van der Wagen-Huijskes & le Fèbre - Met recht begrepen!

heat of the moment’ een alternatief verzinnen: dat vond – en vind – ik ontzettend leuk.   Juist omdat mijn begeleider er niet bij was, voelde ik me tijdens de onderhandeling de dominus litis (meester van het proces): ik bepaalde de volgende stappen. Helaas wilde de wederpartij echt niet toegeven, dus hebben we uiteindelijk toch om vonnis gevraagd. Zoals verwacht stelde de rechter toen de aansprakelijkheid van de wederpartij vast en zijn we daarna heel snel alsnog tot een schik king gekomen.” Evaluatie “Deze zaak was een bevestiging van wat ik allang wist: ik ben niet gemaakt voor procesrecht. Mijn passie ligt bij de transactiepraktijk, waar ik niet de nadruk hoef te leggen op het conflict, maar juist op zoek ga naar oplossingen die werken voor bei de partijen. De verantwoordelijkheid die ik daar op de gang voor het eerst voelde, spreekt me nog steeds enorm aan in mijn vak. Ik vind het leuk om cliënten bij de hand te nemen en samen te kijken waar we met de wederpartij tot overeenstemming kunnen komen. Na deze zitting wist ik dan ook zeker dat ik verder wilde als transactie-advocaat. Mijn procesdebuut was een waardevolle ervaring, maar op de verplichte zittingen voor opleidings punten na, ben ik niet meer teruggekeerd naar de rechtbank. De bef met mijn initialen ligt in mijn bureaula. Amper gedragen, maar zeer gekoes terd!”

Mijn kamergenoot kwam nog met allerlei nuttige tips als ‘jasje uit onder je toga’ en ‘pas op met je wijde mouwen en je glas water’. Simpele dingen, maar van levensbelang als je ondanks totale on wetendheid een professionele indruk wil maken. Ik had namelijk ook niet aan mijn cliënt verteld dat dit mijn allereerste keer in de rechtbank zou zijn.” Het pleidooi “Mijn rol bleek uiteindelijk beperkt. De rechter liet vooral de partijen zelf aan het woord, wat ik wel comfortabel vond. Als rechters rechtstreeks met cliënten communiceren, passen ze daarop ook hun taalgebruik aan. Daar profiteerde ik ook van, omdat ik zo nog beter op de zaak kon inspelen. Het viel me op hoe ontspannen het er eigenlijk aan toeging, mede door de laagdrempe lige rechter liepen de spanningen niet heel hoog op. Wat dat betreft viel het me 100% mee, maar dat eindeloze discussiëren over wie er gelijk heeft, vond ik maar niks.” In mijn element “Waar mijn hart wél sneller van ging kloppen, was het moment dat de rechter ons naar de gang stuurde om te kijken of er toch nog een schikking in zat. Waar de rechtbank voor procesadvocaten het summum is, kwam ik daarbúiten pas echt in mijn element. Onderhandelen, kijken of je samen tot een oplossing kan komen waarbij je niet alleen plat geld heen en weer schuift, creatief zijn, ‘in the

oefening 1.7/1.8

Opdracht

Formuleer in één zin de hoofdgedachte van Boudewijn Smit in de rubriek ‘Mijn eerste pleidooi’.

1.8 Tussen de ballen en oude voetbalschoenen

Tekstbegrip  Niveau 1

Lees het arrest van de maand, ‘Tussen de ballen en oude voetbalschoenen’. 9

28