429 / 698
۴٢٨
ﺍﻣﻮﺍﻝ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ، ﺍﺧﺮﺍﺝ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ
ﻫﺎ، ﻣﺪﺍﺭﺱ ﻣﺘﻮﺳﻄﻪ، ﺍﺩﺍﺭﺍﺕ ﻭ ﻣﺴﺪﻭﺩ ﺳﺎﺧﺘﻦ
ﺣﺴﺎﺏ
ﻫﺎﻯ ﺑﺎﻧﮑﻰ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻳﺎﻓﺖ
.
ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﻭﻟﺖ ﺗﻤﺎﻣﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻣﻤﻨﻮﻉ
ﺍﻟﻤﻌﺎﻣﻠﻪ
ﺍﻋﻼﻡ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ
ﺍﺯ ﺻﺪﻭﺭ ﮔﺬﺭﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺧﻮﺩﺩﺍﺭﻯ ﺷﺪ
.
ﺩﺳﺘﮕﻴﺮﻯ ﻭ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﺍﻋﻀﺎﻯ ﻣﺤﻔﻞ ﻣﺤﻠّﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻳﺰﺩ
ﺷﻬﺮ ﻳﺰﺩ ﺍﺯ ﺩﻳﺮ ﺯﻣﺎﻥ ﺳﺎﺑﻘﮥ ﺿﺪﻳﺖ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻭ ﺁﺯﺍﺭ ﻭ ﮐﺸﺘﺎﺭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ
.
ﻳﮑﻰ ﺍﺯ
ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻳﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﮐُﺸﻰ
ﻫﺎﻯ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺩﺭ ﺗﻴﺮ ﻣﺎﻩ
۱۲۸۲
. ]ﺵ
ﮊﻭﺋﻦ
۱۹۰۳
.[ ﻡ
ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ
ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺟﻼﻝ
ﺍﻟﺪﻭﻟﻪ ﺭﺥ ﺩﺍﺩ
ﮐﻪ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺑﺨﺶ ﻗﺒﻠﻰ ﺍﻳﻦ ﮐﺘﺎﺏ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩﻩ
. ﺍﻳﻢ
ﺩﺭ ﻳﺰﺩ ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﻳﺮ ﻧﻘﺎﻁ ﺍﻳﺮﺍﻥ، ﺁﺯﺍﺭ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻭ ﻣﺨﺘﻞ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ
ﻭﺿﻊ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﮐﺸﻮﺭ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻰ
. ﮐﺮﺩ
ﺩﺭ ﺳﺎﻝ
۱۳۲۹ ]
۱۹۵۰ [
ﮐﻪ ﮐﺸﻮﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺑﺤﺮﺍﻧﻰ ﺭﺍ
ﻣﻰ
ﮔﺬﺭﺍﻧﺪ ﻗﺘﻞ ﺯﻧﻰ ﺑﻴﮕﻨﺎﻩ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺑﺮﻗﻮ ﺑﻬﺎﻧﻪ
ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻋﻀﺎﻯ ﻣﺤﻔﻞ
ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻳﺰﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺗﻬﺎﻡ ﻭﺍﻫﻰ ﺷﺮﮐﺖ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻗﺘﻞ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺳﺎﻝ
ﻫﺎ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻭ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻧﻰ
ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ
.
٢١٨
ﺍﻳﻦ ﺁﺯﺍﺭﻫﺎ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ
ﻫﺎﻯ ﭘﺎﻳﺎﻧﻰ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺷﺎﻩ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻳﺎﻓﺖ
.
ﻋﺎﻣﻞ ﺍﺻﻠﻰ ﻣﺒﺎﺭﺯﺍﺕ
ﺿﺪ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭ ﺁﻳﺖ
ﺍﻟﻠﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﺻﺪﻭﻗﻰ ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻤﻌﮥ ﻳﺰﺩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻓﺪﺍﺋﻴﺎﻥ ﺍﺳﻼﻡ ﻭ
ﮔﺮﻭﻩ ﺣﺠّﺘﻴﻪ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻰ
. ﺩﺍﺩ
ﺑﺎ ﺷﺮﻭﻉ ﺍﻧﻘﻼﺏ، ﺁﺯﺍﺭ ﻭ ﺳﺮﮐﻮﺑﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﮔﺮﻓﺖ
.
ﺷﺨﺼﻰ
ﺑﻨﺎﻡ ﮐﺸﻤﻴﺮﻯ ﮐﻪ ﺍﻳﻨﮏ ﮐﻤﻴﺘﻪ
ﺍﻯ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﺩﺳﺘﻴﺎﺭﺍﻧﺶ ﺑﻪ ﻏﺎﺭﺕ ﻭ ﭼﭙﺎﻭﻝ
ﺍﻣﻮﺍﻝ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ
.
ﺟﺴﺎﺭﺕ ﺍﻭ ﻭ ﺑﻰ ﺣﺴﺎﺑﻰ ﮐﺎﺭ ﮐﺸ
ﻮﺭ ﺑﻪ ﺟﺎﺋﻰ ﺭﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﺍﻣﻮﺍﻝ
ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﮥ ﺍﻳﺸﺎﻥ، ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻏﺎﺭﺕ، ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺿﻤﺎﻧﺖ ﮐﻪ ﻏﺎﺭﺕ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﺑﻪ
ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﻣﻰ
ﻓﺮﻭﺧﺖ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﮔﺮﻭﻩ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﻏﺎﺭﺕ ﺁﻥ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻰ
ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ
.
ﺍﺯ ﺍﻭﺍﻳﻞ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ
۱۳۵۹ ]
۱۹۸۰ [
ﺩﺳﺘﮕﻴﺮﻯ ﺍﻋﻀﺎء ﻣﺤﻔﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻳﺰﺩ ﻭ
ﺍﻓﺮﺍﺩﻯ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎ
ﻥ ﻣﻨﺸﺎﺩ، ﻫﺮﻣﺰﮎ ﻭ ﻗﺼﺒﺎﺕ ﺩﻳﮕﺮ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪ
.
ﺍﻳﻦ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮﻯ
ﻫﺎ ﺩﺭ ﻧﻴﻤﻪ
ﺷﺐ
ﻫﺎ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻰ
ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺿﺒﻂ ﺗﻤﺎﻣﻰ ﮐﺘﺎﺏ
ﻫﺎ ﻭ ﻧﺎﻣﻪ
ﻫﺎ ﻭ ﻋﮑﺲ
ﻫﺎ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﻮﺩ
.
218
ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﻴﺪ ﺑﻪ
ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻭﻝ،
ﻓﺼﻞ ﭘﻨﺠﻢ
)۵.(