣﻤﺪوح دﯾﻦ اﮔﺮ . ﺳﺒﺐ ﻗﺘﺎل و درﻧﺪﮔ ،ﺷﻮد ﻲ آن دﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﻲدﯾﻨ ﻲﺑ ، از آن اﺳﺖ ، زﯾﺮا دﯾﻦ ﺑﻤﻨﺰل ﻋﻼج

ﺑﮭﺘﺮ

ﻲ ﮫ ﺑ

ﻣﺮض ﺷﻮد اﻟﺒﺘ ،

اﮔﺮ ﻋﻼج ﺐﺳﺒ

،اﺳﺖ

ﺣﺮب و

ﺑﮭﺘﺮ اﺳﺖ . ﻟﮭﺬا اﮔﺮ دﯾﻦ ﺳﺒﺐ

ﻲﻋﻼﺟ

ﺑﮭﺘﺮ اﺳﺖ «. 10

ﮫ ﺑ ّ اﻟﺒﺘ ﻲدﯾﻨ ﻲ

ﻗﺘﺎل ﺷﻮد ،

ﯾﺷﺎ ﺪ ﺑﺘﻮان ﮔﻔﺖ ﮐﮫ از ﺑﺎﻻﺗﺮ يھﺎ ﻦ ﺷﮑﻞ ﯾ

ﻓﺮھﻨﮓ ارﺗﺪاد اﺳﺖ. در ا ﻦ ﯾ

زداﯾﻲ، اﻧﺴﺎن

ﻦ ﯾا

از ﻣﺘﻌﺼﺒﺎن و

ﻓﺮھﻨﮓ ﮐﮫ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﮫ ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺴ يﺎرﯿ ﺎن ﻣﺬھﺒ ﻲ ﺑﮫ ﻧﺎم د ﻦ ار ﯾ ﭘﺮﺳﺘ ﺳﻨﺖ

، ﺷﻮد ﻲ اﺋﮫ ﻣ ﯾ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﻦ ﺟﺮم و ﺟﻨﺎ ﯾ ﺖ ھﻤﺎﻧﺎ آزاد ﺸﮫ ﯾاﻧﺪ ي ﺐ، اﮔﺮ ﮐﺴ ﻲ اﻋﺘﻘﺎد ﻣﺬھﺒ ﺧﻮد ﻲ

اﺳﺖ. ﺑﺪ ﯿ ﻦ ﺗﺮﺗ ﯾ را ﻋﻮض ﻧﻤﺎ ﯾﺑﺎ ،ﺪﯾ

ﺪ او را ﮐﺸﺖ. ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﮫ در

ﻦ ﻧﻮع اﻓﺮاﻃ و يﺰﯿﺳﺘ اﻧﺴﺎن ﻲ

ﯿﭼﻨ ﻲﻏﺮﺑ ي ﮐﺸﻮرھﺎ ﯿﻏ زداﯾﻲ اﻧﺴﺎن

ﺷﺪه و ﺑﺮ ﻋﮑﺲ در

ﺮ ﻗﺎﻧﻮﻧ ﻲ

ﻦ و ﻋﻘ ﺪه و ﯿ

ﻦ ﺟﻮاﻣﻊ، ﺣﻖ آزاد ﯾد ي

ﯾ ﻦ ا ﯿ ﻗﻮاﻧ

ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﮫ

وﺟﺪان ﻣﻮرد ﺗﺄﮐ ﯿ ﺪ ﻗﺮار ﻣ ﺮد. ﯿﮔ ﻲ

اﻣﺎ

ي ﻣﺘﻌﺼﺐ اﺳﻼﻣﯽ از ﺟﻤﻠﮫ ا ﺮان، ﯾ

در ﺑﺮﺧ ﮐﺸﻮرھﺎ ﻲ

ﯿﺸﯾاﻧﺪ ﺪن و آزاد ﺖ و ﯾ ﻦ ﺟﻨﺎ ﯾ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ،ﺪهﯿﻋﻘ ي

ﺷﻮد. ا ﯾ ﻦ ﻧﻮع ﺗﻌﺼﺐ و اﻧﺤﻄﺎط اﻧﺴﺎن ﺑﮫ ﺣﺪ

ﻲﻣ ﻲﺗﻠﻘ ﻲ ﻗﺎﻧﻮﻧ يﮐﺎر ﺑﺰه

زداﯾﻲ اﻧﺴﺎن

اوج ﻲ، ﻣﺬھﺒ

ﺟﺎن اﺳﺖ. ﭘﺲ ﮐﮫ ﮫ آن ﭼ

ﻮان و ﺷ ﻲ ﺊ ﺑ ﯿ

ﯿ ﮏ ﺣ ﯾ

اﻧﺴﺎن را ﺑﮫ ﻋﻨﻮان اﻧﺴﺎن ﺗﻌﺮ ﻲﻌﻨﯾ ﺪ، ﯾﻧﻤﺎ ﻲ ﻒ ﻣ ﯾ ﯾﻲ ﺗﻮاﻧﺎ ﮔﺮدد و ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﯿﭘﻠ ياﻣﺮ ﻣﻔﺴﺪ ﻣﻌﺮﻓ ﮔﺮدد. ﻲﻣ ﻲ ﻋﺒﺪ اﻟﺤﻤﯿﺪ اﺷﺮاق ﺧﺎوري : ﭘﯿﺎم ﻣﻠﮑﻮت، ﺺﺻ ٤٤-٤٥. 10

و ﺣﻖ اﻧﺪ ﯿﺸﯾ ﺪن آدﻣ ﻲ ، ﺑﺎ ﻗﮭﺮ و ﺧﺸﻮﻧﺖ

ﺪ، ﺧﻄﺮﻧﺎک و

ﻲﻣ ﻲﻧﻔ

ارﺗﺪاد، ﻣﻨﺤﻂ واژﮔﻮن

در ﻗﺎﻣﻮس ﻓﺮھﻨﮓ زداﯾﻲ اﻧﺴﺎن ﺪه و ﻣﺬھﺐ ﺑﮫ ﻲ ﻦ ﻣﻌﻨ ﯾا

ﯿﻋﻘ ي آزاد

ﻲﻣ ﮔﺮدد ﮐﮫ آدﻣ " ﯿﺎن آزادﻧﺪ" ﮐﮫ ﺑ ﮫ ﺑ ،ﺸﻨﺪﯾﻨﺪﯿ ﺷﺮط ﯿ ﮏ ﻧﺘ ﯾ ﺑﮫ آن ﮐﮫ ﺑﺮﺳﻨﺪ و اﮔﺮ در ا ﯿﺸﯾ ﻦ اﻧﺪ ﯾ ﯿﻏ ﺮ از آن ﺑﺎور ﺑ ﮫ ﺧﺼﻮص ﺑﺮﺳﻨﺪ ﯾﺑﺎ ،

ﺠﮫ و ﺑﺎور ﻣﺬھﺒ ﻣﺸﺨﺺ ﻲ

ﺪن ﺑﮫ ﻧﺘ يا ﺠﮫﯿ

ﺪ ﮐﺸﺘﮫ ﻣﻔﺴﺪ ﻓ ﻲ ﻣﻌﻨﺎ دار ﺗﻘﺪس ﺗﻌﻘﻞ

ﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ واژه " ي ﺗﻮاﻧﺪ واژه يا

ﺷﻮﻧﺪ. ﺣﻘ ﯾ ﻘﺖ ا ﯿ

ﺗﻨﮭﺎ زﻣﺎﻧ ﻲﻣ ﻲ

" اﻻرض

ً

ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎ ﺗﻌﺮض ي

ﺷﻮد ﮐﮫ "ﻓﺴﺎد" و ﺗﺒﺎھ ﻲ ﺑﮫ ﺣﻖ ﺧﺪادا ﯿﺸﯾ ه اﻧﺪ د ﮔﺮدد. ﺑﺪ ﯾ ﺐ ا ﯿ ﻦ ﺗﺮﺗ ﯾ ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﮫ ﺑﺎ اراده ي اﻧﺴﺎن ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻣﻮﺟﻮد ي ﭘﺮدازﻧﺪ. از ﻧﻈﺮ ﻓﺮﻋﻮن ﻣﻮﺳ ﻲ

اﺳﺎﺳﺎ

ﺪن و ﻧﻔ ﻲ

ﻦ ﻣﺮﺗﺠﻌﺎن ﻣﺬھﺒ ﻲ ﺧﺪا و ﻗﺎﻧﻮن ﺧﻠﻘﺖ و ﮔﻮھﺮ

ﻲﺗﻠﻘ

وﺟﻮد اﻧﺴﺎن در اﻓﺘﺎده اﻧﺪ و ﺑﮫ ﮐﺸﺘﺎر

ﻲﻌﯿﻃﺒ

ﺧﺮدورز و آزاد و

ﻲ ﺸﻤﻨﺪ ﻣ ﯾاﻧﺪ

ﻣﻔﺴﺪ ﺑﻮد و در ﻧﮕﺎه اﺑﻮﻟﮭﺐ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻔﺴﺪ ﺑﻮد و در ﻣ ﯿ ﺎن ﺗﺎر ﮏ ﯾ ﯿﺰ ھﺮ آن ﮐﺲ ﮐﮫ ﺟﺮأ ت ﺗﻔﮑﺮ داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ ، ﻣﻔﺴﺪ اﺳﺖ و ھﺮ ﻧﻮع ﻧﻮآور ي ﻓﮑﺮ ي و آزاد ﯾاﻧﺪ ي ﺸﮫ و ﺳﺨﻦ ، ﺗﺒﺎه ﺳﺎﺧﺘﻦ زﻣ ﯿ ﻦ اﺳﺖ. ﻦ ﻓﺮھﻨﮓ ارﺗﺠﺎع اﺳﺖ ﮐﮫ ﻧﻔ ﻲ ﯿ اﻧﺴﺎﻧ ﺖ اﻧﺴﺎن و در ﻧﺘ ﯿ ﺠﮫ ﻣﻔﺴﺪ و ﺗﺒﺎه ﺳﺎز ﯿ راﺳﺘ ﻦ اﺳﺖ. از آﻧﺠﺎ ﺳﺖ ﮐﮫ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﻣﻔﮭﻮم د ﯾ ﻦ و ﺧﺪا ﯾ و ﺗﺪ ﻦ را ﻧ ﯿ ﺰ ﻣﻮرد ﺑﺎزﺳﺎز ﻗﺮار يﺎدﯿﺑﻨ ي داد. ﺑﺪ ﯿ ﻦ ﺗﺮﺗ ﯾ ﺐ ھﻢ ﺗﺠﺪد ﻣﺮﺳﻮم ﻏﺮﺑ و ھﻢ ﻲ ﯾﺗﺪ ﻦ ﻣﺮﺳﻮم ﺷﺮﻗ ﯿ در ﻋ ﻲ ﻦ ﺗﻌﺎرض ﺑﺎ ﮕﺮ ﯾﮑﺪﯾ اﻣﺎ ﺑﺮاﺳﺘ ﯾ ﮐﮫ ا ﻲ

ﻧ ﻲﺮاﻧﯾ ﺸﺎن ا ﯾاﻧﺪ

ﺑﺎﺷﻨﺪ و آن ﺿﺪ اﻟﮭ ﻲ ي ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء

ﻣﺸﺘﺮک ﺑﻨ ﻲﻣ يﺎدﯿ

يھﺎ ﻲﮋﮔﯾو ي دارا

اﻧﺤﻄﺎط اﻧﺴﺎن ﺑﮫ ﺣﺪ ﻃﺒ ﯿ ﻌﺖ و ﺗﻌﺮ ﻲﻔﯾ از اﻧﺴﺎن و د ﯾﻦ و ﺧﺪاﺳﺖ. ﺸﮫﯾ اﻧﺪ

ﺳﺎده اﻧﻄﺒﺎق ﺳﻨﺖ ﺑﺎ ﺻﻨﻌﺖ ﻦ ﺗﺎ ﯿزﻣ

ﺑﺎ ﻧﻈﺮ ي ﮫﯾ

آﺳﻤﺎن ﺗﻔﺎوت دارد. ﭼﻨ اﺳﺖ ﻲ دﻋﻮﺗ يا ﺸﮫﯾ ﻦ اﻧﺪ ﯿ

اﺑﻌﺎد زﻧﺪﮔ ﻲ ﺑﺎورھﺎ.

ی ھﻤﮫ

ﺑﮫ ﺗﺤﻮﻟ در يﺎدﯿﺑﻨ ﻲ

ھﺎ، و در ی ھﻤﮫ

، در ﻲ ﻓﺮھﻨﮕ ارزش ی ھﻤﮫ

ﯾ در ا ﻦ راﺳﺘﺎﺳﺖ ﮐﮫ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺑﺎرھﺎ ا ز

در ﻣﻘﺎﺑﻠﮫ ﺑﺎ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ،

ﯿﺳ ﺎﺳﺖ ﺧﺪا ﺳﺨﻦ ﻣ ﺪ و ﯾﮔﻮ ﻲ ﯿﺳ ﺎﺳﺖ ﺑﺸﺮ ﻣ ﻲ ﮔﺬارد. ﺑﮫ ﮔﻔ ي ﺘﮫ ﺎن در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ا از ﻲﺧﺎﮐ ي ﺮه ﻦ ﮐ ﯾ

آن را

ﯿ ﺪ آدﻣ ﯾﺑﺎ

ﺎﺳﺖ ﺧﺪا دﻗ ﯿ ً ﻘﺎ

ﮐﻨﻨﺪ. ﯿﺳ اﻣﺎ

ﯿﺳ ﺎﺳﺖ ﺧﺪا ﭘ يﺮوﯿ

و ﻋﻤﻮﻣ ﯿ ﺖ و اﺗﺤﺎد ﻧﻮع ﺑﺸﺮ

ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯾ اﺻﻞ

ﻀﺶ ﺑﮫ ھﻤﮫ

ﻲﻣ ﺑﺎﺷﺪ. ﺳ ﯿ ﺎﺳﺖ ﺧﺪا ﺧﺼﻮﺻ ﯿ ﺴﺖ، ﻓ ﯿﻧ ﻲ

ﺷﺎﻣﻞ اﺳﺖ ی ھﻤﮫ . ﻧﻮع ﺑﺸﺮ ، ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﺪا ھﺴﺘﻨﺪ و او ھﻤﮫ را دوﺳﺖ ﻣ ﻲ دارد و ﺑﮫ ھﻤﮫ ﻣﮭﺮﺑﺎن اﺳﺖ. ﭘﺲ ﺳ ﯿ ﺎﺳﺖ ﺑﺸﺮ ھﻢ ﺑﺎ ﯾ ﺪ ﺑﺮ ھﻤ ﯿ ﻦ اﺳﺎس

ﺷﻮد. ا ھﻢ ﻲﺎﺳﺘﯿ ﻦ ﺳ ﯿ ﻦ ﭼﻨ ﯾ ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮ ي ، ﻧﺎﺳ ﯿ ﻮﻧﺎﻟ ﯿ

ي ﺎﻧﮕﺰار ﯿﺑﻨ

ﺰم اﺳﺘﻌﻤﺎر ﻃﻠﺐ، ﺎن زن و ﻣﺮد را

و ﺗﺒﻌ ﯿ ﺾ ﻣ ﯿ

ﻧﮋادﭘﺮﺳﺘ ﻲ

ﮐﻨﺪ و ھﻢ ﺗﻌﺼﺐ و ﮐ ، ﻲ ﻣﺬھﺒ ي ﯿﻨﮫ ﻓﺮھﻨﮓ ارﺗﺪاد و ﻧﺠﺲ داﻧﺴﺘﻦ د ﯾ ﮕﺮان، آﺧﻮﻧﺪ ي ﺳﺎﻻر ، و ﮐﺸﺘﺎر و ﺗﺒﻌ ﯾ ﺾ د ﯿ ﮕﺮان ﺑﮫ ﻧﺎم ﺗﺪ ﻦ ﯾ و ﺧﺪا ﭘﺮﺳﺘ ﻲ را ﻣﻄﺮود ﻲﻣ ﺳﺎزد. ﺳ ﯿ ﺎﺳﺖ ﺧﺪا ﺴﺖ ﺟﺰ وﺣﺪت ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧ ﻲ ، ارﺗﺒﺎط و اﻧﺴﺎن ﺑﮫ ﻋﻨﻮان اﻧﺴﺎن، ﺣﻘﻮق ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﻮع ی ھﻤﮫ ﺑ ﺸﺮ، ﺻﻠﺢ ﻋﻤﻮﻣ ﻲ ، و ﻋﺪاﻟﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋ ﻲ در ﺳﻄﺢ ﺗﻌﺎون و ﺗﻔﺎھﻢ ﻣ ﮔﺮوه ی ھﻤﮫ ﺎن ﯿ ھﺎ، ﺷﺮاﻓﺖ

ﻲﻣ ﻲﻧﻔ

آن ﮐﮫ

ﯿﻧ يﺰﯿﭼ

ﻲﻣﺤﻠ ّ . ﻲ اﻟﻤﻠﻠ ﻦﯿ و ﺑ ﻲ ، ﻣﻠ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﻣ ﺪ:ﯾﮔﻮ ﻲ » ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺸﺮ در ﻇﻞ ﺧﺪاوﻧﺪ اﮐﺒﺮ اﺳﺖ ﺟﻤﯿﻊ . ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﺪا . ھﺴﺘﻨﺪ ﺟﻤﯿﻊ در ﺳﺎﯾﮫ ﺷﺠﺮ ي ﻲاﻟﮭ راﺣﺖ ﻧﻤﻮده ﮐﻞ ﺧﺪا .اﻧﺪ را ﺧﻠﻖ ، ﮐﺮده ﺟﻤﯿﻊ را رزق ﻣﻲ ،دھﺪ ﺟﻤﯿﻊ را ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻣﯿﻔﺮﻣﺎﯾﺪ ﺟﻤﯿﻊ ، را ﺣﻔﻆ ﻣﻲ . ﻧﻤﺎﯾﺪ ﻲ ﻣﺎداﻣ ﮐﮫ او ﺑ ﺟﻤﯿﻊ ﮫ ﻣﮭﺮﺑﺎن اﺳﺖ ﻣﺎ ، ﭼﺮا ﻧﺎﻣﮭﺮﺑﺎن ﺑﺎﺷﯿﻢ ؟ ﺧﺪا ﺟﻤﯿﻊ ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﺶ را دوﺳﺖ ﻣﻲ ﻣﺎ ، دارد ﭼﺮا ﺑﻐﺾ و دﺷﻤﻨ ﻲ ؟ﻢﯾﯿ ﻧﻤﺎ ﺧﺪا ﺑﺎ ﮐﻞ ﺻﻠﺢ اﺳﺖ ، ﻣﺎ ﭼﺮا ﮫ ﺑ ﺟﻨﮓ و ﺟﺪال ﻣﺸﻐﻮل ﺷﻮﯾﻢ ؟ ﺧﺪا ﻣﺎ را ﺑﺮا ي ﻣﺤﺒ ﺖ و اﺧﻮت ، ﮐﺮده ﺧﻠﻖ ﻧﮫ ﺑﺮا ﻲ. دﺷﻤﻨ ي ﺧﺪا ﻣﺎ را ي ﺑﺮا ﺻﻠﺢ و ﺳﻼم ، ﻧﻤﻮده ﺧﻠﻖ