عبدالبهاء و تولد انسان

ﻓﺮھﻨﮓ ﺧﺎرج ﻧﻤﻮده و او را ﺑﮫ ﻋﺮ ي ﺻﮫ ﻨﺤﻂ ﻧﻤﺎ ﯾ ﻨﺪ. ﺗﻌﺮ ﯾ ﻒ ﻓﺮھﻨﮓ ﻣﺮدﺳﺎﻻر از ي

ي ﯿﻄﮫﺣ

ﻌﺖ ﻣ ﯿﻃﺒ

از ﺷﮭﻮات و ﻧﻔﺲ ﺧﺮدﻣﻨﺪ و ﺧﺮدورز و ﻦ ﺧﺸﻮﻧﺖ و ددﻣﻨﺸ ﻲ

زن ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻲ ﺟﺴﻤﺎﻧ يا ﻣﺠﻤﻮﻋﮫ

اﻣﺎ ره، و ﻧﮫ ﻣﻮﺟﻮد ي ﻲ روﺣﺎﻧ ، در واﻗﻊ ﺗﻮﺟ ﯾ ﮫ ا ﯿ

ﻌﺖ ﺑﻮده و

ﻞ زﻧﺎن ﺑﮫ ﺣ ﯿﻃﺒ ي ﯿﻄﮫ

ﯿ و ﺗﻘﻠ ﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋ

ً ﻦ ﺟﮭﺖ اﺳﺖ ﮐﮫ زﻧﺎن ﺻﺮﻓﺎ

ﻲﻣ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺎز ﺑﮫ ﯿھﻤ

ﻖ ﻧ ﯾ از ﻃﺮ ﺶ در ﻓﻌﻞ ﺗﻮﻟ ، ﺪ ﻣﺜﻞ ﯿ ﻣﻮرد ﺗﻌﺮ ﯾ ﻒ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﮫ و ﻣﻔﮭﻮم ﻣﺎدر ﺑﻮدن ﺑﮫ ﺳﻠﺐ ﺣﻘﻮق زﻧﺎن از ﻣﺸﺎرﮐﺖ در اﺟﺘﻤﺎع و اﻗﺘﺼﺎد و ﺳ ﯿ ﺎﺳﺖ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﮫ اﺳﺖ. ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺑﺎ ﺗﺄﮐ ﯿ ﺪ ﺑﺮ ﺟﻨ ﻲ اﻧﺴﺎﻧ ي ﺒﮫ زن و ﻣﺮد ، ﺧﺎﻃﺮﻧﺸﺎن ﻣ ﻲ ﺳﺎزد ﮐﮫ ﺑﺎ ﺗﻌﻠ ﻢ و ﯿ ﯿﺗﺮﺑ ﺖ ﺑﺮاﺑﺮ، ﺗﻮاﻧﺎ ھﺎ و ﺧﻼ ﯿﻗ ﺖ و ﺧﺮدورز ي زﻧﺎن و ﻣﺮدان ﺑﮫ ﯾ ﮑﺴﺎن ﺧﻮاھﺪ ﺑﻮد. از ا ﻦ ﯾ روﺳﺖ ﮐﮫ ھﺮ ﻧﻮع ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮ ﻲ ﺣﻘﻮﻗ ي زن و ﻣﺮد ، دروغ و ﺗﻮھ ﻲﻨﯿ ﺑﮫ اﻧﺴﺎﻧ ﯿ ﺖ ھﺮ اﻧﺴﺎن اﺳﺖ. از آﻧﺠﺎ ﺳﺖ ﮐﮫ ﺗﺄﮐ ﯿ ﺪ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺑﮫ ﺑﺮاﺑﺮ ﺣﻘﻮق ي زﻧﺎن و ﻣﺮدان ، ھﻤﻮاره ﺿﺮورت آﻣﻮزش و ﭘﺮورش زﻧﺎن را ﺧ ﺎﻃﺮﻧﺸﺎن ﻣ ﻲ ﺳﺎزد. در ﺳﺨﻨﺮاﻧ يھﺎ ﻲ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء، ﻧﻔ ﻲ ﻣﺮدﺳﺎﻻر ﯾ ﺖ و ﯿاھﻤ ي ﮋه و دارد. ﻧﮫ ﺗﻨﮭﺎ ا ﯾ ﻦ ﻧﻮع ﺑﮫ ﺧﺼﻮص ﻘﺶ ﺟﺴﻤﺎﻧ ﯾﺧﻮ ﻲ

يﺑﺮا ي اﺑﺰار ﻋﻨﻮان

اﻣﺎ

ﯾﻲ

يا ﮕﺎﻧﮫ ﯾ

ھﺎ اﻧﺴﺎن

ﻞ ارزش و ﺣﻘﻮق

ﯿﺗﻘﻠ ﻲﻌﻨﯾ ﯾﻲ، زدا اﻧﺴﺎن

ﺑﮫ ورﻃﮫ ي ﺑﺪن و ﺑ از ﻲﻤﯿ ﺖ ﻧ ﯿ اﻧﺴﺎﻧ ﻲﻧﻔ ي ﻮﻟﻮژ ﯿ ﯿ ﺖ دﻧ ﯿﺟﻤﻌ

ﺎ اﺳﺖ، ﺑﻠﮑﮫ ﺑ ﮫ ﻋﻼوه ا ﯾ ﻦ ﻧﻮع ﺑﮫ

در ﻣﻨﻄﻖ

ﮕﺎﻧﮫ و ﺧﻄ يﺮﯿ

ﯾ ﻧﻘﺶ ، زداﯾﻲ اﻧﺴﺎن ﺧﺼﻮص دارد. زداﯾﻲ اﻧﺴﺎن ﻲ ﻋﻤﻮﻣ

ﮔﻮﻧﮫ ﮐﮫ ﺟﺎﻣﻌﮫ ﺷﻨﺎﺳﺎن واﻗﻔﻨﺪ، ﻓﺮھﻨﮓ ﻣﺮدﺳﺎﻻري از اﺑﺘﺪا ﻓﺮھﻨﮓ ﺧﺸﻮﻧﺖ را ﯾﺗﺸﻮ ﻖ و ﺗﻮﺟ ﻲ ﮫ ﻣ ﯿ ﮐﻨﺪ و ھﺮ ﮕﺎﻧﮫ ﯿ ﮐﮫ ﺑ آن ﭼﮫ و ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ را ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﺖ ﯿﺜﯿ ﮐﮫ ﺣ يﺪارﯾﭘﺪ و ﺷﺮف ﺟﻨﺴ ﯾا ﻲ ﺸﺎن را ﻣﻮرد ﺧﻄﺮ و ﺗﮭﺪ ﯾ ﺪ ﻗﺮار ﮐﻨﺪ. از ا ﯾ ﻦ روﺳﺖ ﮐﮫ ﺟﻨﮓ و ّ ﻲﻣ ﻲﺗﻠﻘ

ھﻤﺎن

،دھﺪ ﻲﻣ

ﺑﮫ ﺷﮑﻞ دﻓﺎع از ﺷﺮف

ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮ ي و ﮐﺸﺘﺎر د يﮕﺮﯾ