Kwaliteitsrapport_OPM5.indd

34

35

Fragment uit interview Hans van der Blom, Passages voorjaar 2017

Medezeggenschap cliënten

Hans van der Blom is vader van Jeroen. Jeroen werkt in de keuken en bed&breakfast van het Oude Kantongerecht. Sinds vier jaar is Hans actief lid van de cliëntenraad Wonen en Werken. Deze raad gaat straks op in de nieuw te vormen cliënten- raad. Het is nog niet bekend of Hans plaats neemt in de nieuwe raad. “Ik ben altijd al actief geweest in de medezeggenschap. Zowel bij mijn voormalige werkgever als op de school van Jeroen. Ik doe dat vanuit de gedachte ‘als je iets voor een ander kunt betekenen, doe dat dan’. Medezeggenschap bij De Passerel vind ik erg boeiend. Je vertegenwoordigt de cliënt, die het zelf niet kan. Daar ben ik mij erg van bewust.” “De Passerel heeft afgelopen jaren grote stappen gemaakt in het vraaggericht werken. Daarin is veel bereikt, maar het kan natuurlijk altijd beter. Ik denk bijvoorbeeld aan de continuïteit van het personeel. Voor de cliënten heeft het een enorme impact als daarin wisselingen plaats vinden. Tegelijkertijd be- sef ik ook dat medewerkers niet voor altijd op de- zelfde plek blijven. Dat is een spanningsveld. Het is wel belangrijk om te beseffen wat een wisseling betekent voor cliënten.” “Een centrale cliëntenraad past bij de nieuwe orga- nisatiestructuur. Het zal nogmeer betekenen dat de leden breed moeten kunnen meedenken. Het over- stijgt het belang van je eigen kind of familielid en de locatie waar je bij betrokken bent. Het is nu april 2017 en ik heb begrepen dat De Passerel binnen- kort contact met ons opneemt over het opzetten van de nieuwe raad. Dat duurt wat lang, we waren ook graag betrokken geweest bij het proces om te komen tot de nieuwe raad.” “Ik hoop dat de nieuwe raad een goede vertegen- woordiging is van de cliënten in al zijn facetten. Als raad doe je het goed als de cliënten zich vertegen- woordigd voelen. Het is helaas lastig om te weten of je dat hebt bereikt. De competenties die nodig zijn in de raad zijn naar mijn idee: breed invoelend, ze- kere mate van abstract denkvermogen, betrokken zijn bij de doelgroep maar ook een zekere afstand kunnen bewaren. Ik hoop dat we over een jaar een goede cliëntenraad hebben en dat medewerkers en organisatie zich nog meer bewust zijn van de vraag van de cliënt.”

De Campusraad Cliënten die zitting hebben in De Campusraad van de Campus voor jong volwassenen Wilhelm Tell worden be- trokken bij beslissingen over, op en rond hun woonplek. Dit vraagt om een goede voorbereiding, je mening vormen en die uit kunnen spreken. De leden van de Campusraad worden hierin gecoacht en dit leidt tot mooie resultaten. De Campusraad was al een tijd niet meer actief, toen drie bewoners besloten de raad nieuw leven in te blazen. Hier- bij kregen zij ondersteuning van een coach.

Onze cliëntenraad Medezeggenschap van cliënten in de zorg is geregeld in de Wet medezeggenschap cliënten zorginstellingen (Wmcz). Cliënten en/of hun wettelijk vertegenwoordigers praten mee over beleid van de organisatie waarvan zij ondersteuning ontvangen. Wij hechten veel waarde aan de cliëntenraad, deze behartigt immers de gemeenschap- pelijke belangen van onze cliënten. Dit betekent dat de leden, naast hun primaire verantwoordelijkheid voor het eigen kind of familielid, het grotere belang kunnen zien. De cliëntenraad heeft het recht om gevraagd en ongevraagd advies te geven aan onze bestuurder. De samenstelling en werkwijze van de cliëntenraad wordt aangepast. Wij gaan naar één centrale cliëntenraad van ouders/vertegenwoordigers en een cliëntadviesraad bestaande uit cliënten vanuit wonen en dagbesteding. Het vernieuwingsproces heeft meer tijd gekost dan we vooraf voor ogen hadden, we concluderen dat dit te lang geduurd heeft. Eind 2017 hebben we gesprekken ge- voerd met onze cliëntenraden over de vernieuwde wijze van medezeggenschap. Samen zijn we tot overeenstem- ming gekomen over hoe dit vorm moet krijgen. In 2018 zullen we deze werkwijze in goede samenwerking verder bestendigen.

Binnen onze samenleving leven we samen. Iedereen hoort erbij. Je mag zijn wie je bent, met je eigen normen en waarden. Jouw mening telt en je geeft aan wat belangrijk voor jou is. Onze woonvormen zijn er voor de bewoners, zij willen leven op een manier die bij hen past. Binnen veel van deze woonvormen zijn bewonersoverleggen. Bewo- ners praten over hoe ze met elkaar en de gezamenlijke ruimtes willen omgaan. Bij deze overleggen ondersteu- nen onze medewerkers de bewoners om hun mening te verwoorden en tot gezamenlijke beslissingen te komen.

Bewoner Dimcho Hristov: “Toen ik hier binnenkwam leek het wel een camping, iedereen chillde elke dag.” In het begin vond hij dat wel even prima, maar al snel wilde hij het toch anders. “Buiten was het geen plaat- je, overal lag troep. Elke dag dezelfde gezichten en niets doen, daar word je gek van”. Hij besefte zich dat hij stap- pen wilde zetten om verder te komen in zijn leven. “Mijn idee was, ik wil de jongeren bij elkaar brengen. Dat het er normaal uitziet en structuur komt.” Met twee andere bewoners en be- geleiders ging hij in gesprek over verbetermogelijkheden. Ze kwamen zelf met ideeën, die inmiddels in de praktijk zijn gebracht. Zo heeft er

een grote schoonmaakactie op het terrein plaatsgevonden, deze werd afgesloten met een gezamenlijk BBQ. Het regionaal opleidingscentrum (ROC) heeft een informatieavond gegeven over opleidingen, Dimcho volgt nu een Entree-opleiding en wil graag verder in de horeca. Er is merk- baar veel veranderd op de campus. Dimcho: “Mensen en kinderen dur- ven weer langs te lopen, niet met een boog om je heen. Er zijn al lange tijd geen incidenten, daarvoor ge- beurde er elke week wel iets.” Er wordt nu ook meer geleerd, er is een 12 maanden kalender met modules over hygiëne en werk, onderwerpen waar je dagelijks mee te maken hebt. Er is een abonnement op de sport-

school en er worden ontspannende activiteiten georganiseerd, zoals een voetbaltoernooi en uitjes. Ondanks het zichtbare succes van de Campus­ raad is Dimcho op dit moment nog het enige lid. “Het is moeilijk om jongeren te motiveren, je moet dáár zijn en het willen. Wij zijn de kern en de begeleiding het instrument, samen kunnen we mooie dingen bereiken.” Op de vraag of hij zich- zelf als een voorbeeld voor anderen ziet, is Dimcho duidelijk: “Ik voel me geen voorbeeld. Als ik iets goeds kan doen, dan doe ik dat. Iedereen kan dat, maar je moet het willen. Als ie- dereen een steentje bijdraagt, ja dan leef je in een mooie samenleving” .

Stichting De Passerel

Kwaliteitsrapport 2017

Kwaliteitsrapport_OPM5.indd 34-35

30-05-18 15:42