215 / 698
٢١۴
ﺗﺎ ﺑﺮﺍﺋﺖ ﻗﺎﺗﻠﻴﻦ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ
«
ﻭ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﻋﻠﻨﴼ ﺑﻪ ﻗﻀﺎﺕ ﻭ ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﻴﺎﻥ ﻣﻰ
ﻓﻬﻤﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮑﻨﻨﺪ
.
ﻭﮐﻴﻞ ﺩﻳﮕﺮﻯ، ﺍﺩﻳﺐ ﺭﺿﻮ
ﻯ ﻳﺰﺩﻯ ﻣﻰ
ﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ
ﻣﺸﺮﻭﻃﻴﺖ ﻫﺮ ﮐﺲ ﺩﺭ ﻳﺰﺩ ﻋﻠﻨﴼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﻌﺮﻓﻰ ﻣﻰ
ﮐﺮﺩ ﻭﺍﺟﺐ ﺍﻟﻘﺘﻞ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺗﺎ
ﮐﻨﻮﻥ ﺻﺪﻫﺎ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻓﺘﻮﺍﻯ ﻋﻠﻤﺎ ﺩﺭ ﻳﺰﺩ ﮐﺸﺘﻪ
ﺍﻧﺪ ﻭﻟﻰ ﺍﺯ ﻭﻗﺘﻰ ﮐﻪ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻭﺿﻊ ﺷﺪﻩ
ﻋﻠﻤﺎ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﻓﺘﻮﺍﻯ ﻗﺘﻞ ﮐﺴﻰ ﺭﺍ ﺑﺪﻫﻨﺪ
.
ﭘﺲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﻭ ﺑﺪﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ
ﻣ
ﻌﺪﻭﻡ ﮐﺮﺩ
.
ﻭﮐﻴﻞ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻟﺰﻭﻡ ﺳﭙﺮﺩﻥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﺻﻨﺎﻑ ﺑﺮﺍﻯ ﮐﺸﺘﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺍﺩ
. ﺩﻫﺪ ﺳﺨﻦ ﻣﻰ
ﻫﻤﺎﻥ ﮐﺎﺭﻯ ﮐﻪ ﻧﺎﺻﺮﺍﻟﺪﻳﻦ ﺷﺎﻩ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﺑﺎ ﺑﺎﺑﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﮐﺮﺩ
.
ﻳﮑﻰ ﺍﺯ
ﻭﮐﻼﻯ ﻣﺰﺩﻭﺭ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﻬﺒﻬﺎﻧﻰ ﺍﺩﻋﺎ ﻣﻰ
ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺗﻘﻰ ﺧﺎﻥ ﺍﻣﻴﺮ ﮐﺒﻴﺮ ﺭﺍ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ
ﮐﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻣﻰ
ﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ
ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﻟﻴﻞ ﺻﻐﺮﻯ ﺭﺍ ﮐﺸﺘﻪ
ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﺳﺎﻝ
ﻗﺒﻞ ﺍﺑﺮﻗﻮﺋﻰ
ﻫﺎﻯ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﮐﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ
.
ﻭﻯ ﻫﻢ
ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺯ ﻗﻮﻝ ﮐﻨﺖ
ﮔﻮﺑﻴﻨﻮ، ﺍﺩﻭﺍﺭﺩ ﺑﺮﺍﻭﻥ ﻭ ﺑﺮﻧﺎﺭﺩ ﺷﺎﻭ
!
ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺩﺭﻭﻍ ﻭ ﻋﺠﻴﺐ ﻭ ﻏﺮﻳﺒﻰ ﻧﻘﻞ ﻭ ﺑﻰ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﻪ
ﻣﻘﺪّ
ﺳﺎﺕ ﻣﺘﻬﻤﻴﻦ ﺩﺷﻨﺎﻡ
ﺩﺍﺩﻩ
ﻭ ﻓﺤﺶ
ﻫﺎﻯ ﭼﻨﺪﺵ
ﺁﻭﺭ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﻰ
. ﺪﮐﻨ
ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻳﻦ
ﺍﺣﻮﺍﻝ ﻋﻤّﺎﻝ ﻓﺪﺍﺋﻴﺎﻥ ﺍﺳﻼﻡ ﮐﻪ ﺑﻌﻨﻮﺍﻥ ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﻰ ﮔﻮﺵ ﺗﺎ ﮔﻮﺵ ﺩﺭ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﻧﺸﺴﺘﻪ
ﺍﻧﺪ
ﺑﻪ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻭ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﮔﻔﺘﻪ
ﻫﺎﻯ ﻭﮐﻴﻼﻥ ﻣﺰﺑﻮﺭ ﺑﺎﻧﮓ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﮐﺒﺮ ﺳﺮ ﻣﻰ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﮔﺎﻫﻰ
ﺻﻠﻮﺍﺕ ﻣﻰ ﻓﺮﺳﺘﻨﺪ
.
ﻓﻀﺎﻯ ﺍﺭﻋﺎﺏ ﻭ ﺗ
ﻬﺪﻳﺪ ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﻭﮐﻼﻯ ﻣﺘﻬﻤﻴﻦ ﻭ ﻃﺒﻌ
ﴼ ﺧﻮﺩ
ﻣﺘﻬﻤﻴﻦ ﺭﺍ ﺗﺮﺳﺎﻧﺪﻩ ﮐﻪ ﺩﻳﮕﺮ
ﺍﻣﻴﺪﻯ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﻭ ﻭﺣﺸﺖ ﺯﺩﻩ ﺩﺭ
ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﮐﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﻫﺴﺘﻨﺪ
.
ﻫﺮ ﻗﺪﺭ ﻭﮐﻼﻯ ﺷﺎﮐﻴﺎﻥ ﺧﺼﻮﺻﻰ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﺧﻮﺩ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ، ﻭﮐﻼﻯ ﻣﺘﻬﻤﻴﻦ
ﺩﭼﺎﺭ ﻣﺤﺪﻭﺩﻳﺖ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺳﺨﻨﺎﻧﺸﺎﻥ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﻭ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﺭﺋﻴﺲ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺍﻳﻦ
ﮐﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﻧﻴﺴﺖ ﻗﻄﻊ ﻣﻰ
. ﺷﺪ
ﺭﺋﻴﺲ ﺩﺍﺩﮔ
ﺎﻩ ﻫﻤﻴﻦ ﮐﻪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻰ
ﻧﻤﻮﺩ ﻭﮐﻼﻯ ﻣﺪﺍﻓﻊ
ﻣﻰ
ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﺍﻋﺘﺮﺍﺿﺎﺕ ﻭ ﺟﻌﻠﻴﺎﺕ ﻃﺮﻑ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻄﺎﻟﺒﻰ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﻨﺎﺩ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﺑﻴﺎﻥ ﺑﮑﻨﻨﺪ ﺗﺬﮐﺮ ﻣﻰ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻧﻴﺴﺖ
.
ﻭﻗﺘﻰ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻰ
ﺷﺪ
ﮐﻪ ﻃﺮﻑ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﻗﻀﺎﻳﺎ ﺑﻴﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﺍﻯ
ﺭ
ﻓﻊ ﺳﻮء ﺗﻔﺎﻫﻢ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ ﻣﻰ ﮔﻔﺖ
:
ﭼﻮﻥ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺗﺄﺛﻴﺮﻯ ﺩﺭ ﺍﺻﻞ ﻣﻮﺿﻮﻉ
ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﻻﺯﻡ ﺑﻪ ﺑﻴﺎﻥ ﻧﻴﺴﺖ
.
ﺑﻬﺮﺍﻡ ﭼﻮﺑﻴﻨﻪ ﮐﻪ ﺷﺮﺡ ﺍﻳﻦ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ
)
ﻳﺎ ﺑﻴﺪﺍﺩﮔﺎﻩ
(
ﺭﺍ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﻫﻢ
ﻣﻴﻬﻨﺎﻥ ﻏﻴﺮ