Ivan Wolffers, Anke van der Kwaak en Nel van Beelen (red.) - Culturele diversiteit in de gezondheidszorg

1 Allochtoon, autochtoon; waarpratenweover?

IvanWolffers, Nel vanBeelen&Anke vander Kwaak

De TurksemevrouwAktaran, 72 jaar, klaagt over aanhoudende darmpro blemen. Lisa, 17 jaar, dochter van een Nederlandsemoeder en een Egyp tische vader, wil een recept voor de pil. De 55-jarige Carlos, afkomstig uit Chili enal bijnadertig jaarwoonachtig inRotterdam,wil graagdoorverwe zenworden naar een fysiotherapeut voor zijn pijnlijke schouders. Mei-lie, een 30-jarige Chinese asielzoekster, heeft al maanden last van slapeloos heid. Abderrahim, 14 jaar, inNederland geborenuitMarokkaanse ouders, wil graagvan zijnacneaf. Dit zijn zomaar een aantal bezoekers vandehuisartsenpraktijk vandokter Weber in een Rotterdamse stadswijk. Wat zij met elkaar gemeen hebben, is dat zij allen volgens de gangbare definitie ‘allochtonen’ zijn. Voormalige gastarbeiders, hun vrouwen en kinderen, al dan niet in Nederland gebo ren, vluchtelingen, asielzoekers, enkinderenuit ‘gemengde’ huwelijken: al lemaal krijgen zehet etiket ‘allochtoon’ opgeplakt. Maarwiebepaalt eigenlijkwieer tot ‘deallochtonen’ behorenenwatheeft het voor zinom iemandals zodanig teclassificeren? Ineensamenlevingwaarin integratievanmigranteneenzeerbelangrijkpo- litiek thema is,moetmenduidelijkkunnendefiniërenwienuwelenwieniet totdiemigrantenbehoren.Ditmaguiteraardnooitontaarden ineendiscus- sieoverwieerwel ‘bij hoort’ enwieniet. Een samenlevingdiezichdaaraan schuldigmaakt,moet zichernstiggaanberadenophaar toekomst.Wiezich zorgenmaakt over de kwetsbaarheid van vluchtelingen en anderemigran- ten, zal echter toch over de juiste definiëringmoetennadenken.Weweten dat ‘nieuwkomers’ grotere (gezondheids)risico’s lopen, enalleenalswewe- tenwie tot die groep behoren, kunnenwe gericht faciliteiten en interven- ties op het gebied van onderwijs en gezondheidszorg aanbieden die deze mensenhelpenomsnellereneffectiever te integreren inonzesamenleving.

29