PanPost nummer 3 september 2018

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2018

ZOMERSE ZONDAG zo maar een rit … Tekst: Dick Bakker

Het ontbijt en het afwasje is klaar. Motorkleding aan en ik laat de R18 achteruit de garage uitrollen. Wil bevestigt haar intercomaansluiting en hijst zich aan boord. De tank zit nog driekwart vol. Rijden maar!

L icht bewolkt en op de Kenne- merstraatweg richting Lim- men staat een meter op 23 graden. Dat is te harden. Rustig op de weg en via Uitgeest rijden we richting Krommenie. We naderen de gevreesde flitspa- len en verkeerslichten bij Busch en Dam. Links de witte pomp bij horeca de Krokodil. Wij gaan rechts over het spoor. Een smalle bochtige weg door de vuurlinie. Hier de oude verdedigingswer- ken, deel uitmakende van de bescherming van Amsterdam. Nu met recht museumstukken. Ze zijn te bezichtigen. We komen op de Noorder Y en Zeedijk. Hier staan nog genum- merde kilometerpalen, robuust groen met tekst en nummer. Hier met nummers in de zestig. Het zal nog een tijdje duren, maar vandaag passeren we paal 0. Een half verharde uitstulping van de dijk herinnert aan de plaats waar eens het Duitse afweerge- schut aanvallende geallieerde bommenwerpers op weg naar Schiphol uit de lucht schoten. Rechts op de bodem van het vroegere Y vruchtbare zeeklei en graanvelden. Links de grassige weiden op de veengrond. Bij pont Buitenhuizen een omweggetje om toch op de dijk naar Nauerna te komen. De dijk was vroeger nog bochtiger. Bij

één van deze bochten een herin- nering aan de oude taak van de zeedijk en liggen er nog de enorme keien waarop de golven van het Y stuksloegen. Tot Nauerna een keurig vlak asfalt en daarna golvend. Westzaan met een nu nog rustige omgeving van de moderne gevangenis. Over een uurtje zal hier een brandje uitbreken en de zondags- rust worden verstoord door gil- lende sirenes van politie, brandweer en ambulances. Waar eens landbouwvelden met suikerbieten, aardappels en gol- vend graan stond, rijden we nu door industrie langs de boorden van het Noordzeekanaal naar Zaandam. Over de “den Uylbrug” met kunstwerk van Jan Wolkers hebben we de Zaan achter ons en komen in Oostzaan. Een heel andere omgeving, langgerekt met een aantal bruggetjes. Rechts het bekende recreatiege- bied het Twiske. Niet te geloven dat ik hier kanode. Door de buitenwijken van Purme- rend op weg naar Monnicken- dam en dan via het landelijk Katwoude met zijn cheesefarm en Volendam naar Edam. Heel voorzichtig over het smalste brug- getje van dit oude stadje en verder langs de dijk, wat nog steeds de oude Noorder Y en Zeedijk is en ja, hier komen we bij

paal 0, nummer 78 staat bij Bever- wijk. We volgen het IJsselmeer tot Hoorn. Na een aantal verkeers- lichten en industrieterrein weer bij het IJsselmeer, maar nu bovenop de dijk. Geweldig uitzicht en een zeer harde wind. Opspattende golven beuken het basalt. Wat verder genieten tientallen kitesur- fers van de wind. Een leuk gezicht al die kleurige doeken, die de surfers voortsleuren over de golven, behalve dan die met de hele handel in het water liggen. Veel zeilschepen en in de verte ligt Enkhuizen. In de haakse bocht het vuurtorentje, jarenlang groen maar nu wit. Vlak voor Enkhuizen houdt voor ons de dijk even op. We laten de oude stad rechts liggen en zoeken dan onze weg naar Medemblik. Omleiding door de kermis en dan door de Wierin- germeerpolder. Het wordt hoog tijd voor de lunch. De toekan in Wieringerwerf lokt. Een proeverij werd het. Smaakte prima. Tot zover uit het blote hoofd getoerd, nu de gps aan bod. Via de motorkaart richting huis en in die richting hangen zeer donkere wolken. Zullen we het droog redden? Er vallen enige spatjes, kleine file bij verkeerslicht, de carport in, het barst los.

Wij zitten droog bij de Tour n

24