242 / 272
242
|
F-pupillen De bekerwedstrijd
‘Alles mag van mij vandaag. Als we
het maar gezellig houden.’
Ze heeft een paar spelers geruild met die van de F2 van
haar club. Een nieuw, vaardig spitsje begint aan een schier onmogelijk
lange dribbel langs de lijn en blijft in zijn spurt Keje steeds net voor.
‘Jaaaaa Osman! Gaaaaan!’
Hij scoort en zelfs de aanhang van Fortuna applaudiseert.
Vlug & Vaardig krijgt de geest, en dat bevalt Johan niets.
‘Sam, zet druk!’
Die heeft geen idee hoe. Er is meer dan aanvallen alleen. Arnoud heeft in
partijtjes wel eens uitgelegd dat je bij het verdedigen het veld ‘klein’ moet
houden. Maar wat moet hij doen in een rechtstreeks duel? Volgens Sam
vader wordt daar op de training te weinig aandacht aan besteed. In de aan
vallende rol krijgt Sam wel aanwijzingen bij de uitvoering van de schijn
beweging, maar in de verdedigende rol wordt hij aan zijn lot overgelaten.
Sam laat zijn man lopen, Mikey redt maar krijgt een kleine aanslag op
zijn benen te verwerken. De nog jonge scheids fluit niet.
‘Fluiten!’, roept Johan onmiddellijk.
Hij staat een meter in het veld.
De scheids negeert het. Het duel is nog niet voorbij. Mikey probeert uit
te verdedigen, maar de jongen achtervolgt hem en stoort goed Mikeys
opbouw. Fel, op de bal, maar tikt in zijn vurigheid ook een been aan.
Johan wacht niet langer op ingrijpen door de scheids en stapt met grote
stappen dreigend op de jongen af.
‘Hé! Héé. Dat zijn benen! Bénen!’
De jongen kijkt Johan verschrikt aan, struikelt half over zijn eigen benen
om weg te komen. Zo, die heeft zijn lesje geleerd.