انسان در آثار حضرت باب

ﺑﮫ ﻓﯾض و ﺗﺟﻠﯽ ﺧدا ﯾﻌﻧﯽ وﺟود دارد و دﯾﮕری ﺑﮫ ﻣﺎھﯾت و اﺧﺗﯾﺎر و ﭘذﯾرش آدﻣﯽ ﺗﺎﮐﯾد ﻣﯽ ﻧﻣﺎﯾد . ﺑدﯾن ﺗرﺗﯾب ھﻣﮫ ﭼﯾز ﺑﮫ ﻋﺑﺎرﺗﯽ ﺑﯾﺎن اﯾن واﻗﻌﯾت اﺳت ﮐﮫ آدﻣﯽ از طرﻓﯽ ﻣﺧﺗﺎر و آزاد اﺳت و از طرف دﯾﮕر ﻧﯾز ﺑدون ﻓﯾض ۀ و اراد اﻟﮭﯽ ھﯾﭻ ﭼﯾز وﺟودی ﻧﺧواھد داﺷت.

اﯾن ﻣﻔﮭوم ﺑﮫ ﺷﮑل ﻣراﺗب ھﻔﺗﮕﺎﻧﮥ ﺧﻠﻘت ھم ﻣورد ﺑﺣث ﻗرار ﻣﯽ ﮔﯾرد. ﻧﺎم ﺣﺿرت ﺑﺎب ﯾﻌﻧﯽ ﻋﻠﯽ ﻣﺣﻣد ھم ﻧﺷﺎﻧﮫ ای از اﯾن ﻣراﺗب ﺳﺑﻌﮫ ﻣﯽ ﺷود ﮐﮫ از 3 ﺣرف و آﻧﮕﺎه 4 ﺣرف ﺗﺷﮑﯾل ﺷده اﺳت. ﺑر طﺑق آﺛﺎر ﺣﺿرت ﺑﺎب ﺷرط ﺗﺣﻘق و ھﺳﺗﯽ ھرﭼﯾز 3 ﻋﺎﻣل ا ﺳت و ظﮭور آن ﺣﻘﯾﻘت د ر دﻧﯾﺎی ﻣﺎدی و ﻋﯾﻧﯽ ﺑﺷﮑل ﺗﻧزل آن ﺳﮫ ﻣرﺣﻠﮫ درﭼﮭﺎر ﻣرﺣﻠﮥ ﺑﻌد ﺻورت ﻣﯽ ﮔﯾرد. در ﻧﺗﯾﺟﮫ ﻣﮭﻣﺗ رﯾن ﭘﯾش ﻓرض ھر ھﺳﺗﯽ ﺷﯾﺋﯽ 3 ﻋﺎﻣل ﯾﺎ ﺳﮫ ﻣرﺣﻠﮫ

اﺳت ﮐﮫ از آن ﺑﮫ ﻣﺷﯾت، اراده و ﻗدر ﺗﻌﺑﯾر ﺷده اﺳت. ﻣﺷﯾت ﻓﯾض وﺟود اﺳت ﮐﮫ از ﺧداﺳت. اراده ﻋﺑﺎرت از اﺧﺗﯾﺎر و آزادی و ﻗﺑول وﺟود ﺗوﺳط ﻣﺎھﯾت اﺳت. ﻗدر ﻋﺑﺎرت از ﭘﯾوﻧد ﻣﺷﯾت و اراده ﯾﻌﻧﯽ ﺟﻣﻊ وﺟود و اﺧﺗﯾﺎر ﻣﯽ ﺑﺎﺷد. ھﯾﭻ ﭼﯾز ﻣ ﺣﻘق ﻧﻣﯽ ﺷود ﻣﮕر آﻧﮑﮫ وﺟود و ﻣﺎھﯾﺗﯽ ﺧﺎص ﺑﺎ ھم ﭘﯾوﻧد ﯾﺎﺑﻧد واﻻ و ﺟود ﻣﺣض ﯾﺎ ﻣﺎھﯾت ﻣﺣض ﮐﺎﻓﯽ ﻧﯾﺳت. در آﺛﺎر ﺣﺿ رت ﺑﺎب ﺣﺗﯽ واژۀ ﺑﺎب ﻧﯾز ﻧﺷﺎﻧﮫ ای از ھﻣﯾن اﺻل ﻣﯽ ﺷود ﯾﻌﻧﯽ ﺑﺎء اول ﺑﮫ وﺟود ﯾﺎ ﻣﺷﯾت ﯾﺎ اﻟوھﯾت و ﺑﺎء دوم ﺑﮫ ﻣﺎھﯾت ﯾﺎ اراده ﯾﺎ ﻋﺑودﯾت اﺷﺎر ه ﻣﯽ ﮐﻧد و اﻟف واﺳطﮫ ﻋﺑﺎرت از ﭘﯾ وﻧد و ﺟﻣﻊ و وﺣدت آن دو ﻣﯽ ﺑﺎﺷد. در اﯾﻧﺟﺎ ﻻزم اﺳت ﮐﮫ ﺑﮫ ﺗﻔﺳﯾر ﺧﺎرق اﻟﻌﺎدۀ ﺣﺿرت ﺑﺎب از ﺣدﯾﺛﯽ اﺳﻼﻣﯽ ﮐﮫ ﺑﺳﯾﺎر ﻣﺷﮭور و ﻣﺗداول و ﭘرﻧﻔوذ ﺑوده و ظﺎھرا اﺛﺑﺎت اﻧدﯾﺷﮫ ﺟﺑر و ﻋدم آزادی اﺳت اﺷﺎره ای ﺷود. اﯾن ﺣدﯾث ﺑﯾﺎن ﻣﯽ ﮐﻧد ﮐﮫ آدم ظﺎﻟم در ﺷﮑم ﻣﺎدرش ھم ظﺎﻟم اﺳت و آدم ﻧﯾﮏ در ﺷﮑم ﻣﺎدر ﻧﯾﮏ ﻣﯽ ﺑﺎﺷد )اﻟﺷﻘﯽ ﺷﻘﯽ ﻓﯽ ﺑطن اﻣﮫ واﻟﺳﻌﯾد ﺳﻌﯾد ﻓﯽ ﺑطن اﻣﮫ(. اﻣﺎ ﺣ ﺿرت ﺑﺎب اﯾن ﺣدﯾث را ﺑﮕوﻧﮫ ای ﺗﻔﺳﯾر ﻣﯽ ﻧﻣﺎﯾﻧد ﮐﮫ ﺑ ، ر ﻋﮑس ﺣدﯾث ﻣزﺑور ﺑﮫ اﺛﺑﺎت آزادی اﻧﺳﺎن دﻻﻟت ﻣﯾﮑﻧد . اﯾن ﻣطﻠب در آﺛﺎر ﮔوﻧﺎﮔوﻧﯽ ﻣطرح ﺷده اﺳت اﻣﺎ ﮔﺳﺗرده ﺗرﯾن ﺑﺣث را در اﺛر آن ﺣﺿرت ﮐﮫ در ﺗﻔﺳﯾر ﺣدﯾﺛﯽ دﯾﮕر آﻣده اﺳت )ﺣدﯾث ﻋﻠﻣﻧﯽ اﺧﯽ رﺳول ﷲ ﻋﻠم ﻣﺎﮐﺎن( ﻣﯽ ﯾﺎﺑﯾم. در اﯾن ﺗﻔﺳﯾر ﺣﺿرت ﺑﺎب ﻣﯽ ﻓرﻣﺎﯾﻧد ﮐﮫ ﻣﺷﯾت و وﺟو د ﭘدر اﺳت و اراده و ﻣﺎھﯾت ﻣﺎدر و در ﻧﺗﯾﺟﮫ ﻓﻌل ﺧﻠﻘت ﻣﺎﻧﻧد ﭘﯾوﻧد ﭘدر و ﻣﺎدر اﺳت ﮐﮫ اﯾن ﭘﯾوﻧد ﺑﺷﮑل ظﮭور ﮐودک در ﺷﮑم ﻣﺎدر ﯾﻌﻧﯽ ﺑﺎردار ﺷدن ﻣﺎدر ﺻورت ﻣﯽ ﭘذﯾرد. ﺑﻧﺎﺑراﯾن " ﺑطن ام " ﻋﺑﺎرت از ﻣرﺣﻠﮫ ﻗدر اﺳت ﮐﮫ ﭘﯾوﻧد ﻣﺷﯾت و اراده ﯾﻌﻧﯽ ﺟﻣﻊ ﻣﯾﺎن ﻓﯾض اﻟﮭﯽ و آزادی و اﺧﺗﯾﺎر آدﻣﯽ اﺳت. ﺑر اﯾن اﺳﺎس ﺣﺿرت ﺑﺎب ﺑﯾﺎن ﻣﯽ ﮐﻧﻧ د ﮐﮫ ﺗﻔﮑﯾﮏ ﻣﯾﺎن ﺳﺗﻣﮑﺎر و ﻧﯾﮑو ﮐ ﺎر ﯾﻌﻧﯽ ﺗﻔﮑﯾﮏ ﻣﯾﺎن ﺷﻘﯽ و ﺳﻌﯾد اول ﺑﺎر در ﻣرﺣﻠﮫ ﻗدر ﯾﻌﻧﯽ در ﺑطن ام ظﮭور ﻣﯽ ﯾﺎﺑد ﭼرا ﮐﮫ اﯾن ﺗﻔﮑﯾﮏ ﻣﺣﺻول اﻧﺗﺧﺎب آزاد ا ﻧﺳﺎن اﺳت و ﺗﺎ اﻧﺗﺧﺎب و اﺧﺗﯾﺎر ﺻورت ﻧﭘذﯾرد ﺳﺗﻣﮑﺎر و ﻧﯾﮑوﮐﺎر از ﯾﮑدﯾﮕر ﻣﺗﻣﺎﯾز ﻧﻣﯽ ﺷوﻧد اﯾن اﺳت ﮐﮫ ﺷﻘﯽ در ﺑطن ام ﺷﻘﯽ ﻣﯾﺷود و ﺳﻌﯾد در ﺑطن ام ﺑﮫ ﺳﻌﺎدت دﺳت ﻣﯽ ﯾﺎﺑد. اﯾن ﺗﺷﺑﯾﮫ ﻣﺎدر ﺑﻌﻧوان اﺧﺗﯾﺎر و اراده آدﻣﯽ ﺗﺷﺑﯾﮫ و ﭘدر ﺑﻌﻧوان وﺟود و ﻓﯾض اﻟﮭﯽ ﻣطﻠﺑﯽ اﺳت ﮐﮫ در ﺑﺣث ﺧﻠﻘت ﺑﮫ ﮔوﻧﮫ ھﺎی