باب و تجدد
ﺗﺤّﮑﻢ ﻣﻨﻄﻖ "ﺧﻮاھﺶ" و ﺣﻤﻠﮫ ﺑﺮ ازدواج و ﺧﺎﻧﻮاده ھﻤﺖ ﻣﯽ ﮔﻤﺎرد. اﯾﻦ ﻣﮑﺘﺐ ﮐﮫ ﺑﺎ ﻋﻘﻼﻧﯿﺖ در ﺳﺘﯿﺰ اﺳﺖ ﻣﻘﺘﻀﯿﺎت ﭘﮭﻨﮫ ﺿﺪ ﻋﻘﻠﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﺣﯿﻄ ﮫء ﺧﻮاھﺶ و اﻓﺴﺎﻧﮫ و ﺟﺎدو را ﺗﺠﻠﯿﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺑﺎ اﺧﻼق ﺑﮫ ھﺮ ﻧﻮع آن در ﺳﺘﯿﺰ اﺳﺖ. و ﺑﺎﻻﺧﺮه ﻣﻨﻄﻖ ﻣﺰﺑﻮر ﻣﺘﻮﺟﮫ اﯾﻦ واﻗﻌﯿﺖ اﺳﺖ ﮐﮫ دﻧﯿﺎ واﺣﺪی ﺟﮭﺎﻧﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ اﻣّﺎ ﺑﮫ ﺧﺎطﺮ ﺗﻘﻠﯿﻞ آدﻣﯿﺎن ﺑﮫ ﺳﻨﺖ ھﺎی ﻓﺮھﻨﮕﯽ و ﻗﻮﻣﯽ اﯾﻦ ﺟﮭﺎﻧﯽ ﺷﺪن را اﻣﺮی ﻣﻨﻔﯽ ﻣﯽ ﺷﻤﺎرد و ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﮫ زﻧﺪﮔﯽ ﻗﺒﯿ ﻠﮫ ای را ﺗﺸﻮﯾﻖ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ. در اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﮫ ﻧﻘﺶ ﺗﺎرﯾﺨﯽ و ﺧﻄﯿﺮ آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﺎب و ﻧﯿﺰ آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ در ھﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﮫ در ﻗﺴﻤﺖ اول اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﮫ اﺷﺎره ﺷﺪ آﺛﺎر ﺣﻀﺮت اﻋﻠﯽ طﺮﺣﯽ ﮐﻠﯽ از ﻣﻔﮭﻮم ﺗﺠﺪّد راﺳﺘﯿﻦ ر ا ﺑﮫ دﺳﺖ ﻣﯽ دھﺪ. اﻣّﺎ ﻧﻈﺮ ﺑﮫ اﯾﻨﮑﮫ رﺳﺎﻟﺖ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب در ﭼﺎرﭼﻮب ﻓﺮھﻨﮓ اﻧﺘﻘﺎل روﺣﺎﻧﯽ ﺻﻮرت ﭘﺬﯾﺮﻓﺖ، در ﻧﺘﯿﺠﮫ درک ﻣﺸﺮوح ﻣﻮﻗﻒ آﺋﯿﻦ ﺟﺪﯾﺪ در ﺑﺎرهء ﺗﺠﺪّد راﺳﺘﯿﻦ ﻣﺴﺘﻠﺰم ﻧﮕﺎه ﺑﮫ ﻣﺠﻤﻮﻋﮫ آﺛﺎرﺣﻀﺮت اﻋﻠﯽ و ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ اﺳﺖ. ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل اﮔﺮﭼﮫ زﻣﯿﻨﮫ و ﺷﺎﻟﻮدهء ﻣﺘﺎﻓﯿﺰﯾﮏ اﺻﻞ د ﻣﮑﺮاﺳﯽ ﺳﯿﺎﺳﯽ، اﺻﻞ روﯾﮑﺮد ﺟﮭﺎن ﺷﻤﻮل ﺑﮫ ﺗﺠﺪّد، و ﻧﻔﯽ ھﺮﮔﻮﻧﮫ اﺻﻞ ﺧﺸﻮﻧﺖ و ﺟﮭﺎد ﻗﮭﺮآﻣﯿﺰ در آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﺎب اراﺋﮫ ﺷﺪه اﺳﺖ اﻣّﺎ ﺗﺼﺮﯾﺢ و ﺗﺸﺮﯾﺢ و ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺑﺮ اﯾﻦ اﺻﻮل ﺑﺮای اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر در آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ اﻧﺠﺎم ﮔﺮدﯾﺪ. اﻣّﺎ ﭼﻮن اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﮫ ﺻﺮﻓﺎً ﺑﮫ ﻣﻮﻗﻒ آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻣﻌﻄﻮف اﺳﺖ از ﺑﺤﺚ ﻣﺸﺮوح در ﺧﺼﻮص ﺟﻮاﻧﺐ ﭘﯿﭽﯿﺪه ای ازﻣﻔﮭﻮم ﺗﺠﺪّد راﺳﺘﯿﻦ ﮐﮫ درآﺛﺎر ﺑﮭﺎﺋﯽ ﺑﮫ ارﻣﻐﺎن آورده ﺷﺪه اﺳﺖ، ﺧﻮدداری ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ. درک ﻣﻔﮭﻮم ﺗﺠﺪد در آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺗﻮﺟﮫ ﺑﮫ ﻣﻔﮭﻮم ﺗﺠﺪد ﻏﺮﺑﯽ اﺳﺖ. ﭼﻨﺎﻧﮑﮫ دﯾﺪﯾﻢ ﻓﺮھﻨﮓ ﺗﺠﺪد ﻏﺮب اﮔﺮﭼﮫ ﻓﺮھﻨﮓ اﻣﯿﺪ ﺑﻮد، اﻣّﺎ ﺑﮫ ﺧﺎطﺮ ﺗﻨﺎﻗ ﻀﺎت دروﻧﯽ وﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﻧﺎ اﻣﯿﺪی و ﯾﺄس و ھﯿﭻ ﮔﺮاﺋﯽ ﭘﺴﺎﻣﺪرن ﺗﻨﺰّل ﯾﺎﻓﺖ. ﻧﺘﯿﺠﮫء اﯾﻦ اﻣﺮ اﻓﺰاﯾﺶ روﯾﮑﺮد ﺳﻨﺖ ﭘﺮﺳﺖ اﺳﺖ ﮐﮫ ﯾﺎ ﺑﮫ ﺷﮑﻞ ﺑﻨﯿﺎد ﮔﺮاﺋﯽ ﻣﺬھﺒﯽ و ﯾﺎ ﺑﮫ ﺷﮑﻞ ﻓﺮھﻨﮓ ﻧﺴﺒﯿﺖ ﮔﺮاﺋﯽ ﭘﺴﺎﻣﺪرن ﻣﺘﻈﺎھﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد. اوّﻟﯽ ﻣﯽ ﮐﻮﺷﺪ ﮐﮫ ﺑﮫ ﻓﺮھﻨﮓ ﻗﺒﻞ از ﺗﺠﺪد ﯾﻌﻨﯽ ﻓﺮھﻨﮓ ﺳﻨﺖ ﭘﺮ ﺳﺖ ﺟﺒﺮ ﺑﺎز ﮔﺮدد در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﮫ دوّﻣﯽ در ﻋﯿﻦ دﻓﺎع از ﺗﻨﻮع ﻓﺮھﻨﮕﯽ ﺑﮫ ﺧﺎطﺮ ﺳﻘﻮطﺶ ﺑﮫ ورطﮫء ﻧﺴﺒﺖ ﮔﺮاﺋﯽ اﺧﻼﻗﯽ و ﻓﺮھﻨﮕﯽ، ﺑﮫ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻨﺳ ﺖ ﻓﺮھﻨﮕﯽ و ﺣﻔﻆ وﺿﻊ ﻣﻮﺟﻮد و اﻧﺪﯾﺸﮫ ای ﻗﺒﯿﻠﮫ ﮔﺮا و ﻧﮕﺮﺷﯽ ﻣﻌﻄﻮف ﺑﮫ ﺑﯿﮕﺎﻧﮕﯽ ﻣﻨﺤﻂ ﻣﯽ ﮔﺮدد. در اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﮫ رﺳﺎﻟﺖ ﺧﺎص آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﺎب را ﻣﯽ ﺗﻮاﻧ ﯿﻢ ﻣﺸﺎھﺪه ﮐﻨﯿﻢ. آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﺎب طﺮﺣﯽ از ﻣﻔﮭﻮم ﺗﺠﺪد راﺳﺘﯿﻦ را ﺑﮫ دﺳﺖ ﻣﯽ دھﺪ. اﯾﻦ ﺗﺠﺪد راﺳﺘﯿﻦ ﻧﮑﺎت ﻣﺜﺒﺖ ﻣﻔﮭﻮم ﺗﺠﺪد ﻏﺮﺑﯽ را در ﺑﺮ دارد اﻣّﺎ از ﺗﻨﺎﻗﻀﺎت وﯾﺮاﻧﮕﺮ آن ﻓﺎرغ اﺳﺖ. ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻓﺮھﻨﮓ آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻓﺮھﻨﮓ اﻣﯿﺪی اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﮫ ﻧﺎاﻣﯿﺪی و ﯾﺄس ﻣﻨﺠﺮ ﻧﻤﯽ ﮔﺮدد ﭼﺮا ﮐﮫ ا ﯾﻦ اﻣﯿﺪ اﻣﯿﺪی اﺳﺖ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﻣﻔﮭﻮﻣﯽ ﭘﻮﯾﺎ و ﻣﻘﺪس از ھﺴﺘﯽ. ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻧﮫ ﻣﮑﺘﺐ ھﯿﭻ ﮔﺮاﺋﯽ و ﯾﺄس اﺳﺖ و ﻧﮫ ﻣﮑﺘﺐ ﺟﺒﺮ ﺳﻨﺖ ﭘﺮﺳﺖ. اﻣّﺎ در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﺗﺠﺪد آن ﺑﺎ ﺗﺠﺪد ﻏﺮب ﺗﻔﺎوت اﺳﺎﺳﯽ دارد ﺑﺪون آﻧﮑﮫ ﺑﮫ ﻧﻔﯽ ﺗﺠﺪّد ﺑﭙﺮدازد. ﺑﺎﻟﻌﮑﺲ ﻣﻔﮭﻮم ﺗﺠّﺪد را ﺗﺼﺤﯿﺢ و ﺗﻘﺪﯾﺲ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﮐﮫ اﻧﺪﯾﺸﮫ ای ﭼﻨﺪ ﺑُﻌﺪی و راﺳﺘﯿﻦ از ﺗﺠﺪد ﺑﮫ دﺳﺖ ﻣﯽ دھﺪ. اﯾﻦ ﻣﻔﮭﻮم راﺳﺘﯿﻦ ﺗﺠﺪد ﻋﺎﻣﻠﯽ ﺑﺮای وﺣﺪت ﺷﺮق و ﻏﺮب ﻣﯽ ﮔﺮدد. ﭼﻨﺎﻧﮑﮫ دﯾﺪﯾﻢ ﺗﻨﺎﻗﺾ اﺻﻠﯽ ﻓﺮھﻨﮓ ﺗﺠﺪد در ﯾﮏ ُﺑﻌﺪی ﺑﻮدن ﻣﻔﮭﻮم ﻋﻘﻼﻧﯿﺖ آن ﺑﻮد. ﺑﮫ ﻋﺒﺎرت دﯾﮕﺮ ﻓﺮھﻨﮓ ﺗﺠﺪد اﮔﺮ ﭼﮫ آزادی و ﺣﻘﻮق اﻧﺴﺎن را ﻣ ﻮرد ﺗﺄﮐﯿﺪ ﻗﺮار داد اﻣّﺎ ﻋﻠﯿﮫ اﻋﺘﻘﺎد ﺑﮫ ﺧﺪا و وﺣﯽ و ارزش ھﺎی روﺣﺎﻧﯽ ﻗﯿﺎم ﮐﺮد. در ﻧﺘﯿﺠﮫ اﻧﺴﺎن ﮔﺮاﺋﯽ و ﻓﺮد ﮔﺮاﺋﯽ آن از ھﺮﮔﻮﻧﮫ ﻣﺒﻨﺎی ﻋﯿﻨﯽ ﻣﺤﺮوم و ﻋﺎری ﺷﺪ و ﻓﺮد ﮔﺮاﺋﯽ آن ﺑﮫ ﺷﮑﻠﯽ دوﭘﮭﻠﻮ در آﻣﺪ ﮐﮫ از طﺮﻓﯽ ﺑﺮ ﺣﻘﻮق و ﻣﻘﺎم ﻓﺮد ﻓﺮد اﻧﺴﺎن ھﺎ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﻣﯽ ﻧﻤﻮد و از طﺮف دﯾﮕ ﺮ ﻓﺮد ﮔﺮاﺋﯽ را ﺑﮫ ﺷﮑﻞ ﺧﻮدﺧﻮاھﯽ و ﺧﻮد ﭘﺮﺳﺘﯽ و ﻣﺼﺮف ﮔﺮاﺋﯽ ﻣﺘﻨﺰّل ﺳﺎﺧﺖ. راه ﺣﻞ اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﮫ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ ﻣﻔﮭﻮم ﻣﻘﺎم اﻧﺴﺎن، ﺣﻘﻮق ﻻﯾﻨﻔﮏ آدﻣﯿﺎن و ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺑﺮ آزادی ﺑﺸﺮ ﺑﺮ اﺻﻠﯽ روﺣﺎﻧﯽ و روﯾﮑﺮدی اﺳﺘﻌﻼﺋﯽ از ھﺴﺘﯽ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺷﻮد. ﺑﮫ ﻋﺒﺎرت دﯾﮕﺮ اﻧﺴﺎن ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻓﺮھﻨﮓ ﺗﺠﺪد ﻣﺸﺨﺺ ﻣﯽ ﮔﺮدد. 3 – آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﺎب و ﻣﺴﺌﻠﮫء ﺗﺠﺪّد
ﺣﻠّﺶ ﺑﮫ
Made with FlippingBook