Handboek rehabilitatie voor zorg en welzijn - Lies Korevaar en Jos Dröes

Rehabilitatie en herstel Jos Dröes, Tom van Wel & Lies Korevaar

1.1

Inleiding Rehabilitatie is een woord met twee betekenissen, namelijk ‘eerherstel’ en ‘revalidatie’. Eerherstel is belangrijk omdat de wensen, behoeften en inzich ten van mensen met ernstige langdurige beperkingen en participatieproble men lange tijd niet gehoord werden. Rehabilitatietechnieken kunnen hen helpen om hun eigen geluid te laten horen, en kunnen de omgeving helpen om zich accepterend en faciliterend op te stellen. Revalidatie is belangrijk omdat een leven met een ernstige langdurige be perking of een participatieprobleem zeker niet betekent dat dit geen zinvol leven meer zou kunnen zijn. Rehabilitatietechnieken kunnen mensen on dersteunen om hun sterke kanten en capaciteiten verder te ontwikkelen en te benutten. In dit hoofdstuk worden de definities van rehabilitatie en herstel, de aard en de omvang van de doelgroep waarop rehabilitatie zich richt, en de maat schappelijke betekenis van rehabilitatie behandeld. Dit gebeurt aan de hand van de terminologie van de International Classification of Functioning, Disability and Health (ICF) van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO FIC Collaborating Centre in the Netherlands, 2002). Met beperkingen en participatieproblemen doelt de ICF op beperkingen in het verrichten van activiteiten en op beperkingen in het deelnemen aan de samenleving. Het geheel van stoornis, activiteiten en participatie wordt in de ICF aangeduid met het woord ‘functioneren’; moeilijkheden in het functioneren heten ‘functioneringsproblemen’. Rehabilitatie is met name gericht op het maatschappelijk herstel van men sen en operationaliseert dat als het herstel van rolfunctioneren. Rolfunctio neren is aan de ene kant per definitie participatie, omdat ‘rollen’ nu eenmaal

33