109 / 294
108
زندان در ایران، جایی که نه خدا هست نه قانون
جدیت
یا عدم
روشنگر جدیت
کجی کنند. چند روز آینده
اعتنایی و دهن
بی
ماه
ه
��
س
از
نمونه
یک
عنوان
به
قانونی امضایشان
و شأن
از احترام
و دفاع
در سخنانشان
ایشان
خواهد بود. اما:
پرونده
در همین
انبوه
خیل
،
ملی
شورای عالی امنیت
اعضای محترم
گیرید و
می
تصمیم
ائل
��
مس
گونه
ظاهرا در این
افرادی که
بالاترین
عنوان
ما به
��
از ش
گونه
این
تبعات
ا حداقل
��
و دارد و ی
ته
��
ما قرار داش
��
کاری ش
ما نیز در حوزه
پرونده
بشر
جهانی حقوق
اعلامیه
قوانین
نه
خواهم
گیرد، می
قرار می
کارتان
در حوزه
مسائل
داخلی
بر قوانین
جمهوری اسلامی در حد و حتی حاکم
توسط
امضاء آن
علت
به
(که
)، بلکه
کنونی است
قضایی ویرانه
تگاه
��
از حد از دس
توقعی بیش
، اما اجرای آن
ت
��
اس
ما مبنی بر توقف
��
تور ش
��
با ما اجرا کنید. آیا دس
را در رابطه
خودتان
قوانین
ن
��
همی
اید، همچنان
تصمیمی گرفته
چنین
هر دلیلی که
به
جمعی ما، حال
حکم
صدور ابلاغ
را اجرا نکنند (که
د آن
��
توانن
دارند و می
حق
های ویژه
ا خیر؟ آیا تیم
��
ی
ت
��
برقرار اس
در
(که
نداریم
ا اگر حکم
��
م
که
آن
اند) یا خیر؟ و خلاصه
ورد ما نکرده
��
در م
ون
��
تاکن
ده
��
تور آزادی ما صادر ش
��
، دس
داریم
حکم
و اگر هم
چرا در زندانیم
) پس
نداریم
واقع
؟
ایم
روز آزاد نشده
از یک صد و ده
چرا باز پس
پس
را بدان
نامه
این
کنم
نیز تکرار و تأکید می
ان
��
و در پای
در ابتدا گفتم
ور که
��
همانط
شکنی آشکار در رابطه
قانون
مشکل
دهم
می
ترجیح
که
ما نوشتم
��
ش
به
خاطر خطاب
و
ود و خانواده
��
ود و خ
��
ش
جا قطع
) در همین
پرونده
دیگر هم
ت
��
(و دو دوس
ا من
��
ب
المللی پیدا
بین
و تبعات
طبیعتا انعکاس
که
اعتراضی نشویم
اقدامات
ناچار به
وکلایم
یک
عنوان
نوگرایی مذهبی و به
بزرگ
عضو کوچکی از خانواده
عنوان
به
کند. من
می
خاص
کل
��
یا تش
جریان
فراتر از یک
ملی ـ مذهبی (که
بزرگ
از خانواده
فرد کوچک
به
ایمان
دارند؛ بنا به
انی جدی با هم
��
همپوش
هم
دو خانواده
)، و این
ت
��
و محدود اس
همان
که
و دارم
و سعی داشته
ام
کرده
فعالیت
وطنم
به
ق
��
و عش
هایم
و آرمان
اهداف
داخلی در حد توان
ت
��
راس
و تجاوز جریان
تم
��
در برابر س
از آزادی و عدالت
که
گونه
و
لطه
��
ملی نیز در برابر س
و منافع
، هویت
تقلال
��
، از اس
کنم
دفاع
محدودم
و بضاعت
. و در هر
نمایم
ت
��
، حراس
محدودم
جهانی، باز در حد توان
ت
��
راس
طلبی جریان
زیاده
و خواهد بود.
آمیز بوده
مسالمت
م
��
تاریخی، روش
تجارب
ها نیز، بنا به
عرصه
دوی این