357 / 698
٣۵۶
ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺭﺳﺎﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ
ﺯﻣﺎﻥ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﺗﺎ ﮐﻮﺩﺗﺎﻯ
۲۸
ﻣﺮﺩﺍﺩ ﺩﺭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺣﺰﺏ
ﺗﻮﺩﮤ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺩﺍﺷﺖ
.
ﭘﺲ ﺍﺯ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﺩﻭﺭﻯ ﺍﺯ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺑﻪ ﮔﺮﻭﻩ
»
ﮐﺎﻧﻮﻥ ﻣﺘﺮﻗﻰ
«
ﮐﻪ ﺣﺴﻨﻌﻠﻰ ﻣﻨﺼﻮﺭ ﻭ ﻫﻢ
ﻓﮑﺮﺍﻧﺶ ﭘﺎﻳﻪ
ﮔﺬﺍﺭﻯ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﭘﻴﻮﺳﺖ ﻭ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺑﺎ ﺭﺳﻴﺪﻥ
ﻣﻨﺼﻮﺭ ﺑﻪ ﻧﺨﺴﺖ ﻭﺯﻳﺮﻯ ﺳﻤﺖ
ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺁﺏ ﻭ ﺑﺮﻕ ﻭ ﺳﭙﺲ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﻯ ﻳﺎﻓﺖ
.
ﻫﻤﺴﺮ ﻣﻨﺼﻮﺭ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻧﻴﺰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩ
.
ﻭﻟﻰ ﺧﻮﺩ ﺍﻭ ﻫﺮﮔﺰ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﻰ ﺑﺎ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ
ﻫﺎﻯ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺑﻮﺩﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺻﺮﻳﺤﴼ ﺩﺭ ﺟﺮﺍﻳﺪ ﺍﻋﻼﻡ
ﻧﻤﻮﺩ
.
ﻫﻴﭻ ﻳﮏ ﺍﺯ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﻭ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ
.
ﻣﻨﻮﭼﻬﺮ ﺗﺴﻠﻴ
ﻤﻰ
ﻭﺯﻳﺮ ﺑﺎﺯﺭﮔﺎﻧﻰ ﻫﻮﻳﺪﺍ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﻤﻰ
ﺩﺍﻧﺴﺖ
.
ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮤ ﻋﻤﻮﻯ
ﺍﻭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮﻯ ﺍﻭ ﻋﺒﺪﺍﻟﺤﺴﻴﻦ ﺗﺴﻠﻴﻤﻰ ﺍﺯ ﻓﻌّﺎﻟﻴﻦ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﭘﺲ ﺍﺯ
ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩﻥ ﺗﻴﺮﺑﺎﺭﺍﻥ ﺷﺪ
.
ﻣﻨﻮﭼﻬﺮ ﺗﺴﻠﻴﻤﻰ ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﺪﺍﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﺑﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺗﺮﮎ ﻗﺰﻭﻳﻦ ﻭ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﺩﺭ ﺩﺑﻴﺮﺳﺘﺎﻥ
ﮐﺎﻟﺞ ﺩﺭ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺩﺳﺘﺨﻮﺵ ﺗﻤﺎﻳﻼﺕ
ﺷﺪﻳﺪ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻓﻌﺎﻻﻥ ﺣﺰﺏ ﺗﻮﺩﮤ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﺑﮑﻠﻰ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺮﻳﺪ
.
ﭘﺲ ﺍﺯ ﻋﺰﻳﻤﺖ ﺑﻪ ﺍﻧﮕﻠﻴﺲ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺩﺍﻣﮥ ﺗﺤﺼﻴﻼﺕ ﻋﺎﻟﻴﻪ
ﻧﻴﺰ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ
.
ﺩﺭ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻣﺸﺎﻏﻞ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻭﺯﺍﺭﺕ
ﺑﺎﺯﺭﮔ
ﺎﻧﻰ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺷﺪ
.
ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﻣﺪﺗﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺭﻭﺍﻧﮥ
ﮐﺎﻧﺎﺩﺍ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ
ﺟﺎ ﻭﻓﺎﺕ ﻳﺎﻓﺖ
.
ﺍﺯ ﻭﺯﺭﺍﻯ ﮐﺎﺑﻴﻨﮥ ﻫﻮﻳﺪﺍ ﻓﻘﻂ ﻳﮏ ﺗﻦ،
ﺳﭙﻬﺒﺪ ﺍﺳﺪﺍﻟﻠﻪ ﺻﻨﻴﻌﻰ،
ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ
ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺷﺎﻩ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻦ ﺳﻤﺖ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺩﻓﺎﻉ ﺷﺪ
.
ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﻮﺛﻖ ﻣﻰ
ﮔﻮﻳﻨﺪ
ﮐﻪ ﺻﻨﻴ
ﻌﻰ ﻣﺸﮑﻞ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻃﻼﻉ ﺷﺎﻩ ﺭﺳﺎﻧﺪﻩ ﻭ ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﻴﺖ ﺷﺎﻩ ﺭﻭﺑﺮﻭ
ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻋﻮﺍﻗﺐ ﺗﺨﻠّﻒ ﻳﮏ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺍﺯ ﺍﻭﺍﻣﺮ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﮤ ﮐﻞ ﻗﻮﺍ ﻧﻤﻮﺩ
.
ﺑﺎ ﻗﺒﻮﻝ
ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺩﻓﺎﻉ، ﺳﭙﻬﺒﺪ ﺻﻨﻴﻌﻰ ﺣﻘﻮﻕ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩ
.
ﻭﻯ
ﭼﻨﺪﻯ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺑﺎﺯﻧﺸﺴﺘﻪ ﺷﺪ
.
ﻠﻨﺪﺑ
ﭘﺎﻳﮕﺎﻥ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺷﺎﻩ
ﺩﺭ ﺩﻭﺭﮤ ﺷﺎﻩ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﺩﺍﺭﺍﺕ ﻭ ﺷﺮﮐﺖ
ﻫﺎﻯ ﻣﻠﻰ ﻭ ﺩﻭﻟﺘﻰ ﻣﺸﺎﻏﻠﻰ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ
ﺑﺮﺧﻰ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺑﻠﻨﺪﻯ ﻧﻴﺰ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ
: