27 / 56
27
R O E I
P R A E T
S E P T E M B E R
2 0 1 7
drinken (met eigen gebakken koekjes).
Ik heb van dichtbij mogen mee maken
hoe haar leven en werk eruit ziet. Vrijwel
alle kerkdiensten (7 x) gedurende de
dag heb ik bijgewoond en heb met
verwondering gekeken naar de enorme
toewijding en betrokkenheid van de 17
zusters. Prachtige zang, enorm veel
protocollen en heel veel stiltes. Vooral
dat laatste is voor mij niet eenvoudig
gebleken. Zoals het niet mogen praten
met andere gasten tijdens ons ontbijt
en lunch…, geen/nauwelijks /zeer traag
internet, alleen muziek tijdens de lunch,
zachtjes praten op de gangen, heel
vroeg op en tijdig naar bed wanneer
je alle diensten wilt bijwonen. Kortom,
een totaal ander leven dan ik ken als
atheïst.
Maar het was ook zo boeiend om te zien dat de “tuin”-zuster die in de kerk
deelneemt aan de dienst een half uur later in een mini-tractor met aanhanger
over het terrein tuft en dat Marina bij haar tuin- en keukenwerkzaamheden ook
gewoon in burgerkleding loopt.
Het was een week van uitersten. Begrijp steeds beter wat haar beweegredenen
zijn om zich aan te sluiten bij deze kloosterorde. Heeft me laten voelen dat
een mens maar heel weinig nodig heeft. Bezit is niet belangrijk, gezondheid en
community des te meer. Maar mis tegelijk ook de nabije vriendschap met Marina
binnen mijn vriendenkring. Niet meer samen lachen, koken, eten en genieten
van de ondergaande zon. Niet meer langs het strand struinen, roeien, film kijken,
discussiëren en met haar frisse blik elkaar scherp houden.
Maar ik ga zeker terug naar Klaarland om Marina weer te ontmoeten en samen
met de 3 nieuwe Vlaamse vrienden die ik daar in het gastenverblijf heb gemaakt
opnieuw af te spreken. Ook onze non-verbale communicatie verliep tijdens het
verblijf geweldig!
Kortom, genoeg om over na te denken!
Josien