انسان در آثار حضرت باب
ﻣﻔﮭوﻣﯽ ﺗﺎرﯾﺧﯽ و زﻣﺎﻧﻣﻧد ﻣﯽ ﺷود. از اﯾن روﺳت ﮐﮫ روز ﻗﯾﺎﻣت ھم ﻧﮫ ﭘﺎﯾﺎن ﺗﺎرﯾﺦ ﺑﻠﮑﮫ ﺑﻌﻧوان ﺷروع ﻣرﺣﻠﮫ ﺟدﯾدی از ﺗ ﺣول و ﺗﮑﺎﻣل ﺗﺎرﯾﺧﯽ اﻧﺳﺎن ، ﯾﻌﻧﯽ ﺳر آﻏﺎز ﻣدﻧﯾت و ارزﺷﮭﺎی روﺣﺎﻧﯽ ﻧوﯾﻧﯽ در ﺟﮭﺎن ، ﺗﻌرﯾف ﻣﯽ ﮔردد. 3 . ﺗﻌﻣﯾم ﺣرﻣت اﻧﺳﺎن ﺑﮫ ﭘﮭﻧﮫ زﻧدﮔﯽ
ﺑررﺳﯽ ﻣﻔﮭوم ﺑﮭﺷت در آﺛﺎر ﺣﺿرت ﺑﺎب آﺷﮑﺎر ﻣﯽ ﻧﻣﺎﯾد ﮐﮫ ﻣﻘﺎم اﻧﺳﺎن در اﻧدﯾﺷﮫ ﭘﯾﺎﻣﺑر اﯾراﻧﯽ ﻧﻣﯽ ﺗواﻧد ﺻرﻓﺎً ﯾﮏ ﺷﻌﺎر ﻋرﻓﺎﻧﯽ ﺑﻣﺎﻧ د ﮐﮫ ھﯾﭻ ارﺗﺑﺎطﯽ ﺑﺎ زﻧدﮔﯽ ﻓرد و ﺟﺎﻣﻌﮫ ﻧداﺷﺗﮫ ﺑﺎﺷد. ھﻣﯾﻧﮑﮫ ﺑﮭﺷت ظﮭور ﮐﻣﺎﻻت و ﻗوای روﺣﺎﻧﯽ اﻧﺳﺎن وﺷﮑوﻓﺎﺋﯽ آن ﺗواﻧﺎﺋﯽ ھﺎ در ﺳطﺢ زﻧدﮔﯽ اﺟﺗﻣﺎﻋﯽ و ﻓرھﻧﮕﯽ ﺗﻌرﯾف ﻣﯽ ﮔردد ، اﻗﺗﺿﺎء ﻣﯾﮑﻧد ﮐﮫ ﺗﻌرﯾف واﻻ و ﺷﺎﻣﺦ اﻧﺳﺎن ﺻرﻓﺎ در ﺳطﺢ ﯾﮏ ﺑﺣث ﻋرﻓﺎﻧﯽ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻣﺎﻧده ﺑﻠﮑﮫ ﺑﮫ ﻋرﺻﮥ زﻧدﮔﯽ آدﻣﮭﺎی زﻧده و ﻋﯾﻧﯽ ﮔﺳﺗرش ﯾﺎﺑد. اﮔر ﭼﮫ ﮐﻣﺎل اﯾن ﮔﺳﺗرش در ﺗﻌﺎﻟﯾم ﺣﺿرت ﺑﮭ ﺎءﷲ و در
ﻧﮭﺎﯾت درﻓرھﻧﮓ وﺣدت ﻋﺎﻟم اﻧﺳﺎﻧﯽ و ﺻﻠﺢ ﻋﻣوﻣﯽ ﺟﻠوه ﮔر ﻣﯽ ﺷود اﻣﺎ ﺟﻠوه ھﺎی ﭼﺷﻣﮕﯾری ازاﯾن ﺣﻘﯾﻘت در آﺛﺎر ﺣﺿرت ﺑﺎب اراﺋﮫ ﺷده اﺳت. دراﯾﻧﺟﺎ ﺑﮫ ذﮐر ﭼﻧد ﻣﺛﺎل اﮐﺗﻔﺎ ء ﻣﯽ ﺷود. در ﮐﺗﺎب اﻻﺳﻣﺎء ﺣﺿرت ﺑﺎب در ﺑﺎره 361 اﺳم ﺧدا ﺑﺣث ﻣﯽ ﻓرﻣﺎﯾﻧد. ﯾﮑﯽ از اﯾن اﺳم ھﺎی ﺧدا اﺳم زارع ﯾﺎ ﮐﺷﺎورز اﺳ ت. ﻣﻌﻣوﻻً زارع و ﮐﺷﺎورز در رده ﺑﻧدی اﺟﺗﻣﺎﻋﯽ ﺑﺳﯾﺎر ﻣﻘﺎﻣﯽ ﭘﺎﺋﯾن داﺷﺗﮫ اﺳت. ﺑﮫ ھﻣﯾن ﺟﮭت ﺣﺿرت ﺑﺎب زارع را ﺑﻌﻧوان ﯾﮏ اﺳم ﺧدا ﻣﻌرﻓﯽ ﻣﯽ ﻓرﻣﺎﯾﻧد و ﺗوﺿﯾﺢ ﻣﯽ دھﻧد ﮐﮫ ﺧداوﻧد ﺑﮭﺗرﯾن زارع اﺳت. ﭼرا ﮐﮫ داﻧﮫ ھﺎی آﯾﺎت ﺧودرا در ﺟﺎن و دل آدﻣﯾﺎن ﻣﯽ ﮐﺎرد و اﯾن داﻧﮫ ھﺎ درزﻣﯾﻧﮭﺎی ﭘﺎک ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﮫ رﺷد ﮐرده وﻣﯾوه ﻣﯽ ﺑﺧﺷﻧد. ازاﯾﻧﺟﺎﺳت ﮐﮫ اﯾن ﮐﺷﺎورز اﻟﮭﯽ ﻣردم را ﺑﮫ ﺗطﮭﯾر دل ﻓرا ﻣﯽ ﺧواﻧد. درﺳرآﻏﺎز ﺑﺣث ﺧود ﺣﺿرت ﺑﺎب ﺑزﺑﺎن آﯾﺎت واز زﺑﺎن ﺧدا ﻣﯽ ﮔوﯾﻧد ﮐﮫ ﻧﮫ ﻣردم ﺑﻠﮑﮫ ﺧدا ﮐﺷﺎورز راﺳﺗﯾن اﺳت و از اﯾﻧﺟﺎ ﻧﺗﯾﺟﮫ ﻣﯽ ﮔﯾرﻧد ﮐﮫ ﺑﻧﺎﺑراﯾن ﭼون ﮐﺷ ﺎورزان ﺟﻠوۀ اﺳم ﺧدا ھﺳﺗﻧد ﺑﺎﯾد ھﻣﺎﻧﮕوﻧﮫ ﺑﺎ آﻧﺎن رﻓﺗﺎر ﺷود ﮐﮫ ﺑﺎ ﺷﺎھﺎن واﻣراء رﻓﺗﺎرﻣﯽ ﺷو د ﭼراﮐﮫ ھردو ﯾﮑﯽ ھﺳﺗﻧد و ھردو ﻣظﺎھر ﺧدا ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻧد وھردوﻗﺎﺋم ﺑﺎﻣر اﻟﮭﯽ ھﺳﺗﻧد. دراﯾﻧﺟﺎ ﻣﯽ ﺑﯾﻧﯾم ﮐﮫ ﺗﻌرﯾف روﺣﺎﻧﯽ اﻧﺳﺎن ﺑﮫ ﺷﮑل دﻋوت ﺑﮫ ﺑراﺑری ﺣﻘوق ھﻣﮕﺎن در ﺟﺎﻣﻌﮫ ﺟﻠوه ﻣﯽ ﯾﺎﺑد. ﺣﺿرت ﺑﺎب ﻣﯽ ﻓرﻣﺎﯾﻧد: ﻗل ان ﷲ ﻟﯾزرﻋ ن ﻓﯽ اﻻرض ﮐﯾف ﯾﺷﺎء ﺑﺎﻣره اﻓ ﻼ ﺗﻧظرون. اﺗﺣﺳﺑون اﻧﮑ م ﺗزرﻋون ﻗل ﺳﺑﺣﺎن ﷲ اﻧﺎ ﮐﻧﺎ . زارﻋﯾن ﻗل ﻓﻼ ﺗﻧظرن اﻟﯽ اﺣد اﻻ ﺑﻣﺛل ﻣﺎ اﻧﺗم ﺗﻧظرون اﻟﯽ اﻋﻠﯽ ﻋﻠوﮐم ﻓﺎن ﻣﺎ ﻧﻘﻠت ﻓﯽ اﻟذﯾﻧﮭم اوﻟﯽ اﻻﻣر ﻣﻧﮑم واﻟذﯾﻧﮭم اوﻟﯽ اﻟزرع اﻣر واﺣد ﮐل ﺑﺎﻣرﷲ ﻗﺎﺋﻣون .
Made with FlippingBook