Verzorgende-IG
Fase 2
51
1.10 Stemt de zorgverlening af
E Samenwerken en overleggen
Q Plannen en organiseren
1
Oriënteren
Typering van deze beroepsprestatie
Iedere zorgvrager beleeft verandering, pijn en verlies op een eigen, persoonlijke wijze. Een ernstige
ziekte, stoornis of handicap brengt gevoelens van angst en machteloosheid teweeg. Toenemende
afhankelijkheid is voor veel zorgvragers een vorm van psychisch en sociaal lijden. Daarnaast is
het zo dat psychische klachten kunnen leiden tot lichamelijke klachten. Denk bijvoorbeeld aan de
invloed van stress op een hartinfarct.
Er kunnen allerlei vormen van verlies zijn. In deze beroepsprestatie ben je gericht op het begeleiden
bij verlieservaringen.
Ook bij pijnbestrijding ondersteun je de zorgvrager in zijn totale functioneren. De mate waarin
de zorgvrager pijn beleeft, kan van dag tot dag verschillen. Behalve de gemoedstoestand spelen
vroegere ervaringen met pijn een rol. Ook culturele en religieuze achtergronden zijn van invloed op
de wijze waarop de zorgvrager pijn beleeft.
Behalve er echt voor de zorgvrager te zijn, is het ook belangrijk dat je jouw zorg afstemt met
collega’s en andere betrokkenen. Dit doe je om goede kwaliteit van zorg te bieden. Begeleiden van
de zorgvrager en zijn mantelzorger of naaste in deze periode vraagt veel van je als verzorgende.
Het vraagt om inzicht, integerheid, professionaliteit en creativiteit om in moeilijke en onvoorziene
situaties een passend antwoord te geven.
Je verzorgt mevrouw Joris. Het gaat niet goed met haar. Ze is terminaal en heeft erg veel pijn. De verzorging
gaat daarom ook erg moeizaam. Mevrouw Joris moet telkens even bijkomen omdat ze tijdens de verzorging
veel pijn heeft. Je overlegt met de verpleeghuisarts over de pijnbestrijding en over aanpassingen in de zorg.
Na dit overleg bespreek je alles met collega’s en wordt het zorgplan van mevrouw Joris aangepast.
De heer Klaassen heeft zes maanden geleden een herseninfarct gehad. Nu blijkt dat de heer Klaassen niet
meer kan autorijden. Dit is een groot verlies voor hem. Na de dagelijkse douchebeurt zegt hij tegen jou: “Niet
meer mezelf wassen en nu niet meer autorijden. Ik kon overal nog zelf naar toe. Wat heeft het allemaal nog
voor zin?”
Inge is in het ziekenhuis bevallen van een dochter door middel van een keizersnede. Ze is nu thuis en krijgt
nog drie dagen aanvullende kraamzorg. Ze heeft veel pijn, waardoor ze de zorg van de baby nog niet aankan.
Je vult de pijnscores in en overlegt met de verloskundige. Mevrouw mag gedurende vijf dagen meer pijnstillers
hebben en koude kompressen op haar operatiewond. Je verwerkt de aanpassingen in het kraamzorgplan.
Je hebt avonddienst op ’de Wilg’, een open volwassenafdeling in het psychiatrisch centrum. Je hebt extra
aandacht voor Vera. Vandaag is het twee jaar geleden dat haar man en zoontje bij een verkeersongeluk om
het leven zijn gekomen. Je treft haar alleen aan op haar kamer. Ze is in tranen. Je gaat bij haar zitten en laat
haar uithuilen. “Iedere ochtend hoop ik dat het alleen maar een nare droom is,” snikt ze.
