PanPost nummer 3 september 2018

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2018

SUPERTOER 2018 15 juni t/m 20 juni Wie zijn de echte helden????

Na de supertoer 2017 was ik blij tijdens de jaarafsluiting de Supertoer weer op het toerschema voor 2018 aan te treffen. Fijn dat er mensen in onze vereniging opstaan, die dit soort evenementen willen organiseren. Mijn dank daarvoor Ed van Houtum.

V ol goede moed begon ik aan mijn voorbereiding. Motor een goede beurt en nieuwe banden, want we gingen immers weer een paar duizend kilometer tegemoet. De basis was de mail in juni van Ed, waarin een compleet stappenplan stond, aangevuld met de brief (ouder- wetse post) van Jan Valk van MT Zaanstreek. Je zou dan denken, dat kan niet misgaan? Jawel, dat kan natuurlijk wel! Dus het adres van de start inge- geven in de Garmin op basis van de mail. Maar ….. als je wel de routes downloadt en op je pc zet, maar vervolgens niet op je ZUMO, dan heb je al je eerste hobbel. Dus aangekomen bij de start trof ik geen routes in de navigatie. Wietze, met wie ik op deze trip de kamer deelde, was slimmer aan- gelegd. Die kon de eerste dag mooi voorop rijden. Gelukkig had hij wel (in ieder geval) de routes van de eerste drie dagen op een micro-SD staan. Deze maar gauw overgezet envoorlopigwas ik gered. ’s Avonds in ons eerste hotel in het oosten van Duitsland merkte ik dat bij de voorvork de linker keer- ring lekte. Helaas was ik hiermee niet de enige, de Ducati had daar ook een uitdaging. Goed schoonmaken was het advies, maar je kunt de toer er wel mee uitrijden. Deze tweede hobbel

was voor mij niet het einde, helaas moest de Ducati rijder eerder afhaken. De tweede en derde dag heb ik genoten van de uitgestippelde routes, het fijne gezelschap en het biertje om de dag mee af te sluiten. Op de vierde dag echter trof ik bijna mijn Waterloo. Na een goede nachtrust pak je alle zaken weer in, koffers inpak- ken en je tank vullen. Je kunt dan immers weer een lange dag met 0 op de teller beginnen en meters maken. Helaas, dat is me niet gelukt. Hier had ikmijn derde hobbel. Aangekomen bij het tankstation staat er een vijftal toerrijders te tanken. Ik rijd door naar een vrije pomp en tank de verkeerde brandstof (20 liter DIESEL). Ik had het pas in de gaten toen ik afre- kende en in mijn steenkool Engels aan de Sloveense kassière vroeg waaromer DIESEL opdebon stond. Wat er dan niet allemaal gebeurt, dat gaat aan je voorbij als een film. Onmiddellijk kortsluiting met Wietze, wat is wijsheid. De kassière zag ook mijn pro- bleem en begon verwoed te bellen. Niet dat ik daar iets van kon verstaan (Sloveens). Meer toerrijders kwamen tanken en mijn actie werd breeduit besproken. Hoe kijk je dan, een boer met kiespijn is er niets bij.

Inmiddels had de kassière een landgenoot aangesproken, die samen met Wietze bereid was om te helpen om de tank te legen d.m.v. overhevelen. Jerrycans gekocht om de zooi op te vangen, slang gehaald en zuigen maar. Uiteindelijk hebben we er ruim 17 liter uitgekregen. Weer volgetankt met de juiste brand- stof en geprobeerd te starten. Na 10 à 15 sec. slaat de motor af en na nog twee pogingen deed de motor niets meer. Ondertussen was de reisleider op de hoogte gesteld en kwam hij even later aan bij het tankstation. Samen met Mathijs werd er gereedschap gepakt en de bud- dyseat verwijderd. Getracht werd of het restant van het mengsel door openmaken van de tank onder de buddyseat soelaas bood. Dat was jammer genoeg niet het geval.

22