Goriz Nakhasteh
ﯾﺰ ﭘﺮو
ﮔﻔﺖ:
از ﺷﻤﺎ ﭘﻨﺞ ﻫﺰار روﭘ . ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﯽﻣ ﯿﻪ
- ﻫﺎ ﯾﻦا
ﺑﺪون ﺗﺄﻣﻞ ﮔﻔﺘﻢ: - ﻣﻦ د داﻧﯿﺪ ﯽﻣ
ﺳﻔﺮ ﻻزم اﺳﺖ. ﻫﺮ ﻃﻮر ﻧﺪارد؛ ﺷﻤﺎ ﺑﺪﻫﯿﺪ، ﺑﻌﺪ
ﭘﻮل ﻫﻢ ﺑﺮا اداﻣﻪ ی
ﻫﻤﺮاه ﻧﺪارم، و ﺟﺰﺋ
ی
ﯽ
ﯽﭘﻮﻟ ﯾﮕﺮ
ﭘﺮداﺧﺖ ﻣﺎﻧﻌﯽ ﻫﻢ ﭘﻮل ﺗﻤﺎم
داﻧﯿﺪ ﯽ ﺻﻼح ﻣ ﻣﻦ ﻧﻈﺮ از. ﯿﺪ ﻋﻤﻞ ﮐﻨ
ﺑﺮاﯾﺘﺎن .ﮐﻨﻢ ﻣﯽ ﺣﻮاﻟﻪ
ﻃﻮل ﻧﮑﺸ ﯿﺪ . ﻧﺰد و ﻓﺮاﻣﺮز و ﯿﺘﯽ و ﮔ ﻣﺴﻌﻮد
ﻣﺬا ﮐﺮات و رﻓﺖ و ﺑﺎزﮔﺸﺖ دو دﻗ ﯿﺸﺘﺮ ﺑ ﯿﻘﻪ
ﺗﻤﺎم ا
ﯾﻦ
ﺑﺎ او ﺻﺤﺒﺖ ﻣ ﮐﺮدﯽ و از آن ﻫﺎ ﺧﻮاﻫﺶ داﺷﺖ ﺑﺎ
ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﺎ آراﻣ
ﻣﺄﻣﻮر ﻓﺮودﮔﺎه ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ. ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ وﺿﻊ ا
ﯽ
ﻣﺴﻌﻮد
و ﻣﺴﺎﻋﺪت ﯾﯽﻫﺎ ﮐﻪ دوﻟﺖ ﭘﺎ ﮐﺴﺘﺎن ﺑﻪ ا ﯾﺮاﻧﯽ ﻫﺎ از ﻧﻈﺮ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔ ﺑﻪ ﺳﺎﯾﺮ ﻧﻘﺎط ﻣﯽ دﻫﻨﺪ، ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﻫﻮاﭘﯿﻤﺎ را از دﺳﺖ ﻧﺪﻫﯿﻢ، وﻟﯽ ﻣﺄﻣﻮر دﯾﮕﺮ ﺟﻮاﺑﯽ ﻧﻤﯽ داد. ﯾ ﮏ رﺑﻊ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ اﺟﺎزه ی ورود ﺑﻪ ﻫﻮاﭘﯿﻤﺎ ﻧﻤﺎﻧﺪه ﺑﻮد، و ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺴﺎﻓﺮان ﺑﺎﻗﯿﻤﺎﻧﺪه در ﻓﺮودﮔﺎه ﻣﺎ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﺑﻮدﯾﻢ. ﻧﮕﺎه ﻫﺎی ﻣﺄﻣﻮران ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺎ. ﺑﯽ اراده ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﻃﺮف رﻓﺘﻢ ﺗﺎ ﺑ ﺒﯿﻨﯿﻢ و اﻣﮑﺎن ﺳﻔﺮ
را
ﯽ
ﯾﺮان
ﭘﺮوﯾﺰ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. او را ﻧﺪﯾﺪم. ﺧﺎﻧﻤﺶ ﮔﻔﺖ: - آن دورﺗﺮ ﻣﺸﻐﻮل ﺷﻤﺮدن ﭘﻨﺞ ﻫﺰار روﭘ
از ﻣﺄﻣﻮران اﺳﺖ.
ﺑﻪ ﯾﻞ و ﺗﺤﻮ
ﯾﮑﯽ
ﯿﻪ
ﮐﻪ ﺑﺎ آن ﻫﺎ ﻣﺸﻐﻮل ﮔﻔﺘﮕﻮ
ﺷﺪم. ﻣﺄﻣﻮر
و دﮐﺘﺮ ﯾﮏﻧﺰد ﻣﺴﻌﻮد
دوﺑﺎره ﺑﺎزﮔﺸﺘﻢ و ﺑﻪ ﮔ ﻓﺮاﻣﺮز و ﯿﺘﯽ ﺑﻮد، رو ﺑﻪ ﻣﻦ ﮐﺮده و ﮔﻔﺖ: - و ﺑﻌﺪاﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ: - ا ﮔﺮ آﻧﭽﻪ ﻣ ﭘﺮﺳﻢ ﯽ
ی
ﭘﺮداﺧﺖ ﮐﺮده ﯾﺪ؟ ا
ﭘﺎﺳﭙﻮرت ﺧﻮرده اﺳﺖ، ﭘﻮﻟ
ﯽ
یﺑﺮا ﯾﺎآ ی ﮐﻪ ﺗﻮ ﯾﯽ ﻣﻬﺮﻫﺎ
ﮐﻤﮑﺘﺎن ﺧﻮاﻫﻢ ﮐﺮد.
ﺑﻪ ﺻﺪاﻗﺖ ﺟﻮاب ﺑﺪﻫ دارد و ﻻﺑﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ او رﺳﺎﻧﺪه اﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﺰار ﭘﻨﺞ
ﯿﺪ،
روﭘﯿﻪ در ﺣﺎل ﺗﺤﻮﯾﻞ اﺳﺖ.
داﻧﺴﺘﻢ ﯽﻣ
ﯽ ﺳﺮ ﻫﻤﺮاﻫ
ﮔﻔﺘﻢ:
- آری، ﻓﻼن ﻗﺪر ﭘﺮداﺧﺘﻪ از ﺷﻤﺎ ﭘﻮل ﮔﺮﻓﺖ؟ -
اﯾﻢ.
ﯽﮐ ﮔﻔﺘﻢ:
ﻧﺒﻮد. ﯾﺮاﻧﯽ
- اﺳﻢ ﻓﺎرﺳ ا ﯽوﻟ ﮔﻔﺖ، ﯽﻣ ﯽ
ﺑﻌﺪ ﮔﻔﺖ:
ﻣﻦ ﻗﻮل ﻣ دﻫﯽ ﻢ ﭘﻮل
از ﺷﻤﺎ ﭘﻮل ﮔﺮﻓﺘﻪ و او را ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻌﺮﻓ ﯿﺪ، ﮐﻨ ﯽ
در ﻓﺮودﮔﺎه ﮐﺴ
- ا ﮔﺮ ﺑﮕﻮ
ﯽ
ﯾﯿﺪ
داﺷﺖ.
ﭘﺮواز ﻫﻢ ﺧﻮاﻫ
و ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﭘﺲ ﺑﺪﻫﻢ و اﺟﺎزه
او ﺑﮕ را از
ﯿﺪ
ی
ﯿﺮم
۲۳۰
Made with FlippingBook Annual report