346 / 698
٣۴۵
ﺗﺤﻮّﻻﺕ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺟﻤﻊ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺑﻪ ﺁﻥ
ﭘﻴﻮﺳﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺮ ﻋﮑﺲ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ
ﺩﻟﺒﺴﺘﮕﻰ
ﻫﺎ ﻭ ﺗﻤﺎﻳﻼﺕ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﻳﻦ ﮐﻨﺎﺭ ﮐﺸﻴﺪﻧﺪ
.
ﺍﻣﺎ ﺍﺳﻢ ﻭ
ﺷﻬﺮﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﻭﻯ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻭ ﺣﺘّﻰ ﺭﻭﻯ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﻭ ﻧﻮﺍﺩﮔﺎﻥ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻣﺎﻧﺪ ﺑﺪﻭﻥ ﺁﻥ
ﮐﻪ ﻫﻴﭽﮕﻮﻧﻪ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﻰ ﺑﻴﻦ ﺍﻳﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺎﺷﺪ
ﻫﻢ.
ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﺧﺎﻃ
ﺮ ﻭﺳﻌﺖ ﻭ
ﺗﻨﻮّﻉ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺴﻴﺎﺭﻧﺪ ﺍﻓﺮﺍﺩﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ
ﺧﻮﺩ ﺑﺴﺘﮕﺎﻥ ﺳﺒﺒﻰ ﻳﺎ ﻧﺴﺒﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺑﺪﻭﻥ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺎﺷﻨﺪ
.
ﻫﻢ
ﭼﻨﻴﻦ
ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﻮﻟّﺪ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮤ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺷﺨﺺ ﻫﻮﻳّﺖ
ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﻤﻰ
. ﺩﻫﺪ
ﺑﻬﺎﺋﻴﺖ ﺩﻳﻦ ﺍﺭﺛﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﺑﺎ ﻧﮋﺍﺩ ﻭ ﺧﻮﻥ ﺁﻣﻴﺨﺘﮕﻰ ﻧﺪﺍ
ﺭﺩ ﺑﻠﮑﻪ ﺩﻳﻨﻰ
ﺍﻧﺘﺨﺎﺑﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﻘﻞ ﻭ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﺎﻣﻼً ﺁﺯﺍﺩﺍﻧﮥ ﺷﺨﺺ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺩﺍﺭﺩ
.
ﻫﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻫﺮ
ﺯﻣﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺁﺯﺍﺩ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺩﻳﻦ ﻳﺎ ﻣﺮﺍﻡ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﮐﻪ ﻣﺎﻳﻠﺴﺖ ﺑﮕﺮﻭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﺲ،
ﻧﻪ ﺍﻭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﻰ
. ﺷﻨﺎﺳﺪ
ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺨﺼﻰ ﻣﻰ
ﺗﻮﺍﻧﺪ
ﺩﺍﺭﺍﻯ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ
ﻭ ﺣﺘّﻰ ﻫﻤﺴﺮﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻣﻌﺎﺷﺮﺕ ﮐﻨﺪ، ﺍﻣﺎ ﻫﻴﭻ ﻳﮏ
ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻬﺎ، ﺍﮔﺮ ﺍﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﺪﺍﻧﺪ ﻭ ﻧﺨﻮﺍﻧﺪ ﺩﻟﻴﻞ ﺑﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﻭ ﻭ ﻳﺎ ﺑﺴﺘﮕﻰ ﺍﻭ ﺑﺎ
ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﻴﺴﺖ
.
ﺑﺮﺍﻯ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻭ ﺗﻔﮑﺮ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺭﺷﺪ ﮐﺮﺩﻩ
ﺍﻧﺪ ﻗﺒﻮﻝ
ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﻣﺸﮑﻞ ﺍﺳﺖ
.
ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺍﺳﻼﻡ ﺭﺍ ﺩ
ﻳﻨﻰ ﻓﻄﺮﻯ ﻣﻰ
ﺩﺍﻧﻨﺪ ﻳﻌﻨﻰ ﺍﮔﺮ ﺣﺘّﻰ
ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻭﺍﻟﺪﻳﻦ ﻃﻔﻞ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺍﻭ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﻰ
ﺷﻮﺩ ﻭ ﻫﻴﭽﮕﻮﻧﻪ ﺭﻭﺵ ﻭ
ﺭﻓﺘﺎﺭﻯ ﺍﻳﻦ ﻫﻮﻳّﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺳﻠﺐ ﻧﻤﻰ
. ﮐﻨﺪ
ﺍﻣﺎ ﺷﺎﺧﺼﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ
ﺍﻯ ﺍﺯ
ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻭ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻓﺮﺩﻯ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﻘﺪﺍﻥ ﺁﻥ ﻫﻮﻳّﺖ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺳﻠﺐ
. ﻳﺪ ﻧﻤﺎ ﻣﻰ
ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺷﺎﺧﺼﻪ
ﻫﺎ ﺍﺭﺗﮑﺎﺏ ﺑﻪ ﮐﺎﺭﻯ ﺩﺭ ﺗﻀﺎﺩ ﺑﺎ ﻣﺮﺍﻡ ﻭ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺯ
ﺟﻤﻠﻪ ﺩﺧﺎﻟﺖ ﺩﺭ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﺣﺮﺍﺯ ﭘﺴﺖ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﻭ ﻭﮐﺎﻟﺖ، ﻋﻀﻮﻳﺖ ﺩﺭ
ﺍﺣﺰﺍﺏ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﺍﻣﺜﺎﻝ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ
.
ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ
ﺍﻯ ﺷﺨﺺ ﺣﻘﻮﻕ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ
ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻣﻰ
ﺩﻫﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻧﺎﻣﺒﺮﺩ
ﻩ ﺩﺭ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ
ﻧﮕﺮﺩﺩ ﺍﻋﻼﻡ ﻣﻰ
. ﮔﺮﺩﺩ
ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻣﺮﻯ ﺣﺘﻰ ﺩﺭ ﺍﺣﺰﺍﺏ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻏﺮﺏ ﻧﻴﺰ ﺭﺍﻳﺞ ﺍﺳﺖ
.
ﺍﮔﺮ
ﻋﻀﻮﻯ ﺑﮑﺎﺭﻯ ﺩﺳﺖ ﺯﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﻭ ﻧﻈﺮﻳﺎﺕ ﺣﺰﺑﺶ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭ
ﻣﻰ
. ﮔﺬﺍﺭﻧﺪ
ﺣﺎﻝ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﭼﺮﺍ ﺑﺎ ﺁﻥ ﮐﻪ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﮐﺎﺭﻯ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺍﺳﺖ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ