PanPost nummer 4 oktober 2017

Club Pan-European Nederland | nummer 4 | december 2017

Dat geloof je toch niet? Een uur staan wachten in de kou en zij lekker in haar warme tolhokje. En dan ook nog denken dat het ijs over een uur wel weg zou zijn. Wij geloven niet in sprookjes. Op onze vraag of de nabijgelegen Turra- cherhöhe wel open was, wist zij geen antwoord te geven. Op hoop van zegen. We zijn omge- draaid en de Turracherhohe opge- gaan, een pas van 1780 meter hoogte. Op het eerste gedeelte kwamen we al besneeuwde auto’s tegen. Dat beloofde weer wat. Boven op de pas zelf was de weg gelukkig sneeuwvrij, maar op de terrassen lag wel 10 centimeter verse sneeuw. Ik vond het te koud om mijn handschoenen uit te trekken en er foto’s van te maken. Wel prachtige vergezichten tussen de wit besneeuwde toppen. Eenmaal over de pas heen eerst een Gasthof opgezocht om een koffiestop te maken en even op te warmen. Je rook de houtlucht van de gestookte houtkachels. Het was compleet winter. Hoe nu verder? Kaart er weer bij en overlegd hoe we westwaarts zouden gaan. Bleek dat er in het Zillertal ook sneeuw verwacht werd. Gerlos, Konigsleiten en Mittersil zouden ook van een mooie witte laag worden voorzien. Leuk in februari, of met de Kerst, maar niet nu. Aanpassen, aanpassen en aanpas- sen Route weer aangepast. We gaan de sneeuw mijden. Maar dat viel

nog niet mee, want er zijn niet zo heel veel wegen als je westwaarts wilt gaan. Het was onze 5 e reisdag en elke keer hadden we gedoe. De temperatuur was inmiddels een graad of 14 met een waterig zon- netje en bij de eerstvolgend koffie- stop hebben we de knoop doorgehakt. We rijden terug naar Mittenwald, waar de auto staat. Daar hadden we twee dagen voor uitgetrokken, maar wederom vanwege de slechte weersvooruit- zichten hebben we dit in een dag gedaan. En je wilt het niet geloven; op een van de mooie bergwegen in het Zillertal was de weg compleet afge- sloten, ook voor fietsers en voet- gangers. Bleek het de weg te zijn die een maand eerder compleet weggespoeld was vanwege de toen ook al zware regenval en modderstromen. Maar onze Garmin bracht uitkomst, want even goed inzoomen en via kleine bergweggetjes langs boer- derijen, konden we de versperring omzeilen. Deze weggetjes waren ook afgesloten, maar wel bereik- baar voor aanwonenden. Soms moet je gewoon maar even brutaal zijn, want omkeren was ook geen optie geweest. ‘s Avonds aangekomen in Mitten- wald, moe en kapot, maar lekker gegeten en geslapen. Mittenwald is een echt toeristisch dorpje. Er was die dag een Alm Abtrieb door het dorp en het was heel erg druk. Maar ook wel heel erg leuk om te zien. Het was miezerig en koud.

Ben heeft er nog een nieuwe muts gekocht. Thuis liggen er nog vijf, zo kom je wel aan een mooie verza- meling. Kinderen liepen in skipakjes, niet te geloven. De weersvooruitzichten bleven slecht en we hebben besloten om de vakantie af te breken en huis- waarts te gaan. Maandag 18 sep- tember waren we na een idioot drukke snelwegreis weer in Rhenen. Normaal doen we daar 9 à 10 uur over. Nu 14 uur vanwege heel veel wegwerkzaamheden, files en ongelukken. Resumé Het was een hachelijk avontuur, we hebben veel afgezien, ik ben nog nooit in mijn motorcarrière zo bang geweest als op deze reis. Alles wat tegen kon zitten, zat ook tegen. We hebben het koud gehad. Het was jammer dat we een week eerder dan gepland alweer thuis waren en het was helemaal een hard gelag dat een week later de weersvooruitzichten in Oostenrijk heerlijk waren….. We zijn gewoon twee weken te vroeg geweest. Jammer. Mijn onderbuikgevoel is uitgeko- men. Het was een reis met hinder- nissen, maar ook een reis om nooit meer te vergeten. En van mijn nieuwe regenjack heb ik veel plezier gehad. Dat dan weer wel. En in de week dat we eerder thuis waren dan gepland hebben we een dagje Amsterdam gedaan, was ook leuk. n

Wörthersee

29