Anahid - Bahais Between Two Revolutions

اﯾﺮاﻧﯽ ﺗﻨﯿﺪه ﺷﺪه ﺑﻮد، اﯾﻦ ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺟﻠﺐ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺑﻮد . ﺑﺨﺶ ﺑﺰرﮔﯽ از ﺟﺎﻣﻌﻪ ﮐﻪ از ﯾﮏ ﺳﻮ ﺗﺤﻮﻻﺗﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ اﻧﻘﻼب ﻣﺸﺮوﻃﻪ وﻋﺪه داده ﺑﻮد، اﻣﺎ از ﺳﻮی دﯾﮕﺮ ﺑﺮای ﮔﺬار از ﺗﻌﺼﺒﺎت ﻧﻬﺎدﯾﻨﻪ ﺷﺪه در ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻧﮕﯿﺰه ای ﻧﺪاﺷﺖ ، دﻟﯿﻠﯽ ﺑﺮای ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ اﯾﻦ ﻧﮕﺮاﻧﯽ روﺣﺎﻧﯿﺖ ﻧﻤﯽ دﯾﺪ. ﻧﺨﺒﮕﺎن ﻣﺸﺮوﻃﻪ ﻧﯿﺰ، از ﮐﻪ ﻫﻤﺎن ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ روزﻫﺎ ی ﺷﮑﻞ ﮔﯿﺮی ﺟﻨ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻮﻓﻘﯿﺘ ﺸﺎن در ﭘﯿﺸﺒﺮد اﻧﻘﻼب ﻣﻮﮐﻮل ﺑﻪ زدوده ﺷﺪن اﯾﺮاﻧﯿﺎن در اﻧﻘﻼب ﻣﺸﺮوﻃﻪ ﺑﻮد - رواﯾﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﺴﺎوی را ﻧﺨﺴﺖ در ﻣﯿﺎن ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺷﯿﻌﻪ ، و ﺳﭙﺲ ﺑﯿﻦ اﻗﻠﯿﺖ " ﻫﺎی رﺳﻤﯽ" ﺗﻘﺴﯿﻢ ﮐﺮد. ﻣﯽ اﯾﻦ رواﯾﺖ، ﯾﮏ ﺳﺎل ﭘﺲ از ﺗﺼﻮﯾﺐ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﯽ ﻣﺸﺮوﻃﻪ در ﺳﺎل ۱۲۸۵ ﻫﺠﺮی ﺷﻤﺴﯽ ) ۱۹۰۶ ﻣﯿﻼدی( و در اﺻﻮل ﻣﺘﻤﻢ اﯾﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﺗﺒﻠﻮر ﭘﯿﺪا ﮐﺮد. اﺻﻞ اول ﻣﺘﻤﻢ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﯽ ﭘﺎدﺷﺎه اﯾﺮان را ﻣﻠﺰم ﻧﻤﻮد ﮐﻪ "دارا و ﻣﺮوج" ﻣﺬﻫﺐ اﺳﻼم ﺷﯿﻌﯽ اﺛﻨﯽ ﻋﺸﺮی ﺑﺎﺷﺪ؛ اﺻﻞ دوم ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻫﯿ ﺄ ﺗﯽ از ﻋﻠﻤﺎی ﺷﯿﻌﻪ را ﻣﻘﺮر ﻧﻤﻮد ﺗﺎ ﺑﺎ ﻧﻈﺎرت ﺑﺮ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮرای ﻣﻠﯽ ّآﻧﭽﻪ را ﮐﻪ "ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﻗﻮاﻋﺪ ﻣﻘﺪ ّ یﺳﻪ اﺳﻼم داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻃﺮح و رد ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﻨﻮان ﻗﺎﻧﻮﻧﯿ ﺖ ﭘﯿﺪا ﻧﮑﻨﺪ"؛ اﺻﻞ ﺑﯿﺴﺘﻢ آزاد ی ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت را ﻣﺸﻤﻮل "ﮐﺘﺐ ﺿﻼل و ﻣﻮاد ﻣﻀﺮه ﺑﻪ دﯾﻦ" ﻧﺪاﻧﺴﺖ؛ و اﺻﻞ ﺑﯿﺴﺖ و ﯾﮑﻢ آزادی اﻧﺠﻤﻦ ﻫﺎ و اﺟﺘﻤﺎﻋﺎت را از ﮔﺮوه ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ "ﻣﻮﻟﺪ ﻓﺘﻨﻪ دﯾﻨﯽ و دﻧﯿﻮی" ﺑﺎﺷﻨﺪ درﯾﻎ ﻧﻤﻮد. ٥ در ﻇﺎﻫﺮ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ اﺻﻮل ﻓﻘﻂ ﺑﻬﺎﺋﯿ را ﻫﺪف ﺣﻤﻠﻪ ﺧﻮد ﻗﺮار ﻧﺪاده ﺑﺎﺷﻨﺪ . ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﯽ ﻣﺸﺮوﻃﻪ ﺑﺮای آزادی ﺧﻮاﻫﺎن و روﺷﻨﻔﮑﺮان ﻏﯿﺮ دﯾﻨﯽ ﻧﯿﺰ ﺟﺎی ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ اﻧﺪﮐﯽ ﺑﺎ روﺣﺎﻧﯿﺖ ﺷﯿﻌﯽ، اﺣﮑﺎم اﺳﻼﻣﯽ، ﯾﺎ ﺑﺎورﻫﺎی دﯾﻨﯽ ﺑﺎﻗﯽ ﮔﺬاﺷﺘ ﻪ ﺑﻮد . ﻣﺴﺌﻠﻪ اﻣﺎ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ دﯾﮕﺮان، ﻫﺮ ﭼﻘﺪر ﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﻠﻤﺎی ﺷﯿﻌﻪ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﯾﺎ ﺣﺘﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دﯾﻦ ﺑﺪﺑﯿﻦ ﺑﻮدﻧﺪ، ﺣﺪاﻗﻞ در اﻧﻈﺎر ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻫﻮﯾﺘﯽ ﻏﯿﺮﺷﯿﻌﯽ ﺑﺮای ﺧﻮد ﻗﺎﺋﻞ ﻧ ه ﺑﻮدﻧﺪ ﺸﺪ ﺗﻨﻬﺎ . ﺑﻬﺎﺋﯿ ﺎن ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ا ﮐﻨﻮن ﻪ ﺑ ﻧﺤﻮی ﺑﺎرز ﺧﻮد را ﭘﯿﺮوان آﯾﯿﻨﯽ ﺟﺪﯾﺪ ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻨﺪ. ٦ ﯿ ﺑﻬﺎﺋ ﻋﺰم ﺎن ﺑﺮا ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺑﺮا ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﻪ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳ ّ ﯽ ﮐﺸﻮر ﺗﺎب ﺗﺤﻤ ﻞ آن را داﺷﺖ. ًﯿ ﺑﻬﺎﺋ ﺎن ا ﮐﻨﻮن ﻧﻪ ﺻﺮﻓﺎ ﺧﺎرج ﺧﺎرج از ﻣﻠﺖ ﺑﻮدﻧﺪ. آﻧﭽﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ اﯾﻦ ﺗﻌﺮﯾﻒ را آﺳﺎن ﺗﺮ ﮐﻨﺪ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﻫﺎی آﯾﯿﻦ ﺑﻬﺎﺋﯽ در ﻓﺮاﺳﻮی ﻣﺮزﻫﺎی اﯾﺮان ﺑﻮد. ﺟﻬﺎن ﺑﯿﻨﯽ ای ﮐﻪ ﺧﻮد ﺑ ﻪ ﺷﺪت در ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﻣﺎدری ﺳﺮﮐﻮب ﺷﺪه و ﭘﺎﯾ ﻪ ﮔﺬارش ﺗﻤﺎم دوران زﻋﺎﻣﺖ ﻣﻌﻨﻮی ﺧﻮﯾﺶ را در ﺣﺒﺲ و ﺗﺒﻌﯿﺪ در ﺧﺎ ک ﻋﺜﻤﺎﻧﯽ ﺳﭙﺮی ﮐﺮده ﺑﻮد ﮐﻢ ﮐﻢ ﻫﻮاداران و ﻣﺮﯾﺪاﻧﯽ در ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﻫﺎی دﯾﮕﺮ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﺑ ﻪ ﻧﺤﻮی ﻓﺰاﯾﻨﺪه ﻣﺎﻫﯿﺘﯽ ﻓﺮا - اﯾﺮاﻧﯽ ﭘﯿﺪا ﻣﯽ ﮐﺮد. ﺣﺮﮐﺖ دﯾﻨﯽ ﺟﺪﯾﺪ از ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺳﺎل ﻫﺎ ﻧﻈﺮ ﺑﺮﺧﯽ ﻣﺴﺘﺸﺮﻗﯿﻦ و دﯾﭙﻠﻤﺎت ﻫﺎی ﻣﺴﺘﻘﺮ در اﯾﺮان را ﺑ ﻪ ﺧﻮد ﺟﻠﺐ ﮐﺮد و ﮔﺎﻫﯽ ﻧﯿﺰ اﺑﺮاز ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﯾﺎ ﺗﻼش آﻧﻬﺎ ﺑﺮای ﺗﺨﻔﯿﻒ زﺟﺮ و ﺑﺎﺑﯿﺎن و ﺑﻬﺎﺋﯿﺎن را ﺑ ﻪ دﻧﺒﺎل داﺷﺖ. ۷ اﻣﺎ اﯾﻦ ﺗﻮﺟﻪ و ﺗﻼش ﻫﺎی ﺣﺮﻓﻪ ای ﯾﺎ اﻧﺴﺎن دوﺳﺘﺎﻧﻪ، ﺑﻪ ﺗﺪرﯾﺞ ارﺗﺒﺎﻃ ﺑﺎﺑﯿ ﺸﺎن ﺑﺎ ﺎن و ﺑﻬﺎﺋﯿ اﺳﺖ ﺎن ﻋﻤﻼ ً، رﻏﺒﺖ ﭼﻨﺪاﻧﯽ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻓﺸﺎر و روﺣﺎﻧﯿﺖ ﺑﺮای ﺑﺎزﺗﻌﺮﯾﻒ آرﻣﺎن ﻫﺎی اوﻟﯿﻪ ﺧﻮﯾﺶ ﻧﺸﺎن ﻧﺪ . ﻧﺪا ﺣﺎﺻﻞ، ﻇﻬﻮر رواﯾﺘﯽ ﻧﻮ از ﺑﺮاﺑﺮی ﻫﻤﻪ ﻧﻪ روﺣﺎﻧ ﺖ، ﯿ ﻧﻪ ﺣﺎ ﮐﻤ ﮕﺮﯾو د ﺖ، ﯿ ﻦ،ﯾ از د ﮐﻪ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﺗﻌﺮ ، ﻗﺎﻧﻮن ﻒﯾ

ی ﺟﺎﻣﻌﻪ ی دﻟﺒﺴﺘﻪ

ﺶﺒ

ﺳﻠﻄﻨﺖ

یﺷﺎﺋﺒﻪ

ی

ی

ﺎن

یﺰﯿ ﻫﻤﺎن ﭼ

ﺶﯾﺧﻮ ی

ﯽﻨﯾد ﺖﯾﻫﻮ ﻒﯾ ﺗﻌﺮ ی

ی ﺷﮑﻨﺠﻪ

ﯾ ﯿﻦ اﯾﺮاﻧﯽ را اﻟﻬﺎم ﺑﺨﺶ ﺧﻮد ﯾﺎﻓﺘﻪ و ﺑﺎ

ﻏﯿﺮاﯾﺮاﻧﯿﺎﻧﯽ ﻣ داد ﮐﻪ آ ﯽ

ﺟﺎی ﺧﻮد را ﺑﻪ اﺑﺮاز ﻋﺸﻖ و ﻋﻼﻗﻪ

ی ی ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ

ﻣﺸﺮوﻃﻪ، : ﻣﺮﺟﻊ

٥ اﺳﺎﺳ ﻗﺎﻧﻮن

ﯽ

https://fa.wikisource.org/wiki/

قانون اساس_ مشروطه _ی

٦ :ﺑﻪ ﺷﻮد رﺟﻮع

Sepehr Manuchehri, Taqiyyah (Dissimulation) in the Babi and Baha'i Religions , http://bahai-library.com/manuchehri_taqiyyih_babi_bahai

ﺪﯾﺟﺪ ﯽﻨﯾد ﺣﺮﮐﺖ

ﺑﻪ ﮐﻪ

ﻧﺨﺴﺘ ﺑﻮدﻧﺪ ﯽﺮاﻧﯾا ﺮﯿﻏ ﻦﯿ ﻣﺤﻘﻘ

۷ ﯿﻧ ون، اﺑﺮ ﻨﻮ، ﯿﮔﻮﺑ

ی ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ

ﻦﯿ

یزﻣﺮه در روزن و ﮓ، ﯿﺑ ﮐﺎﻇﻢ ﺮزا ﯿﻣ ﮑﻮﻻس،

ﻣﺒﺎدرت . ﺪﻧﺪﯾ ورز (Moojan Momen, Scholarship on the Baha'i Faith , http://www.northill.demon.co.uk/relstud/schol.htm)

ﺮانﯾا در

2