Goriz Nakhasteh
ﻫﻮاﭘﯿﻤﺎی ﺗﻬﺮان زاﻫﺪان را ﻧﺸﺎن ﻣﯽ
- ﭘﺴﺮﻋﻤﻮ، ﺑﻠ
دﻫﻢ.
ﺖﯿ
ﮔﻔﺘﻢ:
ﺧﻮدت را ﺑﺎ ﺳﺎ ک ﻫﺎ ﻣﺸﻐﻮل ﻧﺸﺎن ﺑﺪه. ﺑﺮﻣ ﯾﯿﻢ ﮔﻮﯽو ﻣ ﯾﻢ ﮔﺮدﯽ
- ﻧﻪ،
ﻓﺮاﻣﺮز ی ﺟﺎن. ﻗﺪر
ﻫﻤﺮاه ﻧ » و ﻫﯿﺠﺎن ﺷﺘﺎب زده، ﺑﺎ آن ﻗﺎﻣﺖ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﻮی آن ﻫﺎ ﺑﺎزﮔﺸﺖ و ﺑﻪ آن ﻫﺎ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﻠﯿ ﻫﺎی ﺳﻔﺮ را ﺖ ﻫﻤﺮاه ﻧﺪارﯾﻢ. ﯾﮑﯽ از آن ﻫﺎ ﮐﻪ ﻗﯿﺎﻓﻪ ی ﺳﻮﺧﺘﻪ و ﺳﺒﯿﻞ ﺳﯿﺎه ﻣﺜﻠﺚ ﺷﮑﻠﯽ داﺷﺖ، ﺳﺮش را ﺑ ﻪ ﻣﻦ ﻧﺰدﯾﮏ ﮐﺮد و ﯿﺎورده اﯾﻢ اﺳﺖ ﺑﻬﺘﺮ ﻃﻮر اﯾﻦ .« اﯾﻦ. ﮐﻪ ﺧﺮ ﻫﺎ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ﻣﯽ. ﻓﻬﻤﻨﺪ ﺑﺎ .
ﮔﻔﺖ:
ﭘﺮواز ﺑﻪ ﻓﺮودﮔﺎه ﻣﻬﺮآﺑﺎد ﺧﻮاﻫ ﻫﻢ، ﺧﻨﺪه ﮐﻨﺎن، ﺗﺮﺟﻤﻪ ﮐﺮدم. ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻓﺎرﺳﯽ
. ﺑﺎ اوﻟ
- ﻣﺎ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ا ﮔﺮداﻧﯿﻢ ﯽ ﺑﺮ ﻣ ﯾﺮان
ﯿﺪ رﻓﺖ.
ﯿﻦ
ﻣﻌﻨﯽ آﻧﭽﻪ را ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد، درﯾﺎﻓﺘﻢ، و ﺑﺮای
ﻓﺮاﻣﺮز
ﮔﻔﺘﻢ:
- ﭼﻪ ﺑﻬﺘﺮ از ا !ﯾﻦ آن وﻗﺖ رو
را ﺑﻪ او ﮐﺮدم و ﮔﻔﺘﻢ:
ﯾﻢ
- . ١٠ OK, we are ready ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﻣﻦ دروغ ﻣﯽ
و ﺑﻪ اﺻﻄﻼح، ﻓﯿﻠﻢ ﺑﺎزی ﻣﯽ ﮐﻨﻢ. ﺣﺮﮐﺎت ﻋﺼﺒﯽ و ﺑﺪون اراده ی را ﮐﻪ در آن ﻟﺤﻈﺎت ﺑﻪ زﺑﺎن ﻣ ﯽ آورد، ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﻤ ﺑﻪ ﮐﻨﻢ؛ ﯽ
ﮔﻮﯾﻢ
ﺳﻮ و آن ﺳﻮ رﻓﺘﻦ و ﮐﻠﻤﺎﺗ
ﯾﻦو ا ﻓﺮاﻣﺮز
ﯽ
و درﻣﺎﻧﺪﮔ ﯾﺪﺷﺪ ﯽ
ﻧﺎآراﻣ
و اﺿﻄﺮاب ﺧﻮد را و ﺗﻤﺎم ﺧﺴﺘﮕ ﻃﺎﻗﺖ ﻧ ﯿﺎورد . ﺑﻪ آن ﻣﺄﻣﻮر ﻧﺰد
ﯿﻦﻫﻤ ﻧﺤﻮ، ﻧﺎراﺣﺘ
ﯽ، ﯽرﻧﮕ ﯾﺪه ﭘﺮ ﯽ،
ﯽ
را از ﺑﺮم. ﯽﻧﻤ ﯾﺎد
ﯿﺘﯽﮔ
ﺷﺪ و ﮔﻔﺖ:
دﮐﺘﺮ ﯾﮕﺮ د ﻣﺴﻌﻮد
ﯾﮏ
ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﭼﻨﺪ روز ﻣﻬﻤﺎن ﻣﺎ ﺑﻮدﻧﺪ. در اﯾﺮان ﺑﺮای آن ﻫﺎ
- ﺷﻤﺎ درﺳﺖ ﮔﻮﯾﯿﺪ ﯽﻣ ﺑﻬﺎﺋﯽ ﻫﺎ ﯾﻦ. ا
ﺧﻄﺮ ﻣﺮگ ﺑﻮده اﺳﺖ. ﺑﯿﺴﺖ دﻗﯿﻘﻪ ﺑﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺮواز ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪه؛ ﺑﮕﺬارﯾﺪ ﺑﺮوﻧﺪ. ﮐﻪ ﯽ در ﺣﺎﻟ ﺑﺎ ﻣﺨﺎﻃﺒﺶ ﺻﺤﺒﺖ ﻣ ﮐﺮد، ﯽ ﺗﺎزه ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺰد ﺷﺪ و ﮔﻔﺖ:
ﯾﮏ
ی ﻣﺄﻣﻮر
ﻣﺴﻌﻮد
ﹰ ﻧﺰد او ﺑﺮو ﻓﻮرا و ؛ﯾﺪ ﻣﺸﺨﺼﺎت
ﺷﻤﺎ را ﺑﺒ
ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻣ ﺧﻮاﻫﺪ ﯽ
- ا یﻣﺮد ﯾﻦ ﺑﺎ ا ﯾﺮاﻧﯽ
ﯿﻨﺪ؛
. ﮔﻔﺖ را ﭘﺮوﯾﺰ
ﺑﻪ ﮔﯿﺘﯽ
ﮔﻔﺘﻢ:
- .ﯾﺰ ﭘﺮو ﯿﺶﭘ رومﯽﻣ ﯿﺘﯽﮔ
ﻣﻠﺘﻤﺴﺎﻧﻪ ﮔﻔﺖ: - ﮐﺎرﻫﺎ را ﺗﻤﺎم ﮐﻨ .ﯿﺪ
ﺧﻮدﺷﺎن ﻓﺮا ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ.
دﺳﺖ ﻣﺮا ﻧﺰد
ﺑﺎ اﺷﺎره
و ﺧﺎﻧﻤﺶ ﺗﺎ ﻣﺮا د
رﻓﺘﻢ. ﭘﺮو
ﯿﺮون ﺑ
ﯾﮏ
ی
ﯾﺪﻧﺪ،
ﯾﺰ
۱۰ ﺑﺎﺷﺪ؛ ﻣﺎ ﺣﺎﺿﺮ .ﯾﻢ
۲۲۹
Made with FlippingBook Annual report