16 / 227
11 ...
چنینگفت حوا
قبــر و در قصــر همدمانــد!
و غريزه؟
-
غريـزه انسـان بـه شـرابی کهنـه میمانـد در صندوقخانـه. چـون بنوشـی
سرخوشـی و چـون بخواهـی مايـه آتـش!
اگ ـر م ـرد ب ـه مق ـام زن پ ـی نب ـرد و در مقاب ـل قل ـب زن آين ـه
-
نشــود چــه میشــود؟
اگـر مـرد بـه تمـام اعمـال خیريـه در ايـن عالـم عامـل شـود ولـی بـه
مقـام زن در ايـن عالـم پـی نبـرد او را بـه بهشـت راه نخواهنـد داد، چـون
مـرد را در بهشـت در كنـار مقـام زنـی كـه شـناخته مینشـانند... چـون
نشـانه تكامـل انسـان در ايـن اسـت كـه غیـر از مقـام خـود مقـام ديگـری
را هـم بشناسـد.
نصیحتی کن نسل «آدم» را!
-
نسـل «آدم» کاش بدانـد بی«حـوا» انسـانی دروجـود نیايـد. اراده الهـی را
در مقـام مـادر بايـد جسـت.
پیرامون زنان «اثیری» سخنی بگو!
-
از زبـان زن اثیـری میگويـم: مـرا بـا «قلـب» -بـهدار آويختنـد و با«سـر»
-بهچـاه انداختنـد، مـرا بـا “روح” - در “چشـمه کوثـر” انداختنـد!
***
آب را گل نکنیم !
«ح ـوا» ب ـه س ـخن درآم ـده چنی ـن گف ـت: انس ـان چ ـون دروج ـود آي ـد
همــه جــا دنبــال آينــه، آب و زيبايــی میگــردد گــرد جهــان خاکــی.
انسـان نـه زن اسـت و نـه مـرد. هـم زن اسـت و هـم مـرد. پـس مـاك
گوارايــی و زلالــی آب را هــم تزايــد زيبايــی زن در آب میدانــد، نیــم
مردآنهـاش را نهیـب میزنـد کـه اگـر آينـه نشـود فرقـی بـا آب گل الـود
ن ـدارد. او عطـر خـود را هـم در آين ـه تماشـا میكن ـد ت ـا زيباي ـی را ن ـه
بـه چشـم کـه جـان احسـاس کنـد!