Louise Cornelis - Adviseren met perspectief

dergelijke adviesprojecten vaak een belangrijke plaats ingeruimd voor het einddocument. Dit boek is dus in de eerste plaats bedoeld voor adviseurs die werken vanuit dat expertmodel. Een ander model is dat van de counselor : de adviseur helpt de klant zijn eigen antwoorden te formuleren en richt zich vooral op het begeleiden van het proces. In dat geval zal het grijze gedeelte kleiner zijn. Ook bij meer praktische, interimachtige advisering zal het grijze gedeelte minder plaats innemen. Wellicht rapporteer je vaker tussentijds en zul je dus meerdere keren het schrijfproces doorlopen. Hoe de situatie ook is: in de meeste adviesvormen wil je op bepaalde momenten iets duurzaams en tastbaars achterlaten. Daarvoor kun je dit boek gebruiken; een bepaalde opvatting over adviseren mag immers nooit een excuus zijn om niets of slechts gebrekkige documenten bij de klant achter te laten. Als het einddocument een minder grote rol speelt bij jouw vorm van advi sering, zal de methode van dit boek eveneens van nut zijn. Lees dan de hoofdstukken 1, 2 en 3 globaal door en haal eruit wat op jouw situatie van toepassing is. Vanaf hoofdstuk 4 zul je meer vinden wat je kunt gebruiken. Kijk vooral naar hoofdstuk 6. Daarin komen de ‘kleinere’ rapportagevor men zoals brieven en memo’s aan de orde (6.1), en er is ook een paragraaf gewijd aan interactieve bijeenkomsten (6.3), een vorm die voor het coun selorsmodel van belang is. Je kunt dit boek ook gebruiken als je amper of helemaal niet adviseert. Je inleven in het perspectief van de lezer is immers belangrijk voor álle vor men van communicatie. Dit boek is vooral bedoeld voor adviseurs die niet terugdeinzen voor hel dere, efficiënte en expliciete boodschappen. Zo’n daadkrachtige presentatie wijze is niet in elke organisatie- of landscultuur even wenselijk. Met die cultuur moet je rekening houden; als je er te veel van afwijkt, belandt het rapport in de la. In politieke of ambtelijke culturen, of culturen die beïn vloed zijn door bijvoorbeeld de Aziatische, is het direct helderheid schep pen minder wenselijk. Dan nog is het belangrijk om een goed geordend verhaal te vertellen. Daarvoor kun je de structureringsmethode van dit boek (hoofdstuk 1, 2 en 3) gebruiken. Je brengt uiteindelijk de boodschappen echter wat ‘zachter’ dan in de hoofdstukken 4, 5 en 6 gepropageerd wordt. Mijn indruk is overigens dat sommige adviseurs te voorzichtig zijn: ze ge bruiken de organisatiecultuur als excuus voor een wollige en omslachtige rapportagevorm. Ze schrijven een uitvoerig rapport met plichtplegingen over alle stappen van het onderzoek, alle bevindingen, de gebruikte metho

12

Adviseren met perspectief