نقره داغ

مهرویه مغزی

نقره داغ

پرسيد : اگر حوا انعكاس زيبایى خداوند در جهان ماده است، آدم كيست و يا چيست؟ (سئوال كننده از شدت تشنگى براى دانستن شاخه بشاخه مى پريد. جوابگو هم حال او را احساس مى كرد ولى نه تنها بروى خود نمى آورد، احساس رضايت هم مى كرد، چون تشنگى سوْال كننده و شاخه بشاخه پريدن او اشاره به انبساط فكرى او بود) جواب آمد : آدم، انعكاس نور خداوند در این جهان ماده است. از كار ادم و حوا در اين عالم پرسيد. جواب آمد: خدا حوا را مادر كرد و در عوض پيامبرانش را از نسل آدم انتخاب كرد تا تصوير انسان كامل را بكشند. پرسيد: تو مادر را با پيامبران الهى مقايسه مى كنى؟! جواب آمد: مقصد خدا از خلق انسان اين بود كه انسان خود و خداى خود را بشناسد. مادرى كه به وظيفه خود عمل كند و فرزندانش را طورى تربيت كند كه آنها خود و خداى خود را بشناسند كار پیامبران الهى را بسيار آسان كرده است. بهمين خاطر پيامبران الهى بهشت را در زير پاى مادران لايق قرار دادند. جوابگو ساكت شد، و در حالى كه نگاه عميقى به سئوال كننده مى كرد به او گفت: تو هم تا درعالم اشارات زندگى مى كنى به اشارات من خرده مگير تا به پس پرده اشارات راه پيدا کرده و حقيقت را با چشم دل ببينى. باز از وصال پرسيد. جواب آمد : هر نفسى كه به مقام خود پى ببرد و خود را بشناسد، واصل مى شود. ولى واصل شدن دليل وصال نيست. شخصِ واصل، زمانى وصل مى شود و به وصال مى رسد كه خدا را بشناسد. خدا را كه شناخت نقاب از چهره خدا، معشوق حقيقى، كنار مى رود. حجاب عشق از

58