MBO-Verpleegkundige
Fase 1
49
1.4 Begeleidt een zorgvrager
C Begeleiden
D Aandacht en begrip tonen
R Op de behoeften en verwachtingen
van de ‘klant’ richten
1.9 Evalueert de zorgverlening
D Aandacht en begrip tonen
J Formuleren en rapporteren
M Analyseren
1
Oriënteren
Typering van deze beroepsprestatie
De zorg voor het uiterlijk hoort erbij, maar daar gaat het niet alleen om. Ondersteunen bij
basisbehoeften kan ook betrekking hebben op hulp bij het eten en drinken of het bewaken van de
vitale functies. De gegevens van de vitale functies heb je nodig om de gezondheidstoestand van de
zorgvrager goed te kunnen volgen.
Basiszorg heeft betrekking op de fundamentele behoeften van ieder mens. Het gaat om de zorg die
de zorgvrager zelf zou hebben uitgevoerd om in zijn/haar basisbehoeften te voorzien.
Als verpleegkundige heb je bij het ondersteunen van basisbehoeften een afwisselende, gevarieerde
taak. Enerzijds omdat het uit diverse handelingen bestaat, anderzijds omdat je de zorg afstemt op
iedere individuele zorgvrager. Behoeften en wensen van zorgvragers verschillen naar gelang de
levensfase en persoonlijke achtergrond. Stoornissen, functioneringsproblemen en beperkingen
bepalen in grote mate het vermogen om zelf in de basisbehoeften te voorzien. De zorg die je biedt
kan daarom variëren van stimulering tot volledige overname. Tijdens deze basiszorg krijg je als
verpleegkundige veel informatie over de gezondheidstoestand van de zorgvrager. Informatie die
nodig is voor de verdere verpleegkundige zorg.
De ondersteuning die je bij basisbehoeften biedt, voer je uit met behulp van de gegevens uit een
zorg- of verpleegplan, protocollen en aan de hand van je eigen werkplanning.
Op de afdeling neurologie van het ziekenhuis is gisteren de heer De Vries opgenomen. Hij heeft krachtsverlies
in zijn linkerarm en -been. Voordat je met de zorg begint, voer je een gesprek met hem. Dit gaat moeizaam. Hij
probeert wat terug te zeggen, maar het zijn wat klanken en losse woorden. Hij zit er verloren en hulpeloos bij.
Iemand in de kracht van z’n leven, pas 58 jaar, en dan dit… Je hebt met hem te doen.
Bij de wasbeurt geef je hem een washandje. Hij friemelt hier wat mee. Ook bij het afdrogen en aankleden,
toont hij weinig initiatief. Het T-shirt dat je voor hem klaarlegt, laat hij gewoon liggen. Van zelfzorg is weinig
sprake, terwijl dat binnen het team een belangrijk doel is. Je zegt hier niets over tegen meneer. Hij heeft het
al moeilijk genoeg, vind je. Wanneer je later een kopje thee voor hem neerzet, zie je zijn verdriet. Je blijft nog
even bij hem, ook om zijn vitale functies te meten.
