PanPost nummer 4 oktober 2016

Club Pan-European Nederland | nummer 4 | december 2016

waren. Als je dit niet met eigen ogen hebt gezien, geloof je gewoon niet dat dit nog bestaat. En twintig kilometer verderop, nabij een wat grotere stad, was het een westerse luxe, alhoewel alles wel heel smerig was van de vieze die- seluitlaatgassen. Wat dat betreft mogen ze daar wel eens iets aan het milieu doen. In Roemenië kregen we een excur- sie aangeboden in de vorm van een rondvaart inclusief een lunch over de Donau. We voeren door een kloof tussen de Zuidelijke Kar- paten en de uitlopers van het Bal- kangebergte, met aan de ene kant van de oever Servië en de andere kant Roemenië. Voor deze excursie mochten we de motoren parkeren op een school- plein van een middelbare school, waar ook weer bewaking voor ingehuurd was. De scholieren keken hun ogen uit, wij ook. De helmen en kleding mochten we in de gymzaal leggen; een gymzaal van 100 jaar geleden met een gesplinterde parketvloer, met kapotte speeltoestellen, het zou in

het openluchtmuseum niet mis- staan. Ook hier stond weer een bewaker voor ons klaar. Hoogtepunten van Roemenië : Transfagarasan en de Transalpina . De hoogtepunten waren letterlijk en figuurlijk de twee mooiste passen van Europa, althans volgens de filmmakers van Top Gear. De Transfagarasan Alpine Highway is een van de meest spectaculaire wegen in Roemenië en alle bochten van alle circuits in Europa zijn op deze pas aanwezig. De weg werd gebouwd tussen 1970 en 1974 door het leger in opdracht van Nicolae Ceausescu. Er zijn 40 soldaten om het leven gekomen tijdens de bouw van deze weg, bizar. Het was een van de laatste opdrachten van dictator Ceausescu. Deze pas heeft dan ook als bijnaam gekregen “ Ceausescu’s waan “. Kijk maar eens op You Tube, er zijn ontelbare filmopnames van gemaakt door auto- en motorrijders.

Het was op de pas akelig koud, -1 graad, en het eerste laagje sneeuw was daar net gevallen en ik had geen winterhandschoenen bij me, dom dom dom. De Transalpina is een pas met enorme uitzichten over kale rots- partijen en geven je een gevoel van nietigheid. Wel een heel slechte weg met forse gaten. Halverwege de pas was een neder- zetting van zigeuners; stukken doek en plastic, bedekt met dennentak- ken, moesten een soort van tent voorstellen. Er stak een pijp uit waar rook uit kwam, waarschijnlijk door een houtvuurtje om warm te blij- ven. Een jongetje stond te drinken uit de rivier. Niet te bevatten dat hier mensen leven, zo in de koude bergen. Hoe moet dat daar in de winter als er van oktober tot juni sneeuw ligt? Ik heb er al rijdend een paar foto’s van kunnen maken, want ik durfde niet af te stappen. Maar ik vond het eigenlijk te erg en weinig respectvol om foto’s te maken van ander- mans armoede.

18