249 / 272
F-pupillen
|
249
‘Deze wedstrijd doet er echt niet meer toe’, zegt Dani tegen de andere
spelers. ‘Wij zijn al kampioen, niemand kan ons meer inhalen!’
Als hij Johan ziet naderen voor het wedstrijdpraatje, houdt hij snel zijn
mond. Hij weet dat Johan dit niet wil horen.
‘Scherp blijven, jongens. Even niet scherp en het staat 1-2. Zagen jullie
het nu? Okay, nu om de vijf minuten wissel. Keje begint in de wissel,
Cyrano op de plek van Keje.’
Cyrano balt zijn vuisten, zuigt zijn borstkas vol lucht. Nog steeds
gezwollen draait hij zich naar Mikey, botst zijn bovenlijf tegen die van
hem op, als echte mannen. Al vijf minuten voor aanvang van het laatste
wedstrijdje staat elke speler van Fortuna netjes opgesteld op zijn plek,
precies als op een magneetbord. Ieder op zijn plek doet een soort dansje.
De buit zal ze niet meer ontgaan, maar ze lusten Arsenal nog wel een
keer rauw. De andere helft van het veld is nog helemaal leeg.
Hoe houdt Johan dit team tot aan het einde van het toernooi
gemotiveerd? Als ze alleen willen gaan, dan mogen ze van hem. Nu wel.
Anders niet dan? Waarom zou hij ze laten pingelen? Ze houden al zo
goed breed, coachen en corrigeren elkaar. Waarom zou hij ze dat afleren?
‘Mikey!’
Vragend handgebaar.
‘Niet te ver naar voren, hè. Als de bal jouw kant op komt, is het
makkelijker naar voren te gaan dan naar achteren te rennen.’
Johan staat in het veld. Dat hoort niet, nee. Bij de mini’s stond hij altijd
helemaal tussen de spelers in. Kijk, dan kun je ze tenminste bereiken en
ze iets leren.
‘Vragen, Mikey. Mikey, vrágen.’
Johan noteert de uitslag van 5-0. De balans kan worden opgemaakt.
Dox negen doelpunten, Dani vijf, Sam drie, Jesse twee, Keje één, Cyrano
één en twee eigen doelpunten. Johan vouwt het papiertje voor de laatste
keer vanmiddag op en stopt het in zijn zak.