28 / 46
R O E I
P R A E T
M E I
2 0 1 7
28
Aan het eind van de ochtend vindt dan een grote bespreking plaats, waar alle
lokale problemen en onderlinge geschillen worden besproken en vaak ook opge-
lost. Dat wordt geleid door een vrijwilliger die door de inwoners zelf is gekozen.
Schitterend te zien hoe soepel dat gaat, zeker als je bedenkt dat de wegen van-
wege de opkomst van de auto breder moeten worden. Dat gaat dan ten koste
van een strook land van een boer, maar gezamenlijk komt de gemeenschap tot
een oplossing! Ik ben meegelopen naar een paar van zulke punten en heb het
met eigen ogen zien gebeuren. Men kan naar de court, maar dat gebeurt bijna
nooit. Mijn chief engineer is zo’n wijkhoofd, dus ik heb de info uit de eerste hand.
Ik ben daar zeer van onder de indruk, daar kunnen wij in Nederland nog wat van
leren.”
“Blijf je betrokken bij het
project?”
“De resterende tijd hier
besteed ik aan het bij de
hand nemen van de drie
engineers om hun de be-
ginselen en uitgangspunten
bij het opzetten, inrichten
en organiseren van een
echte fabriek enigszins bij
te brengen, zodat ze straks
zelf een beetje gestructu-
reerd verder kunnen. Waar-
bij ik ze dan eventueel via e-mail kan blijven ondersteunen. Maar ik ben nu ook
hard bezig om voor dit project extra ondersteuningscapaciteit te vinden. Want
dat verdienen de mensen in Rwanda zeker. Ik ben heel benieuwd hoe dat verder
gaat aflopen…”
Robin Sterk