Handboek interprofessioneel samenwerken in zorg en welzijn - Yvonne van Zaalen, Stijn Deckers, Hans Schuman m.m.v. Siete Sirag

1 Interprofessioneel samenwerken

Professionals in de gezondheidszorg en het welzijnswerk zijn zich altijd al bewust ge weest van de noodzaak om samen te werken en hebben die samenwerking op tal van manieren praktisch vormgegeven. De huidige context waarin kinderen, jongeren en volwassenen opgroeien is echter complexer dan voorheen en brengt andere risico’s en nieuwe vraagstukken met zich mee. Dit vraagt om nieuwe en intensievere vormen van samenwerking. Cliënten en hun netwerk zijn mondiger geworden; thema’s als ‘kwaliteit van bestaan’ en ‘persoonsgerichte zorg, ondersteuning en begeleiding’ stellen andere eisen aan het werk van professionals. Deze verandering is zo ingrijpend en veelom vattend, dat we kunnen spreken van een transformatie van het werk van de zorg- en welzijnsmedewerkers. Deze transformatie heeft ook invloed op de opleiding van nieuwe zorg- en wel zijnsprofessionals. Tijdens de opleiding is het belangrijk dat je leert samenwerken met studenten uit een ander vakgebied, uit een andere professie. Het doel van dit interpro fessioneel leren is dat jij straks in de beroepspraktijk in staat bent om goed samen te werken met collega’s uit andere disciplines. Met hen werk je aan een veiliger, beter en een cliëntgerichter Nederlands welzijns- en gezondheidsstelsel. Het bevorderen van meer teamgerichte en interprofessionele scholing voor welzijns- en gezondheidswerkers is niet nieuw. Op de eerste internationale conferentie Interrelati onships of Educational Programs for Health Professionals (‘vervlechting van educatie ve programma’s voor de gezondheidssector’) en in het bijbehorende rapport Opleiden voor het team Volksgezondheid (IOM, 1972) kwam dit thema al ter sprake. Internatio nale deskundigen uit de paramedische beroepen, tandheelkunde, geneeskunde, verple ging en apotheek bespraken de kernvragen die aan de basis staan van het gezamenlijk opleiden van zorgprofessionals uit verschillende disciplines. Vóór 1900 werden er al teams, bestaande uit professionals afkomstig uit verschillen de disciplines, uitgezonden naar afgelegen gebieden in India (DeWitt & Baldwin, 1996). Cabot (1915, p. viii) pleitte voor een team van artsen, leraren en een sociaal werker binnen de gezondheidszorg daar. In 1920 brak het Dawson-verslag een lans voor het

1.1 Een korte geschiedenis

17