R O E I
P R A E T
S E P T E M B E R
2 0 1 6
28
Het had zo mooi kunnen zijn… Meedoen aan de Henley
Masters, het kleine broertje van de prestigieuze Henley
Royal Regatta. Twee eeuwen roeitraditie kijken daar, aan
de Upper Thames, op je neer. De adrenaline spoot dan
ook uit mijn oren toen ik, als huurling in een combinatie
Breda/Cornelis Tromp/RIC aan de start lag bij Temple
Island op de fameuze, maar eng smalle tweeploegen-
baan. Na welgeteld vijftien halen sloeg het noodlot toe:
een harde wind, stroming tegen, overtrekken van stuurboord, een niet alerte kamprechter
en een boeg die moeite had met sturen. Resultaat: we knalden op de ‘booms’ en er was
geen houden meer aan. De twee sloeg overboord, enkele ramptoeristen maakten foto’s
die al snel op Twitter stonden en het rescue team had weer eens een leuke klus. Eenmaal
veilig op de wal mochten we zeiknat terugsjokken naar het botenterrein, waar de andere
helft van de acht ons meewarig opwachtte.
’s Avonds hebben we bij lokale Italiaan de jarige slag
niettemin gehuldigd met een nep-medaille en de frustra-
ties op passende wijze weggespoeld. De volgende dag
mochten we weer over de baan, nu in de acht (cate-
gorie H) en weer tegen Weybridge RC. Dat ging naar
behoren maar we werden op de 1000 meter wel met
een lengte geklopt. Tot zover het racen.
HEERLIJK HELDER HENLEY…