279 / 294
278
زندان در ایران، جایی که نه خدا هست نه قانون
تم قرار گرفتم، همه
��
ام را ویران کردند، مورد ضرب و ش
انه
��
مردم، بارها خانه و کاش
تگیر و تا حد مرگ
��
ار قرار دادند و حتی یکی از فرزندانم را دس
��
نزدیکانم را تحت فش
د احمدم و صدایم خفه
��
ا را به جان خریدم و گفتم: «فرزن
��
ه
حرمتی
ک زدند. بی
��
کت
شود.»
نمی
۱۵
و
۱۳۳۲
ال
��
مرداد س
۲۸
عبان جعفری در
��
ته از ش
��
د گذش
��
اگر در رژیم فاس
ر کشور از این
��
تفاده گردید ولی در این حاکمیت هر روز در سرتاس
��
اس
۱۳۴۲
خرداد
ی،
��
ها برای حمله به بیوت مراجع تقلید، رجال منتقد مذهبی و سیاس
ت اوباش
��
دس
ردد؛ برای امیال
��
گ
تفاده می
��
ها اس
ها، مراکز علمی و هنری به نام ارزش
فارتخانه
��
س
کنند و حریم و مرزی در رفتارهای
��
ش
ان حرمت حرم و مسجد را هم می
��
ش
سیاسی
که خودسانسوری را به برخی از بزرگان تحمیل
طوری
شان قائل نیستند. به
مذبوحانه
ار نظراتش گفته بود: «حوصله
��
د. یکی از مراجع بزرگ قم در قبال عدم انتش
��
ان
کرده
ندارم شیشه منزلم را بشکنند.»
جناب آقای روحانی،
های مختلفی منتقل شدم
یار به مکان
��
های بس
با محرومیت
۹۲
تا بهمن
۸۹
از بهمن
ام با حضور ماموران امنیتی در حصر و
تاکنون در منزل شخصی
۹۲
و سپس از بهمن
های وارده،
ها حق دفاع در مقابل اتهام
ال
��
ام. در این س
ای قرار گرفته
ضابطه
حبس بی
المال از من
ته به بیت
��
های وابس
انه
��
ها و رس
انه ملی و دیگر تریبون
��
های رس
فرافکنی
های مادی و معنوی کشور
سلب شده است. طنز ماجرا آنجاست که آنانی که سرمایه
بصیرتشان این روزها بر همه روشن شده، بابصیرت
را به پای کذابی گذاشتند و نتیجه
بینی کردند و در چند
دار دادند و این روزها را پیش
��
دند؛ و آنانی که هش
��
و نجیب ش
شان متحمل حبس و حصر غیرقانونی شدند،
گرایانه
ته برای تلاش اصلاح
��
سال گذش
کنند
درت که فکر می
��
ت این توهم اربابان ق
��
انگیز اس
ب نام گرفتند. چه رقت
��
نانجی
ت. امروز روز سخن گفتن و ایستادن در
��
عزت و ذلت بندگان خدا در اختیار آنان اس
ستیزی را به ملت بزرگ ایران
گریزان است. فرهنگ ایثار و شهادت، ظلم
مقابل قانون
ود و یا در مقابل آن
��
کس نباید به بهانه مصلحت با ظلم همراه ش
ت. هیچ
��
آموخته اس
یر نکنیم. باید در مقابل
��
ور تعبیر و تفس
��
کوت کند. مصلحت خود را مصلحت کش
��
س
ت
��
صدایی اس
دنبال حاکمیت تک
خگو به
��
ا انحصار قدرت غیر پاس
��
ای که ب
ه
��
اندیش