Table of Contents Table of Contents
Previous Page  187 / 290 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 187 / 290 Next Page
Page Background

D-pupillen

|

187

Wat was er aan de hand? zaterdag had de D1 6-1 voor gestaan tegen Hercules.

Met nog negen minuten te spelen was annass voor de zoveelste keer door

de achterste linies gebroken en werd hij neergelegd. De scheids had laten

doorspelen. aanvallers die langs de bal scheerden, verdedigers die erin vlogen

– en toen trok een schaduw voor de zon langs. Ouahhab. Hij had voor annass

willen opkomen. zijn vuist landde vol op een oog.

jaoud was er als eerste bij geweest, had Ouahhab meteen naar de kant

begeleid. Hij hoopte dat de scheids het zou laten bij een rode kaart, dat de

wedstrijd kon worden uitgespeeld. Maar de vader van het slachtoffer was

toen al het veld opgestormd. Hij jutte spelers en coach op. Hij had genoeg

gezien. Hij wist het al wel, met deze Marokkaanse vereniging. altijd hetzelfde

liedje. Hercules liep het veld af.

later hadden enkele spelers van de D1 de gastspelers bij het hek

opgewacht. ze hadden cynisch geklapt en hen nageroepen: wij hebben

gewonnen! Dat vond jaoud niet. niet op deze manier.

Die maandag erop liep de D1 twintig minuten rondjes om het veld. Daarna

volgde een slaapverwekkend positiespel. Partijtjes werden er niet gespeeld.

als ze willen, had jaoud gezegd, kan hij een nog veel minder leuke training

bedenken. Dit was nog niks.

Met deze sanctie leden de goeden onder de kwaden, beseft jaoud. Maar

een individuele overtreding van een gedragsregel raakt nu eenmaal de hele

groep. Díe regel kennen ze heel goed. Het vergroot de teamgeest, denkt hij.

gaan ze elkaar van corrigeren.

toch twijfelt hij ook. van zo’n onverwacht zware straf schrikken kinderen

één keer flink, maar een tweede keer zal het effect al minder zijn. zelfs door-

gewinterde profs schrikken als de coach een theeblad tegen de grond smijt.

een tweede keer maakt een ieder zich alleen nog maar zorgen dat de thee

niet in zíjn tas terechtkomt, een derde keer gaat iedereen over tot de orde

van de dag.

Maar wat moeten Hakim en jaoud dan? ze zijn soms radeloos. Hoe krijgen

ze het voor elkaar dat spelers zich wel sportief gedragen? Dat ze respect

tonen voor de tegenpartij? en op tijd komen op de training?