Goriz Nakhasteh

56 / 294

 55 عباس امیر انتظام
و توافق ۳۲۵ یخی پور و آقای کبیری مسئول آموزشگاه و واحد��زندان اوین آقای ش
ه اطباء مختلف ��تن حق مراجعه ب��انی من و داش��ئونات انس��آقایان جهت رعایت ش
های غیر از زندان با ‌تات، آرتروز، و...) در مکان��ت، معده، پروس��م، گوش، پوس ��(چش
ام ملاقات کنم (که در ‌واده��تن حق ملاقات با افراد خان��ور ماموران زندان و داش��حض
ام و در بقیه مدت فقط ‌سال از آن را ممنوع الملاقات بوده ۳ مدت سیزده سال گذشته
اند و با ‌پدر بزرگ و مادر بزرگ دخترم به ملاقاتم آمده۱۳۶۴ ام و از سال‌دختر عمه
ایرین ملاقات نداشتم). روزنامه، رادیو و تلویزیون داشته باشم و مانند دفعات قبل ��س
تبند به بیمارستان بروم. ولی نه در ��با لباس خودم و بدون دس ۶۸ و ۶۶ ال��یعنی س
تان ابلاغ شده بود، هیچگونه ��حکم صادره که به ماموران جهت انتقال من به بیمارس
فاهی به آنان مبنی بر رعایت ��ده بود و نه هیچ دستور ش��ای به موارد توافق ش ‌اره��اش
کال تراشی دوباره مانع از انجام مداوای من ��ده بود، در نتیجه با اش��آن موارد داده ش
گردیدند و مجبور شدم با نوشتن نامه و اعتراض به لغو توافق به بند زندان بازگردم.
های نشاط آور مسئولان زندان ‌وخی��جناب آقای یزدی، این نوع رفتار، جزئی از ش
ای به عنوان تمرد زندانی در پرونده ‌است تا هم مزاحی کرده و لذتی ببرند و هم نامه
اند تا حتی دکتر گوش، مرا نپذیرد و شاید ‌تر از همه، دستور داده‌داشته باشند. جالب
های آن، من تسلیم اعمال غیر ‌تات و عوارض و ناراحتی��با تداوم چرک گوش و پروس
انسانی آقایان شوم.
با احترام،
عباس امیر انتظام
زندان اوین
۱۳۷۱ مرداد۲