Goriz Nakhasteh
اﻓﻐﺎن
- دو اﺗﺎق ﺑﻬﺘﺮ و رو ﺑﻪ آﻓﺘﺎب ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ روزی اﺳﺖ در اﺧﺘﯿﺎر ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﻬﺎﺋﯽ ی اﺳﺖ. ﭘﻨﺞ ﻧﻔﺮﻧﺪ، واﻻ ﻣﯽ ﺷﺪ ﯾﮑﯽ از آن اﺗﺎق ﻫﺎ را در اﺧﺘﯿﺎرﺗﺎن ﺑﮕﺬارﯾﻢ.
:ﯿﻢ و ﮔﻔﺘ
ﺗﺸﮑﺮ ﮐﺮد
ﯾﻢ
ﻫﻤﺎن ﺟﺎ ﻣ . ﯿﻢ ﺧﻮاﺑ ﯽ
- ﻓﺮق ﻧﻤ ﮐﻨﺪ؛ ﯽ
از ﻧ ﯿﺶﺑ ﯾﺪﺷﺎ
ﯿﻢ
ﺗﺮﺟﯿﺢ داده
ﹰ
را ﺷﻨ . ﯿﺪم
ﺳﺎﻋﺖ از اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺻﺪا ﯿﺘﯽﮔ ی
ﻇﺎﻫﺮا
ﻣﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮد. از ﺟﺎ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻢ و ﺑﻪ ﺗﺮاس رﻓﺘﻢ.
در ﺑﺎﻟﮑﻦ اﺳﺘﻔﺎده ﺑﺎ . ﮐﻨﺪ
آﻓﺘﺎب ﻧﻮر از ﺑﻮد
ﺧﺎﻧﻤﯽ
ﺑﻮد. ﺗﺎ ﻣﺮا
ﻣﻘﺎﺑﻞ ﮔ
ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد، رو
ﮐﻪ ﺑﺮ رو ﯾﺶﭘﺎ ی
ﺑﺎ ﮐﻮدﮐ
زن ﺟﻮان و ﻣﺤﺠﻮﺑ
ﯿﺘﯽ
ی ﯽﺻﻨﺪﻟ
ﯽ
ﯽ
ﻣﺤﺠﻮﺑﺎﻧﻪ ﮔﻔﺖ: - ﻪ اﺑﻬ اﻟ
ﯾﺪ، د
.ﯾﺪ ﺧﻮش آﻣﺪ
ﯽ،
او ﮔﻔﺖ:
ﮐﺮد و درﺑﺎره
ﻣﺮا ﺑﻪ او ﻣﻌﺮﻓ
ﯿﺘﯽ ﺷﺪم. ﮔ
ﺑﻪ آن ﯾﮏ ﻫﺎ ﻧﺰد
ی
ﯽ
ﻣﺎ دارﻧﺪ.
ﮐﻢ و ﺑ ﯿﻪﺷﺒ ﯿﺶ
اﻓﻐﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺳﺮ
از اﺣﺒﺎ
ﯿﺪار، ﺧﺎﻧﻢ ﺑ
- ﯾﺸﺎن ا
ﯽ ﮔﺬﺷﺘ
ی
ﮐﺮدم. ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺷﻮﻫﺮش ﻫﻤﺮاه ﭘﺴﺮ ﺑﺰرﮔﺸﺎن ﮐﻪ ﭘﻨﺞ، ﺷﺶ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮد،
او اﻇﻬﺎر ﺧﻮﺷﻮﻗﺘ
از د
ﯽ
ﯾﺪن
آﻣﺪ. ﺟﻮاﻧ
ﺑﻌﺪ آﻗﺎ ﯿﺪار ﺑ ی
اﺗﺎق ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ. دﻗﺎ
ﮔﺮدﻧﺪ. ﻣﺎدرش ﻫﻢ ﺗﻮ
رﻓﺘﻪ اﻧﺪ ﺧ ﯽ و ﺑﺮﻣ ﯿﺎﺑﺎن
ﯽ
ﯾﻘﯽ
ی
ﺳﺎﻟﻪ ﺑﺎ ﻗﯿﺎﻓﻪ ای ﻣﺘﻔﮑﺮ،رﯾﺶ ﺳﯿﺎه، ﻣﻮی ﮐﻢ و ﺻﺎف، ﻗﺎﻣﺘﯽ ﻣﺘﻮﺳﻂ، ﻟﺒﺎﺳﯽ ﺑﻪ ﺳﺒﮏ ﻟﺒﺎس ﻫﺎی اﻓﻐﺎﻧﯽ و ﭘﺎ ﮐﺴﺘﺎﻧﯽ. ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺖ و ﺗﻮاﺿﻊ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪ. ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺶ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﯾﻢ. ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﻨﺸﯿﻨﯿﻢ. او را در آﻏﻮش ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﺑﻮﺳﯿﺪم و ﺧﻮد را ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮدم. وﻗﺘﯽ ﮔﯿﺘﯽ را ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ او ﺑﻪ ﭼﻪ ﺻﻮرت ﻣﻌﺠﺰه آﺳﺎﯾﯽ زﻧﺪه ﻣﺎﻧﺪه، ﺑﺎ ﺣﯿﺮت او را ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﺮد و ﺳﺮ ﺗﮑﺎن ﻣﯽ داد. ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮب و ﻓﯿﻠﺴﻮﻓﺎﻧﻪ ﺣﺮف ﻣﯽ زد. ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻤﺶ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاﯾﻤﺎن ﭼﺎی ﺑﯿﺎورد، و آرام آرام از اﯾﻦ ﮐﻪ ﻧﺎﭼﺎر از ﻓﺮار ﺷﺪه و ﺑﻪ ﭘﺎ ﮐﺴﺘﺎن آﻣﺪه اﺳﺖ، ﭼﻨﯿﻦ ﺣﮑﺎﯾﺖ ﮐﺮد: » ﻣﻦ در اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن ﺑﻬﺎﺋﯽ ﺷﺪم؛ ﻫﻤﺴﺮم ﻫﻢ اﯾﻤﺎن آو رد، وﻟﯽ ﻣﺎدرش ﻣﺴﻠﻤﺎن اﺳﺖ ﹰ و ﻇﺎﻫﺮا ﮐﻪ دﺧﺘﺮش ﺑﻬﺎﺋﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ. وﻗﺘﯽ در اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن ﺣﮑﻮﻣﺖ ﮐﻤﻮﻧﯿﺴﺘﯽ روی ﮐﺎر آﻣﺪ، ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﹰ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ. ﻣﻦ ﻣﻌﻠﻢ و دﺑﯿﺮ ﺑﻮدم؛ ﻃﺒﻌﺎ داﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﻬﺎﺋﯽ ﻫﺴﺘﻢ. ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻫﯿﭻ ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﯽ ﺑﺎ آن ﻫﺎ ﻧﺪاﺷﺘﻢ، وﻟﯽ ﻣ ﺮا اﺣﻀﺎر ﮐﺮدﻧﺪ و ﺗﮑﻠﯿﻒ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻋﻀﻮ ﺣﺰب ﺑﺸﻮم. ﻣﻦ ﺑﺪون اﯾﻦ ﮐﻪ ذ ﮐﺮی از اﻋﺘﻘﺎداﺗﻢ ﺑﮑﻨﻢ، از آن ﮐﺎر ﺳﺮ ﺑﺎز زدم. ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻓﺮﺻﺖ ﻣﯽ دﻫﻨﺪ ﺗﺎ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ، وﻟﯽ روز ﺑﻌﺪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻣﺮا زﻧﺪاﻧﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ﯾﮑﯽ از رﻓﻘﺎ ﮐﻪ از آن ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺧﺒﺮدار ﺷﺪه ﺑﻮد، زودﺗﺮ ﻣﺮا ﺧﺒﺮ ﮐﺮد. ﻧﺘﻮ اﻧﺴﺘﻢ از زن و ﺑﭽﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﻨﻢ. ﻓﻘﻂ او ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺳﻮی اﯾﺮان ﻓﺮار ﻣﯽ ﮐﻨﻢ. ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﺑﻪ اﯾﺮان وارد ﺷﺪم و در ﭘﻨﺎه ﺑﻮدم، از ﻃﺮﯾﻖ او، زﻧﻢ را از ﺟﺎﯾﻢ ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺧﻮاﻫﻢ ﮐﺮد. ﺑﻪ ا » ﻓﺮار ﮐﺮدم اﻣﺎ ﺗﺎ ﻗﺒﻞ از ورود ﺑﻪ ا ﭼﻨﺪ ﺧﻄﺮ ﻣﺮگ را ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻢ. در ا را ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺸﺎن ﺑﻮد، ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و زﻧﺪاﻧﯽ ﻣﯽ
و ﺷﺶ ﯽﺳ ﯾﺎ ﭘﻨﺞ و ﺳﯽ
داﻧﺪﯽﻧﻤ
ﯾﺮان
ﯾﺮان،
ﯾﺮان
ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﻮد، و ﮐﺎر ﻣ . ﮐﺮدم ﯽ ام ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ دﻧﺒﺎل ﺑﻪ ﺷﺪم ﺧﺒﺮدار
اﻓﻐﺎن یﻫﻤﻪ ﯿﺎنﻣ
یﺑﺮا ﯾﯽ ﻫﺎ، ﺟﺎ
۲۰۹
Made with FlippingBook Annual report