463 / 698
۴۶٢
ﺩﺳﺘﮕﻴﺮﻯ ﻭ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﺍﻋﻀﺎﻯ ﺳﻮﻣﻴﻦ ﻣﺤﻔﻞ ﻣﻠّﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ
ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻩ ﻫﻔﺖ ﺗﻦ ﻋﻀﻮ ﺳﺎﺑﻖ ﺳﻮﻣﻴﻦ ﻣﺤﻔﻞ
ﻣﻠّﻰ ﺑﺸﺮﺡ ﺯﻳﺮ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﻭ
ﺍﻋﺪﺍﻡ ﺷﺪﻧﺪ
:
۱ -
ﻣﻬﻨﺪﺱ ﺟﻬﺎﻧﮕﻴﺮ ﻫﺪﺍﻳﺘﻰ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﺪﺍﻧﻰ ﺯﺭﺩﺷﺘﻰ ﺗﺒﺎﺭ ﮐﻪ ﺗﺤﺼﻴﻼﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ
ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﺍﻧﮕﻠﺴﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﻋﻀﻮ ﻫﻴﺄﺕ ﻣﺪﻳﺮﮤ ﺷﺮﮐﺖ
ﻣﺼﺎﺩﺭﻩ ﺷﺪﮤ ﻧﻮﻧﻬﺎﻻﻥ ﺑﻮﺩ
.
ﺩﺭ ﺳﺎﻝ
۱۹۸۲
ﺑﻪ ﻋﻀﻮﻳﺖ ﺳﻮﻣﻴﻦ ﻣﺤﻔﻞ ﻣﻠّﻰ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ
ﺷﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ
ﺧﺪﻣﺖ ﺭﺍ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﻧﺤﻼﻝ ﻣﺤﻔﻞ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ
.
ﻫﺪﺍﻳﺘﻰ ﺩﺭ
۹
ﺗﻴﺮﻣﺎﻩ
۱۳۶۳
]۳۰
ﮊﻭﺋﻦ
۱۹۸۴ [
ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﺷﺪ ﻭ ﻣﺪﺕ ﻳﺎﺯﺩﻩ ﻣﺎﻩ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺍﻧﻔﺮﺍﺩﻯ ﻣﻮﺭﺩ ﺷﮑﻨﺠﻪ
ﻫﺎﻯ
ﺟﺎﻧﮑﺎﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ
.
ﺍﺯ ﺍﻭ ﻣﻰ
ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻥ ﺍﺯ ﺩﻳﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺗﺒﺮّﻯ ﮐﻨﺪ، ﺑﻪ
ﺍﺳﻼﻡ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺑﻴﺎﻭﺭﺩ ﻭ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﺯﺭﺩﺷﺘﻰ ﺑﺎﺯ
ﮔﺮﺩﺩ
.
ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺪّ
ﺕ، ﺗﻤﺎﻡ ﺗﻼﺵ
ﻫﺎﻯ
ﻫﻤﺴﺮﺵ ﺑﺮﺍﻯ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺑﻰ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﺎﻧﺪ
.
ﻓﻘﻂ ﻳﮏ ﺑﺎﺭ ﺁﻥ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﻯ ﻳﮏ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ
ﺍﺟﺎﺯﮤ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺍﻭﻳﻦ ﺩﺍﺩﻧﺪ
.
ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻴﺰﻯ ﮐﻪ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﻪ ﺯﻧﺶ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ
:
ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻣﺒﺎﺵ ﺣﺎﻝ ﻣﻦ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ
.
ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﮐﻪ ﻫﻤﺴﺮ ﺍﻭ ﺭﻭﺯ
۳۰
ﺍﺭﺩﻳﺒﻬﺸﺖ
۱۳۶۴
]۱۹
ﻣﻪ
۱۹۸۵ [
ﺑﺎﺭ ﺩﻭﻡ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﻼﻗﺎﺗﺶ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺭﻓﺖ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺷﻮﻫﺮﺕ ﭘﻨﺞ ﺭﻭﺯ
ﭘﻴﺶ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﮔﺮﺩﻳﺪ
.
(
Baha’i World
1994: 205)
۲ -
ﺷﺎﭘﻮﺭ ﻣﺮﮐﺰﻯ ﻋﻀﻮ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺤﻔﻞ ﻣﻠّﻰ ﺍﺯ ﺍﻋﻀﺎﻯ ﻓﻌّﺎﻝ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩ ﻭ
ﺳﻮﺍﺑﻖ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﻰ ﺩﺭ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺍﻃﻔﺎﻝ ﻭ ﺑﺎﻻﺑﺮﺩﻥ ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻠﻮﻣﺎﺕ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺩﻫﺎﺕ ﻭ
ﺷﻬﺮﻫﺎﻯ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺩﺍﺷﺖ
.
ﻭﻯ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﻳﻮﺭ
۱۳۶۳ ]
ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ
۱۹۸۴ [
ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﺷﺪ ﻭ ﻣﻮﺭﺩ
ﺷﮑﻨﺠﮥ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﻭﺍﻗﻊ ﮔﺸﺖ
.
ﻗﻔﺴﮥ ﺳﻴﻨﮥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﭼﻨﺎﻥ
ﺁﺳﻴﺒﻰ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺑﻴﻨﺎﺋﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩ
.
ﺍﺯ ﺍﻭ ﻣﻰ
ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﺑﻪ
ﺟﺎﺳﻮﺳﻰ ﺧﻮﺩ ﻭ ﻭﺟﻮﺩ ﺷﺒﮑﻪ
ﻫﺎﻯ ﺟﺎﺳﻮﺳﻰ ﺩﺭ ﺟﺎﻣ
ﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻋﺘﺮﺍﻑ ﮐﻨﺪ
.
ﺷﺎﭘﻮﺭ
ﻣﺮﮐﺰﻯ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ
۳
ﻣﻬﺮ
۱۳۶۳ ] ۲۵
ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ
۱۹۸۴ [
ﺍﻋﺪﺍﻡ ﺷﺪ
.
٢٤٢
(
Baha’i World
1994: 208)
۳ -
ﺍﺣﻤﺪ ﺑﺸﻴﺮﻯ ﺩﺭ ﺗﻴﺮﻣﺎﻩ
۱۳۶۳
ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﭘﺎﻧﺰﺩﻩ ﻣﺎﻩ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ
242
ﭘﻴﺎﻡ ﺑﻬﺎﺋﻰ، ﺷﻤﺎﺭﻩ
۶۱
، ﻧﻮﺍﻣﺒﺮ
۱۹۸۴ .