170 / 272
170
|
F-pupillen De woensdagmiddagtraining
De spelers van de F3 leren nu een nieuw spelletje met een nieuwe regel.
Bij ‘2 tegen 2 lijnvoetbal’ kunnen ze alleen scoren met de bal onder de
voet over de lijn. Maar ze bepalen zelf of ze dat alleen willen doen of
samen. Arnoud wil er verder alleen dit over kwijt: als je wordt aange
vallen, kijk dan of je de bal kwijt kan. Zo niet, probeer dan te passeren
en zelf te scoren. Maar altijd met de bal op de voet.
‘Krijg je dan twee punten?’, wil Dani weten.
‘Nee, gewoon een punt.’
Dani en Sam spelen tegen Keje en Jesse. De moed zakt Keje meteen in
de schoenen als hij ziet dat hij het tegen twee aanvallers moet opnemen.
Normaal komt de verdediger niet bij het doel van de tegenstander in de
buurt. Nu ís er niet eens een doel, maar een vage lijn waar hij zelf hele
maal overheen moet dribbelen. Niet dus. Van achteruit schiet hij een
lange bal richting de lijn, onbereikbaar voor Jesse.
‘Ja, zo scoren we niet hè?’
Als na drie, vier uitgespeelde doelpunten van Dani en Sam de aandacht
van alle vier spelers verslapt, concludeert Arnoud dat voor dit spelletje de
verschillen te groot zijn. De twee partijtjes wisselen van tegenstander. Nu
staan Keje en Jesse tegenover Cyrano en Thomas. Die moeten ze toch
kunnen hebben. Maar tot Kejes schrik heeft Cyrano vandaag veel
geleerd. Hij dribbelt plots alsof het een aard heeft.
‘Heel goed Cyrano!’
‘Kom op, Keje. Nu jij!’
‘Thomas, niet alleen de bal wegschieten, hè?’
Een veldje verderop slaat bij Dani de verveling toe.
‘Krijgen we nog wel een partijtje?’
‘Dit is een partijtje.’