Nel Jessurun & Roxane Warring - Verschillen omarmen

1.3  Van systeemtheorie naar Family Therapy

1.3.2 De positie van de transculturele systeembenadering De transculturele systeembenadering is ontstaan uit de intergenerationele stroming, die ruimte biedt aan cultuur-, gender-, klassen- en historische aspecten en die vol gens de auteurs het universeelst is en zich het best laat verbinden met transcultureel werk. Deze benadering is ontwikkeld door Marjon Arends († 2008), Nel Jessurun en Anna de Voogt en hun Collectief van Transcultureel Therapeuten (CTT) in Am sterdam. Net als in de Intergenerationele school ligt de focus op gedragspatronen die door de generaties heen worden doorgegeven en ten grondslag liggen aan veel psychische en sociale problemen van individuen en systemen. In het transculturele concept speelt het cultureel-historisch perspectief van de (familie)geschiedenis een betekenisvolle rol. Een ander belangrijk thema in deze benadering is de ontwikkeling van het systeem in zijn context door de tijd en levensfasen heen (levensfase-multi contextmodel; zie hoofdstuk 2). Cultuur (in al haar facetten) verdient expliciete aan dacht, evenals de onverbrekelijke loyaliteit van familieleden aan elkaar, de vorming van driehoeken in systemen en de impact van verschillende gezinsconstellaties. Ver der moet worden gezocht naar bronnen van vergeten of verloren krachten (Carter & McGoldrick, 1982). Yahyaoui (1988) spreekt in dit kader van enveloppement , wat door Tjin A Djie (2003) is uitgewerkt tot ‘beschermjassen’. Deze onderwerpen vor men de rode draad van dit boek.

DEEL I

43