Goriz Nakhasteh

159 / 294

158  زندان در ایران، جایی که نه خدا هست نه قانون
خواهانه ‌ازی برای طرح مطالبات آزادی��جویی رسالت بسترس��بودیم که جنبش دانش
لیقه آنان ��هروندان را فارغ از هرگونه گرایش و س��و تاریخی مردم و دفاع از حقوق ش
جویی به جای ��تیم که جریان دانش��بر عهده دارد و هم از این رو معتقد بودیم و هس
خواری و امتیازطلبی ‌ت به نقد هرگونه ویژه��بایس‌مجیزگویی قدرت و اصحاب آن، می
های ‌برای هر قشر و یا طبقه خاصی پرداخته از حقوق آحاد ملت از جمله زنان، اقلیت
ته همواره مغضوب ��ها دفاع نماید. از این رو، در طول یک دهه گذش‌مذهبی و قومیت
درت و نهادهای امنیتی بوده و به همین دلیل، چندین بار طعم زندان و انفرادی را ��ق
روز سلول انفرادی را ۲۰۰ ی اخیر، قریب به‌ای که با احتساب دوره‌ام، به گونه ‌چشیده
ار و شکنجه نبوده است اما از ��های قبلی نیز عاری از فش‌ام. اگر چه زندان‌تجربه کرده
ت و آگاهی افکار عمومی ��ای متفاوت را به نمایش گذاش ‌این رو که دوره اخیر، تجربه
پردازم.‌و مسئولان امر از جنایات رخ داده امری بیش از پیش ضروری است بدان می
مقام رهبری،
ی، ضرب و شتم و رفتارهای غیر قانونی از همان لحظه اول بازداشت ��هتاکی و فحاش
آور که تا پیش از آن در ‌ک ��تگیری در حالیکه گاز اش��د. در جریان دس��من آغاز ش
شد در فضای بسته مرا به حالت خفگی انداخته و امکان هرگونه ‌ها استفاده می‌خیابان
تحرکی را از من سلب کرده بود، ماموران دست بردار نبوده و با کینه و دشمنی چنان
تان و ��هایی خونین و دس‌ت و لگد گرفتند که با بینی، دهان و دندان ��مرا به زیر مش
پاهایی زنجیرشده به مسئولانشان در زندان اوین تحویل شدم؛ و جالب آنکه وقتی به
گفتم که از ‌ی و ضرب و شتم می��ت نفر بودند در برابر فحاش��ماموران که حدود بیس
ها و الفاظ وقیحانه به خودم ‌ن‌های رکیک آ‌کنم، با فحش‌کایت می��ما به قاضی ش��ش
دم. این البته دستگرمی آغاز کار بازجویان بر روی جسم و روح ��ش‌و قاضی مواجه می
خواندند که «نظام ‌م می��ت در حالیکه مدام در گوش��من بود. از همان ابتدای بازداش
ترک برداشته» با این وعده مواجه بودم که «شماها اعدام خواهید شد». انتظار تحقق
بانه روز بدون هیچ توضیحی مرا از سلولی ��ها بارها وقتی در طی ش‌این وعده تا مدت
کردند مرا در بیم و هراس نسبت ‌به سلولی دیگر و از بندی به بندی دیگر منتقل می
مان را ندیدم ��روز انفرادی هیچ وقت آس ۸۶ داد. طی ‌به ادامه حیات خویش قرار می
ش بار از «حق ��تنها ش ۲۴۰ و ۲۰۹ ت در بندهای امنیتی��ت ماه بازداش��ی هف��و ط
دم و پس از دوران انفرادی و حتی پایان بازجویی و برگزاری ��هواخوری» برخوردار ش