انسان در آثار حضرت باب

ﻣﻌﻧﺎی ﺑﯾﺎن ﺑﺎﻻ اﯾن اﺳت: ﺑﮕو ﺑراﺳﺗﯽ ﮐﮫ ﺧداوﻧد ﺑ ر زﻣﯾن آﻧﭼﻧﺎﻧﮑﮫ ﺑﺧواھد ﺑﮫ اﻣرش زراﻋت ﻣﯽ ﮐﻧد آﯾﺎ ﻧﻣﯽ ﻧﮕرﯾد؟ آﯾﺎ ﻣﯽ ﭘﻧدارﯾد ﮐﮫ ﺷﻣﺎﺋﯾد ﮐﮫ ﺑراﺳﺗﯽ ﮐﺷﺎورزی ﻣﯽ ﮐﻧﯾد؟ ﺑﮕو ﭘﺎک اﺳت ﺧداوﻧد از اﯾن ﭘﻧدار، اﯾن ﻣﺎ ھﺳﺗﯾم ﮐﮫ زارع راﺳﺗﯾن ھﺳﺗﯾم. ﺑﮕو ﭘس ﺑﮫ ھر ﮐس ھﻣﺎﻧﮕوﻧﮫ ﻧﮕﺎه ﮐﻧﯾد ﮐﮫ ﺑﮫ ﺑزرﮔﺗرﯾن ﺑزرﮔﺎﻧﺗﺎن ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﻧﯾد. ﺑراﺳﺗﯽ ﮐﮫ آﻧﭼﮫ ﮐﮫ در ﺑﺎره اﻣﯾران ﺷﻣﺎ ﮔﻔﺗﮫ ام ھﻣﺎن اﺳت ﮐﮫ در ﺑﺎره ﮐﺷﺎورزان ﺷﻣﺎ ﻣﯽ ﮔوﯾم ﯾﻌﻧﯽ آﻧﮑﮫ ھردو ﺑﮫ اﻣر ﺧدا ﻗﺎﺋم و ھﺳت ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻧد . ﮑﯽ ﯾ از دﯾﮕر ﺟﻠوه ھﺎی ﻣﻘﺎم اﻧ ﺳﺎن درﭘﮭﻧﮥ زﻧدﮔﯽ اﺟﺗﻣﺎﻋﯽ ﻣردم ﺗﺎﮐﯾد ﺣﺿرت ﺑﺎب ﺑر ﻟزوم ﺑﺎزﺳﺎزی روﺣﺎﻧﯽ ﻋرﺻﮥ اﻗﺗﺻﺎد و ﺻﻧﻌت اﺳت. در آﺛﺎر ﮔوﻧﺎﮔون ، ازﺟﻣﻠﮫ ﺑﯾﺎن ﻓﺎرﺳﯽ و ﮐﺗﺎب اﻻﺳﻣﺎء ، اﯾﺷﺎن ﺗ ﺄ ﮐﯾد ﻣﯽ ﻓرﻣﺎﯾﻧد ﮐﮫ آدﻣﯽ ﺑﺎﯾد در ﺣﯾطﮥ ﮐﺎر و ﺻﻧﻌت ﮐﺎرش را در ﮐﺎﻣﻠﺗرﯾن ﺷﮑل ﻣﻣﮑ ن درﺳطﺢ ﺧود ﻋﻣﻠﯽ ﻧﻣﺎﯾد. ﻣﻌﻣوﻻً از واژۀ ا ) ﺎنﻘﺗ ﮐﻣﺎل ﺟوﺋﯽ( در اﯾن ﺑﺣث اﺳﺗﻔﺎده ﻣﯽ ﮔردد و آدﻣﯽ ھﻣﺎﻧﻧد ﺧدا ﺑﺎﯾد ﺻﻧﻊ و ﺳﺎﺧﺗﮫ اش درﻧﮭﺎﯾت ﮐﻣﺎل و ﻘﺎنﺗا

ﺑﺎﺷد. ﺑﮫ ﻓرﻣوده ﺣﺿرت ﺑﺎب وﻗﺗﯽ ﮐﮫ آدﻣﯽ در ﻓﻌﺎﻟﯾت اﻗﺗﺻﺎدی و ﺻﻧﻌﺗ ﯽ ﺧود ﺑر اﺳﺎس اﯾن اﺻل رﻓﺗﺎر ﻧﻣﺎﯾ د آﻧﮕﺎه ﺑﻌﻧوان ﺻورت و ﻣﺛﺎل ﺧدا ﻋﻣل ﮐرده اﺳت و در ﻧﺗﯾﺟﮫ در ﭼﻧﯾن زﻣﺎﻧﯽ ﻣﺛل آﻧﺳت ﮐﮫ ﮐﺎر او در واﻗﻊ ﮐﺎری اﺳت ﮐﮫ ﺗوﺳط ﺧدا ا ﻧﺟﺎم ﺷده اﺳت. ﺑدﯾن ﺗرﺗﯾب اﯾن ﺗﻘدس اﻧﺳﺎن ﺑﺎﯾد در ﺳطﺢ ﻓﻌﺎﻟﯾت ﻣﺎدی و اﻗﺗﺻﺎدی ﻧﯾز آﺷﮑﺎر ش را ﺧود ﻧﻣﺎﯾد و ﺑﻧﺎﺑراﯾن ﻋرﺻﮫ اﻗﺗﺻﺎد ﯾﻌﻧﯽ ﻣﺎدی ﺗرﯾن ﻋرﺻﮫ زﻧدﮔﯽ اﺟﺗﻣﺎ ﻋﯽ ﻋرﺻﮫ ای روﺣﺎﻧﯽ و ﻣﻌﻧوی و اﺧﻼﻗﯽ ﻣﯽ ﺷود. ﺑﺣث درﺑﺎره ﺗا ﻘﺎن ﻧﺗﯾﺟﮥ ﻣﻧطﻘﯽ ﻣﻔﮭوم ﻧ وﯾن ﺑﮭﺷت در آﺛﺎر اﯾﺷﺎن ﻣﯽ ﮔردد. ﺑدﯾن ﺗرﺗﯾب ﮐﮫ ﺑﮭﺷت ﻧﮫ ﻓﻘط ﺑرای اﻧﺳﺎن ﺑﻠﮑﮫ ﺑرای ھر ﺷﯾﺋﯽ ﻣطرح ﻣﯽ ﺷود. ھر ﺷﯾﺋﯽ اﮔر ﺑﮫ ﮐﻣﺎل ﺑﺎﻟﻘوه اش ﺑ رﺳد ﺑﮫ ﺑﮭﺷت ﺧود رﺳ ﯾ ده و اﻻ در دوزخ ﻣﺎﻧده اﺳت. وظﯾﻔﮫ اﻧﺳﺎن اﯾن اﺳت ﮐﮫ ﮐﺎری ﮐﻧد ﮐﮫ ھﻣﮫ اﺷﯾﺎء در ﺣد ﺧود ﺑﮫ ﺑﮭﺷت ﺧود ﺑرﺳﻧد. اﯾن اﻣر ﻧﮫ ﺗﻧﮭﺎ ﻧﯾﺎزﻣﻧد ﺣﻔظ ﻣﺣﯾط زﯾﺳت و ﺗﻘدس طﺑﯾﻌت اﺳت ﺑﻠﮑﮫ ﺑﻌﻼوه دﻋوﺗﯽ اﺳت ﺑﮫ ا ﻘﺎنﺗ و ﮐﻣﺎل ﺟوﯾﯽ در ﺻﻧﻌت و ﮐﺎر. در ﺑﯾﺎن ﻓﺎرﺳﯽ ﭼﻧﯾن آﻣده اﺳت: ﻧﮭﯽ ﺷده ﮐﮫ ﮐﺳﯽ ﺷﯾﺋﯽ را ﺑﺎ ﻧﻘص ظ

ﻓرﻣﺎﯾد ﺑﺎ آﻧﮑﮫ اﻗﺗدار ﺑر ﮐﻣﺎل اون داﺷﺗﮫ ﺑﺎﺷد ﻣﺛﻼ اﮔر ﮐﺳﯽ ﺑﻧﺎی ﻋﻣﺎرﺗﯽ ﮔذارد و آﻧرا ﺑﮫ ﮐﻣﺎل آﻧﭼﮫ در آن ﻣﻣﮑن اﺳت ﻧرﺳﺎﻧد، ھﯾﭻ آﻧﯽ ﺑر آن ﺷﯾﺊ ﻧﻣﯾﮕذرد ﻣﮕر آﻧ ﮑﮫ ﻣﻼﺋﮑﮫ طﻠب ﻧﻘﻣت ﻣﯽ ﮐﻧﻧد ﺑر ﺧداوﻧ د ﺑر او ﺑﻠﮑﮫ ذرات آن ﺑﻧﺎ ھم طﻠب ﻣﯽ ﮐﻧﻧد زﯾرا ﮐﮫ ھر ﺷﯾﺊ در ﺣد ﺧود وﺻول اﻟﯽ ﻣﺎ ﯾﻧﺗﮭﯽ در ﺣد ﺧود را ﺗﻣﻧﺎ دارد و ھﻣﯾن ﮐﮫ ﮐﺳﯽ ﻣﻘﺗدر ﺷد و در ﺣق اون ظﺎھر ﻧﮑرد ازاوﺳؤال ﻣﯽ ﺷود . )ﺑﯾﺎن ﻓﺎرﺳﯽ ﺑﺎب ﺳوم از واﺣد ﺷﺷم( از ﺟﻣﻠﮫ ﺟﻠوه ھﺎی ﻣﻘﺎم اﻧﺳﺎن در آﺛﺎر ﺣﺿرت ﺑﺎب ﺑﯾﺎن اﯾﺷﺎن در ﻣورد ﻟزوم رﯾﺷﮫ ﮐن

ﺎھر

ﺳﺎﺧﺗن ﻓﻘر ، ﺣرام ﮐردن ﮔداﺋﯽ، و وﺟ وب اﺷﺗﻐﺎل ﺑﮫ ﮐﺎرو ﮐﺳب ﻣﯽ ﺑﺎﺷد. در اﯾن ﺑﯾﺎن ﮐ ﮫ در ﺑﯾﺎن ﻋرﺑﯽ آﻣده اﺳت ھم وظﯾﻔﮥ ﺟﺎﻣﻌﮫ و دوﻟت و ﺛروﺗﻣﻧدان درﻏﻧﯽ ﺳﺎﺧﺗن ﻓﻘرا ﺗ ﺄ ﮐﯾد ﻣﯽ