![Page Background](./../common/page-substrates/page0099.jpg)
F-pupillen
|
99
Zoals ze nu staan, zo zullen ze de hele wedstrijd staan. Waar de bal ook is.
Acht spelers in een dichte zwerm eromheen. Ver daarvan verwijderd: twee
duo’s verdedigers en twee keepers, lijdzaam toekijkend. De aftrap. De zwerm
van acht beweegt als een school vissen. Bijna synchroon. De speler aan de
bal beweegt als eerste, de rest volgt. De zes buitenstaanders staan stil,
wachten af op wat komen gaat. Als de bal in Luna’s richting komt, brengt ze
redding. Hard schiet ze de bal over de zijlijn. Ze krijgt de beloning die ze
verwachtte.
‘Goed zo!’
Een moment later ontvangt ze de bal opnieuw. Dit keer in de buurt van de
linkerhoekvlag. Ze draait ‘open’ als een echte prof, kapt een man uit, dribbelt
een eindje langs de zijlijn en speelt de bal dan keurig in de voeten van
middenvelder Okke. Een voorbeeldig staaltje voetbal van de normaal zo
bescheiden verdediger. Het oogst geen applaus. Geen tijd voor – Boris hield
even zijn hart vast bij de fabuleuze actie van z’n meissie. Het leek hem
eigenlijk maar gevaarlijk, want een balletjesafwachter van Achterveld stond
al die tijd vrij voor het doel. Onverwachts valt de bal uit de zwerm, alsnog
voor diens voeten: 1-0.
Een nieuwe aftrap. Terwijl beide teams de posities op de eerste rang weer
innemen, spiedt Luna’s collega-verdediger Merijn om zich heen. Hij blikt naar
de coaches, krijgt geen contact. Hij denkt: jullie kunnen me wat. Niks achterin.