152
|
F-pupillen De woensdagmiddagtraining
Joh, geef ze allemaal een Playstation en
ze kennen alle spelregels binnen een week.
Onderschat die kinderen niet, vindt Arnoud. Deze generatie
heeft dingetjes razendsnel door. Maar ze zijn ook liever lui dan moe. Als
Justin van Team Blauw twee keer kort achter elkaar wordt gepasseerd, kijken
diverse spelers beide keren vragend in zijn richting. Zit-ie wel?
Dit keer boeit het de trainer niet.
‘Stop! Bij mij komen. Twee opmerkingen. Eén. Wat heb ik gezegd over
mopperen op elkaar?’
‘...’
‘Je kijkt naar jezelf. Je zegt “mooi” of “jammer” tegen de ander. Of
“jeetje”. Maar je zeurt niet. En je zanikt niet.’
‘Ik zei “jammer Justin” toen hij werd gepoort’, zegt Cyrano.
‘Goed van jou. Punt twee. Zien jullie dat oranje paaltje daar en dit oranje
paaltje hier? Wat geven die aan? Het midden van het veld. Precies. En wat
was ook alweer de regel? Het doelpunt telt alleen als we met zijn allen
over de middenlijn zijn. We moeten aansluiten! Laat maar zien.’
Team Blauw scoort. Uit zichzelf staat iedereen stil en staart Arnoud aan.
Die ziet dat keeper Justin nog net over de middenlijn stapt, wat niet nodig
is. Keepers hoeven namelijk niet aan te sluiten. In het echt niet, en nu dus
ook niet. Maar het is ook niet leuk voor Justin als hij aan dit regeltje niet
gezellig kan meedoen, dus Arnoud laat hem maar.
‘Is iedereen over de helft? Dan telt-ie! 1-0!’
Team Oranje scoort en Keje van Blauw is niet op tijd terug.
‘Dus hij telt dubbel! 1-2 voor Oranje!’
Het spelletje loopt. Tijd voor wat individuele tips.
‘Stop eens! Justin, zag je Dani net vrijstaan toen je de bal in je handen
pakte? Trap hem dan snel uit je handen naar voren hè.’
Justin knikt, neemt zijn positie weer in.