170
|
E-pupillen Intermezzo 3
Plagerig kijkt Bram Wessel de Zwart aan. Wessels twee jaar oudere broer Bas speelt
bij de tegenpartij. Volgens hun ouders, Bram en leider Marcel bieden de twee jongens al
dagen tegen elkaar op. Wie verslaat wie zaterdag met welke cijfers? Maar Wessel zelf
lijkt er niet mee bezig te zijn. Hij haalt zijn schouders op. Dit is iets tussen zijn broer en
hemzelf. Geen spoor van triomfalisme ook – hij lijkt al een echte prof.
De anderen springen en hollen achter elkaar aan om het doel heen. Bram staat het
voor deze keer maar toe. Op de weg terug naar zijn plek langs de lijn ziet hij dat Noah,
na zijn hattrick in de eerste helft, eigenlijk wel tevreden is voor vandaag. Hij rust op zijn
zij op de grond alsof het hoogzomer is – en kijkt dromerig naar het spel op het andere
veld.
‘Noah, jij schiet er nog vijf in zo meteen.’
De coach van de E4 laat tijdens de wedstrijd niet zoveel van zich horen als Bram, maar
in de rust heeft hij zijn team wel weten op te laden voor deze race die gelopen leek. Zijn
spelers hebben zich opgericht en proberen iets terug te doen. Gele gewaden wapperen
achter hen aan bij enkele aardige pogingen om de eer te redden. De twee voorste linies
van de E6 staan het verveeld toe. Bij elk balverlies voorin sjokken ze langzaam terug
richting eigen helft.
‘Niet blijven hangen! Terug! Kom op!’
Bij balbezit voorin wandelen de twee verdedigers Daniël en Sem gezellig keuvelend
naar voren.
‘Niet gaan lopen ouwehoeren!’
Een pegel van een afstandschot van de E4 raakt de paal naast Abel.




