PanPost nummer 3 september 2018

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2018

CLUBMAGAZINE VAN CLUB PAN – EUROPEAN NEDERLAND

JAARGANG 24 NUMMER 3 JULI – SEPTEMBER 2018

Hemelvaarttoer

Regiorit NO

Zomertoer

Bayerisch Wald

1

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2018

Erkend

dealer

Verkoop en reparatie van alle Japanse merken

M O T O R S Buitenwatersloot 149 2613 TD Delft www.overkampmotors.nl Tel.: 015-2121231

OVERKAMP

2

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2018

Colofon

Inhoud

Voorwoord van de voorzitter……….….……… 4

Oplage: 800 exemplaren Frequentie: 4x per jaar Verschijning en sluitingsdatum kopij: Zie vermelding op pagina 5 Uitgever Club Pan-European Nederland Astronautenbaan 28, 3402 DH IJsselstein Internet: www.club-pan.nl E-mail: secretariaat@club-pan.nl Hoofdredactie Hans van der Tol E-mail: pr.communicatie@club-pan.nl Redactielid Hans Burggraaff Redactiesecretariaat E-mail: pr.communicatie@club-pan.nl Advertentie-acquisitie Vacant E-mail: secretariaat@club-pan.nl Bestuursleden: Edgar van Schijndel Voorzitter Tel.: 06-539 95 946 E-mail: voorzitter@club-pan.nl Peter van Kampen Vice-voorzitter, 2e secretaris E-mail: bestuurslid@club-pan.nl Martin van Weeghel Penningmeester E-mail: penningmeester@club-pan.nl Cees Kuiper Secretaris E-mail: secretaris@club-pan.nl Sonja Ravensbergen-Eijk E-mail: ledenadmin@club-pan.nl IBAN: NL50 ABNA 0620 2262 93 Commissies: Voorzitter Toercommissie Carlo Oirbans E-mail: tc-voorzitter@club-pan.nl Commissie PR & Communicatie Hans van der Tol E-mail: pr.communicatie@club-pan.nl Webmaster Hans Winsemius E-mail: webmaster@club-pan.nl Postadres Ledenadministratie Club Pan-European Nederland Ledenadministratie Vledderdiep 30, 1509 WZ Zaandam Tel.: 075-6312008 E-mail: ledenadmin@club-pan.nl Opzegging lidmaatschap CPEN vóór 1 november van het lopende verenigingsjaar via e-mail aan: ledenadmin@club-pan.nl. Druk Pieters Media BV, Groede Copyright 2e Penningmeester en ledenadministratie Tel.: 075-631 20 08 Mob.: 06-230 40 681

CPEN Nieuws .……………………….………. .….. 5

Van de redactie ……….……..….……………… 6

Even voorstellen …….……….……….…. .…….. 7

Impressie Regiorit NO ……………… . .……… .. 8

Reisverslag Hemelvaarttoer ….…..………….. 12

Reisverslag Bayerischer Wald …… .………….17

Reisverslag Supertoer ….…………...…………. 22

Zomerse zondag …………………….………. ……24

Toercommissie: Open Pan Toer …………....…25

Toercommissie: Regiorit Zuid-Oost .…….…... .26

Toercommissie: Herfstrit …………………….. ...28

Toercommissie: 47e Hollandtoer…….…..….. 30

Evenementenkalender 2018 …….….……….. 31

23

8

12

23

Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen, vermenigvul- digd of gekopieerd zonder uitdrukkelijke toestemming van de uitgever. De uitgever acht zich niet verantwoordelijk voor de juistheid van de door derden verstrekte gegevens en is niet aansprakelijk voor eventuele schade die het gevolg kan zijn van foutieve of onvolledige informatie. Aan de redactionele inhoud kunnen geen rechten worden ontleend. ISSN nummer 1876-5742.

17

22

3

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2018

Voorwoord van de Voorzitter

I n mijn vorige voorwoord verwel- komde ik de zomer in de hoop dat het goed motorweer zou worden. Inmiddels hebben we allemaal de ervaring dat het ook door kan schieten… Deze zomer heb ik allerlei pogin- gen gezien om de soms extreem hoge temperaturen de baas te blijven. Doorwaaikleding, vestjes die beloven dat we het koel houden en af en toe een wel heel gewaagde oplossing: korte broek, t-shirt en flip-flops! Dat is misschien koel(er), maar zeker niet cool. Het motorseizoen is dus in volle gang en dankzij de inspanningen van de leden van de Toercommis- sie zijn er de afgelopen maanden weer prachtige ritten verreden. Het experiment met de Zomerrit, (experiment qua lengte) kan ik persoonlijk enorm waarderen. Afgaande op de reacties mogen meer van dergelijke ritten uitgezet worden.

Voor velen is 2020 nog heel ver weg, maar binnen de vereniging zijn we er al druk over aan het nadenken en de eerste stapjes zijn gezet… Het 5 e Lustrumfeest zal in mei 2020 plaatsvinden en we zijn dan ook naarstig op zoek naar vrijwilligers die daar een bijdrage aan willen en kunnen leveren. Binnenkort zal hier- over een Nieuwsbrief verschijne n. Er is nadrukkelijk gekozen om in het 5 e Lustrumjaar geen Gathering te organiseren; het moet een feest zijn voor alle leden van Club Pan- European Nederland. Er wordt gefluisterd dat er een nieuwe Pan in de maak zou zijn. Ik ga u allen teleurstellen. Er zijn geen betrouwbare bronnen die dit kunnen bevestigen. We moeten ons dan ook afvragen of Club Pan-European Nederland straks, over een paar jaar dus, in de huidige vorm nog bestaansrecht heeft. Op de komende Algemene

Ledenvergadering zal hier zeker meer over gemeld worden, maar voor nu gaan we hard aan de slag met een aantal aanbevelingen die eind vorig jaar en begin dit jaar op papier zijn gezet. Stapsgewijs zullen we ons als vereniging gaan aanpassen om meer voorbereid te zijn op de toekomst. Een hele fijne vakantie, als je die nog mag gaan genieten, en anders lekker nagenieten van de zomer 2018… Een recordbreker! Hartelijke groet en een mooie zomer,

4

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2018

Nieuwe leden (t/m juli + 37 leden)

De CPEN club verwelkomt de nieuwe leden die zich met ingang van 2018 hebben aangemeld:

11246 Bert Willems

Weert

13673 Swerus Speldekamp De Zilk 13674 Marcel Verhoef Berkhout 13675 Martin Vinke Zaandam 13676 Gerard van Stein Sassenheim 13677 Derco Tabor

13046 Louis Timmermans 13657 Mike Borgers 13658 Huub Cleven 13659 Roel Terraneo 13660 Ingrid Laarakker 13661 Vincent Vendel 13662 Henri van Dam

Kaatsheuvel

Abcoude

Meerlo

Kaag

Anna Paulowna

Arnhem

Nieuwsbrieven Onze redactie zendt via e-mail regelmatig nieuws- brieven uit met informatie over een aanstaande toerrit of inschrijving voor een evenement. Indien je geen nieuwsbrieven ontvangt, wordt je verzocht je e-mail adres op te geven aan de ledenadministratie (ledenadmin@club-pan.nl). Dit geldt ook voor uitschrijvingen. Inloggen website Als je voor de eerste keer inlogt op de website, gebruik je als gebruikersnaam je e-mail adres en als wachtwoord je postcode+huisnr. (1234AB56). Nadat je bent ingelogd, kun je een eigen wachtwoord kiezen. Son en Breugel 23678 Ans Baars-Knubben (duolid van Anton) 13679 Marit Besamusca Veenendaal 13680 Edwin van ‘t Hart Haarlem 13681 Harm Bakker Zutphen 23593 Mandy Rense-Ettema Joure DUOLID 13682 Hub Lindelauff Heerlen 13683 René Holdinga Druten 13684 Ruud Scherpenzeel Velserbroek 13685 Jan Voermans Oirlo DONATEUR 13686 Caroline Hoitinga Haarlem 13687 Jos van Ewijk Heerhugowaard 13688 René Ottens Hoorn 22208 Riet van Rijswijk Leidschendam DUOLID 13678 Anton Baars

Heiloo

Spijkenisse 13663 Patrick van der Ven Assendelft 13664 Ruud Berbée

Anna Paulowna Papendrecht

13665 Folkert Bijfers

13666 Etiemme Driesman

Rotterdam Aranton Harlingen

13667 Stef Kleis

13668 Tjip van de Wal 13669 Eugène Bavelaar 13670 Rick Buis 13671 Marcel Hille 13672 Wil Jesterhoudt

De Cocksdorp Capelle a/d IJssel Koog a/d Zaan

Uithoorn

Verschijningvolgende PanPost Za te rda g 24 n ove m be r 2018 . Inlevering kopij voor de PanPost: uiterlijk zaterdag 3 november 2018.

PanPost digitaal De PanPost verschijnt voortaan ook in digitale vorm op onze website en deze kun je even makkelijk lezen op je laptop of tablet. De verschijningsdatum van PanPost digitaal is op dezelfde dag als de bezorging van de gedrukte PanPost door PostNL.

Artikel voor de PanPost De redactie wordt enorm blij, als je een tekst/foto’s instuurt van een CLUBRIT of je MOTORVAKANTIE , of dat leuke hotelletje, of iets bijzonders dat je onderweg hebt meegemaakt. Je kunt je tekst met elk tekstverwerkingsprogramma maken en insturen aan pr.communicatie@club-pan.nl . Ook je foto’s (bij voorkeur in hoge resolutie) kun je hierbij als bijlagen insturen (of via WeTransfer). En aan het eind van het seizoen maak je kans op een mooie PRIJS voor het beste clubverhaal of (buitenlandse) motorvakantie dat in de PanPost is opgenomen.

5

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2018

Van de redactie

W at een zomer! Demussen vallen van de warmte dood van hun tak en het gras in plantsoenen en langs de bermen is verdord. Er is een water- tekort, al blijft het water uit de kraan nog volop stromen. Er is sprake van extreme droogte en vanwege de uitzonderlijke warmte met een reeks aan tropische dagen laten ook de bomen hun schors vallen. En op het moment dat ik dit artikel schrijf zijn we nog niet van de hitte af. Het is raadzaam voldoende te drinken en zomogelijk de schaduw op te zoeken. ‘s Nachts is het lastig om in slaap te komen vanwege de broeierige temperaturen. Maar heeft ons dat weerhouden om op onze fraaie PAN te stap- pen. Als ik naar het clubrijdersklas- sement en -statistiek kijk zeker niet. De regioritten zijn prima bezocht , on- danks (of dankzij) hetweercijfer 9of 10. En ook voor de buitenland reizen, het Hemelvaartweekend, de voor- jaarsreis naar het Bayerisch Wald en de Supertoer (MC Zaanstreek), was er een ruime animo.

In deze PanPost kunt u weer diverse bijdragen van onze club- leden lezen over hun ervaringen met de PANritten en PANreizen. In deze PanPost wordt ook een nieuwe rubriek geïntroduceerd: “Even voorstellen….”. Tijdens een rit probeert de redactie telkens een clublid te verleiden om een enquêteformulier over zichzelf in te vullen m.b.t. zijn motor(en) en rijervaringen en het clubgevoel. Mochten clubleden nog andere ideeën hebben om in de PanPost op te nemen, laat het de redactie dan even weten, want de PanPost is een clubmagazine voor en door clubleden. (Uw reactie kunt u sturen naar pr.communicatie@club-pan.nl ) . Of de weersvooruitzichten voor augustus en september zo fraai blijven kan onmogelijk worden voorspeld, maar er staan zeker nog enkele fraaie PANtoeren op het programma. Allereerst is komende zondag 26 augustus de Open Pan Toer aan de beurt, die wederom start bij de Roskam in Achterveld.

En de nestor van onze club, Frans Voermans, heeft samen met zijn broer Jan voor zondag 9 septem- ber een prachtige rit uitgezet door het fraaie Limburg en een stukje België. De start is in Sevenum en het eindpunt de woonplaats van Frans: Boxmeer. U weet wel, de gemeente waar het eerste criterium wordt verre- den na het einde van de Tour de France. En zeg nou zelf, het was toch prachtig dat er na 28 jaar weer een Nederlander op het erepodium stond. Dan volgt in de 2e helft september al weer de 4e Strekentoer, die inmiddels is volgeboekt. Ditmaal wordt Spessart/Odenwald bezocht. In oktober volgen dan nog de 47e Hollandtoer (7 oktober) en de Herfstrit (21 oktober). Op zondag 4 november hebben we onze Seizoensafsluiting.

Een fraaie nazomer toegewenst!

6

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2018

Even voorstellen …

Eddy (53jr) en Petra Theunisse uit Grubbenvorst

Q. Hoeveel jaar rijd je al motor? A. 26 jaar

Q. Waarvoor gebruik je de motor het meest? A. Toeren en vakantie

Q. Hoeveel jaar heb je het motorrijbewijs al? A. 28 jaar

Q. Wat is je mooiste motorervaring? A. Rijden in de Alpen en de Dolomieten Q. Hoe lang ben je al lid van onze club? A. 6 jaar

Q. Hoeveel km rijd je per jaar? A. Tussen 7.000 en 10.000 km

Q. Welke motoren heb je zoal gehad? A. Honda Magna, Pacific Coast, Pan European ST1100 Q. Wie doet het onderhoud van je motor? A. De dealer, Tempo Zwei Rad/Kaldenkerken (Dld)

Q. Wat vind je van onze CPEN? A. Goede toercommissie

Q. Wat zou je anders/beter willen? A. Dat zou ik zo gauw niet weten

Q. Wat is de onhebbelijkheid van anderen in het verkeer? A. Geen inzicht in de snelheid van naderend verkeer Q. Wat is jouw onhebbelijkheid in het verkeer? A. Soms iets te snel Q. Wat zou je veranderen als je Minister van Verkeer was? A. Minder drempels en dezelfde regels voor alle rotondes

Q. Rij je veelal alleen of met partner? A. Altijd met partner

Q. Wat vind je prettig aan de Pan European? A. Loopt soepel, stuurt strak, perfect met twee man

Q. Wat kan er beter aan? A. ??????????? Q. Wat is je droommotor? A. Honda Crosstourer

7

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2018

Nozems, vrije jongens en windbuilen; als je begrijpt wat ik bedoel …… ( Een impressie van de Regiorit N-O d.d. 6 mei 2018 ).

Tekst : André Betist

Foto’s : Adrie van Weeghel

Drenthe pfff. Het startpunt alleen lag al zo’n 210 km bij ons vandaan. En dan ook nog eens een toerrit van + 200 km. Met, ik ken mijn pappenheimers inmiddels wel een beetje, een beperkt aantal stops. Koffie/thee (soms), lunch en een ijsje; dat is de routine van onze ‘rij-groep’. Want er moet gereden worden! Begrijp me goed, een vriendelijke, laagdrempelige en zelfs uitdijende ‘rij-groep’ hoor, maar… gewend aan vaste patronen en gericht op het draaien van kilometers. Zo worden er wel eens alternatieve routes gereden onder het mom van een omissie van de navigator. Een navigator die, stiekem achteraf getest, prima blijkt te werken. En zelfs komt het voor dat we bijtijds vertrekken, de minste stops hebben en als laatsten binnen komen. Hoe kan dat toch …

De clubleden verzamelen zich bij Hotel Abdij de Westerburcht in Westerbork

D us moesten wij overschake- len naar plan B. En plan B is een B&B in Hijken. En daarom ‘hang’ ik zaterdagmiddag achter een vrachtwagen met reclame voor Noorse golfballen, rijdend richting Zwolle. De reclame deed me denken aan een verhaal dat ik gelezen had over een beroemde Noorse golfbaan. Gedu-

rende enkele jaren (!) werd er op deze sjieke golfbaan in verschil- lende holes gepoept. Er was om duistere redenen een voorkeur voor hole nummer 3. De dader (gezien de hoeveelheden werd er van uitgegaan dat het een man moest zijn) wist allerlei beveiligings- maatregelen te omzeilen en heeft dit lange tijd volgehouden. Hij is bij

mijn weten nooit gepakt. Je zal je balletje maar uit de hole willen halen en met iets anders omhoog komen. Shit happens, ook in Noor- wegen. De B&B was zonder meer goed. Boxspring matrassen, een schoon toiletje en douche en een uitgebreid ontbijt met eigen

8

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2018

gemaakte jam. Wat heb je meer nodig van een B&B. Niets, helemaal niets. We hebben zelfs, tegen alle verwachting in, van onze buren (Adrie en Martin) geen last gehad. Integendeel, ’s avonds met nog een stel andere Panners gezellig samen gegeten in een ‘dorps’ tempo en mooie verhalen uit de oude Pandoos mogen aanhoren. Marion en Ben hadden er de nodige, zelfs één waarbij er over- nacht werd in een heuse hoeren- kast. Voor alle duidelijkheid… ze sliepen bij elkaar. De volgende ochtend met zijn vier- tjes heerlijk ontbeten. Daarna zijn we in een klein kwartiertje naar ons verzamelpunt gereden. Het inschrijven was zo gebeurd, de koffie/thee snel gedronken. Want, zoals bekend, er moest gereden worden! In onze gedachten stonden onze raspaardjes al trappelend te wachten op het indrukken van de startknop. Dus helmen op, handschoenen aan en weg waren we. Met een groter gezelschap dit keer. Zoals ik eerder al vermeldde… laagdrempelig. In totaal zeven motoren en elf ‘panners’. En we doken al bijna direct het groen in. Eerst nog wat open stukken, waardoor je per- spectief had, afwisseling. Daarna door prachtige groene laantjes. Tussendoor haalden we de trike van het echtpaar Bakker in. De ochtendzon lijkt het bos haast meer diepte te geven en door de lichtin-

val krijgen de bomen een zachtaar- dig karakter. Een fijne omgeving die maakt dat je de lucht diep inhaalt en tot rust komt. Om dan, na zomaar een bocht, de contouren te zien opdoemen van kamp Westerbork. Vanaf 1942 het vertrekpunt van in totaal 93 treinen naar Auschwitz, Sobibor, Theresien- stadt en Bergen-Belsen. Het con- trast is van een verpletterende aard. Onwillekeurig draai ik het gas even terug om de schaarse beelden langs de weg, twee dagen na de dodenherdenking, in mij op te nemen. Daarna zacht zoemend verder. Kort daarna rijden we door het plaatsje Amen. Een zeer klein gehuchtje, maar voor mij interes- sant door de naam. De achter- naam van mijn moeder is namelijk (van) Amen. Even een kleine anekdote: zij werkte vele, vele jaren terug als verpleegkundige in de psychiatrie. Daar kwam Jules de Korte (ja, ja die kennen jullie wel zeker…) af en toe optreden. Meestal werd hij door mijn moeder ontvangen. Na enige tijd vroeg Jules zelf om die zuster met die Bijbelse naam. Amen ! (betekenis: het is zo…) En weer verder zoemen we. Over het Boomkroonpad. Het pad doet zijn naam eer aan. Als ware het een eerbetoon rijden we door een groene tunnel. Een majestueus kro- nendak houdt het meeste zonlicht buiten. Halverwege het pad passe-

ren we een groep nozems op ouderwetse brommers. Kennelijk bestaan ze nog wel op het platte- land, heerlijk. En sommigen zwaai- den goedmoedig terug naar die grote broers (en zussen). Vraag me niet waar, maar ergens moesten we keren (omissie van de navigator…). Voordat we weer echt op gang waren kwam het echtpaar Bakker ons voorbij. Ik zag de brede grijns door zijn helm heen. Natuurlijk hadden we hen weer snel ingehaald, maar dat voelde toch minder triomfantelijk. We komen weer meer in open gebied. Vanuit de verte al aange- kondigd in de lucht, rijden we dwars door een windmolenpark. Grote masten op een betonnen ondergrond. Na al die mooie natuur komt het koud over. Stoï- cijns, haast arrogant torenen ze boven ons uit. “ Het zijn geen wind- molens, maar windbuilen ”, laat mijn betere wederhelft via de headset fijntjes weten. Goed aangevoeld. Op een open stukje weg kreeg ik een por van Joke. Op zich volko- men onnodig, we hebben immers een headset. Het is al eerder een onderwerp van gesprek geweest, maar het is kennelijk een fysieke dwangmatigheid van haar die ik geleerd heb te accepteren. De reden voor de por bevond zich rechts. Een grote boerderij met uitloopkippen. Op een groot gebied liepen er veel vrije jongens rond, scharrelend en pikkend, zoekend en tokkend. Geen slecht

9

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2018

leven, in ieder geval beter dan zo’n legbatterij. En een mooi uitzicht. Voor zover een kip daar belangstel- ling voor heeft dan. Lastig in te schatten. Joke kakelt ook wel eens als een kip zonder kop, maar zij kan uitzichten zeer waarderen (tja, dit is mijn manier om die porren te com- penseren, nooit gezegd dat ik vol- maakt ben). In het vestingstadje Bourtange (1742), rond de klok van 12 uur, hadden we onze eerste stop. Omdat we graag in het ritme wilden blijven werd dit een koffie/thee stop, met appelpunten weliswaar. Een gezellig terras op een fraai binnen- plein. De winkeltjes waren uitnodi- gend en het duurde dan ook niet lang voordat enkele ‘duo’s’ gingen shoppen. Ook was er tijd voor een nadere kennismaking met Hilda en partner Henry.

om mee te rijden, mits de snelheid en bochten niet ‘te’ worden. Dit duo wordt gecomplementeerd met broer/zwager Piet. Mede op aanra- den van zijn zwager is Henry, ach- teraf met plezier, overgestapt naar de Pan. Wij kunnen dit natuurlijk alleen maar beamen. Achteraf hoorden wij dat deze toerrit hen goed bevallen is. Das mooi en fijn dat ze er bij waren! Na Bourtange verder gereden. Tot onze verbazing moeten wij de trike van de Bakker’s wederom inhalen. Zijn wij nou zo langzaam of zijn zij ….?

nodig, zo ruim voorbij het middag- uur. Een eetgelegenheid is niet zo makkelijk te vinden. De tentjes die wij tegen komen zijn gesloten. Uiteindelijk passeren we B&B Aqua- marijn in Coevorden. Hoewel zij over een uur gasten verwachten, mogen wij van Jeanette en Reinder daar een snelle lunch gebruiken. Gastvrij volk, geheel passend bij wat je van een B&B verwacht. En een geweldige plek. Wij eten buiten onder een grote kastanjeboom. De lunch wordt beëindigd met een groepsfoto van ons gezelschap. Leuk als herinnering.

CD

Onwillekeurig loop ik scenario’s in mijn hoofd langs hoe die Bakker’s, met een brede trike nota bene, zich zo snel kunnen verplaatsen. Het kan natuurlijk ook aan de ‘naviga- tor’ liggen, realiseer ik mij tandenknar- send. Wederom door een afwisselend landschap rijdend beginnen de magen te knorren. Tja, na die verlate koffiepauze hebben we iets stevigers

Daarna stappen we weer op voor het laatste stuk. Wij passeren het plaatsje de Krim (gemeente Hardenberg). De wereld is wel erg klein aan het worden. Zoveel hebben we toch niet gereden! Ik begin nu te begrijpen waarom we de ‘ Bakkertjes’ steeds weer inhalen. De uitgezette kronkelroute vertoont onvermoede kronkels op de navigator van onze voorrijder. Ik begrijp nu overigens ook beter

Dit is hun 2 e jaar bij de club, maar het vorig jaar waren zij helaas niet in staat om ook maar een enkele rit mee te pakken. Dus vandaag was hun debuut! Henry is een handige klusser die graag zelf sleutelt aan zijn ST1100. Hij is er ook een van het type dat van mening is dat een band ook aan de zijkanten optimaal benut dient te worden. Hilda vindt het leuk

10

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2018

Complimenten voor de motor- rijders. Zondag werd door ons weer opvallend en onopvallend een verkeerscontrole gehouden. Wat ons opviel was dat de motorrijders zich allemaal keurig aan de verkeersregels gehouden hebben. Ook dat mag wel eens gezegd worden, vinden wij. Houden zo!!

waarom de dochter van Poetin in Leiden woont. Afstandje van niets.

Ook deze keer komen we laat op de dag binnen. En wederom zien we dat zelfs de ‘Bakker’ trike voor ons is aangekomen. Geeft allemaal niets. Het was een mooie, maar ook gezellige rit in fijn gezelschap. Voor herhaling vat- baar! Dat wij overigens een beschaafde groep motorrijders zijn werd duidelijk uit een bericht van de politie Oost-Nederland:

Een avontuurlijke

voorrijder op zijn ‘fiets’ Leidt ons langs nozem, kamp en kippenren Tovert Kronkelwegen uit het onbekende niets Ik volg blind, heb het volste vertrouwen in mijn Pan.

Voorbij de Krim, verder richting Meppel, het eindpunt van onze rit.

Waarvan akte! n

11

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2018

DE DERDE HELFT …. (van de Hemelvaarttoer)

Tekst : Adrie van Weeghel

Foto’s : Frans Voermans e.a.

Begin van het jaar 2018 kwam de vraag of we mee wilden met de Hemelvaarttoer. Deze keer met de bestemming de Eiffel. Omdat we daar vaker geweest zijn en er goede herinneringen hebben aan de plaatsjes langs de Moezel schrijven we ons in. Door de mailtjes van organisator Edgar krijgen we er steeds meer zin in! Voordat we het weten is het woensdag 9 mei en moeten we de voorbereidingen treffen.

G elukkig staan er voor de komende dagen voorna- melijk mooie dagen in het verschiet. Alleen de zondag zou wel eens een grote spelbreker kunnen worden. Omdat ik al een tijdje last van mijn linkerarm heb en nu ook ineens mijn linkerbeen begon te proteste- ren, spreken Martin en ik af dat ik met de auto zal rijden om mezelf zoveel mogelijk te sparen (immers over een week gaan we 3 weken

op vakantie). Om kwart over 7 vertrekken we dus met auto en motor naar het verzamelpunt, waar we welkomworden geheten en genieten van een lekker bakkie koffie/thee. Zodra iedereen er is gaan we rijden. Hans, Sanderijn, André en Martin op de motor en Joke en ik gezellig kwekkend in de auto. Nou was het maar goed dat ik onthouden had dat de route via

de Maastrichttunnel zou gaan, want we waren nog geen 5 minuten aan het rijden toen we de mannen al niet meer zagen. Wij werden omgeven door wel 20 tractoren en wisten gelukkig snel te ontsnappen. Via de telefoon hadden we op een gegeven moment contact en bleek, dat de mannen net hadden getankt en wij echt op ca. 500 meter van hen verwijderd waren. We sloegen dus snel af bij

12

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2018

het betreffende tankstation en konden zo nog even een plas- en kletspauze houden. Na deze stop snel weer verder, en geloof het of niet, weer hadden de mannen al snel een voorsprong. Gelukkig stond nu het navigatie- systeem op de route die de mannen reden en troffen we ze aan bij een uitkijktoren op de Liberation Route. Natuurlijk moe- ten wij (de vrouwen) naar boven om te kijken. Wel met de bibbers in onze knieën, want die stalen treden hadden openingen en het leek wel of er beweging zat in die uitkijktoren. We stappen weer in/op ons voer- tuig en ik laat de mannen maar gewoon hun tempo rijden over die smalle weggetjes waar -tig mensen lopen. Er valt niet tegen- aan te rijden met zo’n grote auto (zou ik hem daarom meegekre- gen hebben?!). Onderweg zien we van alles, o.a. gouden boompjes. En geloof je me niet: we hebben er een foto van! We zijn nog steeds op zoek naar de betekenis hiervan. Zou hier dan toch dat beruchte geld aan groeien? Ze waren nog klein, dus dat was vast de reden waarom we er nu niets aan zagen hangen. Ook maakten we in een stukje van nog geen kilometer eerst mee dat een bestuurster in een auto ons niet gezien had en echt op een haar na niet raakte toen ze abrupt naar rechts stuurde. Vervolgens reden we op de voorsorteerstrook

naar rechts en wilde een vracht- wagen diezelfde strook ook

Jan, dat hij de oudste broer van Frans is. Een grappigewoordspeling. Naast CPEN is er ook een Belgi- sche motorgroep in het hotel. Tijdens het eten zijn de groepen gescheiden door een gordijn, maar tijdens het eten vergaren van het buffet worden er over en weer grapjes gemaakt. Na het diner wordt meteen de groepsfoto gemaakt. ’s Avonds wordt lekker bijgekletst in de huisjes op het terrein naast het hotel. Toch kiezen diverse mensen er voor om op tijd hun bed op te zoeken.

hebben. Joke en ik waren vreselijk blij met dat engeltje op onze schouder.

Omdat de mannen lekker binnen- door zouden rijden en wij over de snelweg gingen, zouden we eerder aankomen als zij. We bedachten dat we wel even een kijkje konden nemen bij Burg Eltz, maar daar aangekomen zagen we het kasteel niet en vermoed- den dat we te weinig tijd hadden voor een bezichtiging. Daarom richting hotel gereden, maar toch even gestopt bij Burg Pyrmont. Wat een mooi historisch gebouw! Aangekomen bij hotel Waldeck zagen we werkelijk overal uilen. En gelukkig ook al een aantal Panners. Sandra en Edgar heetten ons welkom en lieten zien waar onze kamers waren. Naast de uilen blijkt er ook een flink aantal tuinkabouters in en om het hotel te verblijven. De ene relaxed luierend, de ander boekje lezend of hengelend. Al snel komen de laatste Panners binnen en kan de aftrap worden gegeven voor een mooi verblijf. Bij het diner (in buffetvorm) heet Edgar ons allen van harte welkom, vertelt dat het de 16 e Hemelvaart- toer is, geeft wat huishoudelijke mededelingen en vraagt ieder- een zich even kort voor te stellen. Voor Frans Voermans toch even een moment om aan te geven dat hij cluboudste is en zijn broer

Om een uur of 8 in de ochtend zien we elkaar weer bij de ontbijt- tafel. Na de lekkere broodjes, koffie/thee en gekookt of geroerd eitje trekken we onze motorpak- ken aan en gaan de groepjes zich vormen voor de eerste route: de Kastelenroute. Een lange route, maar wel de mogelijkheid om een stuk af te snijden. Bij de eerste stop die we maakten zagen we meteen al een paar bekenden. Zij namen er koffie, wij besloten er meteen de lunch te nemen met een Strammer Max.

13

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2018

Burg Aras was lastig bereikbaar, maar wel een mooie plek om even te bekijken. We rijden de route verder en zien nog een aantal mooie kastelen, de ene beter zichtbaar dan de andere. Maar ook bijzondere plaatsnamen als Alf ( zou daar dat buitenaardse tv-wezen van de gelijknamige serie ook eens zijn geweest? ) en Bengel passeren we. Onderweg treffen we ook de zgn. meibomen in sommige dorpen aan. Ik heb hierover het volgende gevonden: Het is een vruchtbaarheidsrite om bij het begin van de zomer de natuur te huldigen. Men gelooft dat het planten van de boom leidt tot vruchtbaarheid voor vee, akkers en mensen. De hele weg zie je geen Panners, maar wil je een ijsje halen in Zell/Mosel, dan zien we dezelfde Panners van de ochtendstop zitten bij een Imbiss. Even ervarin- gen uitwisselen en na een drankje ook een ijsje gehaald. Werkelijk alles in Zell straalt de zwarte kat uit. Op flessen wijn, t-shirts, een standbeeld, etc. Ik ben er nog niet achter waarom het een zwarte kat is. Wie helpt mij dit mysterie op te lossen? Bij het Rathaus/Information bleek zichtbaar gemaakt te zijn hoe hoog het water er gestaan had bij hoogwater. Erg hoog bleek! Het laatste stukje en we zijn bij het hotel! Gauw die warme kleding uit en in t-shirt en korte broek op het terras bijpraten over motoren/ techniek/ervaringen, etc.

Ik verbaas me er iedere keer weer over dat er zelfs in de derde helft (immers bij koffiepauze en lunch is er al uitgebreid gepraat over die trotse eigendommen van onze mannen), dus als de motorpakken al uit zijn, er nog steeds verder gepraat wordt over alles wat de motor betreft. En ik krijg de indruk dat ik daarin niet de enige ben, of zit ik iedere keer bij het verkeerde groepje? Het was deze dag schitterend weer en het belooft zaterdag nog veel warmer te worden. Na een heerlijk buffet en een avondwandeling in het dorp Burgen (o.a. langs de Moezel en de kerk) duik ik niet te laat mijn bed in. Een pijnlijke arm en been, die ook niet zo blij waren, lieten merken dat ze teveel ingezet waren. Spannend of de ge- maakte foto’s niet teveel bewogen zijn. Zaterdag gaan we de KrisKras route rijden. Ook nu weer geza- menlijk ontbijt en met veel gebrom zien we de Belgische motoren al vroeg vertrekken. We zien al snel een aantal kool- zaadvelden. En wie mij kent weet… daar moet in ieder geval een foto (of meer) van gemaakt worden. Het fototoestel heeft een aantal kiekjes gemaakt en ons groepje poseerde geduldig staand voor zo’n veld. Ook de beruchte mijnwagentjes, die soms op rotondes of in tuinen staan, trof ik in het blauw op de

de 3e helft

14

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2018

rotonde van Mayen. Jammer dat de instelknop van mijn fototoestel aangaf dat de knop niet in de juiste positie stond. Resultaat: een halve mijnwagen op de foto! Zo jammer! En zoiets zie je natuurlijk pas als je weer thuis bent niet- waar? Tijdens de pauze hadden we het ineens over het gezegde: ontbijt als een keizer, lunch als een koning en dineer als een prins (vrij vertaald, want de bedelaar past toch minder goed in het rijtje). Ik had er nog nooit van gehoord, maar gezien de betekenis toch een nadenkertje. Ook was er grote lol over de heilige indaling op de Goldwing. De details zal ik je besparen, maar enige jaloerse klanken waren merkbaar bij de spreker. In het kleine plaatsje Boppard hadden we prachtig uitzicht op de Sesselbahn en kwam er nog een zingende stoet onze tafels voorbij. Na het diner nam Edgar het woord om even terug te blikken op de afgelopen dagen. Ook om te achterhalen waar wat anders/ beter zou kunnen een volgende keer. Waarschijnlijk wordt een vol- gende Hemelvaarttoer in Noord- Frankrijk gehouden. Tips voor hotels zijn welkom bij Edgar! De personeelspot van het hotel kreeg nog een donatie van de groep. Daarna werd er nog een uitgebreide 3 e helft ingezet die ging over…

Zondagochtend 13 mei… het heeft ’s nachts geregend en geonweerd. Edgar heeft voor de dames in het gezelschap een lekker chocolaatje geregeld i.v.m. Moederdag. In de loop van de ochtend ver- trekt de een na de ander, soms met regenpak al aan, soms in handbereik voor als het harder zal gaan regenen richting huis. Ik vertrok met de auto en zag bij Rasthaus Bedburger aan de A61 nog een aantal Panners. Na een drankje en plaspauze de dan nog aanwezigen gedag gezegd en richting huis gereden. Terwijl op de radio “waar is het feestje” schalt, rijd ik een oranje Feestbus voorbij. Zouden daar de supporters voor Waylon of Max in hebben gezeten? Ik kijk terug op een paar mooie dagen in Burgen en hoop dat jullie net zo genoten hebben! Dank ook deze keer weer voor de goede organisatie van Edgar en Sandra, die ook nu weer kool- zaadvelden, zon en goede huis- vesting geregeld hadden. n

15

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2018

FRANS VOERMANS MET DE PANCLUB IN HET BAYERISCHER WALD en TSJECHIË

• • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • •

(advertentie)

(advertentie)

Honda Exclusief dealer in het hart van brabant!

16

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2018

REISVERSLAG BAYERISCHER WALD 31 mei t/m 14 juni 2018 Tekst/Foto’s : Huub & Dianne van Mook

Jaarlijks maken wij natuurlijk wel de nodige kilometers, maar dat is meestal in het bekende gebied rondom Vianden. Als je dan eind van de middag gezamenlijk weer terug aankomt bij het hotelletje is het natuurlijk weer even gezellig, maar dan ben je met z’n tweeën wel gauw uitgepraat. Dus toch maar weer eens kijken of we, hoewel we nu geen Pan meer besturen, met de Panclub niet een leuk reisje kunnen maken. En zo hebben we dus ingeschreven voor de toer naar het Bayerischer Wald.

31 Mei donderdag. De eerste dag van de aanrijrit rich- ting Bayerischer Wald. We hebben ons aangemeld om tezamen met mede-clubleden deze vakantie te gaan toeren in het mooie gebied in Zuid-Duitsland en een deel van Tsjechië en Oostenrijk. Om half tien rijden we met een lichte bewolking weg vanuit Kaatsheuvel. We hebben zelf de heenroute uitgestip- peld, maar geen hotels besproken, dat zien we onderweg wel. Na nog geen 20 minuten al een eerste stop om de regenjacks aan te doen, maar dat duurde maar tot in Meijel waar ze weer uit konden en we tegelijkertijd bij café de Stoep de eerste stop en tevens de lunch konden gebruiken. Dan weer op weg en een mooie tocht bracht ons tot in Königswinter bij Gasthaus Otto. Een nacht met veel onweer en hevige regenbuien was wat volgde. Ik was zelfs even ongerust dat de motoren waren omgevallen door de hevige water- stromen over de onverharde par- keerplaats. Maar dat was gelukkig niet gebeurd. 1 Juni vrijdag. Na een lekker ontbijtje weer ver- trokken voor het vervolg richting Spiegelau. Mooi weer en prima rit gehad met onderweg nog enkele mooie foto’s van een enorme kalk-

berg, dat daar gewonnen werd in de buurt van Motten.

En zo komen we voor de nacht terecht in Amberg. Ook hier weer een prima, enorme, kamer en de motoren recht voor de deur gepar- keerd.

Na een rit van ca. 275 km, met zelfs al enkele haarspeldbochten, aan- gekomen in Motten, waar we ook weer een prima hotelletje hadden gevonden met een mooie kamer en prima eten. 2 Juni zaterdag. Ontbijtje achter de kiezen en we vertrekken weer. Het weer is nog steeds top, lekker temperatuurtje om te toeren. En zo zijn we via Ebensfeld beland bij een mooi klein kerkje, het traditionele kaarsje opgestoken en een gezellig parkje voor de deur, waar we even konden rusten. Daar zagen we nog een kleine herstelhoek, waar fietsers, die hier regelmatig langs kwamen, hun reparaties konden doen of een nieuwe binnenband kopen in de automaat, die daarvoor was geplaatst.

17

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2018

In het stadje ’s avonds bij de Itali- aan heerlijk gegeten, nog wat rondgewandeld, een ijscafé op het terras en dan onder de wol. 3 Juni zondag. Natuurlijk weer een zeer uitgebreid ontbijt voor vertrek om het laatste stuk naar Spiegelau vol te maken. Via Roding voor de lunch, waar we nog een ooievaarsnest spotten vlakbij de locatie waar de motoren waren geparkeerd. Het laatste stuk voor vandaag van de heenroute naar Spiegelau. Dat wordt deze week het dorp van waaruit we met de medeleden van de Panclub een hele week gaan toeren in de mooie omgeving daar. Zo rond 15.00 uur arriveren we bij Motorradhotel Waldfrieden. Carlo, de organisator en initiatiefnemer van deze reis, had ons al aan horen komen en stond bij de oprit van het hotel om ons te ontvangen. Enkele medetoerders waren al eerder gearriveerd en hadden de motoren reeds in de garage geparkeerd. Eerst maar even de bagage naar de kamer gebracht en ons opge- frist en dan snel naar beneden voor een eerste biertje en een kennis- making met de rest van de groep, die ondertussen ook was gearri- veerd. Gelukkig iedereen zonder kleer- scheuren, slechts een enkele spiegel was gesneuveld bij het omvallen tijdens een stop, maar dat was met de bekende duck- tape weer geregeld .

Toch altijd weer leuk om wat bekende gezichten terug te zien van ritten of evenementen die we ooit samen eerder hebben gedaan. Al snel wordt het heel gezellig en doet Carlo zijn openingswoordje. Hij heet iedereen van harte wel- kom en met enkele korte instructies wordt duidelijk gemaakt wat deze week de bedoeling gaat worden. Verder wordt gezamenlijk de eerste maaltijd genuttigd, bege- leid met enkele drankjes, en onder- tussen wordt er onderling kennis gemaakt. De eerste avond wordt afgesloten en we gaan te bed en zo op naar de volgende dag voor de eerste rit hier in de omgeving. 4 Juni maandag. Iedereen was mooi op tijd voor het eerste ontbijt. Na nog een korte instructie van Franzel, de waard van het hotel, betreffende de keuzes van het avondeten gingen de eersten van de groep al op pad. Vandaag route 1 die deels door Carlo was herschreven en die ieder van ons al in de navigatie had ingelezen. Wijzelf vertrokken ca. 9.30 uur met een lekker zonnetje en een prima temperatuur om te toeren. De rit voerde ons langs prachtige wegen met lekkere bochten. Onderweg enkele stops gemaakt om te genieten van de vele mooie vergezichten. Zelfs nog een ree met jong gezien in de bosrand. Om ca. 15.45 uur weer terug bij het hotel, nadat we de motoren hadden afgetankt bij het benzine- station net om de hoek. Motoren weer in de garage geparkeerd en terug naar de kamer voor een verfrissend bad, want de tempera- tuur was tochweer danigopgelopen. Terug op het terras worden de avonturen van die dag uitgewis-

seld en ontdekten wij dat we niet de aangegeven route hadden gereden. Zoiets hadden we al gemerkt, want we hadden de hele dag geen bekende Panner gezien. Verder werd er gezellig gekeuveld en kwamen we er zelfs achter dat Frans en Jan Voermans en wij nog gezamenlijke kennissen hadden in het Boxmeerse. 5 Juni dinsdag. Wederom mooi weer en na een gezamenlijk ontbijt ging ieder zich klaar maken voor vertrek van de tweede rit van deze Beierse trip. We hebben vandaag dezelfde rit gereden als de rest van de groep, maar niemand van hen gezien onderweg. Het was een vrij een- voudige rit met heel veel dezelfde stukken als de rit van gisteren. Er was niet veel te zien onderweg en we kwamen ook geen geopende restaurants tegen waar we iets konden gebruiken (Ruhe- tag!), dus waren we weer bijtijds terug in Spiegelau. Daar bij een Konditorei koffie met gebak op. Dan toch maar terug naar het hotel en een beetje geluierd. Franzel had nog t-shirts te koop, waarvan enkele leden gebruik maakten. 6 Juni woensdag. Vandaag dezelfde route gereden als de groep. Op deze route werd de stad Passau aangedaan. Hier natuurlijk even wat langer gestopt om een deel van de stad en natuurlijk de dom te bezoeken. De motoren konden we netjes op een parkeerstrook langs de Donau wegzetten. Geluncht op een gezellig terrasje midden in een mooie winkelstraat, nog wat kleine aankopen gedaan en dan weer terug op de motor.

18

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2018

en deels door Oostenrijk. Ook weer mooie wegen en goede weersom- standigheden. Het valt ons op dat de rest van de groep wel vaak aanlegt onderweg. Maar ja, dat kunnen die “pensionadas” zich ook permitteren. Wij waren op tijd terug, zelfs als eersten, terwijl we als laatsten vanmorgen waren vertrok- ken . Eerst een lekker biertje en dan opfrissen voor de gezamenlijke BBQ. 8 Juni vrijdag. Laatste dag met de club. Jan, de broer van Frans, gaat vandaag in zijn uppie terug, richting Rüdes- heim, waar hij aansluit bij een plaatselijke motorclub, die daar in de omgeving gaat toeren. Jan had nog een mooi dank- woord, waarbij hij aangaf te over- wegen om met de “baby-Pan” toch lid of donateur te worden. Hij dankte iedereen voor de gezellig- heid en keek al uit naar de Zuid- Oost rit van 9 september, die broer Frans gaat organiseren. Direct daarna zijn ook wij vertrok- ken, samen met Egi en Aad, en hebben we de rit gereden die we de eerste dag hadden gemist, namelijk naar Tsjechië. Wat een mooie rit met prima wegen door de mooie natuur. Met een kleine omleiding had de rit toch weer een lengte van ca. 230 km. Om ca. 16.00 uur waren we weer terug bij het hotel. 9 Juni zaterdag. Vandaag gaat iedereen weer terug naar huis of reist via een route naar een afgesproken plaats om met een eigen groep de thuisreis te volbrengen. Frans Voermans was al als eerste weg en dat was nog voor 7 uur. Het weer is goed na toch wat stevig onweer van afgelopen

nacht. Vandaag voor ons een rustdag. We blijven wat luieren op de kamer en rond het hotel, zijn een stukje het dorp ingewandeld om geld te pinnen en wat te eten. Het werd een bordje spaghetti. Verder nog wat gerust, klein wasje gedaan, avondeten, en vroeg naar bed. 10 Juni zondag. Al weer op tijd wakker, koffers gepakt en alvast aan de motor gehangen. Dan ontbijt, omkleden, laatste spullen in de topkoffer en klaar voor een nieuwe dag met nieuwe belevingen. Om 9.45 uur vertrokken en het schiet lekker op. Door een dal gereden waar de nevel nog in hing, mooi om te zien. Toch nog stuk snelweg gehad van ca. 30 km en dan weer mooie landelijke weggetjes. Nog door het plaatsje Gattering gekomen en een paar foto’s gemaakt, maar geen Pan gezien.

Mooie tocht, wel de laatste 20 km nog een flinke bui gehad.

's Avonds net voor het eten werd er nog een groepsfoto gemaakt met de nodige hilariteit en ook nog een paar foto's van de motoren en andere voertuigen die deels voor het hotel stonden geparkeerd .

Dan nog een stukje gewandeld, drankje en dan is het weer tijd om het mandje op te zoeken. 7 Juni donderdag. Wederom mooi weer, de goden werken mee, op naar het ontbijt. Vandaag, met een kleine omweg, 255 km gereden. Deels in Tsjechië langs het Lipnomeer

Om 11 uur tijd voor koffie. Dan weer door op naar de volgende stop in Geisenfeld voor de lunch. Het laatste stuk naar Donauwörth, waar we de overnachting gepland hebben. Bij het tweede hotel kunnen we terecht, midden in het dorp en de motoren in de parkeergarage achter het hotel. Het is weer erg warm, rond de 30 graden, dus eerst een frisse douche en dan een koud biertje. Daarna stukje door het stadje gewandeld

19

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2018

en lekker gegeten op het terras voor het hotel. Het is nog steeds een aangenaam temperatuurtje en goed vertoeven op het terras buiten. 11 Juni maandag. We hebben in hotel das Goldene Hirsch in het stadje Donauwörth overnacht. Het hotel was gelegen tegenover de kerk en dat hebben we geweten.Elk kwartier sloeg de klok naar gelang het kwartier 1, 2, 3 of 4 maal en dan gaf een andere bel het uur aan. Dus heel vaak wakker. Dan kun je wel mooi uitrekenen hoe vaak hij op een dag slaat. Na een lekker ontbijt de motoren uit de parkeergarage gehaald en op weg verder de Romantische Strasse op. Na ca. 80 km koffiestop op het terras van een heel sjiek hotel midden in het dorp. Dit wordt de mooiste Altstadt van Duitsland genoemd, Dinkelsbühl.

gaan regenen. Ik had een stoplicht tegen en Dianne was uit het zicht toen ik weer kon rijden. En mijn route was net even anders, dus elkaar even zoek. Na een kleine omweg toch maar even stoppen om te bellen. Een vriendelijke boer stopte zelfs en kwam helemaal uit zijn trekker gekropen om te vertellen welke kant mijn "maatje" was heengere- den, dus dan ook maar die kant op. En toen begon het toch te gieten, dus snel een schuilplaats zoeken ergens onder de bomen. Na ca. 10 minuten stortregen werd het wat droger en kon ik Dianne weer bellen. Een nieuwe plaats afge- sproken, waar we samen naar toe zouden rijden. De motor gekeerd en ik zag haar al over de kruising komen. Stonden we dus vlak bij elkaar. Oké, verder op weg, welis- waar zeiknat, maar toch. Even verder op de route was een stuk van de berm over de weg gespoeld en een flinke poel leem of loss ontstaan, waar we door- heen moesten.

nen, dus onderweg gestopt en toch maar de regenjacks aan. Het valt gelukkig mee, blijft bij wat miezeren. Tot ca. 13.00 uur niets gevonden voor de koffie tot hier in Steinau an der Strasse. Een mooie Bäckerei waar we een heerlijk broodje hebben gegeten met een bakkie koffie. Een zeer aardige mevrouw heeft ons prima geholpen en nog gezellig gekletst. Dan weer verder tot ca. 15.30 uur om een kamer te zoeken. Maar dat valt niet mee, alles in deze omgeving blijkt volgeboekt. Er is een grote beurs in de buurt en daardoor is alles volgeboekt. Dan maar een stuk doorrijden en om ca. 18.30 uur na 308 km bij een hotelletje (Bad Marienberg) in het Gästehaus even verderop was nog plaats. Wij blij, de motor op het terras en douchen. Een aardige hulp uit het hotel kwam nog snel even de bedden opmaken en handdoeken brengen. Het bleek een tijdelijke hulp te zijn afkomstig uit Griekenland, die zelfs nog even in Nederland (Tilburg) had gewerkt. Na het badderen naar het hotel gelopen en daar heerlijk gegeten en nog een lekker nagerechtje op. 13 Juni woensdag. Redelijk geslapen en het is droog, maar wel fris dus op zoek naar de lange mouwen. Om ca. 10 uur vertrokken na het ontbijt. Het weer is goed, droog maar kil, dus blij met het lange mouwen shirt. Aan een stuk door gereden tot aan Königswinter en met een heel spe- ciale pont naar de overzijde van de Rijn gevaren. Daar aangeko- men in een chique gelegenheid een heerlijke tomatensoep gege- ten. Dan weer door voor een hééééél saai stuk tot aan Nederland.

De stad heeft nog een volledig ommuurd stadscentrum en wordt gekenmerkt door middeleeuwse en renaissance gebouwen. Dan weer verder over mooie land- weggetjes op weg naar een lunch- plek. Dat valt niet mee op de maandag. Uiteindelijk bij een Kon- ditorei in Rotingen een broodje gegeten en wat gedronken. Dan weer verder, maar nog geen 10 minuten later neigt het toch te

Na wat rondrijden en zoeken zijn we nu in hotel Badischer Hof beland. Wel wat oud maar zeer knus, dus toch nog Romantische Strasse?? Vandaag een korte rit gehad, net geen 250 km. 12 Juni dinsdag. Vandaag wat langer geslapen, was pas tegen acht uur wakker. Ontbijten, inpakken en weer ver- trekken. Het dreigt te gaan rege-

20

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2018

Uiteindelijk via Thorn in Horn beland bij hotel de Abdij, een oud klooster met meisjesschool. Motor gepar- keerd achter in de tuin op het terras, dan douchen en een biertje. Vandaag 223 km gereden. Dan eten, voortreffelijk. Er werd gevraagd of alles naar wens was en of het had gesmaakt. Ik heb geantwoord dat ik zal overwegen om in het klooster te gaan als ik thuis weg zou moeten. Na het eten nog een wandeling gemaakt rond het kasteel en de kerk, die achter ons hotelletje lagen. Dan terug, nog een wijntje en naar bed. 14 Juni donderdag. Heerlijk geslapen. Het zonnetje schijnt, ochtend ritueel en dan

ontbijt. De laatste dag van deze motorvakantie. Nog even over Vessem voor de TomTom. Om ca. 9.30 uur rijden we weg bij de abdij, waar we prima hebben vertoefd. Een mooie landelijke rit brengt ons in Vessem, waar we even bij Way- Point langs gaan voor de TomTom. Hier zijn ze alles behalve klantvrien- delijk, dus daar warenwezoweer weg . Even verderop een heerlijke laatste lunch en dan het laatste stukje van deze reis. Op naar Waalwijk, even langs Pols voor een bandencheck. De achterbanden en ook mijn voorband moeten worden vervan-

gen. Meteen een afspraak gemaakt. Om 15.00 uur waren we weer heel en veilig thuis van deze geweldige motorvakantie. Totaal 3300 km gereden, waarvan slechts 30 km op de snelweg, de rest allemaal binnendoor, geweldig. Alle mede-Panleden die we op deze reis hebben mogen ontmoe- ten, hartelijk dank voor jullie gezel- schap, gezelligheid, steun, etc. We hebben enorm genoten en zullen zeker gaan deelnemen aan een van de volgende buitenlandse reizen. Nogmaals onze dank en tot ziens. n

21

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2018

SUPERTOER 2018 15 juni t/m 20 juni Wie zijn de echte helden????

Na de supertoer 2017 was ik blij tijdens de jaarafsluiting de Supertoer weer op het toerschema voor 2018 aan te treffen. Fijn dat er mensen in onze vereniging opstaan, die dit soort evenementen willen organiseren. Mijn dank daarvoor Ed van Houtum.

V ol goede moed begon ik aan mijn voorbereiding. Motor een goede beurt en nieuwe banden, want we gingen immers weer een paar duizend kilometer tegemoet. De basis was de mail in juni van Ed, waarin een compleet stappenplan stond, aangevuld met de brief (ouder- wetse post) van Jan Valk van MT Zaanstreek. Je zou dan denken, dat kan niet misgaan? Jawel, dat kan natuurlijk wel! Dus het adres van de start inge- geven in de Garmin op basis van de mail. Maar ….. als je wel de routes downloadt en op je pc zet, maar vervolgens niet op je ZUMO, dan heb je al je eerste hobbel. Dus aangekomen bij de start trof ik geen routes in de navigatie. Wietze, met wie ik op deze trip de kamer deelde, was slimmer aan- gelegd. Die kon de eerste dag mooi voorop rijden. Gelukkig had hij wel (in ieder geval) de routes van de eerste drie dagen op een micro-SD staan. Deze maar gauw overgezet envoorlopigwas ik gered. ’s Avonds in ons eerste hotel in het oosten van Duitsland merkte ik dat bij de voorvork de linker keer- ring lekte. Helaas was ik hiermee niet de enige, de Ducati had daar ook een uitdaging. Goed schoonmaken was het advies, maar je kunt de toer er wel mee uitrijden. Deze tweede hobbel

was voor mij niet het einde, helaas moest de Ducati rijder eerder afhaken. De tweede en derde dag heb ik genoten van de uitgestippelde routes, het fijne gezelschap en het biertje om de dag mee af te sluiten. Op de vierde dag echter trof ik bijna mijn Waterloo. Na een goede nachtrust pak je alle zaken weer in, koffers inpak- ken en je tank vullen. Je kunt dan immers weer een lange dag met 0 op de teller beginnen en meters maken. Helaas, dat is me niet gelukt. Hier had ikmijn derde hobbel. Aangekomen bij het tankstation staat er een vijftal toerrijders te tanken. Ik rijd door naar een vrije pomp en tank de verkeerde brandstof (20 liter DIESEL). Ik had het pas in de gaten toen ik afre- kende en in mijn steenkool Engels aan de Sloveense kassière vroeg waaromer DIESEL opdebon stond. Wat er dan niet allemaal gebeurt, dat gaat aan je voorbij als een film. Onmiddellijk kortsluiting met Wietze, wat is wijsheid. De kassière zag ook mijn pro- bleem en begon verwoed te bellen. Niet dat ik daar iets van kon verstaan (Sloveens). Meer toerrijders kwamen tanken en mijn actie werd breeduit besproken. Hoe kijk je dan, een boer met kiespijn is er niets bij.

Inmiddels had de kassière een landgenoot aangesproken, die samen met Wietze bereid was om te helpen om de tank te legen d.m.v. overhevelen. Jerrycans gekocht om de zooi op te vangen, slang gehaald en zuigen maar. Uiteindelijk hebben we er ruim 17 liter uitgekregen. Weer volgetankt met de juiste brand- stof en geprobeerd te starten. Na 10 à 15 sec. slaat de motor af en na nog twee pogingen deed de motor niets meer. Ondertussen was de reisleider op de hoogte gesteld en kwam hij even later aan bij het tankstation. Samen met Mathijs werd er gereedschap gepakt en de bud- dyseat verwijderd. Getracht werd of het restant van het mengsel door openmaken van de tank onder de buddyseat soelaas bood. Dat was jammer genoeg niet het geval.

22